(bacteria) to 15 mg/L MePB toward D

(bacteria) to 15 mg/L MePB toward Daphnia magna (crustacean)
(Bazin et al., 2010). In chronic toxicity tests, the measured LOEC values
of parabens ranged from 0.1 mg/L BePB toward D. magna to 25 mg/L
MePB toward fathead growth (fish) (Dobbins et al., 2009). All measured
LOEC concentrations were below PB levels detected in samples from
surface water and WWTPs (Tables 2, 3).
The sensitive biomarkers of compound estrogenic activity in fishes
are: vitellogenin — a protein produced in the females' liver, used to
build the egg yolk and choriogenin — a precursor of the inner layer
subunits of the egg envelope (Chen et al., 2008). Exposure to PrPB of
adult male Japanese medaka fish caused a dose-dependent increase in
vitellogenin plasma concentration. Additionally, an increase in mRNA
expression levels of estrogen-responsive gene products: vitellogenin
and choriogenin was observed (Inui et al., 2003). Even though the presence
of PrPB in aqueous solution strongly influenced mRNA expression
levels of vitellogenin in exposed fish liver, PrPB concentrations
(0.055 mM ≈ 10 mg/L or above) used in the experiment (Inui et al.,
2003) exceeded the maximum concentrations detected in surface
waters over 3000 times (Table 2).
Exposure to lower concentration of the contaminant (225 μg/L)
resulted in an increase of vitellogenin synthesis in a rainbow trout
Oncorhynchus mykiss. However, at PrPB concentration equal to 50 μg/L,
which is nearly 16-times higher than the maximum concentration
recorded in surface waters (Table 2), no effect was observed
(Bjerregaard et al., 2003).
Exposure to 201 μg/L butylparaben caused an increase in vitellogenin
plasma concentration in rainbow trout. However, BuPB present in
water solution at concentrations of 35 μg/L, which is about 40 times
higher than maximal concentration recorded in WWTP influent
(Table 3), did not cause an increased vitellogenin synthesis (Alslev
et al., 2005).
Though an in vitro study revealed that paraben exposure had similar
or stronger effect on ERβ in comparison to ERα (Gomez et al., 2005;
Okubo et al., 2001; Watanabe et al., 2013), an in vivo study did not
confirm these findings (Inui et al., 2003). While exposure to PrPB at
concentrations of ~100 mg/L increased mRNA expression levels of
estrogen receptor ERα, the expression levels of ERβ and AR were not
significantly influenced at concentrations as high as 1 g/L and 10 g/L,
respectively (Inui et al., 2003).
4.2.1. Oral administration
The lowest dose of PrPB and BuPB administered per os to fish resulting
in an increase in vitellogenin level was equal to 7 mg/kg/2 days
(Bjerregaard et al., 2003) and 9 mg/kg/2 days (Alslev et al., 2005),
respectively. It is noteworthy that the concentration required to
produce an effect was decreasing with a longer exposure time (Alslev
et al., 2005; Bjerregaard et al., 2003), indicating a potentially enhanced
effect of endocrine disruption during chronic exposure.
The effect of the oral administration of parabens in rodents was
studied by various authors (Boberg et al., 2008; Daston, 2004;
Hoberman et al., 2008; Hossaini et al., 2000; Oishi, 2001, 2002a,
2002b, 2004; Routledge et al., 1998; Vo et al., 2010). The estrogenic
effect of the compound can be determined from the increase in uterine
weight, as it is indirectly controlled by estrogens (Sato et al., 2002).
MePB and BuPB administered via oral gavage were found to be
inactive in the rat uterotropic assay, at doses as high as 800 mg/kg/day
and 1200 mg/kg/day, respectively (Routledge et al., 1998). Similar
results were obtained in uterotropic assay conducted on immature
B6D2F1 mice (Hossaini et al., 2000). Oral application of MePB, PrPB,
BuPB and pHBA at doses up to 100 mg/kg bw/day and EtPB at a
dose level of 1000 mg/kg bw/day did not result in estrogenic response
(Hossaini et al., 2000).
Daston (2004) studied BuPB influence on Sprague–Dawley rats'
fetus development. In utero exposure to BuPB at concentrations up to
1000 mg/kg/day did not significantly alter examined developmental
parameters, such as implantations, litter size, number of alive and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(แบคทีเรีย) 15 mg/l MePB ไปทาง Daphnia magna (ครัสเตเชียน)(Bazin และ al. 2010) ในการทดสอบพิษเรื้อรัง LOEC ค่าที่วัดพาราเบนอยู่จาก 0.1 mg/L BePB ไปทาง D. magna 25 mg/lMePB ต่อการเจริญเติบโต fathead (ปลา) (Dobbins et al. 2009) ทั้งหมดวัดLOEC ความเข้มข้นต่ำกว่าระดับ PB ที่ตรวจพบในตัวอย่างจากน้ำผิวดินและ WWTPs (ตารางที่ 2, 3)Biomarkers ที่สำคัญของสารประกอบ estrogenic กิจกรรมในปลามี: vitellogenin — ใช้โปรตีนในตับตัวเมียสร้างไข่แดงและ choriogenin ซึ่งเป็นสารตั้งต้นของชั้นในกำหนดของซองไข่ (Chen et al. 2008) แสง PrPB ของเกิดจากการเพิ่มขึ้นขึ้นอยู่กับปริมาณปลา medaka ญี่ปุ่นชายผู้ใหญ่ความเข้มข้นของพลาสมา vitellogenin นอกจากนี้ การเพิ่มขึ้นใน mRNAแสดงระดับของยีนฮอร์โมนตอบสนอง: vitellogeninและ choriogenin ถูกตรวจสอบ (Inui et al. 2003) แม้ว่าการปรากฏตัวของ PrPB ในนิพจน์ mRNA ละลายอิทธิพลระดับของ vitellogenin ในตับปลาสัมผัส ความเข้มข้น PrPB(≈ 0.055 มม. 10 mg/L หรือสูงกว่า) ใช้ในการทดลอง (Inui et al.,2003) เกินความเข้มข้นสูงสุดที่พบในผิวน้ำมากกว่า 3000 ครั้ง (ตารางที่ 2)แสงเพื่อลดความเข้มข้นของสารปนเปื้อน (225 ไมโครกรัม L)ส่งผลให้เกิดการเพิ่มขึ้นของการสังเคราะห์ vitellogenin ในสายรุ้งแห่งอริมาปลา mykiss อย่างไรก็ตาม ที่ PrPB ความเข้มข้นเท่ากับ 50 ไมโครกรัม/Lซึ่งอยู่สูงกว่าความเข้มข้นสูงสุดเกือบ 16 - ครั้งบันทึกไว้ในผิวน้ำ (ตารางที่ 2), ผลไม่ได้สังเกต(Bjerregaard et al. 2003)แสง 201 ไมโครกรัม/L butylparaben เกิดจากการเพิ่มขึ้นใน vitellogeninความเข้มข้นของพลาสมาในสายรุ้งแห่งอริมา อย่างไรก็ตาม BuPB อยู่ในละลายน้ำที่ความเข้มข้นของ 35 ไมโครกรัม/L ซึ่งมีประมาณ 40 ครั้งสูงกว่าความเข้มข้นสูงสุดที่บันทึกไว้ใน influent wwtp ของชุมชน(ตาราง 3), ทำให้ไม่มีการสังเคราะห์เพิ่มขึ้น vitellogenin (อัลส์เลียฟet al. 2005)แม้ว่า การศึกษาในหลอดทดลองเปิดเผยว่า แสงเสมอมีคล้ายหรือ ERβ เมื่อเทียบกับ ERα (Gomez et al. 2005 ผลที่แข็งแกร่งโบ et al. 2001 วาตานาเบะ et al. 2013), การศึกษาในสัตว์ทดลองไม่ได้ยืนยันประเด็นนี้ (Inui et al. 2003) ในขณะที่แสง PrPB ที่ความเข้มข้นของ ~ 100 mg/L เพิ่มระดับการแสดงออกของ mRNA ของERα รับสโตรเจน ระดับนิพจน์ของ ERβ และ AR ไม่ได้แสดงผลที่ความเข้มข้นสูงถึง 1 g/L และ 10 g/Lตามลำดับ (Inui et al. 2003)4.2.1. ปากจัดปริมาณต่ำสุดของ PrPB และ BuPB บริหารต่อ os ปลาเกิดใน vitellogenin ระดับได้เท่ากับ 7 มก./กก./วัน 2(Bjerregaard et al. 2003) และ 9 มิลลิกรัม/กิโลกรัม/วัน 2 (อัลส์เลียฟและ al. 2005),ตามลาดับ เป็นที่น่าสังเกตว่า ความเข้มข้นต้องผลผลิตได้ลดลงกับเวลาเปิดรับแสงนาน (อัลส์เลียฟet al. 2005 Bjerregaard et al. 2003), ระบุเพิ่มอาจผลของต่อมไร้ท่อหยุดชะงักระหว่างการสัมผัสเรื้อรังผลของการดูแลช่องปากของพาราเบนในหนูศึกษา โดยเขียนบทความต่าง ๆ (Boberg et al. 2008 Daston, 2004Hoberman et al. 2008 Hossaini et al. 2000 โออิชิ 2001, 2002a2002b, 2004 ปี et al. 1998 Vo et al. 2010) การ estrogenicผลของสารสามารถถูกกำหนดจากการเพิ่มขึ้นของมดลูกน้ำหนัก ถูกควบคุมทางอ้อม โดย estrogens (ซา et al. 2002)MePB และ BuPB ในการบริหารงานผ่านทางหลอดอาหารทางปากพบว่าไม่ได้ใช้งานในหนู uterotropic ทดสอบ ในปริมาณที่สูงถึง 800 มิลลิกรัม/กิโลกรัม/วันและ 1200 มิลลิกรัม/กิโลกรัม/วัน ตามลำดับ (เลดจ์ et al. 1998) คล้ายคลึงกันรับผลลัพธ์ในการทดสอบ uterotropic ในอ่อนหนู B6D2F1 (Hossaini et al. 2000) โปรแกรมปากของ MePB, PrPBBuPB และ pHBA ในปริมาณไม่เกิน 100 มิลลิกรัม/กิโลกรัม/วันและ EtPB ที่มีระดับปริมาณ 1000 มิลลิกรัม/กิโลกรัม/วันผลไม่ตอบสนอง estrogenic(Hossaini et al. 2000)Daston (2004) ศึกษาอิทธิพลของ Sprague – Dawley หนู BuPBการพัฒนาทารกในครรภ์ ในคลื่นแสง BuPB ที่ความเข้มข้นสูงสุด1000 มิลลิกรัม/กิโลกรัม/วันไม่มีการเปลี่ยนแปลงตรวจสอบพัฒนาพารามิเตอร์ implantations ครอกขนาด จำนวนของชีวิต และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(แบคทีเรีย) 15 มิลลิกรัม / ลิตร MePB ไปยัง Daphnia magna (กุ้ง)
(Bazin et al., 2010) ในการทดสอบความเป็นพิษเรื้อรังวัดค่า LOEC
พาราเบนตั้งแต่ 0.1 มิลลิกรัม / ลิตร BePB ไปยัง D. Magna ถึง 25 มิลลิกรัม / ลิตร
MePB ที่มีต่อการเจริญเติบโตโง่ (ปลา) (Dobbins et al., 2009) วัดทุก
ความเข้มข้น LOEC อยู่ต่ำกว่าระดับ PB ตรวจพบในตัวอย่างจาก
. น้ำผิวดินและ WWTPs (ตารางที่ 2, 3)
biomarkers ที่มีความสำคัญของกิจกรรม estrogenic สารประกอบในปลา
คือ: vitellogenin - โปรตีนที่ผลิตในตับหญิง 'ที่ใช้ในการ
สร้างไข่ ไข่แดงและ choriogenin - สารตั้งต้นของชั้นใน
หน่วยย่อยของซองจดหมายไข่ (. เฉิน, et al, 2008) การสัมผัสกับ PrPB ของ
ผู้ใหญ่เพศชายปลา Medaka ญี่ปุ่นก่อให้เกิดการเพิ่มปริมาณขึ้นอยู่ใน
ความเข้มข้นในพลาสมา vitellogenin นอกจากนี้การเพิ่มขึ้นของ mRNA
ระดับการแสดงออกของสโตรเจนที่ตอบสนองต่อผลิตภัณฑ์ยีน: vitellogenin
และ choriogenin เป็นข้อสังเกต (. Inui, et al, 2003) แม้ว่าการปรากฏตัว
ของ PrPB ในสารละลายอิทธิพลอย่างมากแสดงออก
ระดับของ vitellogenin ในตับปลาสัมผัสความเข้มข้น PrPB
(0.055 มิลลิ≈ 10 mg / L หรือสูงกว่า) ใช้ในการทดลอง (Inui et al.,
2003) เกินความเข้มข้นสูงสุด ตรวจพบในพื้นผิว
น้ำมากกว่า 3000 ครั้ง (ตารางที่ 2).
การสัมผัสกับความเข้มข้นลดลงของสารปนเปื้อน (225 ไมโครกรัม / ลิตร)
ส่งผลให้เกิดการเพิ่มขึ้นของการสังเคราะห์ vitellogenin ในเรนโบว์เทราท์
Oncorhynchus mykiss แต่ที่มีความเข้มข้น PrPB เท่ากับ 50 ไมโครกรัม / L
ซึ่งเป็นเกือบ 16 เท่าสูงกว่าความเข้มข้นสูงสุด
ที่บันทึกไว้ในน้ำผิวดิน (ตารางที่ 2) ไม่มีผลเป็นที่สังเกต
(Bjerregaard et al., 2003).
ที่ได้รับถึง 201 ไมโครกรัม / L Butylparaben เกิดจากการเพิ่มขึ้นใน vitellogenin
ความเข้มข้นในพลาสมาในเรนโบว์เทราท์ อย่างไรก็ตาม BuPB อยู่ใน
การแก้ปัญหาน้ำที่ระดับความเข้มข้น 35 ไมโครกรัม / ลิตรซึ่งเป็นประมาณ 40 เท่า
สูงกว่าความเข้มข้นสูงสุดที่บันทึกไว้ใน WWTP อิทธิพล
(ตารางที่ 3) ไม่ได้ก่อให้เกิดการสังเคราะห์ vitellogenin เพิ่มขึ้น (Alslev
et al., 2005).
แม้ว่า การศึกษาในหลอดทดลองเปิดเผยว่าได้รับสารพาราเบนมีคล้าย
ผลหรือที่แข็งแกร่งในERβในการเปรียบเทียบกับERα (โกเมซ, et al, 2005.
Okubo et al, 2001;.. Watanabe et al, 2013) การศึกษาในร่างกายไม่ได้
ยืนยันการเหล่านี้ ผลการวิจัย (Inui et al., 2003) ในขณะที่การสัมผัสกับ PrPB ที่
ความเข้มข้นของ ~ 100 มิลลิกรัม / ลิตรเพิ่มขึ้นของระดับแสดงออกของ
ฮอร์โมนERαระดับการแสดงออกของERβและ AR ไม่ได้
รับอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับความเข้มข้นสูงที่สุดเท่าที่ 1 กรัม / ลิตรและ 10 กรัม / L
ตามลำดับ (Inui et al., 2003).
4.2.1 การบริหารช่องปาก
ปริมาณที่ต่ำสุดของ PrPB และ BuPB ยาต่อ OS ปลาส่งผล
ในการเพิ่มขึ้นในระดับ vitellogenin เท่ากับ 7 มิลลิกรัม / กิโลกรัม / 2 วัน
(Bjerregaard et al., 2003) และ 9 มิลลิกรัม / กิโลกรัม / 2 วัน (Alslev et al., 2005)
ตามลำดับ เป็นที่น่าสังเกตว่ามีความเข้มข้นที่จำเป็นในการ
ผลิตมีผลลดลงด้วยเวลาที่ได้รับอีกต่อไป (Alslev
et al, 2005;. Bjerregaard et al, 2003.) ระบุว่าอาจเพิ่ม
ผลกระทบของต่อมไร้ท่อการหยุดชะงักในระหว่างการเปิดรับเรื้อรัง.
ผลกระทบจาก บริหารช่องปากของพาราเบนในหนูได้รับการ
ศึกษาโดยนักเขียนต่าง ๆ (Boberg et al, 2008;. Daston 2004;
เบอร์แมน, et al, 2008;.. Hossaini et al, 2000; โออิชิ, 2001, 2002a,
2002b, 2004; เลดจ์, et al ., 1998;. Vo et al, 2010) estrogenic
ผลกระทบของสารประกอบที่สามารถหาได้จากการเพิ่มขึ้นในมดลูก
น้ำหนักตามที่มันจะถูกควบคุมโดยอ้อมโดย estrogens (Sato et al., 2002).
MePB และ BuPB ยาผ่านติดชื้อนานในช่องปากพบว่ามีการ
ใช้งานในการทดสอบหนู uterotropic, ในปริมาณที่สูงที่สุดเท่าที่ 800 มก. / กก. / วัน
และ 1,200 มิลลิกรัม / กิโลกรัม / วันตามลำดับ (เลดจ์ et al., 1998) ที่คล้ายกัน
ผลที่ได้รับในการทดสอบ uterotropic ดำเนินการเกี่ยวกับที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ
หนู B6D2F1 (Hossaini et al., 2000) การประยุกต์ใช้ในช่องปากของ MePB, PrPB,
BuPB และ pHBA ในปริมาณถึง 100 มก. / กก / วันและ EtPB ที่
ระดับปริมาณ 1000 mg / kg BW / วันไม่ได้ผลในการตอบสนอง estrogenic
(Hossaini et al., 2000)
Daston (2004) ศึกษาอิทธิพล BuPB ในปราก-Dawley หนู '
การพัฒนาทารกในครรภ์ ในการเปิดรับมดลูกเพื่อ BuPB ที่ความเข้มข้นถึง
1,000 มิลลิกรัม / กิโลกรัม / วันไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญปรับเปลี่ยนการตรวจสอบพัฒนาการ
พารามิเตอร์เช่น implantations ขนาดครอกจำนวนมีชีวิตอยู่และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( แบคทีเรีย ) 15 มิลลิกรัมต่อลิตร mepb ต่อสั่นสะเทือน Magna ( crustacean )( บาซิน et al . , 2010 ) ในการทดสอบความเป็นพิษเรื้อรัง loec ค่าวัดของ parabens มีค่าระหว่าง 0.1 มิลลิกรัมต่อลิตร ต่อวัน bepb Magna ถึง 25 มิลลิกรัมต่อลิตรmepb ต่อการเจริญเติบโตของคนโง่ ( ปลา ) ( ที่ตั้ง et al . , 2009 ) ทุกวัดloec ปริมาณตะกั่วที่ตรวจพบในตัวอย่างจากระดับล่างน้ำผิวดิน และ wwtps ( ตารางที่ 2 )ที่สําคัญซึ่งสาร estrogenic กิจกรรมในปลา: ไม่ - เป็นโปรตีนที่ผลิตในเพศหญิง ตับ ใช้สร้างไข่และ choriogenin - สารตั้งต้นของชั้นในหน่วยย่อยของไข่ซอง ( Chen et al . , 2008 ) การ prpb ของผู้ใหญ่เพศชาย ภาษาญี่ปุ่น เมดากะ ปลาเกิดจากการเพิ่มรายงานในพลาสมาแม่โคความเข้มข้น นอกจากนี้ การเพิ่มขึ้นของยีนระดับการแสดงออกของยีนที่ตอบสนองต่อฮอร์โมนเอสโตรเจนผลิตภัณฑ์ : ไวเทลchoriogenin ) และ ( นุ et al . , 2003 ) แม้ว่าการปรากฏตัวของ prpb ในสารละลายกลุ่มศึกษาการแสดงออกยีนระดับของไวเทลในสัมผัส ตับปลา prpb ความเข้มข้น( 0.055 มิลลิเมตร≈ 10 มิลลิกรัมต่อลิตรขึ้นไป ) ที่ใช้ในการทดลอง ( อินุอิ et al . ,2003 ) เกินปริมาณสูงสุดที่พบในผิวน้ำมากกว่า 3 , 000 ครั้ง ( ตารางที่ 2 )การลดความเข้มข้นของสารปนเปื้อน ( 225 μกรัม / ลิตร )มีผลทำให้มีการเพิ่มของการสังเคราะห์ไวเทลในปลาเรนโบว์เทราท์คอรินชัส mykiss . แต่ที่ความเข้มข้น prpb เท่ากับ 50 μกรัม / ลิตรซึ่งเป็นเกือบ 16 ครั้งสูงกว่าความเข้มข้นสูงสุดบันทึกน้ำในผิว ( ตารางที่ 2 ) พบว่า ไม่มีผล( bjerregaard et al . , 2003 )จาก 201 μกรัม / ลิตร ทำให้มีการเพิ่มไม่บูทิลพาราเบนพลาสมาของปลาสายรุ้ง อย่างไรก็ตาม bupb ปัจจุบันในน้ำสารละลายที่ความเข้มข้น 35 μ g / l ซึ่งมีประมาณ 40 ครั้งสูงกว่าความเข้มข้นสูงสุดที่บันทึกไว้ใน wwtp ตามลำดับ( ตารางที่ 3 ) ไม่ก่อให้เกิดการเพิ่มการสังเคราะห์ไวเทล ( alslevet al . , 2005 )แม้ว่าการศึกษาในหลอดทดลองพบว่า สารพาราเบน มีคล้ายหรือผลที่แข็งแกร่งในการαเอ้อเอ้อบีตา ( โกเมซ et al . , 2005โอคุโบะ et al . , 2001 ; วาตานาเบะ et al . , 2013 ) มีฤทธิ์ในการศึกษาไม่ได้ยืนยันการค้นพบเหล่านี้ ( อินุอิ et al . , 2003 ) ขณะที่การเปิดรับ prpb ที่ความเข้มข้นของ ~ 100 มก. / ล. เพิ่มระดับการแสดงออกของยีนestrogen receptor αเอ้อ , เอ้อและระดับการแสดงออกของบีตาอาร์ไม่ได้มีอิทธิพลต่อความเข้มข้นสูงเท่ากับ 1 กรัมต่อลิตรและ 10 กรัม / ลิตรตามลำดับ ( อินุอิ et al . , 2003 )4.2.1 . การบริหารช่องปากขนาดต่ำสุดของ prpb bupb และบริหารงานต่อ OS ปลาที่เกิดเพิ่มขึ้นในระดับที่ไม่เท่ากับ 1 มิลลิกรัม / กิโลกรัม / 2 วัน( bjerregaard et al . , 2003 ) และ 9 มิลลิกรัม / กิโลกรัม / 2 วัน ( alslev et al . , 2005 )ตามลำดับ เป็นที่น่าสังเกตว่า สมาธิต้องการผลิตผลกระทบลดลงด้วยเวลาเปิดรับแสงนาน ( alslevet al . , 2005 ; bjerregaard et al . , 2003 ) ซึ่งอาจเพิ่มผลของการหยุดชะงักต่อมไร้ท่อในระหว่างการเปิดรับเรื้อรังผลของการบริหารช่องปากของ parabens ในสัตว์ฟันแทะ คือโดยผู้เขียนต่างๆ ( เรียน โบเบิร์ก et al . , 2008 ; daston , 2004 ;โฮเบอร์แมน et al . , 2008 ; hossaini et al . , 2000 ; 2002a โออิชิ , 2001 ,2002b , 2004 ; เราท์เลดจ์ et al . , 1998 ; หวอ et al . , 2010 ) มี estrogenicผลของสารประกอบที่ได้จากการเพิ่มขึ้นในมดลูกน้ำหนัก เป็นทางอ้อม ควบคุมโดยฮอร์โมนเพศหญิง ( ซาโต้ et al . , 2002 )mepb bupb บริหารผ่านทางช่องปาก และพบว่ามี gavageใช้งานในหนู uterotropic assay ในขนาดสูงเท่ากับ 800 มก. / กก. / วันและ 1 , 200 มก. / กก. / วัน ตามลำดับ ( เราท์เลดจ์ et al . , 1998 ) คล้ายผลลัพธ์ที่ได้ในการทดสอบ uterotropic การทดลองในเด็กb6d2f1 หนู ( hossaini et al . , 2000 ) การ mepb prpb ปากเปล่า , ,และ bupb phba ที่ปริมาณถึง 100 มิลลิกรัม / กิโลกรัม / วัน และ etpb ที่ขนาดระดับ 1000 มก. / น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม / วัน ไม่พบการตอบสนอง estrogenic( hossaini et al . , 2000 )daston ( 2547 ) ศึกษา bupb อิทธิพลและหนู Sprague ดอว์ลีย์พัฒนาการทารกในครรภ์ ในการศึกษาถึงการ bupb ที่เข้มข้นขึ้น1000 มิลลิกรัม / กิโลกรัม / วัน ไม่พบการเปลี่ยนแปลงพัฒนาการตรวจสอบimplantations พารามิเตอร์เช่นขนาดของครอก จํานวนมีชีวิต