The early warning and preparedness

The early warning and preparedness phase is crucial in the emergency management process for reaching an adequate level of readiness to react to potential threats. During this phase, emergency plans are developed to establish, among other procedures, evacuation and emergency escape routes. The United Nations International Strategy for Disaster Reduction identifies four interdependent elements for the provision of early warnings, including dissemination of information via communication systems that deliver timely and accurate warning messages (United Nations International Strategy for Disaster Reduction, 2005). To function effectively, warning systems must be supported by robust communication networks comprised of reliable infrastructure and effectual interactions between key stakeholders, decision makers and the general public. The range of information communication technologies used by state emergency services authorities to disseminate warnings has conventionally involved one-way, top-down communication flows (Handmer, 2000 and Parker and Handmer, 1998). Technologies such as sirens, radio and television are commonly used to deliver warnings and safety information. However, a recent re-examination of emergency warning systems demonstrates a steady progression toward incorporating two-way participatory approaches leveraging new technologies and collaborative information sharing tools such as the powerful combination of the Internet, mobile, crowd-sourcing and social networking technologies (Crowe, 2012, Keim and Noji, 2011 and White, 2011). Mobile location-based services in emergency management are now an established part of government strategies in an increasing number of countries worldwide including Australia. This marked shift from command to dialogue communication functions reflects the remarkable pace of change within contemporary communication patterns and information sharing systems.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระยะเตือนและเตรียมความพร้อมต้นเป็นสิ่งสำคัญในกระบวนการการจัดการเหตุฉุกเฉินสำหรับการเข้าถึงระดับเพียงพอของความพร้อมที่จะตอบสนองต่อภัยคุกคาม ช่วงเวลานี้ มีพัฒนาแผนฉุกเฉินเพื่อสร้าง ในระหว่างกระบวนการ การอพยพ และทางออกฉุกเฉินอื่น ๆ กลยุทธ์นานาชาติของสหประชาชาติสำหรับการลดภัยพิบัติระบุสี่ปากองค์ประกอบสำหรับการจัดคำเตือนแรก รวมทั้งเผยแพร่ข้อมูลผ่านระบบการสื่อสารที่ถูกต้อง และทันเวลาข้อความเตือน (สหประชาชาตินานาชาติกลยุทธ์สำหรับการลดภัยพิบัติ 2005) ไปอย่างมีประสิทธิภาพ ระบบเตือนภัยต้องได้รับการสนับสนุน โดยเครือข่ายการสื่อสารที่แข็งแกร่งประกอบด้วยโครงสร้างพื้นฐานที่น่าเชื่อถือและร้อนรนปฏิสัมพันธ์ระหว่างการมีส่วนได้เสีย ผู้ตัดสินใจ และประชาชนทั่วไป ช่วงของเทคโนโลยีการสื่อสารข้อมูลที่ใช้ โดยหน่วยบริการฉุกเฉินของรัฐเพื่อเผยแพร่คำเตือนตามอัตภาพได้เกี่ยวข้องกับการสื่อสารทางเดียว บนลงกระแส (Handmer, 2000 และปาร์คเกอร์ และ Handmer, 1998) เทคโนโลยีเช่นไซเรน วิทยุ และโทรทัศน์จะใช้จะส่งคำเตือนและข้อมูลความปลอดภัย อย่างไรก็ตาม การตรวจใหม่ล่าสุดของระบบเตือนภัยฉุกเฉินแสดงความก้าวหน้ามั่นคงไปสู่การผสมผสานวิธีการแบบมีส่วนร่วมแบบสองทางใช้ประโยชน์จากเทคโนโลยีใหม่ และแชร์ข้อมูลร่วมกันเครื่องมือเช่นการรวมพลังของอินเตอร์เน็ต มือถือ จัด หาฝูงชน และสังคมเทคโนโลยีระบบเครือข่าย (โครว์ 2012, Keim และ Noji, 2011 และ 2011 ขาว) มือถือตามสถานบริการในการจัดการเหตุฉุกเฉินเป็นตอนนี้ส่วนก่อตั้งรัฐบาลกลยุทธ์ในการเพิ่มจำนวนของประเทศรวมทั้งออสเตรเลีย กะนี้ทำเครื่องหมายไว้จากคำสั่งฟังก์ชันการสื่อสารโต้ตอบสะท้อนถึงก้าวโดดเด่นของการเปลี่ยนแปลงภายในรูปแบบการสื่อสารร่วมสมัยและแชร์ระบบข้อมูล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำเตือนและเตรียมความพร้อมในช่วงต้นเป็นสิ่งสำคัญในกระบวนการบริหารจัดการฉุกเฉินสำหรับการเข้าถึงในระดับที่เพียงพอของความพร้อมที่จะตอบสนองต่อภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้น ในขั้นตอนนี้แผนฉุกเฉินได้รับการพัฒนาเพื่อสร้างหมู่วิธีการอื่น ๆ อพยพและเส้นทางหลบหนีฉุกเฉิน ยุทธศาสตร์ระหว่างประเทศแห่งสหประชาชาติสำหรับการลดภัยพิบัติระบุสี่องค์ประกอบการพึ่งพาซึ่งกันและกันสำหรับการให้คำเตือนในช่วงต้นรวมทั้งการเผยแพร่ข้อมูลผ่านทางระบบการสื่อสารที่ส่งข้อความแจ้งเตือนรวดเร็วและถูกต้อง (กลยุทธ์ระหว่างประเทศแห่งสหประชาชาติสำหรับการลดภัยพิบัติ 2005) เพื่อให้สามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ, ระบบเตือนภัยจะต้องได้รับการสนับสนุนจากเครือข่ายการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพประกอบด้วยโครงสร้างพื้นฐานที่เชื่อถือได้และมีผลบังคับใช้ปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้มีส่วนได้เสียที่สำคัญผู้มีอำนาจตัดสินใจและประชาชนทั่วไป ช่วงของเทคโนโลยีการสื่อสารข้อมูลที่ใช้โดยรัฐหน่วยงานบริการฉุกเฉินเพื่อเผยแพร่คำเตือนได้มีส่วนร่วมตามอัตภาพทางเดียวจากบนลงล่างกระแสการสื่อสาร (Handmer, 2000 และปาร์คเกอร์และ Handmer, 1998) เทคโนโลยีเช่นไซเรนวิทยุและโทรทัศน์เป็นที่นิยมใช้ในการส่งมอบคำเตือนและข้อมูลด้านความปลอดภัย อย่างไรก็ตามเมื่อเร็ว ๆ นี้การสอบใหม่ของระบบเตือนภัยฉุกเฉินแสดงให้เห็นถึงความก้าวหน้าอย่างต่อเนื่องต่อการผสมผสานสองทางวิธีการมีส่วนร่วมในการใช้ประโยชน์จากเทคโนโลยีใหม่ ๆ และข้อมูลการทำงานร่วมกันร่วมกันเครื่องมือดังกล่าวเป็นชุดที่มีประสิทธิภาพของอินเทอร์เน็ตมือถือฝูงชนจัดหาและเครือข่ายทางสังคมเทคโนโลยี (โครว์ 2012 Keim และ Noji 2011 สีขาวและ 2011) ตามสถานบริการมือถือในการจัดการเหตุฉุกเฉินในขณะนี้เป็นส่วนหนึ่งที่จัดตั้งขึ้นของกลยุทธ์ของรัฐบาลในการเพิ่มจำนวนของประเทศทั่วโลกรวมทั้งออสเตรเลีย นี้กะชัดเจนจากคำสั่งเพื่อฟังก์ชั่นการสื่อสารการเจรจาสะท้อนให้เห็นถึงก้าวที่น่าทึ่งของการเปลี่ยนแปลงรูปแบบการสื่อสารภายในแบบร่วมสมัยและการแบ่งปันข้อมูลระบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเตือนภัยและระยะการเตรียมความพร้อมเป็นสิ่งสำคัญในกระบวนการการจัดการฉุกเฉินสำหรับการเข้าถึงในระดับที่เพียงพอของความพร้อมในการตอบสนองต่อภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้น ระหว่างขั้นตอนนี้ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อสร้างแผนฉุกเฉินในขั้นตอนอื่นๆ การอพยพ และทางหนีฉุกเฉิน สหประชาชาติกลยุทธ์ระหว่างประเทศเพื่อการลดภัยพิบัติระบุสี่องค์ประกอบสำหรับการเตือนกันก่อน รวมทั้งเผยแพร่ข้อมูลผ่านระบบการสื่อสารที่ส่งมอบทันเวลาและถูกต้องข้อความเตือน ( กลยุทธ์ระหว่างประเทศเพื่อการลดภัยพิบัติแห่งสหประชาชาติ 2548 ) ทํางานได้อย่างมีประสิทธิภาพ ระบบเตือนภัยจะต้องได้รับการสนับสนุนโดยเครือข่ายการสื่อสารที่แข็งแกร่งประกอบด้วยโครงสร้างพื้นฐานที่เชื่อถือได้และการโต้ตอบที่มีผลบังคับใช้ระหว่างผู้มีส่วนได้เสียสำคัญ การตัดสินใจ และประชาชนทั่วไป ช่วงของข้อมูลเทคโนโลยีการสื่อสารที่ใช้โดยบริการฉุกเฉินของรัฐหน่วยงานเผยแพร่คำเตือนได้แต่เดิมเกี่ยวข้องทางเดียว การสื่อสารจากบนลงล่างไหล ( handmer , 2000 และ ปาร์กเกอร์ และ handmer , 1998 ) เทคโนโลยีเช่นไซเรน , วิทยุและโทรทัศน์มักใช้เพื่อส่งคำเตือนและข้อมูลความปลอดภัย อย่างไรก็ตาม การสอบใหม่ล่าสุดของระบบเตือนภัยฉุกเฉิน แสดงความก้าวหน้ามั่นคงต่อสองทางแนวทางปฏิบัติจะใช้เทคโนโลยีใหม่และข้อมูลร่วมกันแบ่งปันเครื่องมือเช่นการรวมกันที่มีประสิทธิภาพของอินเทอร์เน็ต , มือถือ , ฝูงชนจัดหาและเครือข่ายทางสังคมเทคโนโลยี ( โครว์ , 2012 , และอัญมณีโนจิ , 2011 และสีขาว , 2011 ) มือถือที่ใช้บริการในการจัดการภาวะฉุกเฉินตอนนี้ขึ้น ส่วนหนึ่งของกลยุทธ์ของรัฐบาลในการเพิ่มจำนวนของประเทศทั่วโลก รวมทั้งออสเตรเลีย นี้เครื่องหมายเปลี่ยนจากคำสั่งฟังก์ชันการสื่อสาร บทสนทนาที่สะท้อนให้เห็นถึงจังหวะที่เปลี่ยนรูปแบบการสื่อสารในปัจจุบันและแบ่งปันข้อมูลภายในระบบ