Although water temperature and sali

Although water temperature and salinity may change hypoxic thresholds in aquatic organisms, most aquatic species can maintain adequate oxygen uptakes at dissolved oxygen concentrations (DO) above 5 mg l−1
. Below their specific optimum DO level, aquatic species display physiological and behavioural adaptations to maintain satisfactory oxygen uptake rates. Tolerance levels are generally higher for less active organisms (physiological adaptations), whereas mobile organisms may show behavioural responses such as avoiding hypoxic areas. Animals
from chronically or periodically hypoxic habitats are generally more tolerant to hypoxia than animals residing in well oxygenated waters.However, in all cases, when the activities necessary for maintaining homeostasis are performed at a higher metabolic cost due to low DO conditions, less of the organism's energy budget is available for growth and reproduction. Moreover, the respiratory rates of the organisms become more dependent on the external DO below a hypoxic threshold, which is usually higher in organisms with higher resting respiratory rates. That is, if an organism displays similar oxygen consumption irrespectively of DO (high oxygen independence) in a wide range of abiotic conditions it could be considered to be better adapted to unpredictable and/or oxygen-depleted environments. Therefore, evaluating respiration rates
and their dependence on DO could be an integrative way of determining the potential effects of increased hypoxia on different species. According to the current available information, 50% of crustacean species show sublethal effects at aDObelow 3.2 mg l−1, suggesting that they are among the most sensitive aquatic invertebrates to hypoxia. Among crustaceans, caridean shrimp are important components of thewater column and bottom fauna of temperate estuaries and associated habitats. Salinity plays a dominant role in determining the spatial and, to a lesser extent, temporal distribution of shrimp inhabiting these aquatic systems, whereas temperature is
more important in determining their seasonal density patterns. Concerning the respiration rate, the oxygen uptake of shrimp generally increases with an increase in temperature, although they may show partial metabolic suppression above an upper thermal threshold . However, the shrimp respiratory response to changes in salinity is more complex
. In addition, salinity and temperature have been found to have an interactive effect on the respiration rates of some shrimp species.Keeping the above considerations in mind and based on the distribution of decapod crustacean species within estuaries and associated habitats in the Gulf of Cádiz, six species of shrimp fromdifferent habitats were selected to examine their respiratory responses to increasing temperature and salinity (warming effects) and progressive hypoxia (eutrophication effects). The atyidae Atyaephyra desmarestii (Millet, 1831) mainly inhabits well oxygenated freshwater habitats in the upstream of estuaries, where shrimps usually display epibenthic behaviour strongly associated with submerged plants .However, the species is tolerant to moderate changes in temperature and salinity and is sometimes collected in the less saline estuarine reaches. The palaemonids Palaemon longirostris (A. Milne Edwards, 1837), Palaemon macrodactylus Rathbun, 1902 and Palaemonetes varians (Leach, 1814)
are shrimp species which live in the water column (hyperbenthos),
they complete their entire life cycles within the estuarine realmand, despite
having a very high osmoregulatory capacity, show partial spatial
segregation by species: P. longirostris is more abundant in the outer and
more saline estuarine area; the introduced P. macrodactylus occurs most commonly in the inner and less saline estuarine reaches; and P.varians is the dominant shrimp species in marches, ponds and channelsthat are periodically connected to the estuary. Finally, the crangonids Crangon crangon (Linnaeus, 1758) andPhilocheras monacanthus (Holthuis, 1961) are marine species that bothlive in benthic habits. However, due to their different tolerances to salinity
changes, the juveniles and adults of C. crangon seasonally migrate intothe estuary to use it as nursery and feeding areas,whereas P. monacanthus inhabits the more saline coastal habitat and isonly found within the estuarine realm accidentally.Although the spatial distribution of species cannot be attributed solely to inter specific differences in their tolerance to a single environmental factor, the inherently integrative nature of metabolism responses to environmental changes makes them useful for correlating the environmental conditions of a particular habitat with the tolerance levels of its inhabitants. Under the generally accepted assumption that climate changes and eutrophication have led to aquatic systems having warmer,more saline and less oxygenated waters, in this study we hypothesized that assays on the oxygen consumption and oxyg

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าอุณหภูมิของน้ำและความเค็มอาจเปลี่ยนแปลงเกณฑ์การแปรในน้ำสิ่งมีชีวิต ชนิดน้ำส่วนใหญ่สามารถรักษาออกซิเจนเพียงพอ uptakes ที่ความเข้มข้นออกซิเจนละลายน้ำ (DO) เหนือ l−1 5 มก.. ด้านล่างของพวกเขาที่เหมาะสมเฉพาะ พันธุ์ระดับ น้ำแสดงดัดแปลงทางสรีรวิทยา และพฤติกรรมเพื่อรักษาอัตราการดูดซึมออกซิเจนพอ ระดับยอมรับได้โดยทั่วไปสูงน้อยกว่าสิ่งมีชีวิตใช้งานอยู่ (ดัดแปลงสรีรวิทยา), ในขณะเคลื่อนที่สิ่งมีชีวิตอาจแสดงพฤติกรรมตอบสนองเช่นการหลีกเลี่ยงพื้นที่แปร สัตว์จากเรื้อรัง หรือเป็นระยะ ๆ แปรแหล่งที่อยู่อาศัยจะโดยทั่วไปมากขึ้นความอดทนเนื้อเยื่อมากกว่าสัตว์ที่อาศัยอยู่ในน้ำที่มีออกซิเจนด้วย อย่างไรก็ตาม ทุกกรณี เมื่อมีดำเนินกิจกรรมที่จำเป็นสำหรับการรักษาภาวะธำรงดุลต้นทุนการเผาผลาญสูงขึ้นเนื่องจากสภาวะไม่น้อย น้อยงบประมาณพลังงานของสิ่งมีชีวิตได้เจริญเติบโตและการสืบพันธุ์ นอกจากนี้ อัตราการหายใจของสิ่งมีชีวิตที่เป็นอยู่ภายนอกด้านล่างขีดจำกัดแปร ซึ่งมักจะสูงในสิ่งมีชีวิตมีอัตราการหายใจอย่างสูง ขึ้น คือ ถ้าชีวิตแสดงปริมาณการใช้ออกซิเจนเหมือน irrespectively ของ ทำ (ออกซิเจนสูงอิสระ) ในหลากหลาย abiotic เงื่อนไขอาจจะพิจารณาไปได้ดีกับสภาพแวดล้อมที่ ปราศจากออกซิเจน และ/หรือคาดเดาไม่ได้ ดังนั้น ประเมินการหายใจอัตราและพึ่งพาของพวกเขาอาจจะเป็นวิธีการมองอนาคตของการพิจารณาผลที่อาจเกิดขึ้นของเนื้อเยื่อเพิ่มขึ้นในสายพันธุ์ต่าง ๆ ตามข้อมูลที่มีอยู่ปัจจุบัน 50% ชนิดครัสเตเชียนแสดงผล sublethal ที่ aDObelow 3.2 mg l−1 แนะนำที่ อยู่มีน้ำมีความสำคัญมากที่สุดไปยังเนื้อเยื่อ นี่กุ้ง กุ้ง caridean มีองค์ประกอบที่สำคัญของสัตว์ป่า thewater คอลัมน์และด้านล่างของบริเวณปากแม่น้ำหนาวและบ้านที่เกี่ยวข้อง เค็มมีบทบาทหลัก ในการกำหนดการปริภูมิ และ ถึง ขมับจำหน่ายกุ้งอาศัยอยู่ระบบน้ำเหล่านี้ ในขณะที่อุณหภูมิสำคัญมากในการกำหนดรูปแบบของความหนาแน่นตามฤดูกาล เกี่ยวกับอัตราการหายใจ ดูดซึมออกซิเจนของกุ้งโดยทั่วไปเพิ่มมากขึ้นอุณหภูมิ แม้ว่าพวกเขาอาจแสดงบางส่วนเผาผลาญปราบปรามเหนือค่าเกณฑ์ความร้อนด้านบน อย่างไรก็ตาม การตอบสนองทางเดินหายใจของกุ้งความเค็มที่เปลี่ยนแปลงจะซับซ้อน. In addition, salinity and temperature have been found to have an interactive effect on the respiration rates of some shrimp species.Keeping the above considerations in mind and based on the distribution of decapod crustacean species within estuaries and associated habitats in the Gulf of Cádiz, six species of shrimp fromdifferent habitats were selected to examine their respiratory responses to increasing temperature and salinity (warming effects) and progressive hypoxia (eutrophication effects). The atyidae Atyaephyra desmarestii (Millet, 1831) mainly inhabits well oxygenated freshwater habitats in the upstream of estuaries, where shrimps usually display epibenthic behaviour strongly associated with submerged plants .However, the species is tolerant to moderate changes in temperature and salinity and is sometimes collected in the less saline estuarine reaches. The palaemonids Palaemon longirostris (A. Milne Edwards, 1837), Palaemon macrodactylus Rathbun, 1902 and Palaemonetes varians (Leach, 1814)are shrimp species which live in the water column (hyperbenthos),they complete their entire life cycles within the estuarine realmand, despitehaving a very high osmoregulatory capacity, show partial spatialsegregation by species: P. longirostris is more abundant in the outer andmore saline estuarine area; the introduced P. macrodactylus occurs most commonly in the inner and less saline estuarine reaches; and P.varians is the dominant shrimp species in marches, ponds and channelsthat are periodically connected to the estuary. Finally, the crangonids Crangon crangon (Linnaeus, 1758) andPhilocheras monacanthus (Holthuis, 1961) are marine species that bothlive in benthic habits. However, due to their different tolerances to salinitychanges, the juveniles and adults of C. crangon seasonally migrate intothe estuary to use it as nursery and feeding areas,whereas P. monacanthus inhabits the more saline coastal habitat and isonly found within the estuarine realm accidentally.Although the spatial distribution of species cannot be attributed solely to inter specific differences in their tolerance to a single environmental factor, the inherently integrative nature of metabolism responses to environmental changes makes them useful for correlating the environmental conditions of a particular habitat with the tolerance levels of its inhabitants. Under the generally accepted assumption that climate changes and eutrophication have led to aquatic systems having warmer,more saline and less oxygenated waters, in this study we hypothesized that assays on the oxygen consumption and oxyg

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าอุณหภูมิของน้ำและความเค็มอาจมีการเปลี่ยนแปลงเกณฑ์ hypoxic ในสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์สัตว์น้ำสามารถรักษาดูดซึมออกซิเจนเพียงพอที่ความเข้มข้นออกซิเจนละลายน้ำ (DO) สูงกว่า 5 มิลลิกรัม
L-1 ด้านล่างที่ดีที่สุดของพวกเขาไม่เฉพาะระดับสิ่งมีชีวิตแสดงการปรับตัวทางสรีรวิทยาและพฤติกรรมเพื่อรักษาอัตราการดูดซึมออกซิเจนที่น่าพอใจ ระดับความอดทนโดยทั่วไปจะสูงขึ้นสำหรับสิ่งมีชีวิตที่ใช้งานน้อย (สรีรวิทยาการดัดแปลง) ในขณะที่มีชีวิตมือถืออาจแสดงพฤติกรรมตอบสนองเช่นหลีกเลี่ยงพื้นที่ hypoxic สัตว์
จากโรคเรื้อรังหรือที่อยู่อาศัยเป็นระยะ hypoxic โดยทั่วไปจะมีมากขึ้นอดทนที่จะขาดออกซิเจนมากกว่าสัตว์ที่อาศัยอยู่ใน waters.However ออกซิเจนในทุกกรณีเมื่อมีกิจกรรมที่จำเป็นในการรักษาสภาวะสมดุลจะดำเนินการที่ค่าใช้จ่ายในการเผาผลาญอาหารที่สูงขึ้นเนื่องจากสภาพ DO ต่ำน้อยกว่า งบประมาณพลังงานของสิ่งมีชีวิตสามารถใช้ได้สำหรับการเจริญเติบโตและการสืบพันธุ์ นอกจากนี้อัตราการหายใจของสิ่งมีชีวิตมากขึ้นขึ้นอยู่กับการทำภายนอกกว่าเกณฑ์ hypoxic ซึ่งมักจะสูงขึ้นในสิ่งมีชีวิตที่มีความสูงกว่าอัตราการหายใจที่พักผ่อน นั่นคือถ้าสิ่งมีชีวิตแสดงการใช้ออกซิเจนที่คล้ายกัน irrespectively ของ DO (ออกซิเจนอิสระสูง) ในหลากหลายของสภาพแวดล้อมที่มันจะได้รับการพิจารณาจะได้รับการดัดแปลงมาดีกว่าที่จะคาดเดาไม่ได้และ / หรือสภาพแวดล้อมที่ออกซิเจนหมด ดังนั้นการประเมินอัตราการหายใจ
และการพึ่งพาของพวกเขาใน DO อาจจะเป็นวิธีการแบบบูรณาการในการพิจารณาผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากการขาดออกซิเจนเพิ่มขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน ตามข้อมูลที่มีอยู่ในปัจจุบัน 50% ของสายพันธุ์กุ้งแสดงเฉียบพลันที่ L-1 aDObelow 3.2 มก. บอกว่าพวกเขาอยู่ในหมู่ผู้เพาะเชื้อแบคทีเรียที่มีความสำคัญมากที่สุดในการขาดออกซิเจน ท่ามกลางกุ้งกุ้งเป็นส่วนประกอบที่สำคัญของคอลัมน์ thewater และสัตว์ด้านล่างของอ้อยพอสมควรและที่อยู่อาศัยที่เกี่ยวข้อง ความเค็มที่มีบทบาทโดดเด่นในการกำหนดพื้นที่และในระดับที่น้อยกว่าการกระจายชั่วคราวของกุ้งที่อาศัยอยู่ในระบบน้ำเหล่านี้ในขณะที่อุณหภูมิ
ความสำคัญมากขึ้นในการกำหนดรูปแบบความหนาแน่นตามฤดูกาลของพวกเขา เกี่ยวกับอัตราการหายใจการดูดซึมออกซิเจนของกุ้งโดยทั่วไปเพิ่มขึ้นกับการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิแม้ว่าพวกเขาอาจแสดงปราบปรามการเผาผลาญบางส่วนเหนือเกณฑ์ความร้อนบน
แต่การตอบสนองของระบบทางเดินหายใจกุ้งมีการเปลี่ยนแปลงในความเค็มที่มีความซับซ้อนมากขึ้น นอกจากนี้ความเค็มและอุณหภูมิได้รับพบว่ามีผลการโต้ตอบกับอัตราการหายใจของบางกุ้ง species.Keeping การพิจารณาดังกล่าวข้างต้นในใจและอยู่บนพื้นฐานของการกระจายของสายพันธุ์กุ้ง Decapod ภายในบริเวณปากแม่น้ำและที่อยู่อาศัยที่เกี่ยวข้องในอ่าวกาดิซหก สายพันธุ์ของกุ้งที่อยู่อาศัย fromdifferent ได้รับการคัดเลือกในการตรวจสอบการตอบสนองของระบบทางเดินหายใจของพวกเขาเพื่อเพิ่มอุณหภูมิและความเค็ม (ผลกระทบภาวะโลกร้อน) และความก้าวหน้าการขาดออกซิเจน (ผลกระทบ eutrophication) atyidae Atyaephyra desmarestii (ข้าวฟ่าง, 1831) ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในแหล่งที่อยู่อาศัยน้ำจืดออกซิเจนได้ดีในต้นน้ำของอ้อยที่กุ้งมักจะแสดงพฤติกรรม epibenthic อย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับพืชจมอยู่ใต้น้ำอย่างไรก็ตามสายพันธุ์คือใจกว้างถึงปานกลางการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิและความเค็มและบางครั้งก็มีการเก็บรวบรวม ในน้ำเกลือน้อยต้นน้ำน้ำเค็ม palaemonids Palaemon longirostris (เอมิลเอ็ดเวิร์ดส์ 1837) Palaemon macrodactylus Rathbun 1902 และ Palaemonetes varians (กรอง 1814)
เป็นสายพันธุ์กุ้งที่อาศัยอยู่ในน้ำคอลัมน์ (hyperbenthos)
พวกเขาเสร็จสิ้นวงจรชีวิตของพวกเขาทั้งภายใน realmand น้ำเค็มที่ แม้จะ
มีความจุสูงมาก osmoregulatory แสดงเชิงพื้นที่บางส่วน
แยกจากกันไปตามสายพันธุ์: พี longirostris อุดมสมบูรณ์มากขึ้นในด้านนอกและ
พื้นที่น้ำเค็มน้ำเกลือมากขึ้น แนะนำพี macrodactylus เกิดขึ้นมากที่สุดในภายในและน้อยน้ำเค็มน้ำเกลือถึง; และ P.varians เป็นกุ้งชนิดที่โดดเด่นในชายแดนบ่อและ channelsthat มีการเชื่อมต่อเป็นระยะ ๆ เพื่อปากน้ำ สุดท้าย crangonids กุ้งดีดกุ้งดีด (Linnaeus, 1758) andPhilocheras monacanthus (Holthuis, 1961) เป็นพันธุ์สัตว์น้ำที่ bothlive ในพฤติกรรมของสัตว์หน้าดิน แต่เนื่องจากความคลาดเคลื่อนที่แตกต่างกันของพวกเขาเพื่อความเค็ม
เปลี่ยนแปลงหนุ่มสาวและผู้ใหญ่ซีกุ้งดีดฤดูกาลโยกย้าย intothe ปากน้ำที่จะใช้เป็นสถานรับเลี้ยงเด็กและการให้อาหารพื้นที่ในขณะที่พี monacanthus พรายน้ำที่อยู่อาศัยชายฝั่งน้ำเกลือมากขึ้นและ isonly พบภายในขอบเขตน้ำเค็มโดยไม่ได้ตั้งใจ .Although การกระจายของสายพันธุ์ที่ไม่สามารถนำมาประกอบ แต่เพียงผู้เดียวที่จะแตกต่างเฉพาะระหว่างในความอดทนของพวกเขาที่จะเป็นปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมเดียวลักษณะบูรณาการโดยเนื้อแท้ของการตอบสนองการเผาผลาญการเปลี่ยนแปลงด้านสิ่งแวดล้อมที่ทำให้พวกเขามีประโยชน์สำหรับความสัมพันธ์ระหว่างสภาพแวดล้อมของที่อยู่อาศัยโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีระดับความอดทน ของผู้อยู่อาศัย ภายใต้สมมติฐานที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่าการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและ eutrophication ได้นำไปใช้กับระบบน้ำมีอุ่นน้ำเกลือมากขึ้นและน้ำออกซิเจนน้อยลงในการศึกษานี้เราตั้งสมมติฐานว่าการวิเคราะห์ในการใช้ออกซิเจนและ oxyg