Patchy prey resources may also gene

Patchy prey resources may also generate movement
behavior that deviates from CRW. For instance, Sims et
al. (2006)show how patchy plankton resources produces
foraging behavior in basking sharks Cetorhinus maximus
that differed from that produced by random walk
simulations. Indeed, Humphries and colleagues (2010)
revealed the general importance of prey concentration
and patchiness for shark (and other predatory fish)
movement. Their work shows that random walk movement
is associated with sharks that occurred in productive, prey-rich environments. In contrast, when sharks
were found in habitats with low prey concentrations,
they exhibited Lévy walks (i.e., many small moves
connected by longer relocations). Thus, IRW models
may be required to fully describe movement of sharks
that cross habitats of varying productivity.
Our limited knowledge of sixgill shark diet makes it
difficult to determine the degree to which their movement
behavior might be influenced by patchy prey resources.
While behavior of sixgill sharks may be influenced
by the distribution of their prey (Andrews et al.,
2009; 2010), their broad diet and propensity for scavenging
(Ebert, 1986; 1994) may make Lévy walks less
prominent than in sharks that focus on plankton, fish or
mammal prey. Even so, our observations suggest that
sixgill sharks may occasionally shift their behavior in a
manner that is consistent with Lévy walks. Determining
whether or not sixgills undergo Lévy walks, and if so,
the proximate causes for the behavior, will require additional
work to adequately capture rare relocations of
sharks.
Empirical movement models of the sort we developed
here can provide important insights for conservation
and management. Puget Sound, for instance, has
been negatively affected by numerous human activities,
and understanding the scope and relative importance of
the various threats for sharks will be critical to their
management. Population or ecosystem models are often
used to evaluate management strategies (e.g., Kaplan et
al., in press), but these models often fail to adequately
account for movement. This failure will be most acute
when movement is limited and human threats are spatially
heterogeneous. For example, sixgill fishing in
Puget Sound is largely a recreational activity that appears
to be centered at two fishing piers in the Puget
Sound region (G. Bargmann, Washington Department of
Fish and Wildlife, personal communication). Thus, understanding
how sharks use these areas will be critical
in developing appropriate management action. Similarly,
population growth in Puget Sound and the resulting
residential, commercial and industrial development has
altered nutrient and water fluxes in spatially explicit
ways (Pearson et al., 20101). Sixgills clearly use urbanized,
polluted waters (Fig. 1B; Andrews et al., 2010;
Williams et al., 2010) and accumulate toxins (G. Ylitalo,
Northwest Fisheries Science Center, unpublished data).
Understanding patterns of exposure and the potential for
different management schemes to reduce the threat of
pollution for shark populations requires models that can
adequately describe patterns of movement and habitat
use.
Management of sixgill sharks (like many exploited
fishes) is currently based more on expert opinion than
actual data (cf. Ruckelshaus et al., 2002; Mangel and
Levin, 2005). Expediency often dictates that we rely on
expert opinion over data; however, this approach clearly
can lead to major blunders in resource management
(Zabel et al., 2003). By improving our understanding of
the movement behavior of sixgill sharks, this work is a
step towards improving management outcomes for this
species. The explicit integration of behavioral and
population ecology is a rare, but critical step in the
management of numerically rare but ecologically important
predators.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทรัพยากรรำลึกเหยื่อยังอาจสร้างความเคลื่อนไหวพฤติกรรมที่เบี่ยงเบนจาก CRW เดอะซิมส์เช่น ร้อยเอ็ดal. (2006) แสดงวิธีรำลึกแพลงก์ตอนทรัพยากรก่อให้เกิดลักษณะอกในฉลาม basking Cetorhinus maximusที่แตกต่างจากที่ผลิต โดยเดินสุ่มจำลอง แน่นอน ฮัม และเพื่อนร่วมงาน (2010)เปิดเผยความสำคัญทั่วไปของเหยื่อความเข้มข้นและ patchiness สำหรับปลาฉลาม (และอื่น ๆ ปลามหาศาล)เคลื่อนไหว งานแสดงที่เคลื่อนไหวเดินสุ่มเชื่อมโยงกับฉลามที่เกิดขึ้นในสภาพแวดล้อมที่มีประสิทธิผล อุดมไป ด้วยเหยื่ออยู่ ในทางตรงกันข้าม เมื่อปลาฉลามพบกับความเข้มข้นต่ำสุดที่เหยื่อ ที่อยู่อาศัยพวกเขาจัดแสดง Lévy เดิน (เช่น หลายขนาดเล็กย้ายเชื่อมต่อ โดยย้ายอีกต่อไป) ดังนั้น รุ่น IRWอาจจำเป็นต้องครบถ้วนอธิบายการเคลื่อนที่ของปลาฉลามที่ข้ามการอยู่อาศัยของประสิทธิภาพที่แตกต่างกันทำให้เรารู้จำกัดของอาหารปลาฉลาม sixgillยากที่จะกำหนดระดับที่ขบวนการลักษณะการทำงานอาจมีผลมาจากทรัพยากรรำลึกเหยื่อในขณะที่อาจจะมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของปลาฉลาม sixgillโดยการกระจายของเหยื่อของพวกเขา (แอนดรูวส์ et al.,2009 2010 อาหารกว้างและสิ่งสำหรับ scavenging ของพวกเขา(Ebert, 1986, 1994) อาจทำให้เดิน Lévy น้อยโดดเด่นมากกว่าในปลาฉลามที่แพลงก์ตอน ปลา หรือเหยื่อของเท้า ดังนั้นแม้ แนะนำข้อสังเกตของเราที่ปลาฉลาม sixgill บางครั้งอาจเปลี่ยนลักษณะการทำงานในการลักษณะที่สอดคล้องกับ Lévy เดิน กำหนดหรือ ไม่ sixgills รับเดิน Lévy และ อื่น ๆสาเหตุพฤติกรรม เคียงจะต้องเพิ่มเติมทำงานเพียงพอจับย้ายที่หายากของปลาฉลามรุ่นเคลื่อนย้ายผลการเรียงลำดับที่เราพัฒนาที่นี่สามารถให้ข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญในการอนุรักษ์และการจัดการ Puget เสียง เช่น มีรับผลกระทบในเชิงลบจากกิจกรรมของมนุษย์มากมายความเข้าใจขอบเขตและความสำคัญของการคุกคามต่าง ๆ ฉลามจะสำคัญกับพวกเขาการจัดการ แบบจำลองประชากรหรือระบบนิเวศมักใช้ในการประเมินกลยุทธ์การจัดการ (เช่น Kaplan etal. ในกด), แต่รุ่นเหล่านี้มักจะไม่เพียงพอบัญชีสำหรับการย้าย ความล้มเหลวนี้จะเฉียบพลันมากที่สุดเมื่อเคลื่อนไหวมีจำกัด และมนุษย์ คุกคามมี spatiallyแตกต่างกัน ตัวอย่างเช่น sixgill ตกปลาในPuget เสียงเป็นส่วนใหญ่กิจกรรมที่ได้ออกกำลังกายที่ปรากฏเพื่อเป็นศูนย์กลางที่ท่าเรือประมงสองใน Pugetเสียงภูมิภาค (G. Bargmann วอชิงตันภาควิชาปลาและสัตว์ป่า การสื่อสาร) ดังนั้น ความเข้าใจวิธีฉลามใช้พื้นที่เหล่านี้จะสำคัญในการพัฒนาดำเนินการจัดการที่เหมาะสม ในทำนองเดียวกันเจริญเติบโตของประชากรใน Puget เสียงและการส่งผลพัฒนาที่อยู่อาศัย ธุรกิจ และอุตสาหกรรมมีfluxes ธาตุอาหารและน้ำในการเปลี่ยนแปลงชัดเจน spatiallyวิธี (Pearson et al., 20101) Sixgills ชัดเจนใช้ urbanizedน้ำเสีย (Fig. 1B แอนดรูวส์ et al., 2010วิลเลียมส์ et al., 2010) และสะสมสารพิษ (Ylitalo กรัมตะวันตกเฉียงเหนือประมงศูนย์วิทยาศาสตร์ ยกเลิกประกาศข้อมูล)เข้าใจรูปแบบของแสงและศักยภาพในการแบบแผนชุดการจัดการต่าง ๆ เพื่อลดภัยคุกคามจากมลพิษสำหรับประชากรฉลามต้องการรูปแบบที่สามารถอธิบายรูปแบบของการเคลื่อนไหวและอยู่อาศัยอย่างเพียงพอใช้ปลาฉลาม sixgill (เช่นหลายสามารถจัดการปลา) ในปัจจุบันอยู่มากความเห็นผู้เชี่ยวชาญกว่าข้อมูลที่แท้จริง (cf. Ruckelshaus et al., 2002 Mangel และLevin, 2005) Expediency มักจะบอกว่า เราพึ่งพาความคิดเห็นผู้เชี่ยวชาญผ่านข้อมูล อย่างไรก็ตาม นี้วิธีอย่างชัดเจนสามารถนำไปสู่ blunders หลักในการจัดการทรัพยากร(Zabel et al., 2003) โดยการปรับปรุงความเข้าใจของเราพฤติกรรมการเคลื่อนไหวของปลาฉลาม sixgill งานนี้มีการขั้นตอนที่มีต่อผลการจัดการการปรับปรุงนี้สายพันธ์ การรวมที่เด่นชัดของพฤติกรรม และนิเวศวิทยาประชากรจะหาได้ยาก แต่ขั้นตอนที่สำคัญในการจัดการเรียงตามตัวเลขหายาก แต่สำคัญล่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทรัพยากรเหยื่อหย่อมยังอาจสร้างการเคลื่อนไหวพฤติกรรมที่เบี่ยงเบนไปจาก CRW ยกตัวอย่างเช่นซิมส์และอัล (2006) แสดงให้เห็นว่าทรัพยากรแพลงก์ตอนเป็นหย่อมผลิตพฤติกรรมการจับเหยื่อในฉลามอาบแดดCetorhinus สังฆที่แตกต่างไปจากที่ผลิตโดยสุ่มเดินจำลอง อันที่จริงฮัมฟรีย์และเพื่อนร่วมงาน (2010) แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของความเข้มข้นทั่วไปเหยื่อและ patchiness ฉลาม (และอื่น ๆ ปลาล่า) การเคลื่อนไหว งานของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าการเคลื่อนไหวสุ่มเดินมีความเกี่ยวข้องกับฉลามที่เกิดขึ้นในการผลิต, สภาพแวดล้อมที่อุดมไปด้วยเหยื่อ ในทางตรงกันข้ามเมื่อปลาฉลามที่พบในแหล่งที่อยู่อาศัยที่มีความเข้มข้นเหยื่อต่ำพวกเขาแสดงเดินLévy (เช่นการเคลื่อนไหวขนาดเล็กจำนวนมากที่เชื่อมต่อด้วยการย้ายอีกต่อไป) ดังนั้นรูปแบบ IRW อาจจำเป็นต้องใช้ในการรองรับการอธิบายการเคลื่อนไหวของปลาฉลามที่ข้ามถิ่นที่อยู่อาศัยที่แตกต่างกันในการผลิต. ความรู้ จำกัด ของเราของอาหารปลาฉลาม sixgill ทำให้มันยากที่จะกำหนดระดับที่การเคลื่อนไหวของพวกเขามีพฤติกรรมที่อาจจะได้รับอิทธิพลจากทรัพยากรเหยื่อหย่อม. ในขณะที่พฤติกรรมของ ฉลาม sixgill อาจจะได้รับอิทธิพลจากการกระจายตัวของเหยื่อของพวกเขา(แอนดรู, et al. 2009; 2010) อาหารในวงกว้างและนิสัยชอบของพวกเขาสำหรับการขับ(เบิร์ท 1986; 1994) อาจทำให้Lévyเดินน้อยที่โดดเด่นกว่าในปลาฉลามที่มุ่งเน้นการแพลงก์ตอนปลาหรือเหยื่อเลี้ยงลูกด้วยนม ดังนั้นแม้การสังเกตของเราแสดงให้เห็นว่าฉลาม sixgill บางครั้งอาจเปลี่ยนพฤติกรรมของพวกเขาในลักษณะที่มีความสอดคล้องกับการเดินLévy การกำหนดหรือไม่ได้รับการ sixgills เดินLévyและถ้าเป็นเช่นนั้นสาเหตุใกล้เคียงสำหรับพฤติกรรมที่จะต้องเพิ่มเติมการทำงานเพียงพอที่จะจับย้ายที่หายากของปลาฉลาม. จำลองการเคลื่อนไหวเชิงประจักษ์ของการจัดเรียงที่เราพัฒนาที่นี่สามารถให้ข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญในการอนุรักษ์และการจัดการ Puget Sound เช่นได้รับผลกระทบจากกิจกรรมของมนุษย์จำนวนมากและความเข้าใจขอบเขตและความสำคัญของภัยคุกคามต่างๆฉลามจะมีความสำคัญของพวกเขาในการจัดการ ประชากรหรือรูปแบบระบบนิเวศที่มักจะใช้ในการประเมินกลยุทธ์การจัดการ (เช่น Kaplan et al., ในการกด) แต่รูปแบบเหล่านี้มักจะไม่เพียงพอที่บัญชีสำหรับการเคลื่อนไหว ความล้มเหลวนี้จะเป็นเฉียบพลันมากที่สุดเมื่อถูก จำกัด การเคลื่อนไหวและการคุกคามของมนุษย์เป็นตำแหน่งที่แตกต่างกัน ยกตัวอย่างเช่นการตกปลาใน sixgill พูเจ็ตเป็นส่วนใหญ่เป็นกิจกรรมสันทนาการที่ปรากฏจะเป็นศูนย์กลางที่สองท่าเรือประมงใน Puget ภูมิภาคเสียง (กรัม Bargmann วอชิงตันกรมปลาและสัตว์ป่า, การสื่อสารส่วนบุคคล) ดังนั้นการทำความเข้าใจวิธีการที่ปลาฉลามใช้พื้นที่เหล่านี้จะมีความสำคัญในการพัฒนาการดำเนินการจัดการที่เหมาะสม ในทำนองเดียวกันการเติบโตของประชากรใน Puget Sound และส่งผลให้ที่อยู่อาศัยการพัฒนาเชิงพาณิชย์และอุตสาหกรรมได้เปลี่ยนแปลงฟลักซ์สารอาหารและน้ำในตำแหน่งที่ชัดเจนวิธี(เพียร์สัน et al., 20101) Sixgills อย่างชัดเจนทำให้มีลักษณะการใช้งาน, น้ำปนเปื้อน (รูปที่ 1B. แอนดรู et al, 2010;.. วิลเลียมส์, et al, 2010) และสะสมสารพิษ (กรัม Ylitalo, ภาคตะวันตกเฉียงเหนือศูนย์วิทยาศาสตร์การประมงข้อมูลที่ไม่ถูกเผยแพร่). รูปแบบของการเปิดรับความเข้าใจและมีศักยภาพ สำหรับรูปแบบการจัดการที่แตกต่างกันเพื่อลดการคุกคามของมลพิษสำหรับประชากรฉลามต้องมีรูปแบบที่สามารถเพียงพออธิบายรูปแบบของการเคลื่อนไหวและที่อยู่อาศัยการใช้งาน. การบริหารจัดการของปลาฉลาม sixgill (เช่นใช้ประโยชน์หลายปลา) กำลังตามเพิ่มเติมเกี่ยวกับความเห็นของผู้เชี่ยวชาญกว่าข้อมูลที่เกิดขึ้นจริง (cf Ruckelshaus et al, 2002;. บีและเลวิน, 2005) เปรียบมักจะบอกว่าเราพึ่งพาความคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญมากกว่าข้อมูล; แต่วิธีการนี้อย่างชัดเจนสามารถนำไปสู่ความผิดพลาดที่สำคัญในการจัดการทรัพยากร(Zabel et al., 2003) โดยการปรับปรุงความเข้าใจของพฤติกรรมการเคลื่อนไหวของฉลาม sixgill การทำงานนี้เป็นขั้นตอนต่อการปรับปรุงผลการบริหารจัดการในการนี้สปีชีส์ บูรณาการที่ชัดเจนของพฤติกรรมและนิเวศวิทยาประชากรที่หายากแต่ขั้นตอนที่สำคัญในการบริหารจัดการของหายากแต่ตัวเลขที่สำคัญทางด้านนิเวศวิทยาล่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหยื่ออาจสร้างทรัพยากรเป็นหย่อมการเคลื่อนไหวพฤติกรรมที่เบี่ยงเบนไปจาก CRW . ตัวอย่างเช่น Sims et
อัล ( 2006 ) แสดงให้เห็นว่าเป็นหย่อมแพลงก์ตอนทรัพยากรผลิต
พฤติกรรมการหาอาหารใน basking ฉลาม cetorhinus Maximus
ที่แตกต่างจากที่ผลิตโดยจำลองเดิน
สุ่ม แท้จริง Humphries และเพื่อนร่วมงาน ( 2010 )
เปิดเผยความสำคัญทั่วไปของความเข้มข้น
เหยื่อและ patchiness ฉลามและปลาดุก )
การเคลื่อนไหว work their shows that random walk movement
is associated with งู that occurred in productive สวน rich prey . ในทางตรงกันข้าม เมื่อฉลาม
พบในพื้นที่ที่มีความเข้มข้นเหยื่อน้อย พวกเขามี L ) U
เดิน ( เช่น ย้ายหลายๆ
เชื่อมต่อโดย relocations อีกต่อไป ) ดังนั้น irw
รุ่นอาจจะต้องเต็มที่อธิบายการเคลื่อนไหวของฉลาม
ที่ข้ามถิ่นที่แตกต่างจากการผลิต .
ความรู้ของเราจำกัดอาหารฉลาม sixgill ทำให้
ยากที่จะกำหนดระดับที่พฤติกรรมของพวกเขาเคลื่อนไหว
อาจได้รับอิทธิพลจากหย่อมปล้นทรัพยากร ในขณะที่พฤติกรรมของฉลาม sixgill

อาจจะมีอิทธิพลโดยการกระจายของเหยื่อ ( แอนดรู et al . ,
2009 ; 2010 )อาหารของพวกเขาในวงกว้างและความโน้มเอียงสำหรับการ
( เบิร์ต , 1986 ; 1994 ) อาจทำให้ผมและคุณเดินน้อย
โดดเด่นกว่าฉลามที่มุ่งเน้นแพลงตอน ปลาหรือ
เหยื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ดังนั้นแม้ , การสังเกตของเราแนะนำให้
sixgill ปลาฉลามบางครั้งอาจเปลี่ยนพฤติกรรมของตนในลักษณะที่สอดคล้องกับ
L éวีเดิน กำหนด
หรือไม่ sixgills ผ่าน L éวีเดิน และถ้าเป็นเช่นนั้น
สาเหตุใกล้ชิดสำหรับพฤติกรรม จะต้องทำงานเพิ่มเติม

หายากของ relocations อย่างเพียงพอจับฉลาม .
เชิงประจักษ์การเคลื่อนไหว รูปแบบของเรียงเราพัฒนา
ที่นี่สามารถให้ข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญสำหรับการอนุรักษ์
และการจัดการ เสียง puget ตัวอย่างเช่นมี
ได้รับผลกระทบจากกิจกรรมของมนุษย์มากมาย
และเข้าใจขอบเขตและความสำคัญสัมพัทธ์ของ
การคุกคามต่าง ๆสำหรับฉลามจะวิกฤตเพื่อการจัดการ

ระบบนิเวศประชากรหรือรุ่นมักจะ
ประเมินกลยุทธ์การจัดการ ( เช่น Kaplan และ
al . , ในข่าว ) แต่โมเดลเหล่านี้มักจะไม่เพียงพอ
บัญชีสำหรับการเคลื่อนไหว ความล้มเหลวนี้จะรุนแรงมากที่สุด
เมื่อการเคลื่อนไหวจะถูก จำกัด และมนุษย์มีความแตกต่าง
ภัยคุกคามที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่น sixgill
ตกปลาในpuget เสียงส่วนใหญ่เป็นกิจกรรมกีฬาและนันทนาการที่ปรากฏ
เป็นศูนย์กลางที่ 2 ท่าเรือประมงในภูมิภาค puget เสียง
( G bargmann วอชิงตันกรม
ปลาและสัตว์ป่า , การสื่อสารส่วนบุคคล ) ดังนั้น การเข้าใจ
ว่าฉลามใช้พื้นที่เหล่านี้จะเป็นวิกฤต
ในการพัฒนาการดําเนินการจัดการที่เหมาะสม และการเติบโตของประชากรใน puget เสียง

และส่งผลให้ที่อยู่อาศัยcommercial ( industrial development has
altered nutrient ( water fluxes in spatially 100
ways ( pearson et al . , 20101 ) . sixgills ชัดเจนใช้เมืองน้ำ , มลพิษ
( รูป 1B ; แอนดรู et al . , 2010 ;
วิลเลียมส์ et al . , 2010 ) และสะสมสารพิษ ( G . ยลีตาโล
ตะวันตกเฉียงเหนือ , ประมงวิทยาศาสตร์ศูนย์เผยแพร่ข้อมูล ) .
เข้าใจรูปแบบของการเปิดรับและศักยภาพ
รูปแบบการจัดการที่แตกต่างกันเพื่อลดการคุกคามของ
มลพิษสำหรับประชากรฉลามต้องการรุ่นที่สามารถ
เพียงพออธิบายรูปแบบของการเคลื่อนไหวและการใช้สิ่งแวดล้อม
.
การจัดการ sixgill ฉลาม ( หลายคนใช้ประโยชน์
ปลา ) ปัจจุบันอยู่ในความเห็นของผู้เชี่ยวชาญกว่า
ข้อมูลจริง ( โครินธ์ ริคเกล าว et al . , 2002 ; จากการเรียนการสอนในและ
เลวิน , 2548 ) เปรียบบ่อยๆ ซึ่งเราพึ่งพา
ความเห็นของผู้เชี่ยวชาญด้าน อย่างไรก็ตาม วิธีการนี้สามารถนำไปสู่การผิดพลาดชัดเจน

ที่สำคัญในการจัดการทรัพยากร ( Zabel et al . , 2003 ) โดยการปรับปรุงความเข้าใจของเรา
พฤติกรรมการเคลื่อนตัวของ sixgill ฉลาม ผลงานนี้เป็นขั้นตอนต่อการปรับปรุงการจัดการผล

นี้ชนิด ชัดเจนรวมของพฤติกรรมและนิเวศวิทยาประชากร
เป็นสัตว์หายาก แต่ที่สำคัญขั้นตอนใน
การจัดการของตัวเลขที่หายาก แต่นักล่า ecologically สำคัญ