Regarding balance, there were six s

Regarding balance, there were six studies that assessed this variable ( Eyigor et al., 2009, Granacher et al., 2012, Hui et al., 2009, Shigematsu et al., 2002, Sofianidis et al., 2009 and Young et al., 2007). There was evidence of significant differences between groups. The results from Shigematsu et al. (2002) can be highlighted as they showed improvement in the intervention group in the functional reach test used from 23.7 ± 4.5 to 26.1 ± 3.6 cm (p = 0.01). There was also an improvement from 2.8 ± 1.2 s to 4.1 ± 2.0 s in Single-Leg Stand (SLS) with eyes closed (p = 0.003). Young et al. (2007) also obtained significant improvements in relation to this variable in all intervention groups when applying SLS (Group 1: Pre: 9.8 ± 9, Post: 28.0 ± 10. Group 2: Pre: 16.8 ± 13, Post: 31.2 ± 12. Group 3: Pre: 14.3 ± 12, Post: 30.8 ± 14). The rest of the studies also achieved improvements except from Hui et al. (2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกี่ยวกับสมดุล มีหกศึกษาที่ประเมินตัวแปรนี้ (Eyigor et al. 2009, Granacher et al. 2012 ฮุย et al. 2009, Shigematsu et al. 2002, Sofianidis et al. 2009 และหนุ่ม et al. 2007) หลักฐานของความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มได้ สามารถเน้นผลลัพธ์จาก Shigematsu et al. (2002) พวกเขาแสดงให้เห็นว่าการปรับปรุงในกลุ่มแทรกแซงในการทดสอบการทำงานถึงใช้ตั้งแต่±± 4.5 26.1 23.7 3.6 ซม. (p = 0.01) แก้ไขปรับปรุงจาก 2.8 s ± 1.2 การ 4.1 ± 2.0 s ในขาเดี่ยวเด่น (SLS) ปิดตา (p = 0.003) หนุ่ม et al. (2007) ยังได้รับการปรับปรุงที่สำคัญเกี่ยวกับตัวแปรนี้ในกลุ่มแทรกแซงทั้งหมดเมื่อใช้ SLS (กลุ่ม 1: Pre: ± 9.8 9 โพส: 28.0 ± 10 กลุ่มที่ 2: ก่อน: 16.8 ± 13 โพส: 31.2 ± 12 กลุ่มที่ 3: ก่อน: 14.3 ± 12 โพส: 30.8 ± 14) ส่วนเหลือของการศึกษายังได้ปรับปรุงยกเว้นจากฮุย et al. (2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกี่ยวกับความสมดุลมีหกศึกษาที่ประเมินตัวแปรนี้ (Eyigor et al., 2009, Granacher et al., 2012, ฮุย et al., 2009, Shigematsu et al., 2002 Sofianidis et al., 2009 และหนุ่ม et al, ., 2007) มีหลักฐานของความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มเป็น ผลจากการ Shigematsu et al, (2002) จะเน้นที่พวกเขาแสดงให้เห็นการปรับปรุงในกลุ่มแทรกแซงในการทดสอบการเข้าถึงฟังก์ชั่นที่ใช้จาก 23.7 ± 4.5-26.1 ± 3.6 ซม. (p = 0.01) นอกจากนี้ยังมีการปรับปรุงจาก 2.8 ± 1.2 S ถึง 4.1 ± 2.0 ในเดี่ยวขาขาตั้ง (SLS) ด้วยการปิดตา (p = 0.003) หนุ่ม et al, (2007) ยังได้รับการปรับปรุงที่สำคัญในความสัมพันธ์กับตัวแปรนี้ในทุกกลุ่มแทรกแซงเมื่อสมัคร SLS (กลุ่มที่ 1: พื้นฐาน: 9.8 ± 9 โพสต์: 28.0 ± 10 กลุ่มที่ 2: พื้นฐาน: 16.8 ± 13 โพสต์: 31.2 ± 12 กลุ่มที่ 3: พื้นฐาน: 14.3 ± 12 โพสต์: 30.8 ± 14) ส่วนที่เหลือจากการศึกษายังประสบความสำเร็จในการปรับปรุงการยกเว้นจากฮุย, et al (2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกี่ยวกับความสมดุล มี 6 การศึกษาที่ประเมินตัวแปรนี้ ( eyigor et al . , 2009 , granacher et al . , 2012 , ฮุย et al . , 2009 , shigematsu et al . , 2002 sofianidis et al . , 2009 และหนุ่ม et al . , 2007 ) มีหลักฐานของความแตกต่างระหว่างกลุ่ม ผลจาก shigematsu et al . ( 2002 ) จะเน้นที่พวกเขามีการปรับปรุงในกลุ่มในการทำงานถึงข้อสอบที่ใช้จากประเทศต่าง± 4.5 / ± 3.6 ซม. ( p = 0.01 ) มีการปรับปรุงจาก 2.8 ± 1.2 S 4.1 ± 2.0 s ยืนขาเดี่ยว ( SLS ) ปิดตา ( p = 0.003 ) หนุ่ม et al . ( 2007 ) ยังได้รับการปรับปรุงที่สำคัญในความสัมพันธ์กับตัวแปรนี้ทุกกลุ่มเมื่อใช้ SLS ( กลุ่มที่ 1 : พื้นฐาน : 9.8 ± 9 , โพสต์ : 28 ± 10 กลุ่มที่ 2 : ก่อน : 16.8 ± 13 , โพสต์ : 31.2 ± 12 กลุ่มที่ 3 : ก่อน : 14.3 ± 12 , โพส : 4 ± 14 ) ส่วนที่เหลือของการศึกษายังได้ปรับปรุงได้ยกเว้นจากฮุย et al . ( 2009 )