Increased protein stability/activit

Increased protein stability/activity upon
binding to nanoparticles
While, in general, the loss of secondary structure and consequent
changes in the activity of proteins upon binding to nanoparticles can be
seen as a drawback or a potential source of nanoparticle toxicity, there
is a potential positive outcome too. Promising uses of nanoparticles
include increasing protein stability toward enzyme degradation and
increasing the activity of enzymes via immobilization at surfaces.
Enzymes such as Candida rugosa lipase (CRL) and Pseudomonas
cepacia lipase (PCL) have been adsorbed to nanostructured polystyrene
(PS) and polymethylmethacrylate (PMMA) by simple addition of the
lipase solution to the polymeric nanoparticles under protein-friendly
conditions (pH 7.6)37. Adsorption leads to improved performance in
terms of activity and selectivity with respect to that shown by lipases
adsorbed on the same non-nanostructured carriers,as well as increased
enantioselectivity and pH and thermal stability37.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความมั่นคงเพิ่มโปรตีน/กิจกรรมตามรวมการเก็บกักในขณะที่ ทั่วไป การสูญเสียของโครงสร้างรองและตามมาสามารถเปลี่ยนแปลงในกิจกรรมของโปรตีนเมื่อรวมการเก็บกักถือเป็นการคืนเงินหรือแหล่งที่มีศักยภาพของ toxicity nanoparticle มีได้กล่าว ๆ ไปเกินไป ใช้สัญญาเก็บกักมีความมั่นคงของโปรตีนเพิ่มขึ้นต่อการลดประสิทธิภาพของเอนไซม์ และเพิ่มกิจกรรมของเอนไซม์ทางตรึงโปที่พื้นผิวเอนไซม์เช่นเอนไซม์ไลเปสงูเหนือแคน (CRL) และลีเอนไซม์ไลเปส cepacia (มหาชน) ได้ถูก adsorbed การโฟม nanostructured(PS) และ polymethylmethacrylate (PMMA) โดยเพิ่มเรื่องการโซลูชั่นเอนไซม์ไลเปสเพื่อเก็บกักชนิดภายใต้เป็นโปรตีนเงื่อนไข (pH 7.6) 37 ดูดซับนำไปสู่การปรับปรุงประสิทธิภาพในเงื่อนไขกิจกรรมและใวกับที่แสดง โดย lipasesadsorbed บนสาย nanostructured ไม่เหมือนกัน เป็นเพิ่มขึ้นstability37 enantioselectivity และค่า pH และความร้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพิ่มความมั่นคงโปรตีน / กิจกรรมเมื่อผูกพันกับอนุภาคนาโนในขณะที่โดยทั่วไปการสูญเสียของโครงสร้างทุติยภูมิและผลเนื่องมาการเปลี่ยนแปลงในการทำงานของโปรตีนเมื่อผูกพันกับอนุภาคนาโนที่สามารถมองเห็นเป็นข้อเสียเปรียบหรือแหล่งที่มีศักยภาพของความเป็นพิษอนุภาคนาโนที่มีศักยภาพในเชิงบวกผลที่มากเกินไป การใช้งานที่มีแนวโน้มของอนุภาคนาโนรวมถึงการเพิ่มความมั่นคงของโปรตีนที่มีต่อการย่อยสลายของเอนไซม์และการเพิ่มกิจกรรมของเอนไซม์ที่ผ่านการตรึงที่พื้นผิว. เอนไซม์เช่นเอนไซม์ไลเปส rugosa Candida (CRL) และ Pseudomonas เอนไซม์ไลเปส cepacia (มหาชน) ได้รับการดูดซับการสไตรีนอิเล็กทรอนิคส์(PS) และ polymethylmethacrylate ( PMMA) โดยนอกจากที่เรียบง่ายของการแก้ปัญหาเอนไซม์ไลเปสกับอนุภาคนาโนพอลิเมอภายใต้โปรตีนที่เหมาะกับสภาพ(pH 7.6) 37 การดูดซับนำไปสู่การปรับปรุงประสิทธิภาพในแง่ของกิจกรรมและการเลือกที่เกี่ยวกับที่แสดงโดยไลเปสดูดซับบนสายการบินที่ไม่ใช่อิเล็กทรอนิคส์เดียวกันเช่นเดียวกับการเพิ่มขึ้นenantioselectivity และพีเอชและความร้อน stability37

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพิ่มโปรตีนเสถียรภาพ / กิจกรรมตาม

จับอนุภาคในขณะที่โดยทั่วไปการสูญเสียของโครงสร้างและการเปลี่ยนแปลงจาก
ในกิจกรรมของโปรตีน เมื่อรวมกับอนุภาคนาโนสามารถ
เห็นเป็นข้อเสียเปรียบ หรือ เป็นแหล่งที่มีศักยภาพของความเป็นพิษของอนุภาคนาโนมี
เป็นศักยภาพบวกผลเหมือนกัน แนวโน้มการใช้อนุภาคนาโน
รวมถึงเพิ่มเสถียรภาพต่อการย่อยสลายโปรตีนและเอนไซม์
เพิ่มกิจกรรมของเอนไซม์ที่ผ่านการตรึงเอนไซม์พื้นผิวเช่น Candida พัฒนา
กาก
( CRL ) และ Pseudomonas cepacia ไลเปส จำกัด ( มหาชน ) ได้ถูกดูดซับไป
nanostructured Polystyrene ( PS ) และพอลิเมทิลเมทาคริเลต ( PMMA ) ด้วยนอกจากนี้ที่เรียบง่ายของโซลูชั่นเพื่ออนุภาคนาโนพอลิเมอร์
ไลเปส โปรตีนเป็นกันเอง
ภายใต้เงื่อนไข ( pH 7.6 ) 37 การปรับปรุงประสิทธิภาพในการดูดซับจะนำไปสู่เงื่อนไขของกิจกรรม และการเลือกสรร
ด้วยความเคารพที่แสดงโดยไลเปส
ถูกดูดซับบนเดียวกันไม่ใช่ nanostructured ผู้ให้บริการ ตลอดจนค่า pH และความร้อนเพิ่มขึ้น
stability37 .