Sarkar et al. investigated the kine

Sarkar et al. investigated the kinetic aspects of adsorption of some priority organic pollutants, viz. phenol (hydroxybenzene), o-hydroxyphenol (1,2-dihydroxybenzene), mhydroxyphenol (1,3-dihydroxybenzene), and 4-nitrophenol (1hydroxy-4-nitrobenzene), on fly ash. The process was found to be of complex nature controlled by both, surface adsorption and pore diffusion, the extent being estimated from the diffusion coefficient value. Efficacy of fly ash (FA) and impregnated fly ash (IFA) was also examined in removing the phenols from aqueous solution. Impregnated fly ash has shown better efficiency of phenol removal than fly ash. It was observed that polar substituted phenols having less steric hindrance were better adsorbed than others. Substituted phenols with hindered group were less adsorbed than phenol (m-nitrophenol > o-nitrophenol > phenol > m-cresol > o-cresol). The observed trend was explained due to the presence of various substituents in the phenolic compounds. The removal mechanism of phenols was explained due to chemical coagulation with metallic oxides. Singh et al. investigated the adsorption of 2,4dichlorophenol and tetrachlorocatechol by bagasse fly ash (BFA), rice husk fly ash (RHFA) and activated carbon (AC). The removal kinetics of 2,4-dichlorophenol showed first-order rate expression and equilibrium adsorption data suited well for both Langmuir and Freundlich isotherms. Fly ash has also been examined by other researchers for phenols removal. Fly ash was also studied by Viraraghavan and Ramakrishna for the removal of cationic and anionic dyes. The process was found to follow first-order kinetics and the isotherms conformed both Freundlich and Langmuir models. Few other researchers also examined the use of fly ash for dyes removal.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซาร์การ์และคณะ การตรวจสอบด้านการเคลื่อนไหวของการดูดซับของสารมลพิษอินทรีย์ลำดับความสำคัญบางอย่าง ได้แก่ ฟีนอล (hydroxybenzene), o-hydroxyphenol (1,2-dihydroxybenzene) mhydroxyphenol (1,3-dihydroxybenzene) และ 4-nitrophenol (1hydroxy-4-nitrobenzene) ในเถ้าลอย กระบวนการถูกพบว่าเป็นของธรรมชาติที่ซับซ้อนควบคุมโดยทั้งการดูดซับพื้นผิวและการแพร่กระจายของรูพรุนขอบเขตที่ได้รับการประเมินจากค่าส​​ัมประสิทธิ์การแพร่ การศึกษาประสิทธิภาพของเถ้าลอย (เอฟเอ) และเถ้าลอยอิ่มตัว (IFA) ได้รับการตรวจสอบยังอยู่ในการลบฟีนอลจากสารละลาย เถ้าลอย Impregnated ได้แสดงให้เห็นประสิทธิภาพที่ดีขึ้นของการกำจัดฟีนอลกว่าเถ้าลอย มันถูกตั้งข้อสังเกตว่าฟีนอลแทนขั้วโลกมีอุปสรรค steric น้อยดูดซับได้ดีกว่าคนอื่น ฟีนอลแทนกับกลุ่มขัดขวางถูกดูดซับน้อยกว่าฟีนอล (M-nitrophenol> o-nitrophenol> ฟีนอล> M-cresol> o-cresol) แนวโน้มสังเกตก็อธิบายเพราะการปรากฏตัวของ substituents ต่างๆในสารประกอบฟีนอ กลไกการกำจัดของฟีนอลได้รับการอธิบายเนื่องจากการแข็งตัวของสารเคมีกับโลหะออกไซด์ ซิงห์และคณะ การตรวจสอบการดูดซับของ 2,4dichlorophenol และ tetrachlorocatechol โดยเถ้าลอยชานอ้อย (BFA), แกลบเถ้าลอย (RHFA) และคาร์บอน (AC) จลนศาสตร์การกำจัดของ 2,4-Dichlorophenol แสดงให้เห็นว่าการแสดงออกของอัตราแรกการสั่งซื้อและข้อมูลการดูดซับความสมดุลที่เหมาะสมดีสำหรับทั้งสอง Langmuir และ Freundlich isotherms เถ้าลอยยังได้รับการตรวจสอบโดยนักวิจัยอื่น ๆ สำหรับการกำจัดฟีนอล เถ้าบินยังได้รับการศึกษาโดย Viraraghavan และ Ramakrishna สำหรับการกำจัดของประจุบวกประจุลบและสี กระบวนการก็พบว่าเป็นไปตามจลนศาสตร์ลำดับแรกและ isotherms สอดคล้องทั้ง Freundlich และรูปแบบของ Langmuir นักวิจัยอื่น ๆ ไม่กี่ยังตรวจสอบการใช้เถ้าลอยสำหรับการกำจัดสีย้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซาร์คาร์ et al . ศึกษาจลนพลศาสตร์ของการดูดซับของบางแง่มุมสำคัญสารอินทรีย์ได้แก่ ฟีนอล ( hydroxybenzene ) o-hydroxyphenol ( 1,2-dihydroxybenzene ) mhydroxyphenol ( 1,3-dihydroxybenzene ) และพาราไนโตรฟีนอล ( 1hydroxy-4-nitrobenzene ) , เถ้าลอย กระบวนการพบว่า มีธรรมชาติที่ซับซ้อนของการควบคุมโดยการดูดซับและกระจายทั้งผิวรูขุมขนขอบเขตการประมาณจากค่าสัมประสิทธิ์การแพร่มีค่า ประสิทธิภาพของเถ้าลอยและเถ้าลอย ( FA ) ชุบ ( IFA ) ยังตรวจสอบในการกำจัดฟีนอลในสารละลาย ชุบเถ้า แสดงดีขึ้น ประสิทธิภาพในการกำจัดฟีนอลกว่าเถ้าลอย พบว่ามีขั้วทดแทนฟีนอลเอน้อยตัวดูดซับได้ดีกว่าคนอื่นทดแทนฟีนอลกับขัดขวางกลุ่มน้อยดูดซับกว่าฟีนอล ( m-nitrophenol > > > > o-nitrophenol ฟีนอล m-cresol O-Cresol ) สังเกตแนวโน้มอธิบายเนื่องจากการแสดงของหมู่ต่าง ๆ ในสารประกอบฟีนอล . กลไกการกำจัดฟีนอลได้ เนื่องจากการตกตะกอนทางเคมีด้วยออกไซด์โลหะ Singh et al . การศึกษาการดูดซับ 24dichlorophenol tetrachlorocatechol และจากเถ้าลอยชานอ้อย ( BFA ) , เถ้าลอยแกลบ ( rhfa ) และคาร์บอน ( AC ) การ 2,4-dichlorophenol จลนศาสตร์พบการแสดงออกซึ่งความสมดุลการดูดซับข้อมูลที่เหมาะสมสำหรับทั้งสองและไอโซเทอร์มของแลงเมียร์ซึ่ง . เถ้าลอยยังได้รับการตรวจสอบโดยนักวิจัยอื่น ๆในการกำจัดฟีนอล .เถ้าลอยและยังศึกษา โดย viraraghavan Ramakrishna สำหรับการกำจัดสีย้อมชนิดประจุบวกและประจุลบ . กระบวนการที่พบตามจลนพลศาสตร์และไอโซเทอร์มสอดคล้องทั้งรุ่นแรกและพบตัวอย่าง . นักวิจัยอื่น ๆไม่กี่การใช้เถ้าลอยสำหรับการกำจัดสีย้อม .