For lectures, a mind-map might be a

For lectures, a mind-map might be a more appropriate way of keeping track of the relationships between ideas. Now, I’m not the biggest fan of mind-mapping, but it might just fit the bill. Here’s the idea: in the center of a blank sheet of paper, you write the lecture’s main topic. As new sub-topics are introduced (the kind of thing you’d create a new heading for in an outline), you draw a branch outward from the center and write the sub-topic along the branch. Then each point under that heading gets its own, smaller branch off the main one. When another new sub-topic is mentioned, you draw a new main branch from the center. And so on. The thing is, if a point should go under the first heading but you’re on the fourth heading, you can easily just draw it in on the first branch. Likewise, if a point connects to two different ideas, you can connect it to two different branches. If you want to neaten things up later, you can re-draw the map or type it up using a program like FreeMind, a free mind-mapping program (some wikis even have plug-ins for FreeMind mind-maps, in case you’re using a wiki to keep track of your notes).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับบรรยาย แผนที่ใจอาจจะเป็นวิธีที่เหมาะสมของติดตามของความสัมพันธ์ระหว่างความคิด ตอนนี้ ฉันไม่ได้เป็นแฟนใหญ่ของแผนที่ความคิด- แต่มันอาจเพียงพอดีกับสูตร นี่คือความคิด: ในแผ่นกระดาษเปล่า คุณเขียนได้บรรยายหัวข้อหลัก ตามหัวข้อย่อยใหม่จะนำมาใช้ (สิ่งคุณจะสร้างหัวข้อใหม่สำหรับในเค้าร่าง), คุณวาดสาขาออกจากศูนย์ และเขียนหัวข้อย่อยตามสาขา แล้ว แต่ละจุดภายใต้หัวข้อที่ได้รับสาขาของตนเอง เล็กปิดหลัก เมื่อกล่าวถึงหัวข้อย่อยใหม่อื่น คุณวาดสาขาหลักใหม่จากศูนย์ และอื่น ๆ สิ่ง เป็น ถ้าจุดควรไปในหัวข้อแรก แต่คุณหัวสี่ คุณสามารถได้อย่างง่ายดายเพียงแค่วาดมันในในสาขาแรก ทำนองเดียวกัน ถ้าจุดเชื่อมต่อกับสองความคิดที่แตกต่างกัน คุณสามารถเชื่อมต่อกับสองสาขาที่แตกต่างกัน ถ้าคุณต้องการ neaten สิ่งขึ้นในภายหลัง คุณสามารถวาดแผนที่ใหม่ หรือพิมพ์ขึ้นโดยใช้โปรแกรมเช่น FreeMind ฟรีโปรแกรมแผนที่ความคิด (บางเนื้อที่ยังมีปลั๊กอินสำหรับ FreeMind-แผนที่ความคิด ในกรณีที่คุณใช้ wiki ในการติดตามการบันทึกย่อของคุณ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับการบรรยาย, ใจแผนที่อาจจะเป็นวิธีที่เหมาะสมมากขึ้นของการติดตามความสัมพันธ์ระหว่างความคิด ตอนนี้ฉันไม่ได้เป็นแฟนคลับที่ใหญ่ที่สุดของการทำแผนที่ใจ แต่มันก็อาจจะเหมาะกับการเรียกเก็บเงิน นี่คือความคิดในใจกลางของแผ่นกระดาษเปล่าที่คุณเขียนหัวข้อหลักของการบรรยาย ในฐานะที่เป็นหัวข้อย่อยใหม่จะเปิด (ชนิดของสิ่งที่คุณต้องการสร้างหัวข้อใหม่สำหรับในร่าง), คุณวาดสาขาออกมาจากศูนย์และเขียนหัวข้อย่อยตามสาขา จากนั้นแต่ละจุดภายใต้หัวข้อที่ได้รับของตัวเองสาขาเล็กปิดหนึ่งหลัก เมื่อใหม่อีกหัวข้อย่อยที่ถูกกล่าวถึงคุณวาดสาขาหลักใหม่จากศูนย์ เป็นต้น สิ่งที่เป็นถ้าจุดที่ควรจะไปภายใต้หัวข้อแรก แต่คุณอยู่ในหัวข้อที่สี่คุณก็สามารถวาดในสาขาแรก ในทำนองเดียวกันถ้าจุดเชื่อมต่อกับสองความคิดแตกต่างกันคุณสามารถเชื่อมต่อกับสองสาขาที่แตกต่างกัน หากคุณต้องการ neaten สิ่งขึ้นในภายหลังคุณสามารถ re-วาดแผนที่หรือพิมพ์ขึ้นโดยใช้โปรแกรมเช่น FreeMind โปรแกรมใจทำแผนที่ฟรี (วิกิบางคนยังมีปลั๊กอินสำหรับ FreeMind ใจแผนที่ในกรณีที่คุณ ' อีกครั้งโดยใช้วิกิพีเดียในการติดตามบันทึกของคุณ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับการบรรยาย แผนที่ความคิดจะเป็นวิธีที่เหมาะสมกว่าในการติดตามความสัมพันธ์ระหว่างความคิด ตอนนี้ ผมไม่ใช่แฟนพันธุ์แท้ของแผนผังความคิด แต่มันอาจจะพอดีกับใบเรียกเก็บเงิน นี่คือความคิด : ตรงกลางของแผ่นกระดาษว่างเปล่า คุณเขียนหัวข้อหลักของการบรรยาย . เป็นหัวข้อย่อยใหม่แนะนำ ( ชนิดของสิ่งที่คุณต้องการสร้างใหม่ไปในเค้าร่าง ) , คุณวาดสาขาภายนอกจากศูนย์และเขียนหัวข้อย่อยตามสาขา จากนั้นแต่ละจุดภายใต้หัวเรื่องได้รับของตัวเองเล็ก กิ่งหนึ่งหลัก เมื่อหัวข้อย่อยใหม่อีกคือ กล่าวถึง คุณวาดสาขาหลักใหม่จากศูนย์ และอื่น ๆ ก็คือ ถ้าจุดที่ควรไปภายใต้หัวข้อก่อน แต่คุณกำลังมุ่งหน้าสี่ , คุณสามารถได้อย่างง่ายดาย เพียงแค่วาดมันในสาขาแรก อนึ่ง หากจุดเชื่อมต่อกับสองความคิดที่แตกต่างกัน คุณสามารถเชื่อมต่อกับสองสาขาที่แตกต่างกัน ถ้าคุณต้องการที่จะกินสิ่งที่ขึ้นในภายหลัง คุณสามารถจะวาดแผนที่ หรือพิมพ์ขึ้นโดยใช้โปรแกรม FreeMind , ฟรีโปรแกรมแผนที่ความคิด ( บางวิกิมีปลั๊กอินสำหรับแผนที่ความคิด FreeMind ในกรณีที่คุณกำลังใช้วิกิพีเดียเพื่อติดตามบันทึกของคุณ )