Since the 1980s, China tried to com

Since the 1980s, China tried to combine central planning with market‐oriented reforms to increase productivity, living standards, and technological quality without exacerbating inflation, unemployment, and budget deficits. China pursued agricultural reforms, dismantling the commune system and introducing the household responsibility system that provided peasants greater decision‐making in agricultural activities. The government encouraged non‐agricultural activities such as village enterprises in rural areas, and promoted more self‐management for state‐owned enterprises, increased competition in the marketplace, and facilitated direct contact between Chinese and foreign trading enterprises. China also relied more upon foreign financing and imports.
On the other hand, Benjamin et al. (2005) noted that one important dimension of rising inequality may be widening gap between urban and rural incomes. But, pooling the urban and rural samples leads to an overall level of inequality no higher that the rural sample alone. In this vein, they conclude that over the course of two‐and‐half decades of post‐reform, China experienced a significant increase in inequality and this fact must be seen in the context of rapidly rising incomes and improvements in welfare that literally pulled hundreds of millions out of poverty, especially in agriculture. We can define two phases in the post‐reform:

1. Rural reform (1979‐1984). China broke with the Soviet doctrine, introducing a family‐based contract system, the so‐called household responsibility system. As a result, China's agriculture has been revived. After 30 years of stagnation, growth in agricultural output in the first half of the 1980s accelerated to a rate several times the previous long‐term average[2].
2. Post‐rural reform, decentralization and opening up to trade and foreign direct investment (1985 to present). China has pursued policies such as fostering the rapid development of foreign‐invested factories, which assemble imported components into consumer goods for export. USA is one of China's primary suppliers of power generating equipment, aircraft and parts, computers and industrial machinery, raw materials, and chemical and agricultural products[3]. By the late 1980s, the economy had become overheated with increasing rates of inflation. At the end of 1988, in reaction to a surge of inflation caused by accelerated price reforms, the leadership introduced an austerity program.
If we compare the pre‐ and post‐reform periods the inequality was relatively lower in the first period and it evidently rose during the Great Famine (Table I). The transition from the Cultural Revolution to the period of rural reform observed a decline of inequality, but it gathered pace in the early 1980s and reached it's though in 1984. From the post‐reform period to present, inequality rises steadily and sharply with a relatively greater economic growth than in the pre‐reform period.
With the exception of the urban‐rural disparity, that could explain certain causality from inequality to growth, in the pre‐reform period China was basically an egalitarian society and the low inequality was identified as a strain on economic growth. However, the post‐reform period has seen remarkable growth. Although regional inequality and the rural‐urban gap declined from the late 1970s to the mid‐1980s, both increased rather dramatically since the mid‐1980s. China's growth is preceded by a fairly low initial inequality in the pre‐reform period (Wan et al., 2006). From this perspective, the inequality‐growth relationship seems to be negative. However, the Chinese experience depicts a positive correlation when pre‐ and post‐reform periods are examined separately as we show in the next sections.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งแต่ทศวรรษที่ 1980 จีนพยายามรวมศูนย์กลางวางแผนกับ market‐oriented ปฏิรูปเพื่อเพิ่มผลผลิต คุณภาพชีวิต และเทคโนโลยีคุณภาพไม่ดีเงินเฟ้อ ว่างงาน และการขาดดุลงบประมาณ จีนติดตามปฏิรูปการเกษตร วันระบบ commune และแนะนำระบบความรับผิดชอบในครัวเรือนที่ชาวนา decision‐making มากขึ้นในกิจกรรมทางการเกษตร รัฐบาลส่งเสริมกิจกรรมหมู่บ้านวิสาหกิจในชนบท non‐agricultural และ self‐management สำหรับวิสาหกิจ state‐owned เพิ่มการแข่งขันในตลาดมากขึ้นในการส่งเสริม และอำนวยความสะดวกการติดต่อโดยตรงระหว่างจีน และต่างประเทศค้าวิสาหกิจ จีนยังอาศัยขึ้นตามเงินต่างประเทศ และนำเข้าบนมืออื่น ๆ เบนจามิน et al. (2005) ตั้งข้อสังเกตสำคัญมิติของความไม่เท่าเทียมกันสูงขึ้นอาจจะขยับขยายช่องว่างระหว่างเมือง และชนบทรายได้ แต่ ตัวอย่างในเขตเมือง และชนบทร่วมกันนำไปสู่ระดับโดยรวมของความไม่เท่าเทียมกันไม่สูงที่อย่างชนบทคนเดียว ในหลอดเลือดดำนี้ พวกเขาสรุปว่า ผ่านหลักสูตรของทศวรรษ two‐and‐half post‐reform จีนมีประสบการณ์เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในความไม่เท่าเทียมกัน และต้องเห็นความจริงในบริบทของรายได้ที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วและปรับปรุงในสวัสดิการที่ดึงหลายร้อยล้านจากความยากจน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเกษตรอย่างแท้จริง เราสามารถกำหนดระยะที่สองใน post‐reform:1. ชนบทปฏิรูป (1979‐1984) จีนยากจนกับลัทธิสหภาพโซเวียต แนะนำระบบ family‐based สัญญา ระบบ so‐called ความรับผิดชอบในครัวเรือน ดัง เกษตรกรรมของจีนมีการฟื้นฟู หลังจาก 30 ปีของการชะงักงัน เจริญเติบโตในผลผลิตเกษตรในช่วงครึ่งแรกของทศวรรษที่ 1980 การเร่งอัตราการหลายครั้งก่อนหน้านี้ long‐term ค่าเฉลี่ย [2]2. Post‐rural ปฏิรูป กระจายอำนาจการแพร่กระจาย และเปิดสูง สุดทางการค้า และการต่างประเทศลงทุนโดยตรง (1985 ปัจจุบัน) จีนได้ดำเนินนโยบายเช่นทำนุบำรุงพัฒนาอย่างรวดเร็วของโรงงาน foreign‐invested ซึ่งรวมส่วนประกอบที่นำเข้าเป็นสินค้าอุปโภคบริโภคเพื่อการส่งออก สหรัฐอเมริกาเป็นหนึ่งในผู้จำหน่ายหลักของจีนกำลังสร้างอุปกรณ์ เครื่องบิน และชิ้นส่วน คอมพิวเตอร์ และเครื่องจักรอุตสาหกรรม วัตถุดิบ และผลิตภัณฑ์เคมี และเกษตร [3] ปลายทศวรรษที่ 1980 เศรษฐกิจก็กลายเป็นร้อนเกินไป ด้วยการเพิ่มอัตราเงินเฟ้อ ท้าย 1988 เกิดการกระชากของอัตราเงินเฟ้อที่เกิดจากราคาเร่งปฏิรูป นำแนะนำโปรแกรมเข้มงวดถ้าเราเปรียบเทียบ pre‐ รอบ post‐reform อสมการค่อนข้างต่ำในระยะแรก และมันกุหลาบระหว่างทุพภิกขภัยในอย่างเห็นได้ชัด (ตารางฉัน) เปลี่ยนแปลงจากการปฏิวัติวัฒนธรรมยุคปฏิรูปชนบทปฏิเสธของอสมการ แต่มันรวบรวมก้าวในต้นทศวรรษ 1980 และถึงจะสังเกตว่า ในปี 1984 ได้ จาก post‐reform ระยะเวลาในการนำเสนอ ความไม่เท่าเทียมกันเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง และอย่างรวดเร็วกับแบบค่อนข้างมากกว่าเศรษฐกิจมากกว่าในระยะเวลา pre‐reformยกเว้น disparity urban‐rural ที่สามารถอธิบายบาง causality จากอสมการการเจริญเติบโต ในระยะ pre‐reform จีนโดยทั่วไปสังคมการ egalitarian และอสมการต่ำระบุเป็นต้องใช้ในการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ อย่างไรก็ตาม ระยะ post‐reform ได้เห็นการเจริญเติบโตโดดเด่น แม้ว่าภูมิภาคอสมการและช่องว่าง rural‐urban ปฏิเสธจากปลายทศวรรษที่ 1970 ที่ mid‐1980s การ ทั้งสองเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมากตั้งแต่ mid‐1980s เติบโตของจีนจะนำหน้า ด้วยความไม่เท่าเทียมกันเริ่มต้นค่อนข้างต่ำในระยะ pre‐reform (Wan และ al., 2006) จากมุมมองนี้ ความสัมพันธ์ inequality‐growth น่าจะ เป็นค่าลบ อย่างไรก็ตาม ประสบการณ์จีนแสดงให้เห็นความสัมพันธ์เป็นบวกเมื่อรอบระยะเวลาที่ pre‐ และ post‐reform จะตรวจสอบแยกต่างหาก ตามที่แสดงในส่วนถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่ปี 1980, จีนพยายามที่จะรวมการวางแผนจากส่วนกลางกับการปฏิรูปที่มุ่งเน้นตลาดเพื่อเพิ่มผลผลิตมาตรฐานการดำรงชีวิตที่มีคุณภาพและเทคโนโลยีโดยไม่ต้องรุนแรงเงินเฟ้อการว่างงานและการขาดดุลงบประมาณ จีนไล่ตามการปฏิรูปการเกษตรรื้อระบบชุมชนและแนะนำระบบความรับผิดชอบในครัวเรือนที่ให้ชาวบ้านในการตัดสินใจมากขึ้นในกิจกรรมทางการเกษตร รัฐบาลสนับสนุนให้กิจกรรมนอกภาคเกษตรเช่นผู้ประกอบการหมู่บ้านในพื้นที่ชนบทมากขึ้นและส่งเสริมการจัดการตนเองสำหรับรัฐวิสาหกิจ, เพิ่มการแข่งขันในตลาดและการอำนวยความสะดวกการติดต่อโดยตรงระหว่างผู้ประกอบการค้าจีนและต่างประเทศ จีนยังอาศัยมากขึ้นเมื่อมีการจัดหาเงินทุนจากต่างประเทศและนำเข้า.
ในทางตรงกันข้าม, เบนจามินและคณะ (2005) ตั้งข้อสังเกตว่ามิติที่สำคัญอย่างหนึ่งของความไม่เท่าเทียมกันที่เพิ่มขึ้นอาจจะมีช่องว่างระหว่างรายได้ของเมืองและชนบท แต่ร่วมกันตัวอย่างในเมืองและชนบทนำไปสู่ระดับโดยรวมของความไม่เท่าเทียมกันไม่สูงว่ากลุ่มตัวอย่างในชนบทเพียงอย่างเดียว ในหลอดเลือดดำนี้พวกเขาสรุปได้ว่าในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาสองและครึ่งหนึ่งของการปฏิรูปการโพสต์ของจีนประสบความสำเร็จในการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในความไม่เท่าเทียมกันและความจริงนี้จะต้องเห็นในบริบทของรายได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วและการปรับปรุงในการจัดสวัสดิการที่แท้จริงดึงหลายร้อย ล้านหลุดพ้นจากความยากจนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคการเกษตร เราสามารถกำหนดสองขั้นตอนในการปฏิรูปการโพสต์: 1 การปฏิรูปชนบท (1979-1984) จีนยากจนกับหลักคำสอนของสหภาพโซเวียต, แนะนำระบบสัญญาครอบครัวที่ใช้ในครัวเรือนที่เรียกว่าระบบความรับผิดชอบ เป็นผลให้ภาคเกษตรของจีนได้รับการฟื้นฟู หลังจาก 30 ปีของความเมื่อยล้า, การเจริญเติบโตในผลผลิตทางการเกษตรในช่วงครึ่งแรกของปี 1980 เพิ่มขึ้นถึงหลายครั้งก่อนหน้านี้อัตราเฉลี่ยในระยะยาว [2]. 2 การปฏิรูปการโพสต์ในชนบทกระจายอำนาจและการเปิดขึ้นเพื่อการค้าและการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศ (1985 ถึงปัจจุบัน) จีนได้ดำเนินนโยบายดังกล่าวกับการอุปถัมภ์ของการพัฒนาอย่างรวดเร็วของโรงงานต่างชาติลงทุนซึ่งประกอบชิ้นส่วนนำเข้าสินค้าอุปโภคบริโภคเพื่อการส่งออก สหรัฐอเมริกาเป็นหนึ่งในซัพพลายเออร์หลักของประเทศจีนที่มีอำนาจในการสร้างอุปกรณ์อากาศยานและชิ้นส่วนคอมพิวเตอร์และเครื่องจักรอุตสาหกรรมวัตถุดิบและสารเคมีและผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร [3] ในช่วงปลายทศวรรษ 1980 เศรษฐกิจได้กลายเป็นร้อนที่มีอัตราการเพิ่มขึ้นของอัตราเงินเฟ้อ ในตอนท้ายของปี 1988 ในการตอบสนองต่อการหลั่งไหลของอัตราเงินเฟ้อที่เกิดจากการเร่งการปฏิรูปราคาเป็นผู้นำแนะนำโปรแกรมเข้มงวด. ถ้าเราเปรียบเทียบก่อนและระยะเวลาการโพสต์การปฏิรูปความไม่เท่าเทียมกันค่อนข้างต่ำในช่วงแรกและเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ในช่วงอดอยาก (ตารางที่ I) การเปลี่ยนแปลงจากการปฏิวัติทางวัฒนธรรมกับช่วงเวลาของการปฏิรูปชนบทสังเกตการลดลงของความไม่เท่าเทียมกัน แต่ก็รวบรวมก้าวในช่วงต้นปี 1980 และถึงแม้ว่ามันเป็นในปี 1984 จากช่วงเวลาหลังการปฏิรูปที่จะนำเสนอความไม่เท่าเทียมกันเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและอย่างรวดเร็วด้วยค่อนข้าง การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจมากขึ้นกว่าในช่วงการปฏิรูปก่อน. ด้วยข้อยกเว้นของความเหลื่อมล้ำในเมืองชนบทที่สามารถอธิบายได้ว่าเวรกรรมบางอย่างจากความไม่เท่าเทียมกันในการเจริญเติบโตในช่วงการปฏิรูปก่อนประเทศจีนเป็นพื้นสังคมคุ้มและความไม่เท่าเทียมกันในระดับต่ำที่ถูกระบุว่า ความเครียดในการเติบโตทางเศรษฐกิจ แต่ช่วงหลังการปฏิรูปการได้เห็นการเติบโตที่โดดเด่น แม้ว่าความไม่เท่าเทียมกันในระดับภูมิภาคและช่องว่างในเมืองชนบทลดลงจากปี 1970 ที่จะกลางปี ​​1980 ทั้งสองเพิ่มขึ้นค่อนข้างอย่างมากตั้งแต่กลางทศวรรษที่ 1980 การเจริญเติบโตของจีนจะนำหน้าด้วยความไม่เท่าเทียมกันเริ่มต้นที่ค่อนข้างต่ำในช่วงการปฏิรูปก่อน (Wan et al., 2006) จากมุมมองนี้ความสัมพันธ์ที่ไม่เท่าเทียมกันการเติบโตน่าจะเป็นเชิงลบ แต่ประสบการณ์ของจีนแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ทางบวกเมื่อช่วงเวลาก่อนและหลังการปฏิรูปมีการตรวจสอบแยกต่างหากในขณะที่เราแสดงให้เห็นในหัวข้อถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งแต่ 1980 , จีนพยายามรวมวางแผนกลาง กับตลาด‐มุ่งเน้นการปฏิรูปเพื่อเพิ่มผลผลิต , มาตรฐานชีวิตและเทคโนโลยีที่มีคุณภาพโดยไม่ต้องรุนแรง เงินเฟ้อ การว่างงาน และการขาดดุลงบประมาณ จีนติดตามการปฏิรูปการเกษตรรื้อระบบคอมมูนและแนะนำระบบความรับผิดชอบของใช้ในครัวเรือนที่ให้ชาวบ้านมากขึ้น การตัดสินใจ‐ทำในกิจกรรมการเกษตร รัฐบาลสนับสนุนให้ไม่‐การเกษตร กิจกรรมต่างๆ เช่น วิสาหกิจ หมู่บ้านในชนบท และส่งเสริมการจัดการตนเองเพิ่มเติม‐‐เป็นเจ้าของรัฐวิสาหกิจ การแข่งขันที่เพิ่มขึ้นในตลาดและ ความสะดวกในการติดต่อโดยตรงระหว่างจีนและ บริษัท ต่างชาติซื้อขาย จีนยังอาศัยมากขึ้น เมื่อเงินต่างประเทศและนำเข้า
บนมืออื่น ๆ , เบนจามิน et al . ( 2548 ) กล่าวว่า สิ่งสำคัญที่มิติของอสมการ rising อาจจะขยับขยายช่องว่างรายได้ระหว่างเขตเมืองและชนบท แต่ตัวอย่างการเมืองและชนบทไปสู่ระดับโดยรวมของความไม่เท่าเทียมกัน ไม่ สูง ที่ ในตัวอย่างโดดเดี่ยว ในหลอดเลือดดำนี้ ก็สรุปได้ว่า ผ่านหลักสูตรสองและครึ่งทศวรรษ‐‐โพสต์‐ปฏิรูป ,ประเทศจีนมีประสบการณ์เพิ่มขึ้นอย่างมากในความไม่เท่าเทียมกันและความเป็นจริงนี้จะต้องเห็นในบริบทของรายได้ที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วและปรับปรุงสวัสดิการที่หมายดึงหลายล้านคนพ้นจากความยากจน โดยเฉพาะในภาคเกษตร เราสามารถกำหนด 2 ระยะในการโพสต์‐ปฏิรูป :

1 การปฏิรูปชนบท ( 1979 ‐ 1984 ) จีนยากจนกับลัทธิโซเวียต แนะนำ ครอบครัว‐ระบบสัญญาตามดังนั้น‐เรียกว่าระบบความรับผิดชอบของใช้ในครัวเรือน เป็นผลให้เกษตรของจีนได้รับการฟื้นฟู หลังจาก 30 ปีของความเมื่อยล้า , การเจริญเติบโตในผลผลิตทางการเกษตรในช่วงครึ่งแรกของทศวรรษที่ 1980 เร่งอัตราหลายครั้งก่อนหน้านี้‐ในระยะยาวโดยเฉลี่ย [ 2 ] .
2 โพสต์‐ชนบทการปฏิรูป การกระจายอำนาจ และการเปิดการค้าและการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศ ( 2528 ถึงปัจจุบัน )จีนได้ติดตามนโยบาย เช่น การพัฒนาอย่างรวดเร็วของต่างประเทศ‐ลงทุนโรงงานประกอบชิ้นส่วนที่นำเข้าเป็นสินค้าที่ผู้บริโภคเพื่อการส่งออก สหรัฐอเมริกาเป็นหนึ่งในประเทศจีนหลักซัพพลายเออร์ของพลังงานในการสร้างอุปกรณ์ ชิ้นส่วนอากาศยาน และ คอมพิวเตอร์ และเครื่องจักร วัตถุดิบอุตสาหกรรม และเคมี และผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร [ 3 ] โดยปลายทศวรรษ 1980 ,เศรษฐกิจได้กลายเป็นร้อนเกินไปตามการเพิ่มขึ้นของอัตราเงินเฟ้อ ที่ส่วนท้ายของปี 1988 ในการรับมือกับกระแสของภาวะเงินเฟ้อที่เกิดจากการเร่งการปฏิรูปราคา , ผู้นําแนะนำโปรแกรมความเข้มงวด .
ถ้าเราเปรียบเทียบก่อน และหลังการปฏิรูปครั้ง‐‐ความไม่เสมอภาคค่อนข้างต่ำในระยะแรก และมันชัดเจนเพิ่มขึ้นในช่วงข้าวยากหมากแพงดี ( โต๊ะผม )การเปลี่ยนแปลงจากการปฏิวัติทางวัฒนธรรมในช่วงเวลาของการปฏิรูปชนบทและการลดลงของความไม่เท่าเทียมกัน แต่มันจะรวบรวมก้าวในต้นทศวรรษ 1980 และถึงมันแม้ใน 1984 จากกระทู้‐สมัยปฏิรูปเพื่อปัจจุบันความเหลื่อมล้ำเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและอย่างรวดเร็วด้วยค่อนข้างเติบโตทางเศรษฐกิจมากขึ้นกว่าในช่วงก่อนการปฏิรูป‐ .
ด้วยข้อยกเว้นของเมืองอย่าง‐ชนบท ,นั่นอาจอธิบายบาง ( จากความเจริญเติบโตใน‐ก่อนสมัยปฏิรูปจีนเป็นสิ่งที่สังคมเท่าเทียมและความเหลื่อมล้ำต่ำที่ถูกระบุว่าเป็นสายพันธุ์ต่อการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ อย่างไรก็ตาม การโพสต์‐ยุคปฏิรูปได้เห็นการเติบโตที่โดดเด่น แม้ว่าแต่ละภูมิภาค และชนบทของเมือง‐ช่องว่างลดลงจากปี 1970 ถึงช่วงกลาง‐ 1980ทั้งสองเพิ่มขึ้นค่อนข้างมากตั้งแต่กลาง‐โสหุ้ย การเจริญเติบโตของจีนนำหน้าโดยความไม่เท่าเทียมกันเริ่มต้นค่อนข้างต่ำใน‐ก่อนสมัยปฏิรูป ( วาน et al . , 2006 ) จากมุมมองนี้ , ความไม่เท่าเทียมกัน‐การเจริญเติบโตความสัมพันธ์ที่ดูเหมือนว่าจะเป็นลบ อย่างไรก็ตามประสบการณ์ จีน แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ เมื่อก่อน‐และโพสต์‐ปฏิรูประยะเวลาพิจารณาแยกเป็นเราแสดงให้เห็นในส่วนถัดไป