Wildernesses are supposed to offer

Wildernesses are supposed to offer “primitive” forms of recreation, opportunities to experience
solitude as well as for finding freedom away from the constraints of urban living. However,
as wilderness areas become known as tourist destinations, maintaining these conditions
becomes increasingly difficult. The concept of tourism carrying capacity has been used for
assessing the impacts of tourism on environmental and social factors, although it has been
criticized for being subjective and vague. This study was conducted to assess the relevance
of the concept as a tool for managing tourism in a sustainable manner, focusing on wilderness
experience in Iceland. The study was carried out with 550 questionnaires and 12 in-depth
interviews. The results imply that tourist satisfaction is high, although 20% of the visitors
complained about crowding. Most visitors experienced the area as wilderness despite various
facilities. The study revealed a contradiction in that tourists seek “unspoiled” wilderness,
but at the same time they want good basic services and infrastructure.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Wildernesses ควรจะเสนอรูปแบบ "ดั้งเดิม" ของสันทนาการ โอกาสที่จะพบความสันโดษเป็นอย่างดีสำหรับการค้นหาเป็นอิสระจากข้อจำกัดของการใช้ชีวิตเมือง อย่างไรก็ตามเป็นพื้นที่ถิ่นทุรกันดารกลายเป็นที่รู้จักกันเป็นสถานที่ท่องเที่ยว รักษาเงื่อนไขเหล่านี้จะยากขึ้น ใช้แนวคิดของการท่องเที่ยวความจุสำหรับการประเมินผลกระทบของการท่องเที่ยวกับปัจจัยสิ่งแวดล้อม และสังคม แม้ว่าจะได้รับวิพากษ์วิจารณ์สำหรับการตามอัตวิสัย และคลุมเครือ การศึกษานี้ได้ดำเนินการประเมินความเกี่ยวข้องแนวความคิดเป็นเครื่องมือในการจัดการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน เน้นในถิ่นทุรกันดารพบในประเทศไอซ์แลนด์ การศึกษาได้ดำเนินการกับแบบสอบถามที่ 550 12 ชมสัมภาษณ์ ผลลัพธ์เป็นสิทธิ์แบบความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวสูง แม้ว่า 20% ของผู้เข้าชมแนะนำเกี่ยวกับกครั้ง นักท่องเที่ยวมีประสบการณ์พื้นที่เป็นถิ่นทุรกันดารแม้ต่าง ๆสิ่งอำนวยความสะดวก การศึกษาเปิดเผยความขัดแย้งที่นักท่องเที่ยวแสวงหาถิ่นทุรกันดาร "สวยงาม"แต่ในเวลาเดียวกัน พวกเขาต้องการโครงสร้างพื้นฐานและบริการพื้นฐานดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ป่าที่กว้างใหญ่ไพศาลที่ควรจะมี "ดั้งเดิม" รูปแบบของการพักผ่อนหย่อนใจ, โอกาสที่จะได้สัมผัสกับ
ความเหงาเช่นเดียวกับการหาเสรีภาพออกจากข้อ จำกัด ของการใช้ชีวิตในเมือง แต่
เป็นพื้นที่รกร้างกลายเป็นที่รู้จักในฐานะสถานที่ท่องเที่ยว, การรักษาเงื่อนไขเหล่านี้
จะกลายเป็นเรื่องยากมากขึ้น แนวคิดของขีดความสามารถในการท่องเที่ยวได้รับการใช้สำหรับ
การประเมินผลกระทบของการท่องเที่ยวกับปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมและสังคมแม้ว่ามันจะได้รับการ
วิพากษ์วิจารณ์ว่าเป็นอัตนัยและคลุมเครือ การศึกษาครั้งนี้ได้ดำเนินการในการประเมินความเกี่ยวข้อง
ของแนวคิดเป็นเครื่องมือสำหรับการจัดการการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนโดยมุ่งเน้นที่รกร้างว่างเปล่า
ประสบการณ์ในไอซ์แลนด์ การศึกษาได้ดำเนินการกับ 550 แบบสอบถามและ 12 ในเชิงลึก
การสัมภาษณ์ บ่งบอกถึงความพึงพอใจผลการท่องเที่ยวที่สูงแม้ว่า 20% ของผู้เข้าชม
บ่นเกี่ยวกับความอึดอัด นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่มีประสบการณ์ในพื้นที่เป็นที่รกร้างว่างเปล่าแม้ต่างๆ
สิ่งอำนวยความสะดวก ผลการศึกษาพบความขัดแย้งในนักท่องเที่ยวที่แสวงหา "สวยงาม" ป่า
แต่ในเวลาเดียวกันพวกเขาต้องการการบริการพื้นฐานที่ดีและโครงสร้างพื้นฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

wildernesses ควรจะเสนอ " แบบดั้งเดิม " ของนันทนาการ โอกาสที่จะมีประสบการณ์
ความสันโดษเช่นเดียวกับการหาอิสรภาพพ้นจากข้อจำกัดของชีวิตเมือง อย่างไรก็ตาม
เป็นพื้นที่รกร้างกลายเป็นที่รู้จักในฐานะสถานที่ท่องเที่ยว , การรักษาเงื่อนไขเหล่านี้
กลายเป็นเรื่องยากมากขึ้น แนวคิดของการท่องเที่ยวแบกความจุได้ถูกใช้สำหรับ
ประเมินค่าผลกระทบของการท่องเที่ยวในด้านสิ่งแวดล้อมและสังคม แม้ว่าจะได้รับการวิจารณ์สำหรับการ
อัตนัยและคลุมเครือ การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความเกี่ยวข้อง
ของความคิดเป็นเครื่องมือสำหรับการจัดการการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน โดยเน้นไปที่ถิ่นทุรกันดาร
ประสบการณ์ในประเทศไอซ์แลนด์ โดยศึกษาจากแบบสอบถาม และการสัมภาษณ์แบบเจาะลึกกับ 550 12

ผลเป็นนัยว่า ความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวสูงถึง 20% ของผู้เข้าชม
บ่นอึดอัด . ผู้เข้าชมส่วนใหญ่มีประสบการณ์ในพื้นที่เป็นป่า แม้จะมีเครื่องต่าง ๆ

ผลการศึกษาพบว่า นักท่องเที่ยวแสวงหา " ข้อขัดแย้งในป่าที่สวยงาม " ,
แต่ในเวลาเดียวกัน พวกเขาต้องการบริการพื้นฐานที่ดีและโครงสร้างพื้นฐาน