Not anymore though, right Jiyong?”

Not anymore though, right Jiyong?” Seunghyun asked, black orbs drilling into Jiyong’s own dark russet ones.
Finally, Jiyong dropped his gaze to his lap. He the rim of his glass of water and felt his sinuses tingle with the specter of unshed tears. “No, not anymore.”
“Why not?” the eldest asked again, voice stronger than he felt.
“Because we can’t… we can’t put our own happiness before the band’s, or the company’s, or the fans’-”
“That’s such bull, Jiyong, and we both know it. You dumped me because Ri found us together, and it scared the out of you. You’re afraid, Jiyong. You’re terrified of everyone else’s opinion of you! When did that happen? When did G-Dragon become such a ing coward?”
Jiyong stood then, more angry than sad, and let his glass fall onto the coffee table with a sharp ‘clink’. He clenched his hands at his sides so he wouldn’t lash out, and just as he was opening his mouth to unleash a slew of admittedly thoughtless curses, Daesung leapt to his feet and jumped between the two men.
“Whoa whoa whoa!” he yelled, putting a hand on either of their shoulders, pushing them apart. “Calm down, both of you! Look, this is a problem you’re going to have to work out yourselves, but… I kind of already knew. I mean, you guys were so obvious, how could I not know, right?”
And now four sets of brown eyes were focused on him, and Daesung looked completely confused at everyone’s blank faces.
“What do you mean, you ‘kind of already knew’?” Youngbae asked, because clearly, he had missed something.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่ว่าอีกต่อไป ขวา Jiyong " ถาม Seunghyun เจาะเข้าไปในของ Jiyong orbs สีดำเข้มปนคนเป็นเจ้าของในที่สุด Jiyong หลุดสายตาของเขาไปตักของเขา เขาขอบของเขาแก้วน้ำและรู้สึกแสบรูจมูกของเขากับผี unshed น้ำตา "ไม่ ไม่ได้อีก""ทำไมไม่" คนตัวโตถามอีก เสียงดีกว่าเขารู้สึก" เพราะเราไม่...เราไม่สามารถใส่ความสุขของเราเองก่อนของ วง หรือของบริษัท หรือ แฟน ๆ -""ที่เป็นเช่นกระทิง Jiyong และเราทั้งสองก็ คุณ dumped ฉัน เพราะ Ri พบเราด้วยกัน และมันกลัวการออกแบบของคุณ คุณกลัว Jiyong คุณกำลังกลัวความเห็นของทุกคนของคุณ เมื่อที่ได้เกิดขึ้น เมื่อได้ G-Dragon เป็น ดังกล่าวเป็น ing คนขี้ขลาด"Jiyong ยืนแล้ว โกรธยิ่งกว่าเศร้า และให้ เขาแก้วอยู่บนโต๊ะกาแฟพร้อม 'กริ๊ง' คม เขากัดมือของเขาที่ด้านข้างของเขาเพื่อเขาจะไม่ตาออก และขณะที่เขากำลังเปิดปากของเขาจะปล่อยของความยอมรับคำสาปแช่ง แดซ็องหลุดไปที่เท้าของเขา และเพิ่มขึ้นระหว่างสองคน"โอ้โฮ โอ้โฮ โอ้โฮ! " เขาตะโกน วางมือบนไหล่ของพวกเขา อย่างใดอย่างหนึ่งผลักดันพวกเขาออกจากกัน "สงบลง ทั้งของคุณ ดู นี้เป็นปัญหาคุณกำลังจะมีการทำงานจากตัวเอง แต่... ฉันรู้ชนิดแล้ว ผมหมายถึง พวกคุณได้เห็นได้ชัดว่า อาจไม่ทราบได้อย่างไร ขวา"และตอนนี้ ดวงตาสีน้ำตาลชุดสี่ถูกเน้นบนเขา และแดซ็องดูสมบูรณ์ที่ใบหน้าเปล่าของทุกคน"สิ่งที่คุณหมายถึง คุณ 'รู้แล้วชนิดของ' ? " ถาม Youngbae เพราะชัดเจน เขาได้พลาดบางสิ่งบางอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่ได้อีกต่อไปแม้ว่าขวาจียง? "ซึงฮยอนถามลูกกลมสีดำเจาะเข้าไปในจียงมืดของตัวเองคนปน.
ในที่สุดจียงลดลงจ้องมองของเขาที่จะตักของเขา เขาขอบแก้วน้ำและรู้สึกว่ารูจมูกของเขากับปีศาจซ่าน้ำตายังไม่ตก "ไม่มีไม่ได้อีกต่อไป."
"ทำไมไม่?" พี่คนโตถามอีกครั้งเสียงที่แข็งแกร่งกว่าที่เขารู้สึกว่า.
"เพราะเราไม่สามารถ ... เราไม่สามารถนำความสุขของเราเองก่อนที่วงดนตรีหรือ บริษัท หรือแฟน ๆ ' - "
" นั่นคือวัวดังกล่าวจียงและเราทั้งสองรู้ว่ามัน คุณทิ้งฉันเพราะ Ri พบเราเข้าด้วยกันและมันกลัวออกของคุณ คุณกลัวจียง คุณกำลังกลัวความเห็นของคนอื่นของคุณ! ไม่ว่าจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่? ไม่ G-Dragon กลายเป็นคนขี้ขลาดเช่นเมื่อไอเอ็นจีหรือไม่? "
จียงยืนอยู่แล้วโกรธมากกว่าเศร้าและปล่อยให้ฤดูใบไม้ร่วงเขาแก้วบนโต๊ะกาแฟที่มีความคมชัด 'คุก' เขา clenched มือของเขาที่ด้านข้างของเขาดังนั้นเขาจะไม่บุกเข้ามาและขณะที่เขากำลังเปิดปากของเขาจะปล่อยฆ่าของคำสาปแช่งความคิดที่ยอมรับแดซองกระโจนไปที่เท้าของเขาและเพิ่มขึ้นระหว่างคนทั้งสอง.
"โอ้โฮโอ้โฮโอ้โฮ!" เขาตะโกนใส่มือทั้งไหล่ของพวกเขาผลักดันพวกเขาออกจากกัน "ใจเย็น ๆ ทั้งของคุณ! มองปัญหานี้เป็นปัญหาที่คุณกำลังจะมีผลงานออกมาด้วยตัวเอง แต่ ... ชนิดของฉันก็รู้แล้วว่า ผมหมายถึงพวกคุณเห็นได้ชัดดังนั้นวิธีที่ฉันจะไม่ทราบว่าใช่มั้ย? "
และตอนนี้สี่ชุดของตาสีน้ำตาลกำลังจดจ่ออยู่กับเขาและแดซองมองสับสนสมบูรณ์ที่ใบหน้าว่างเปล่าของทุกคน.
" คุณหมายถึงอะไรชนิดคุณของ รู้แล้ว '? "ยองเบถามเพราะเห็นได้ชัดว่าเขาพลาดบางสิ่งบางอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่แล้วล่ะ ใช่ จียง ? " ซึงฮยอนถามเทวทูตสีดำเจาะ จียงเองเข้มสีน้ำตาลอมแดงที่ในที่สุด จียงทิ้งสายตาของเขาตักของเขา เขาขอบแก้วของน้ำและรู้สึกเสียวแปลบ ด้วยสางของ sinuses ของเขาน้ำตา unshed . " ไม่อีกต่อไปแล้ว "" ทำไมจะไม่ล่ะ " พี่ใหญ่ถามอีกครั้ง เสียงที่แข็งแกร่งกว่าที่เขารู้สึก" เพราะเราไม่ได้ . . . เราไม่สามารถให้ความสุขของเราเองก่อนที่วงดนตรี หรือของบริษัท หรือของแฟนๆ”" นั่นมันวัว จียง และเราทั้งสองรู้ว่า คุณทิ้งผมเพราะริเจอเราด้วยกัน และมันกลัวการออกจากคุณ คุณกลัวจียง . คุณกำลังกลัวคนอื่นความคิดเห็นของคุณ มันเกิดขึ้นเมื่อไหร่ ? เมื่อไหร่ที่จีดราก้อนเป็นเช่นไอเอ็นจีขี้ขลาดเหรอ ? "จียงยืนแล้วโกรธมากกว่าเศร้า และปล่อยให้เขาแก้วลงบนโต๊ะพร้อมกับคม " กริ๊ก " เขาแน่น มือของเขาที่ด้านข้างของเขา แล้วเขาก็ไม่ได้ออกมา และเมื่อเขาเปิดปากของเขาเพื่อปลดปล่อยฆ่ากันไม่คิดด่า แดซองกระโดดลุกขึ้นยืนและกระโดดระหว่างผู้ชายสองคน" โว้ว โว้ว โว้ว ! " เขาตะโกนใส่มือทั้งสองของไหล่ของพวกเขา , ผลักดันพวกเขาออกจากกัน " ใจเย็นทั้งคู่เลย ฟังนะ นี่เป็นปัญหาที่คุณจะต้องทำงานออกเอง แต่ . . . . . . . ผมรู้แล้ว ผมหมายถึง พวกคุณก็ชัดเจน ทำไมจะไม่รู้ ใช่มั้ย ? "และตอนนี้ สี่ชุด ดวงตาสีน้ำตาลกำลังมุ่งเน้นไปที่เขาและแดซองดูสับสนอย่างสมบูรณ์ที่ทุกคนใบหน้าที่ว่างเปล่า" คุณหมายถึงอะไร คุณรู้เรื่องนี้กันหมดแล้ว " " ถาม ยองแบ เพราะเห็นได้ชัดว่าเขาได้พลาดอะไรบางอย่าง