“Good. Until tomorrow, perhaps.” I

“Good. Until tomorrow, perhaps.” I can’t just leave. I have to let her know I’m interested. “Oh, and Anastasia? I’m glad Miss Kavanagh couldn’t do the interview.” Delighting in her stunned expression, I sling the bag over my shoulder and saunter out of the store.

Yes, against my better judgment, I want her. Now I have to wait . . . fucking wait . . . again.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ดี จนถึงวันพรุ่งนี้ อาจได้ " ฉันไม่สามารถปล่อย ฉันมีให้เธอรู้ว่า ฉันสนใจ "โอ้ และอนาสตาเซีย ฉันยินดีคาวานอจห์นางสาวไม่สามารถทำการสัมภาษณ์" ฉัน delighting ในนิพจน์ของเธอตกตะลึงไป เหวี่ยงกระเป๋าไหล่ของฉันและ saunter ออกจากร้านใช่ กับคำพิพากษาของฉันดีขึ้น อยากให้เธอ ตอนนี้ต้องรอ...เป็นร่วมเพศรอ...อีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ดี จนกว่าจะถึงวันพรุ่งนี้อาจจะ. "ฉันไม่สามารถเพียงแค่ปล่อยให้ ฉันมีให้เธอรู้ว่าฉันสนใจ "โอ้และ Anastasia? ฉันดีใจที่นางสาววานากห์ไม่สามารถทำสัมภาษณ์. "Delighting ในการแสดงออกของตะลึงเธอฉันสะพายกระเป๋าข้ามไหล่ของฉันและเดินทอดน่องออกจากร้าน. ใช่กับการตัดสินที่ดีกว่าของฉันฉันอยากให้เธอ ตอนนี้ผมต้องรอ . . ร่วมเพศรอสักครู่ . . อีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ดี จนกว่าจะถึงพรุ่งนี้ บางที ฉันไปไม่ได้ ฉันต้องบอกเธอว่าฉันสนใจ " โอ้ อนาสเตเชีย ผมดีใจที่คุณ Kavanagh ไม่สามารถสัมภาษณ์ " delighting ในเธอตะลึงการแสดงออก ผมคล้องกระเป๋าบนไหล่ของฉันและเดินทอดน่องออกจากร้าน

ค่ะ จะตัดสินลงโทษของฉัน ฉันต้องการเธอ ตอนนี้ผมต้องรอ . . . . . . . ไอ้เดี่ยว . . . . . . . อีกครั้ง