The Boran, a medium-sized cattle br

The Boran, a medium-sized cattle breed of East
African origin, is the breed most widely kept primarily
for beef production in the semi-arid zones of Kenya.
Commercial ranchers prefer the Boran to Bos taurus
breeds because of their relative adaptability to the
local environment – achieved through generations
of natural and artificial selection in conditions of
high ambient temperature, poor feed quality, and
high disease and parasite challenge. Boran genetic
material is recommended as a means of improving
beef production in other indigenous and exotic breeds
in the tropics. Genetic exports to Zambia, the United
Republic of Tanzania, Uganda, Australia and the
United States of America occurred from the 1970s to
the 1990s. Export of Boran embryos to Zimbabwe and
South Africa took place during 1994 and 2000.

This market potential has been an incentive for
farmers to improve the breed. By the 1970s, the Boran
had undergone cross-breeding with B. taurus types,
backcrossing, and within-breed selection (which
was mainly based on visual appraisal guided by
experience). During the 1970s a recording scheme
was initiated. Producers sent animal performance
records routinely to the Livestock Recording Centre
(LRC) for genetic evaluation. However, because of
inconsistency and delays in the release of evaluation
results, and the expenses associated with recording,
most producers opted out of the scheme. In 1998, a
bull performance testing project was implemented
by the National Beef Research Centre in an attempt
to evaluate bulls across various herds. However, the
performance testing could not be sustained because
of a lack of funds.

Recently, breeding objectives for Boran production
systems have been developed. Systems are classified
according to the sale age of the animals (24 or 36
months), levels of input (low, medium or high), and
final goal (beef or dual purpose). Traits of economic
importance have been identified, and genetic
parameters have been estimated for some of them.

These traits include sale weight for steers and heifers,
dressing percentage, consumable meat percentage,
milk yield in dual purpose production systems, cow
weight, cow weaning rate, cow survival rate, postweaning
survival rate, and feed intake of steers,
heifers and cows.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โบราณเป็นวัวขนาดกลางสายพันธุ์ของตะวันออกต้นกำเนิดแอฟริกันเป็นสายพันธุ์ส่วนใหญ่เก็บไว้อย่างกว้างขวางเป็นหลักสำหรับการผลิตเนื้อวัวในเขตกึ่งแห้งแล้งเคนยา. เจ้าของพาณิชย์ชอบโบราณเพื่อ Bos taurus สายพันธุ์เนื่องจากการปรับตัวญาติของพวกเขาไปยังท้องถิ่นสภาพแวดล้อม - ประสบความสำเร็จผ่านรุ่นการคัดเลือกโดยธรรมชาติและประดิษฐ์ในเงื่อนไขของอุณหภูมิสูงที่มีคุณภาพอาหารไม่ดีและโรคสูงและความท้าทายปรสิต พันธุกรรมโบราณวัสดุที่จะแนะนำเป็นวิธีการปรับปรุงการผลิตเนื้อวัวสายพันธุ์พื้นเมืองและแปลกใหม่อื่นๆในเขตร้อน การส่งออกทางพันธุกรรมไปแซมเบียสหสาธารณรัฐแทนซาเนีย, ยูกันดา, ออสเตรเลียและสหรัฐอเมริกาที่เกิดขึ้นจากปี1970 ที่จะปี1990 การส่งออกของตัวอ่อนโบราณซิมบับเวและแอฟริกาใต้เกิดขึ้นในช่วงปี 1994 และปี 2000 ตลาดที่มีศักยภาพนี้ได้รับแรงจูงใจสำหรับเกษตรกรในการปรับปรุงสายพันธุ์ โดยปี 1970 ที่โบราณได้รับการข้ามพันธุ์กับบีtaurus ประเภทผสมกลับและการเลือกสายพันธุ์ภายใน(ซึ่งถูกตามหลักในการประเมินภาพรับคำแนะนำจากประสบการณ์) ในช่วงปี 1970 เป็นโครงการที่บันทึกได้ริเริ่มขึ้น ส่งผลการดำเนินงานผลิตสัตว์บันทึกประจำเพื่อปศุสัตว์ศูนย์การบันทึก(LRC) สำหรับการประเมินผลทางพันธุกรรม แต่เนื่องจากความไม่สอดคล้องกันและความล่าช้าในการเปิดตัวของการประเมินผลและค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับการบันทึกการผลิตส่วนใหญ่เลือกที่จะออกจากโครงการ ในปี 1998 ซึ่งเป็นโครงการการทดสอบประสิทธิภาพวัวถูกนำมาใช้โดยเนื้อแห่งชาติศูนย์วิจัยในความพยายามที่จะประเมินวัวข้ามฝูงต่างๆ อย่างไรก็ตามการทดสอบประสิทธิภาพการทำงานไม่สามารถยั่งยืนเพราะการขาดเงินทุน. เมื่อเร็ว ๆ นี้สำหรับวัตถุประสงค์ของการปรับปรุงพันธุ์โบราณผลิตระบบได้รับการพัฒนา ระบบจะจัดตามอายุการขายของสัตว์ (24 หรือ 36 เดือน) ระดับของอินพุท (ต่ำกลางหรือสูง) และเป้าหมายสุดท้าย(เนื้อวัวหรือวัตถุประสงค์) ลักษณะของเศรษฐกิจสำคัญได้รับการระบุและพันธุกรรมพารามิเตอร์ได้รับการประเมินสำหรับบางส่วนของพวกเขา. ลักษณะเหล่านี้รวมถึงน้ำหนักการขายสำหรับนำพาและสาวเปอร์เซ็นต์ซากเปอร์เซ็นต์เนื้อบริโภคผลผลิตน้ำนมในวัตถุประสงค์สองระบบการผลิตวัวน้ำหนักอัตราการหย่านมวัวอัตราการรอดตายวัว postweaning อัตราการรอดตายและการบริโภคอาหารของโคสาวและวัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พระโบราณ เป็นขนาดกลางโคพันธุ์แอฟริกันตะวันออก
ต้น เป็นพันธุ์อย่างกว้างขวางมากที่สุดยังคงเป็นหลัก
เพื่อผลิตโคเนื้อในเขตแห้งแล้งของเคนยา .
ranchers พาณิชย์ชอบโบราณกับบอสราศีพฤษภ
พันธุ์เนื่องจากการปรับตัวของญาติ
ท้องถิ่นสิ่งแวดล้อม–ความผ่านรุ่น
ธรรมชาติ และการคัดเลือกเทียมในเงื่อนไข
ของอุณหภูมิสูงคุณภาพอาหารที่ยากจนและ
โรคสูง และความท้าทายอื่นๆ โบราณพันธุกรรม
วัสดุควรเป็นวิธีการปรับปรุงการผลิตเนื้อวัวพื้นเมืองอื่น ๆ

และแปลกใหม่สายพันธุ์ในเขตร้อน ทางพันธุกรรมไปยังแซมเบีย สหสาธารณรัฐแทนซาเนียยูกันดา

, , ออสเตรเลีย และสหรัฐอเมริกา ที่เกิดจากปี 1970 ถึง 1990
. การส่งออกตัวอ่อนในซิมบับเวและ
โบราณแอฟริกาใต้ที่เกิดขึ้นระหว่างปี 1994 และปี 2000

นี้ตลาดที่มีศักยภาพมีแรงจูงใจสำหรับ
เกษตรกรเพื่อปรับปรุงสายพันธุ์ โดยปี 1970 , โบราณ
ได้รับข้ามพันธุ์กับประเภท B . ราศีพฤษภ
ทดสอบ และในการคัดเลือกพันธุ์ ( ซึ่งเป็นหลักในการประเมินภาพ

แนะนำประสบการณ์ ) ในช่วงปี 1970 บันทึกโครงการ
ได้ริเริ่มขึ้น ผู้ผลิตส่ง
การแสดงสัตว์ประวัติตรวจเพื่อปศุสัตว์บันทึกศูนย์
( แอลอาร์ซี ) การประเมินทางพันธุกรรม อย่างไรก็ตาม เนื่องจาก
ไม่สอดคล้องกันและความล่าช้าในการเปิดเผยผลการประเมิน
และค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับการบันทึก
ผู้ผลิตส่วนใหญ่เลือกที่จะออกจากโครงการ ในปี 1998 , การทดสอบประสิทธิภาพการดําเนินโครงการวัว

โดยศูนย์วิจัยแห่งชาติเนื้อในความพยายาม
ประเมินข้ามฝูงวัวต่าง ๆอย่างไรก็ตาม การทดสอบประสิทธิภาพจะไม่ยั่งยืน

เพราะขาดทุน

เพิ่งพันธุ์วัตถุประสงค์สำหรับโบราณระบบการผลิต
ได้รับการพัฒนา ระบบจะแบ่งขาย
ตามอายุของสัตว์ ( 24 หรือ 36
เดือน ) , ระดับของข้อมูล ( ต่ำกลางหรือสูง ) และ
เป้าหมายสุดท้าย ( เนื้อหรือวัตถุประสงค์สอง ) ลักษณะสำคัญของเศรษฐกิจ

ได้รับการระบุ และพันธุกรรมพารามิเตอร์ที่ได้รับการประมาณการของพวกเขาบางคน

ลักษณะเหล่านี้รวมถึงการขายและน้ำหนักเพศผู้ตัว
dressing ร้อยละ , ร้อยละ , เนื้อบริโภค
ผลผลิตน้ำนมในระบบการผลิตวัตถุประสงค์สอง น้ำหนักวัว
, วัวหย่านม อัตราการอยู่รอดของวัว postweaning
อัตราการรอดตาย และปริมาณอาหารของโค ,
ตัวและ วัว