“Not bad, Changyang Hu definitely k

“Not bad, Changyang Hu definitely knows where Changyang Xiang Tian went. I recommend that we go ask him.” Luo Jian said in a lower voice, his eyes flashing dangerously.

“Alright, we’ll go find Changyang Hu first.”

Everyone else quickly agreed with Luo Jian’s suggestion. For the sake of not attracting other students’ attentions, a dozen of them split with the group and took different paths towards the eastern grove.

When the dozen of them rushed to the grove, they saw that Changyang Hu was still there, practicing his martial arts.

At the sight of Changyang Hu, Luo Jian’s eyes immediately burned in hatred, as if he could spit out flames. Perhaps Changyang Hu was too absorbed in his practice, but he didn’t sense Cheng Mingxiang’s people’s arrival.

Cheng Mingxiang’s group of people walked up to Changyang Hu, and in unison, they stood in a circle surrounding him. Realizing this, Changyang Hu finally awoke from his concentration. By the time he had reacted, he had already been surrounded by dozens of students

Changyang Hu’s gaze surveyed his surroundings. After he saw the expressions on the other party’s faces, his heart skipped a beat as he had a bad premonition. Especially after he saw Luo Jian’s hatred-filled glare towards him, Changyang Hu’s expression could not help but grow heavy.

“What do you guys want?” Changyang Hu said. Despite the dozen or so people surrounding him, his face still did not show a single trace of fear.

Luo Jian sneered, “Changyang Hu, do you not remember what happened in the forest a few days ago?” His face grew dark as he spoke and glared at him. “Your group dared to steal my three days worth of hard work and caused me to fail. For this slight, I will definitely pay you back an eye for an eye.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ไม่เลว Changyang Hu แน่นอนรู้ที่ Changyang เซียงเทียนได้ ขอบคุณที่ เราไปถามเขา เจียน Luo กล่าวว่า เสียงต่ำ ตากระพริบเลิฟ"ไม่เป็นไร เราจะไปค้นหา Changyang Hu แรก"ได้อย่างรวดเร็วทุกคนยอมรับกับข้อเสนอแนะ Luo เจียน เพื่อดึงดูดนักเรียนคนอื่นแน่น ไม่โหลของพวกเขาแยกกับกลุ่ม และเอาเส้นทางที่แตกต่างกันไปทางผลไม้ตะวันออกเมื่อโหลของพวกเขาวิ่งไปตาม พวกเขาเห็นว่า Changyang Hu ยังคงมี ฝึกศิลปะการต่อสู้ของเขาเมื่อได้เห็น Changyang Hu, Luo เจียนตาทันทีเขียนในความเกลียดชัง เป็นถ้าเขาสามารถพ่นเปลวไฟออกมา บางที Changyang Hu ถูกดูดซึมมากเกินไปในการปฏิบัติของเขา แต่เขาไม่ได้รู้สึกถึงเชง Mingxiang คนCheng Mingxiang กลุ่มคนเดินมาหา Changyang Hu และในเวลาเดียวกัน พวกเขายืนในวงกลมรอบเขา ตระหนักถึงนี้ Changyang Hu ก็ตื่นขึ้นจากความเข้มข้นของเขา โดยเวลาที่เขามีปฏิกิริยาตอบสนอง เขามีแล้วถูกล้อมรอบ ด้วยหลายสิบของนักเรียนChangyang Hu จ้องมองสำรวจสภาพแวดล้อมของเขา หลังจากที่เขาเห็นนิพจน์บนใบหน้าของอีกฝ่าย หัวใจข้ามจังหวะเขามีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เขาเห็นแสงจ้าที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง Luo เจียนเขา Changyang Hu นิพจน์อาจไม่ได้ช่วยแต่เติบโตหนัก"พวกคุณต้องสิ่งใด" Changyang Hu กล่าว แม้จะโหลหรือเพื่อให้ คนเขา ใบหน้าของเขายังไม่ได้แสดงการสืบค้นกลับเดียวความกลัวยิ้มเยาะเจียน Luo, "Changyang Hu คุณไม่จำสิ่งที่เกิดขึ้นในป่ามาหลายวันแล้ว" ใบหน้าของเขาเติบโตเขาพูด และ glared ที่เขา "กลุ่มของคุณกล้าขโมยของฉันสามวันของการทำงาน และเกิดจากฉันล้มเหลว สำหรับนี้เล็กน้อย จะแน่นอนต้องจ่ายคุณกลับตาตา"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ไม่เลว Changyang Hu แน่นอนรู้ที่ Changyang Xiang Tian ไป ผมขอแนะนำให้เราไปถามเขา. "Luo เจี้ยนกล่าวว่าในเสียงที่ต่ำกว่ากระพริบตาของเขาอันตราย

"เอาล่ะเราจะไปหา Changyang Hu แรก."

คนอื่น ๆ ได้อย่างรวดเร็วตกลงกับข้อเสนอแนะของ Luo เจียน เพื่อประโยชน์ในการดึงดูดความสนใจไม่นักเรียนคนอื่น ๆ 'เป็นโหลของพวกเขาแยกกับกลุ่มและเอาเส้นทางที่แตกต่างกันที่มีต่อป่าทางทิศตะวันออก

เมื่อโหลของพวกเขารีบวิ่งไปที่ป่าพวกเขาเห็นว่า Changyang หูก็ยังคงมีการฝึกศิลปะการต่อสู้ของเขา

ที่สายตาของ Changyang หูตาลูเจียนเผาทันทีในความเกลียดชังเช่นถ้าเขาสามารถคายออกเปลวไฟ บางที Changyang Hu ถูกดูดกลืนเกินไปในการปฏิบัติของเขา แต่เขาไม่ได้มีความรู้สึกของผู้คนที่เดินทางมาถึงเฉิง Mingxiang ของ

กลุ่มเฉิง Mingxiang ของคนเดินขึ้นไปยัง Changyang Hu และในเวลาเดียวกันพวกเขายืนอยู่ในวงกลมรอบตัวเขา ตระหนักถึงนี้ Changyang Hu ในที่สุดก็ตื่นขึ้นมาจากความสนใจของเขา ตามเวลาที่เขามีปฏิกิริยาที่เขาได้รับแล้วล้อมรอบด้วยหลายสิบนักเรียน

จ้องมอง Changyang Hu ของการสำรวจสภาพแวดล้อมของเขา หลังจากที่เขาได้เห็นการแสดงออกบนใบหน้าของอีกฝ่ายหัวใจของเขาข้ามจังหวะในขณะที่เขามีลางสังหรณ์ไม่ดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เขาเห็น Luo เจียนแสงจ้าที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังที่มีต่อเขาแสดงออก Changyang Hu ไม่สามารถช่วย แต่เติบโตหนัก

"พวกคุณต้องการอะไร?" Changyang ฮูกล่าวว่า แม้จะมีโหลหรือเพื่อให้คนรอบตัวเขาใบหน้าของเขายังคงไม่ได้แสดงร่องรอยของความกลัว

Luo เจียน sneered "Changyang หู คุณจะจำไม่ได้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในป่าไม่กี่วันที่ผ่านมา? "ใบหน้าของเขาเติบโตเข้มในขณะที่เขาพูดและจ้องไปที่เขา "กลุ่มของคุณกล้าที่จะขโมยสามวันของฉันความคุ้มค่าของการทำงานหนักและทำให้ฉันที่จะล้มเหลว สำหรับเล็กน้อยนี้แน่นอนฉันจะจ่ายเงินให้คุณกลับมาตาต่อตา. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ไม่เลว changyang โฮรู้ว่าที่ changyang เซียงเทียนไป ผมแนะนำว่าให้เรากลับไปถามเขา " Luo Jian พูดด้วยเสียงต่ำ ดวงตากระพริบอันตรายสูง" งั้นเราไปหา changyang Hu แรก .ทุกคนตกลงกันได้อย่างรวดเร็วด้วยคำแนะนำของ Luo เจี้ยน . เพื่อไม่ให้ดึงดูดความสนใจของนักเรียนอื่น ๆโหล แยกกับกลุ่มและเอาเส้นทางที่แตกต่างกันไปป่าตะวันออกเมื่อโหลเข้าป่า พวกเขาเห็น changyang หูก็ยังคงมีการฝึกศิลปะการต่อสู้ของเขาในสายตาของ changyang Hu , Luo เจี้ยนตาทันทีโดนเกลียดชัง ราวกับว่าเขาจะพ่นเปลวไฟ บางที changyang Hu มัวแต่ฝึกของเขา แต่เขาไม่ได้นึกเฉิง mingxiang คนก็เดินทางมาถึงเฉิง mingxiang กลุ่มคนเดินขึ้นไป changyang Hu และพร้อมเพรียง พวกเขายืนเป็นวงกลมล้อมรอบเขา ตระหนักถึงนี้ , changyang หูก็ตื่นจากสมาธิของเขา โดยเวลาเขาทำ เขาก็ถูกล้อมรอบด้วยหลายสิบของนักเรียนเป็น changyang หูสายตาสำรวจสภาพแวดล้อมของเขา หลังจากที่เขาเห็นการแสดงออกบนใบหน้าของอีกคน หัวใจของเขาแทบหยุดเต้น เขามีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เขาเห็น Luo เจี้ยนความเกลียดชังเต็มไปด้วยแสงจ้าต่อเขา สีหน้าของ changyang หูไม่สามารถช่วย แต่เติบโตที่หนัก" พวกแกต้องการอะไร ? " changyang Hu กล่าวว่า . แม้จะมีโหลหรือดังนั้นคนรอบข้างเขา ใบหน้าของเขายังคงไม่ได้แสดงร่องรอยเดียวของความกลัวLuo เจี้ยน sneered " changyang Hu , คุณจำสิ่งที่เกิดขึ้นในป่า เมื่อไม่กี่วันก่อน ? " ใบหน้าของเขาเริ่มมืดอย่างที่เขาพูดและจ้องมองเขา " กลุ่มกล้าขโมยของฉันสามวันของการทำงานอย่างหนักและทำให้ฉันล้มเหลว นี้เล็กน้อย ผมจะจ่ายคืนให้ ตาต่อตา " .