Nangong Liuyun’s figure was slightl

Nangong Liuyun’s figure was slightly stumped for words.

Yesterday, the matter of making a vow in front of Li Aoqiong, those words were originally from the bottom of his heart. How could he forget?

“Now, you’ve remembered? Nangong Liuyun, for the rest of your life, you are mine. You dare not want me, I will….I will not let you get married for the rest of your life!” Su Luo very fiercely threatened.

Yesterday, Nangong Liuyun’s oath was vivid in everyone’s mind.

Nangong Liuyun was checkmated by Su Luo. He had a complicated expression, that pair of deep, pitch-black eyes unblinkingly looked at Su Luo. Looking deeply into the deepest part of her eyes.

The two stood face-to-face, very close to each other. Due to the natural disparity in height between them, his breaths lingered over her head. His tall figure cast a shadow on her body, covering her entire body.

It was as if the two of them were one, never to be separated.

Nangong Liuyun lowered his eyes, in stillness, he watched her.

Su Luo lifted her eyes, her clever, beautiful eyes unblinkingly returned his gaze.

Feeling that he was not as coldly stiff as before, the corner of Su Luo’s mouth was raised in a dazzling smile like a summer flower: “Nangong, I was wrong, I was truly wrong. Just pretend that it was a fart from me (1), let’s not bicker over this, okay?”

Nangong Liuyun still hadn’t said a word, that pair of pitch-black as ink eyes, were tightly fixed to her.

His breathing was not as smooth as before, his mood seemed to have a slight fluctuation.

Su Luo again smiled, she held Nangong Liuyun’s hand, swaying it left and right: “I truly know I was wrong. Can you not be mad, okay? Please forgive me okay? If you continue to be mad, you could harm your body, how much of a loss that would be, the gains couldn’t make up for it.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูป Nangong Liuyun ของอึ้งเล็กน้อยสำหรับคำพูด. เมื่อวานนี้เรื่องของการทำให้ปฏิญาณในด้านหน้าของหลี่ Aoqiong คำเหล่านั้นมีพื้นเพมาจากก้นบึ้งของหัวใจของเขา วิธีการที่เขาสามารถลืม? "ตอนนี้คุณได้จดจำ? Nangong Liuyun สำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของคุณคุณเป็นของฉัน คุณไม่กล้าที่ต้องการฉันฉันจะ ... .i จะไม่ให้คุณได้รับการแต่งงานสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของคุณ! "ซู Luo มากอย่างรุนแรงคุกคาม. เมื่อวานนี้สาบาน Nangong Liuyun เป็นสดใสในใจของทุกคน. Nangong Liuyun ถูกเสร็จโดยซู Luo เขามีการแสดงออกที่ซับซ้อนคู่ของลึกตาดำมืดที่มอง unblinkingly ที่ซู Luo มองลึกลงไปในส่วนที่ลึกที่สุดของดวงตาของเธอ. ทั้งสองยืนใบหน้าเพื่อใบหน้ามากใกล้กัน เนื่องจากความแตกต่างกันตามธรรมชาติในระดับความสูงระหว่างพวกเขาหายใจของเขาอ้อยอิ่งอยู่เหนือหัวของเธอ ร่างสูงของเขาเงาบนร่างกายของเธอครอบคลุมทั้งร่างกายของเธอ. มันเป็นเหมือนกับว่าพวกเขาทั้งสองเป็นหนึ่งไม่เคยที่จะแยกออกจากกัน. Nangong Liuyun ลดลงดวงตาของเขาในความนิ่งเขาดูเธอ. ซู Luo ยกดวงตาของเธอ ฉลาดดวงตาที่สวยงามของเธอ unblinkingly กลับจ้องมองของเขา. รู้สึกว่าเขาไม่ได้เป็นแข็งอย่างเย็นชาเป็นก่อนที่มุมปากซู Luo ที่ถูกเลี้ยงดูมาในรอยยิ้มพราวเหมือนดอกไม้ฤดูร้อน "Nangong ผมผิดผมผิดอย่างแท้จริง แค่ทำเป็นว่ามันเป็นผายลมจากฉัน (1) ให้ไม่ทะเลาะกันมากกว่านี้ได้ไหม " Nangong Liuyun ยังไม่ได้กล่าวคำคู่สีดำสนิทเป็นตาของหมึกที่ได้รับการแก้ไขอย่างแน่นหนากับเธอ. หายใจของเขา ไม่ได้เป็นไปอย่างราบรื่นเป็นมาก่อนอารมณ์ของเขาดูเหมือนจะมีความผันผวนเล็กน้อย. ซู Luo อีกครั้งยิ้มเธอจับมือของ Nangong Liuyun โยกไปทางซ้ายและขวา: "ฉันรู้อย่างแท้จริงผมผิด คุณไม่สามารถจะบ้าไหม โปรดยกโทษให้ฉันได้ไหม หากคุณยังคงบ้าคุณอาจเป็นอันตรายต่อร่างกายของคุณเท่าไหร่ของการสูญเสียที่จะกำไรไม่สามารถทำขึ้นสำหรับมัน. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปนังก๊อก liuyun เล็กน้อยนิ่งงันสำหรับคำเมื่อวาน เรื่องการสาบานต่อหน้าลี aoqiong คำพูดเหล่านั้นมาจากก้นบึ้งหัวใจของเขา เขาจะลืม" ตอนนี้ คุณคงจำได้ นังก๊อก liuyun สำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของคุณ คุณเป็นของผม คุณกล้าไม่ได้ต้องการฉัน ฉันก็จะ . . . . . . . ผมจะไม่ปล่อยให้คุณแต่งงานสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของคุณ ! " ซู หลอมาก ชอบข่มขู่เมื่อวาน คือ นังก๊อก liuyun คำสาบานเป็นสดใสในจิตใจของทุกคนนังก๊อก liuyun คือ checkmated ซูหลอ . เขามีการแสดงออกที่ซับซ้อนลึกคู่นั้น ดวงตาสีดำสนิทอย่างไม่กระพริบตามองซูหลอ . มองลึกลงไปในส่วนลึกของดวงตาทั้งสองยืนเผชิญหน้ากัน อยู่ใกล้กัน เนื่องจากความแตกต่างในธรรมชาติในความสูงระหว่างพวกเขา ลมหายใจของเขาอยู่เหนือหัวของเธอ ร่างสูงของเขา เงาร่างของเธอครอบคลุมร่างกายทั้งหมดของเธอมันเป็นถ้าพวกเขาสองคนหนึ่งที่ไม่เคยแยกจากกันนังก๊อก liuyun ลดลง สายตาของเขานิ่ง เขามองดูเธอซูหลัวยกสายตาของเธอ ฉลาด ดวงตาคู่สวยจ้องมองอย่างไม่กระพริบตา กลับมาของเขารู้สึกว่า เขาไม่ได้เป็นแบบแข็งเช่นเดิม มุมปาก ซู หลัวถูกยกขึ้นในรอยยิ้มที่เจิดจ้าเหมือนดอกไม้ฤดูร้อน : " นังก๊อก ผมผิด ผมผิดจริงๆ แค่แกล้งทำเป็นว่ามันคือตดจากฉัน ( 1 ) อย่ามาทะเลาะกันด้วยเรื่องนี้ โอเค ? "นังก๊อก liuyun ยังไม่ได้พูดสักคำว่า คู่สีดำเป็นตาหมึก แน่นถาวรกับเธอการหายใจของเขาก็ไม่ราบรื่นเหมือนก่อน อารมณ์ของเขาดูเหมือนจะมีความผันผวนเล็กน้อยซูหลัวอีกยิ้ม เธอจับมือนังก๊อก liuyun มือโยกได้ซ้ายและขวา : " ที่จริงผมรู้ว่าผมผิด คุณจะไม่โกรธนะ ได้โปรดยกโทษให้ผมนะ ถ้าคุณยังโกรธคุณอาจเป็นอันตรายต่อร่างกายของคุณ วิธีการมากของการสูญเสียที่จะ กําไรก็ไม่สามารถทำให้มัน "