George Bernard Shaw (or possibly Os

George Bernard Shaw (or possibly Oscar Wilde or Dylan Thomas or even Winston Churchill, the attribution is unclear) once quipped that “England and America are two countries separated by a common language”, and part of the reason for the differences between the two versions of English lies in the American proclivity for reform and simplification of the language. In the 1760s, Benjamin Franklin campaigned vigorously for the reform of spelling (he advocated the discontinuation of the “unnecessary letters “c”, “w”, “y” and “j” and the addition of six new letters), as later did Noah Webster and Mark Twain. To be fair, there were also calls for reform in Britain, including from such literary luminaries as Alfred Lord Tennyson, Arthur Conan Doyle, George Bernard Shaw and even Charles Darwin, although the British efforts generally had little or no effect.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

George Bernard Shaw (หรืออาจเป็น Oscar Wilde หรือ Thomas ได้ที่นี่ หรือแม้แต่วินสตันเชอร์ชิล ที่มาไม่ชัดเจน) เมื่อ quipped ว่า "ประเทศอังกฤษและอเมริกาเป็นสองประเทศคั่น ด้วยภาษาทั่วไป" และเป็นส่วนหนึ่งของเหตุผลความแตกต่างระหว่างสองเวอร์ชันของภาษาอังกฤษอยู่ใน proclivity อเมริกันปฏิรูปและเข้าใจง่ายของภาษา ใน 1760s อย่างจริงจังรณรงค์เบนจามินแฟรงคลินสำหรับการปฏิรูปของการสะกด (เขาสนับสนุนหยุด "ไม่จำเป็นตัวอักษร"c", "w", "y" และ"j" และนอกเหนือจากหกตัวอักษรใหม่), เป็นหลังไม่โนอาห์เว็บสเตอร์และคท เพื่อความเป็นธรรม นอกจากนี้ยังมีสำหรับการปฏิรูปในสหราชอาณาจักร รวมทั้งจากผู้ทรงคุณวุฒิเช่นวรรณกรรมนเทนนี สันพระเจ้าอัลเฟรด Arthur โคนันดอยล์ George Bernard Shaw และ ดาร์วินแม้ แม้ว่าความพยายามของอังกฤษโดยทั่วไปมีน้อย หรือไม่มีผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จอร์จเบอร์นาร์ดชอว์ (หรืออาจจะเป็นออสการ์ไวลด์หรือแลนโธมัสหรือแม้กระทั่งวินสตันเชอร์ชิลระบุแหล่งที่มาไม่ชัดเจน) หนึ่งครั้งเหน็บว่า "อังกฤษและอเมริกาเป็นประเทศทั้งสองแยกจากกันโดยทั่วไปของภาษา" และส่วนหนึ่งของเหตุผลสำหรับความแตกต่างระหว่างสองรุ่นนี้ ภาษาอังกฤษอยู่ในใจโอนเอียงอเมริกันเพื่อการปฏิรูปและความเรียบง่ายของภาษา ในยุค 1760, เบนจามินแฟรงคลินรณรงค์อย่างจริงจังสำหรับการปฏิรูปของการสะกด (เขาสนับสนุนการหยุดของ "ตัวอักษรที่ไม่จำเป็น" ค "," W "," Y "และ" เจ "และนอกเหนือจากหกตัวอักษรใหม่) เช่นในภายหลังได้ โนอาห์เว็บสเตอร์และ Mark Twain เพื่อความเป็นธรรมนอกจากนี้ยังได้รับการเรียกร้องให้มีการปฏิรูปในสหราชอาณาจักรรวมทั้งผู้ทรงคุณวุฒิจากวรรณกรรมเช่นอัลเฟรดลอร์ดเทนนีสัน, อาร์เธอร์โคนันดอยล์, จอร์จเบอร์นาร์ดชอว์และแม้ชาร์ลส์ดาร์วินแม้ว่าความพยายามของอังกฤษมักจะได้รับผลกระทบน้อยหรือไม่มีเลย