ties should be analyzed simultaneou

ties should be analyzed simultaneously (Altenhofen da Silva et al.,
2009).
Table 1 shows tensile strength and elongation at break of sodium
alginate/pectin films. Values of tensile strength ranged significantly
(p < 0.001) from 22.5 to 42.3 MPa with the lowest value for
pectin film and the highest for 1:1 alginate to pectin film (Film C).
Elongation at break ranged from 5.9% to 14.9% with the highest values
for mixed films. Values of pure pectin film are different compared
to those obtained by Kang et al. (2005) who demonstrated
tensile strength of 193 MPa and elongation at break of 2.6%. Similarly,
values for pure alginate film were also different from those
presented by Rhim (2004) and Olivas and Barbosa-Canovas
(2008). Combination of sodium alginate and pectin gave films with
higher tensile strength and elongation at break due to compatibility
and chemical synergetic interaction between components (Table
1). The mechanical profiles of pectin and sodium alginate
composite films could indicate the structure development. This
phenomenon was presented in literature. Pascalau et al. (in press)
showed significant increase in elongation at break for composite
films from alginate and k-carrageenan. Similar results were presented
by Wang et al. (2010) for gelatin–sodium alginate composite
films and by Xu et al. (2005) for chitosan–starch composite
films.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสัมพันธ์ควรจะวิเคราะห์พร้อมกัน (Altenhofen da Silva et al.,2009)ตารางที่ 1 แสดงแรงดึงและการยืดที่ของโซเดียมแอลจิเนต/เพกทินภาพยนตร์ ค่าของแรงโจมตีระยะไกลอย่างมาก(p < 0.001) จาก 22.5 42.3 MPa มีค่าต่ำสุดสำหรับการเพกทินฟิล์มและสูงที่สุดสำหรับแอลจิเนต 1:1 กับเพกทินฟิล์ม (ฟิล์ม C)ยืดที่โจมตีระยะไกลจาก 5.9% 14.9% โดยมีค่าสูงสุดสำหรับฟิล์มผสม ค่าฟิล์มบริสุทธิ์เพกทินแตกต่างเปรียบเทียบโดย Kang et al. (2005) ที่แสดงให้เห็นได้แรงดึงของ 193 MPa และยืดที่ 2.6% ในทำนองเดียวกันก็แตกต่างจากค่าฟิล์มบริสุทธิ์แอลจิเนตโดยริม (2004) และ Olivas และ Barbosa Canovas(2008) . โซเดียมแอลจิเนตและเพกทินให้ภาพยนตร์ด้วยแรงดึงสูงและยืดที่เกิดจากความเข้ากันได้และโต้ตอบเน้นเคมีระหว่างคอมโพเนนต์ (ตาราง1) . โพรไฟล์กลของเพกทินและโซเดียมแอลจิเนตคอมโพสิตฟิล์มอาจบ่งชี้ว่า การพัฒนาโครงสร้าง นี้ปรากฏการณ์ได้นำเสนอในเอกสารประกอบการ Pascalau et al. (ในข่าว)แสดงให้เห็นประสิทธิภาพเพิ่มยืดที่สำหรับคอมโพสิตภาพยนตร์จากเคคาร์ราจีแนนและแอลจิเนต นำเสนอผลที่คล้ายกันโดย Wang et al. (2010) สำหรับตุ๋น – โซเดียมแอลจิเนตคอมโพสิตภาพยนตร์ และโดย Xu et al. (2005) สำหรับผสมไคโตซานแป้งภาพยนตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์ควรจะวิเคราะห์ไปพร้อม ๆ กัน (Altenhofen da Silva et al.,
2009).
ตารางที่ 1 แสดงความต้านทานแรงดึงและความยืดเมื่อขาดของโซเดียม
อัลจิเนต / ภาพยนตร์เพคติน ค่าความต้านทานแรงดึงตั้งแต่อย่างมีนัยสำคัญ
(p <0.001) 22.5-42.3 เมกะปาสคาลที่มีมูลค่าต่ำสุดสำหรับ
ภาพยนตร์เพคตินและสูงสุด 1: 1 อัลจิเนตฟิล์มเพคติน (ภาพยนตร์ C).
ความยืดเมื่อขาดตั้งแต่ 5.9% ถึง 14.9% โดยมี ค่าสูงสุด
สำหรับภาพยนตร์ผสม ค่าของภาพยนตร์เพคตินบริสุทธิ์มีความแตกต่างเมื่อเทียบ
กับผู้ที่ได้รับโดย Kang et al, (2005) ที่แสดงให้เห็นถึง
ความต้านทานแรงดึง 193 MPa และความยืดเมื่อขาด 2.6% ในทำนองเดียวกัน
ค่าสำหรับภาพยนตร์เรื่องอัลจิเนตบริสุทธิ์ก็มีความแตกต่างจากที่
นำเสนอโดย Rhim (2004) และ Olivas และแป-Canovas
(2008) การรวมกันของอัลจิเนตโซเดียมและเพคตินให้ภาพยนตร์ที่มี
ความต้านทานแรงดึงที่สูงขึ้นและความยืดเมื่อขาดเนื่องจากการทำงานร่วมกัน
และการมีปฏิสัมพันธ์ถกเคมีระหว่างส่วนประกอบ (ตารางที่
1) โปรไฟล์กลของเพคตินและโซเดียมอัลจิเนต
ภาพยนตร์คอมโพสิตอาจบ่งชี้ว่าการพัฒนาโครงสร้าง นี้
ปรากฏการณ์ที่ถูกนำเสนอในวรรณคดี Pascalau et al, (ในข่าว)
แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในความยืดเมื่อขาดสำหรับคอมโพสิต
จากภาพยนตร์อัลจิเนตและ K-คาราจีแนน ผลที่คล้ายกันถูกนำเสนอ
โดย Wang et al, (2010) สำหรับเจลาตินโซเดียมอัลจิเนตคอมโพสิต
และภาพยนตร์โดย Xu et al, (2005) สำหรับคอมโพสิตไคโตซานแป้ง
ภาพยนตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์ที่ควรวิเคราะห์พร้อมกัน ( altenhofen ดา ซิลวา et al . ,2009 )ตารางที่ 1 แสดงแรงดึง และการยืดตัวที่จุดแตกหักของโซเดียมอัลจิเนต / เพคติน ภาพยนตร์ ค่าความต้านทานแรงดึงมีค่าอย่างมาก( p < 0.001 ) จาก 22.5 ถึง 42.3 MPA ที่มีค่าต่ำสุดฟิล์มเพกตินและสูงสุด 1 : 1 อัลจิเนตกับเพคติน ภาพยนตร์ ( ภาพยนตร์ C )การยืดตัวที่จุดแตกหักระหว่าง 5.9% 14.9% ที่มีค่ามากที่สุดภาพยนตร์ผสม ค่าฟิล์มเพกตินบริสุทธิ์ที่แตกต่างที่ได้รับโดยคัง et al . ( 2005 ) ที่แสดงความต้านแรงดึงของ 193 MPa และการยืดตัวที่จุดแตกหักของ 2.6% ในทํานองเดียวกันค่าของฟิล์มอัลจิเนตยังแตกต่างจากเพียวที่นำเสนอโดย rhim ( 2004 ) และ โอลิวาส และ canovas บาบอซ่า( 2008 ) การรวมกันของ alginate โซเดียมและเพคตินให้ภาพยนตร์ด้วยสูงแรงดึงและการยืดตัวที่จุดแตกหัก เนื่องจากความเข้ากันได้และเคมีซึ่งทำงานร่วมกันปฏิสัมพันธ์ระหว่างส่วนประกอบ ( ตาราง1 ) กลโปรไฟล์ของเพคตินและโซเดียมอัลจิเนตฟิล์มอาจบ่งชี้การพัฒนาโครงสร้าง นี้ปรากฏการณ์ที่ถูกกล่าวถึงในวรรณกรรม pascalau et al . ( ในรูป )อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มขึ้นในการยืดตัวที่จุดแตกหักสำหรับคอมโพสิตภาพยนตร์จากเนต และน้ําตาล . ซึ่งการเสนอโดย Wang et al . ( 2010 ) และโซเดียมอัลจิเนตผสมเจลาตินภาพยนตร์โดย Xu et al . ( 2005 ) –แป้งผสมไคโตซานภาพยนตร์