A method was established to simulta

A method was established to simultaneously determine cadmium, iron and tin in canned-food samples using high-resolution continuum source graphite furnace atomic absorption spectrometry (HR-CS GF AAS). The quantification step has been performed using the primary line (228.802 nm) for cadmium and the adjacent secondary lines (228.725 nm and 228.668 nm) for iron and tin, respectively. The selected chemical modifier was an acid solution that contained a mixture of 0.1% (w/v) Pd and 0.05% (w/v) Mg. The absorbance signals were measured based on the peak area using 3 pixels for cadmium and 5 pixels for iron and tin. Under these conditions, cadmium, iron and tin have been determined in canned-food samples using the external calibration technique based on aqueous standards, where the limits of quantification were 2.10 ng g−1 for cadmium, 1.95 mg kg−1 for iron and 3.00 mg kg−1 for tin, and the characteristic masses were 1.0 pg for cadmium, 0.9 ng for iron and 1.1 ng for tin. The precision was evaluated using two solutions of each metal ion, and the results, which were expressed as the relative standard deviation (RSD%), were 3.4–6.8%. The method accuracy for cadmium and iron was confirmed by analyzing a certified reference material of apple leaves (NIST 1515), which was supplied by NIST. However, for tin, the accuracy was confirmed by comparing the results of the proposed method and another analytical technique (inductively coupled plasma optical emission spectrometry). The proposed procedure was applied to determine cadmium, iron and tin in canned samples of peeled tomato and sardine. Eleven samples were analyzed, and the analyte concentrations were 3.57–62.9 ng g−1, 2.68–31.48 mg kg−1 and 4.06–122.0 mg kg−1 for cadmium, iron and tin, respectively. In all analyzed samples, the cadmium and tin contents were lower than the permissible maximum levels for these metals in canned foods in the Brazilian legislation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการก่อตั้งขึ้นเพื่อตรวจสอบแคดเมี่ยม เหล็ก และดีบุกในอาหารกระป๋องตัวอย่างที่ใช้ต่อเนื่องที่ความละเอียดสูงแหล่ง graphite เตาดูดกลืนโดยอะตอม spectrometry (HR CS GF AAS) พร้อมกัน มีการดำเนินการขั้นตอนนับใช้บรรทัดหลัก (228.802 nm) แคดเมียมและบรรทัดติดกันรอง (228.725 nm และ 228.668 nm) สำหรับเหล็กและดีบุก ตามลำดับ ตัวปรับเปลี่ยนเคมีเลือกถูกโซลูชั่นกรดที่ประกอบด้วยส่วนผสมของ 0.1% (w/v) Pd และ 0.05% (w/v) มก. ค่าสัญญาณที่วัดจากบริเวณจุดสูงสุดโดยใช้พิกเซล 3 สำหรับแคดเมียมและ 5 พิกเซลสำหรับเหล็กและดีบุก ภายใต้เงื่อนไขเหล่านี้ แคดเมียม เหล็ก และดีบุกมีกำหนดในตัวอย่างอาหารกระป๋องที่ใช้เทคนิคการสอบเทียบภายนอกตามมาตรฐานสารละลาย ที่ขีดจำกัดของนับ 2.10 ng g−1 สำหรับแคดเมียม kg−1 1.95 มิลลิกรัมเหล็กและ kg−1 3.00 มิลลิกรัมสำหรับดีบุก และมวลชนลักษณะมี pg 1.0 สำหรับแคดเมียม 0.9 ฉบับสำหรับเหล็กและ 1.1 ng สำหรับดีบุก รับการประเมินโดยใช้สองวิธีแก้ไขของแต่ละไอออนโลหะความแม่นยำ และผลลัพธ์ได้ ซึ่งได้แสดงเป็นค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานสัมพัทธ์ (RSD %), 3.4-6.8% ความถูกต้องวิธีแคดเมียมและเหล็กได้รับการยืนยัน โดยการวิเคราะห์วัสดุอ้างอิงรับรองใบแอปเปิ้ล (NIST 1515), ซึ่งจำหน่าย โดย NIST อย่างไรก็ตาม สำหรับดีบุก ความถูกต้องได้รับการยืนยัน โดยการเปรียบเทียบผลของวิธีการนำเสนอและเทคนิคการวิเคราะห์อื่น (spectrometry ปล่อยแสงพลาสม่าอุปการ) ขั้นตอนการเสนอใช้กำหนดแคดเมี่ยม เหล็ก และดีบุกในตัวอย่างปอกเปลือกมะเขือเทศและปลาซาร์ดีนกระป๋อง มีวิเคราะห์ตัวอย่างสิบเอ็ด และความเข้มข้นของ analyte 3.57 – 62.9 ฉบับ g−1, 2.68 – 31.48 mg kg−1 และ kg−1 mg 4.06 – 122.0 แคดเมียม เหล็ก และ ดีบุก ตามลำดับนี้ ในตัวอย่างที่วิเคราะห์ทั้งหมด แคดเมียมและดีบุกเนื้อหาคนที่ต่ำกว่าระดับสูงสุดอนุญาตสำหรับโลหะเหล่านี้ในอาหารกระป๋องในกฎหมายที่บราซิล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการจัดตั้งขึ้นเพื่อตรวจสอบพร้อมกันแคดเมียมเหล็กและดีบุกในตัวอย่างกระป๋องอาหารโดยใช้ความละเอียดสูงต่อเนื่องแหล่งเตาเผาแกรไฟต์อะตอมดูดซึม spectrometry (HR-CS GF AAS) ขั้นตอนปริมาณที่ได้รับการดำเนินการโดยใช้สายงานหลัก (228.802 นาโนเมตร) สำหรับแคดเมี่ยมและสายรองที่อยู่ติดกัน (228.725 228.668 นาโนเมตรและนาโนเมตร) สำหรับเหล็กและดีบุกตามลำดับ ปรับสารเคมีที่เลือกเป็นสารละลายกรดที่มีส่วนผสมของ 0.1% (w / v) Pd และ 0.05% (w / v) Mg สัญญาณการดูดกลืนแสงวัดขึ้นอยู่กับพื้นที่การใช้สูงสุด 3 พิกเซลสำหรับแคดเมียมและ 5 พิกเซลสำหรับเหล็กและดีบุก ภายใต้เงื่อนไขเหล่าแคดเมียมเหล็กและดีบุกได้รับการพิจารณาในตัวอย่างกระป๋องอาหารโดยใช้เทคนิคการสอบเทียบภายนอกตามมาตรฐานน้ำที่ข้อ จำกัด ของปริมาณเป็น 2.10 นาโนกรัม G-1 สำหรับแคดเมียม 1.95 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม 1 สำหรับเหล็กและ 3.00 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม 1 กระป๋องและมวลชนลักษณะเป็น 1.0 PG สำหรับแคดเมียม 0.9 ng เหล็กและ 1.1 ng กระป๋อง ความแม่นยำถูกประเมินโดยใช้สองโซลูชั่นของแต่ละโลหะไอออนและผลซึ่งแสดงเป็นค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานสัมพัทธ์ (RSD%) เป็น 3.4-6.8% ความถูกต้องวิธีการแคดเมียมและเหล็กได้รับการยืนยันโดยการวิเคราะห์วัสดุที่ได้รับการรับรองการอ้างอิงของใบแอปเปิ้ล (NIST 1515) ซึ่งจัดทำโดย NIST อย่างไรก็ตามสำหรับดีบุกความถูกต้องได้รับการยืนยันโดยการเปรียบเทียบผลของวิธีการที่เสนอและเทคนิคการวิเคราะห์อื่น (inductively คู่พลาสมาการปล่อยแสง spectrometry) ขั้นตอนการเสนอถูกนำไปใช้ในการกำหนดแคดเมียมเหล็กและดีบุกในตัวอย่างกระป๋องมะเขือเทศปอกเปลือกและปลาซาร์ดีน Eleven ตัวอย่างที่ได้มาวิเคราะห์และความเข้มข้นวิเคราะห์เป็น 3.57-62.9 NG G-1 2.68-31.48 มิลลิกรัมกก. 1 และมก. 4.06-122.0 KG-1 สำหรับแคดเมียมเหล็กและดีบุกตามลำดับ ในตัวอย่างการวิเคราะห์ทุกแคดเมียมและดีบุกเนื้อหาต่ำกว่าระดับสูงสุดที่อนุญาตสำหรับโลหะเหล่านี้ในอาหารกระป๋องในการออกกฎหมายของประเทศบราซิล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการก่อตั้งขึ้นพร้อมกันตรวจสอบแคดเมียม เหล็กและดีบุกในอาหารกระป๋อง ตัวอย่าง โดยใช้ความละเอียดสูงต่อเนื่องแหล่งเตา Atomic absorption spectrometry ( กราไฟท์ hr-cs GF AAS ) ขั้นตอนที่ปริมาณได้โดยใช้สายหลัก ( 228.802 nm ) สำหรับแคดเมียม และติดสายมัธยมศึกษา ( 228.725 nm และ 228.668 nm ) สำหรับเหล็กและดีบุก ตามลำดับ การเลือกสารเคมีที่เป็นกรดเป็นโซลูชั่นที่มีส่วนผสมของ 0.1% ( w / v ) โปรดิวเซอร์และ 0.05% ( w / v ) มิลลิกรัม นสัญญาณวัดจากพื้นที่สูงสุด โดยใช้ 3 พิกเซลสำหรับแคดเมียม และ 5 พิกเซลสำหรับเหล็กและดีบุก ภายใต้เงื่อนไขเหล่านี้ แคดเมียม เหล็ก และสังกะสีได้รับการมุ่งมั่นในกระป๋องอาหารตัวอย่างการสอบเทียบภายนอกเทคนิคตามมาตรฐานน้ำที่ขอบเขตของปริมาณเป็น 2.10 ng G − 1 สำหรับแคดเมียม , 950 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม− 1 สำหรับเหล็กและ 3.00 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม− 1 สำหรับดีบุก และมวลชนลักษณะเป็น PG สำหรับสำหรับ แคดเมียม , 0.9 นาโนสำหรับเหล็กและ 1.1 ng สำหรับดีบุก ความแม่นยำถูกประเมินโดยใช้สองโซลูชั่นของแต่ละโลหะไอออน และผลลัพธ์ที่แสดงเป็นค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานสัมพัทธ์ ( % RSD ) คือ 3.4 – 6.8 % ความถูกต้องของวิธีการสำหรับแคดเมียม เหล็ก ถูกยืนยันโดยการวิเคราะห์วัสดุอ้างอิงรับรองของแอปเปิ้ลใบ ( NIST 1 ) ซึ่งจัดโดยสถาบันมาตรฐานและเทคโนโลยีแห่งชาติ . อย่างไรก็ตาม ดีบุก ความถูกต้องได้รับการยืนยันโดยการเปรียบเทียบผลของวิธีการและเทคนิค ( อุปนัยพลาสมาอื่นวิเคราะห์คู่แสงเล็ดรอด spectrometry ) เสนอขั้นตอนที่ใช้หาปริมาณเหล็กและดีบุกในอาหารกระป๋องตัวอย่างของมะเขือเทศ และซาร์ดีน ปอกเปลือก ตัวอย่างที่ 11 วิเคราะห์และครูเท่ากับ 3.57 – 62.9 ng G − 1 , − 1 ) 31.48 2.96 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัมและอุปทาน 122.0 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ( − 1 สำหรับแคดเมียม เหล็ก ดีบุก ตามลำดับ การวิเคราะห์แคดเมียมในตัวอย่างและเนื้อหาดีบุกต่ำกว่าระดับสูงสุดที่อนุญาตสำหรับโลหะในอาหารกระป๋องในกฎหมายของบราซิล