Yesterday my coworkers in the Colle

Yesterday my coworkers in the Collegiate office surprised me with a little birthday celebration, held a day early since we all are off work today for Good Friday. As we ate our cupcakes (mine gluten-free) I was asked two questions: What were some highlights from the past year, and what were some of my goals for this coming year?

Back when I turned 30 Kathy and I had only been living in Colorado for a couple months. I was still trying to figure out my new job and Kathy was still searching for one. Neither one of us really knew anyone in the state. The townhouse we just leased didn’t quite feel like home yet. And if I was feeling bold and turned off Google Maps I had a tendency to get lost just driving around town.

The whole “we live in Colorado now” thing was still surreal and, at times, stressful and lonely. We knew this would be the case when we decided to move, but it didn’t make it any easier.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อวานนี้เพื่อนร่วมงานของฉันใน office ทยาประหลาดใจฉันกับฉลองวันเกิดเล็ก ๆ น้อย ๆ จัดขึ้นวันก่อนเนื่องจากเราจะปิดงานวันนี้วันศุกร์ดี เป็นเรากินคัพเค้กของเรา (ฉันตังฟรี) ถูกถามคำถามที่สอง: มีจุดเด่นบางอย่างจากปีผ่านมา และมีบางส่วนของเป้าหมายของฉันในปีนี้มาหรือไม่กลับมาเมื่อฉันเปิด 30 เคธีและเฉพาะอาศัยในโคโลราโดในเดือนคู่ ผมยังพยายามคิดหางานใหม่ และเคธียังถูกค้นหา ไม่หนึ่งเรารู้ทุกคนในรัฐ ทาวน์เฮาส์ที่เราเช่าไม่มากครับยัง และถ้าฉันรู้สึกตัวหนา และปิด Google Maps มีแนวโน้มที่จะได้หายไปเพียงขับรถรอบเมือง"เราอยู่ในโคโลราโดตอนนี้" ทั้งหมดในสิ่งยังเหนือจริง และ เวลา เครียด และเหงา เรารู้ว่า นี้จะเป็นกรณีเมื่อเราตัดสินใจที่จะย้าย แต่มันไม่ได้ทำได้ง่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อวานนี้เพื่อนร่วมงานของฉันในสำนักงานวิทยาลัยฉันประหลาดใจกับการเฉลิมฉลองวันเกิดเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จัดขึ้นวันที่ต้นตั้งแต่ที่เราทั้งหมดจะถูกปิดการทำงานในวันนี้สำหรับวันศุกร์ดี ในฐานะที่เรากินคัพเค้กของเรา (เหมืองตังฟรี) ฉันถูกถามสองคำถาม: อะไรคือไฮไลท์จากปีที่ผ่านมาและสิ่งที่บางส่วนของเป้าหมายของฉันสำหรับปีที่ผ่านมานี้หรือไม่? กลับเมื่อผมหัน 30 เคทีและผมเคยเป็นเพียงที่อยู่อาศัย ในโคโลราโดสำหรับสองสามเดือน ผมก็ยังคงพยายามที่จะคิดออกงานใหม่ของฉันและเคทีก็ยังคงค้นหาหนึ่ง ทั้งคนของเราจริงๆรู้ว่าทุกคนในรัฐ ทาวน์เฮ้าส์ให้เช่าเราก็ไม่ได้ค่อนข้างรู้สึกเหมือนอยู่บ้านเลย และถ้าผมรู้สึกเป็นตัวหนาและปิด Google Maps ฉันมีแนวโน้มที่จะได้รับหายไปเพียงแค่ขับรถไปรอบ ๆ เมือง. ทั้งหมด "เราอาศัยอยู่ในโคโลราโดตอนนี้" สิ่งที่ยังคงอยู่เหนือและในช่วงเวลาที่เครียดและเหงา เรารู้ว่าเรื่องนี้จะเป็นกรณีเมื่อเราตัดสินใจที่จะย้าย แต่ก็ไม่ได้ทำให้มันง่ายขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อวานเพื่อนร่วมงานของฉันในสำนักงานวิทยาลัยฉันประหลาดใจกับฉลองวันเกิดเล็กๆ จัดขึ้นวันแรกตั้งแต่ที่เราทุกคนจะเลิกงานวันนี้วันศุกร์ดี ขณะที่เรากินคัพเค้กของเรา ( ของผมตังฟรี ) ผมขอถาม 2 คำถาม : อะไรเป็นไฮไลท์ จากปีที่ผ่านมา และสิ่งที่เป็นเป้าหมายของฉันในปีนี้มาได้อย่างไร

ตอนที่ฉันอายุ 30 Kathy และฉันมีเพียงอยู่ในโคโลราโดสำหรับสองสามเดือน ฉันยังคงพยายามที่จะคิดออกงานใหม่ของฉันและแคธี่ก็ยังคงค้นหาอย่างใดอย่างหนึ่ง เราต่างก็รู้ ทุกคนในรัฐ ทาวน์เฮ้าส์เช่าเราก็ไม่ค่อยรู้สึกเหมือนบ้านเลย และถ้าฉันรู้สึกหนา และปิดแผนที่ฉันมีแนวโน้มที่จะได้รับหายไปเพียงแค่ขับรถไปรอบ ๆเมือง .

ทั้ง " เราอยู่ในโคโลราโดตอนนี้ " ยังเหนือจริงและในบางครั้งเครียดและเหงา เรารู้ว่านี่จะเป็นกรณีเมื่อเราตัดสินใจที่จะย้าย แต่มันก็ไม่ได้ทำให้อะไรๆมันง่ายขึ้น