The primary task of aesthetics is n

The primary task of aesthetics is not to seek a theory but to elucidate the concept of art. Specifically, it is to describe the conditions under which we employ the concept correctly. Definition, reconstruction, patterns of analysis are out of place here since they distort and add nothing to our understanding of art. What, then, is the logic of "X is a work of art"?

As we actually use the concept, "Art" is both descriptive (like "chair") and evaluative (like "good"); i.e., we sometimes say, "This is a work of art," to describe something and we sometimes say it to evaluate something. Neither use surprises anyone.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งานหลักของสุนทรียศาสตร์คือ การแสวงหาทฤษฎี แต่ elucidate แนวคิดของศิลปะ โดยเฉพาะ ได้อธิบายเงื่อนไขที่เราใช้แนวคิดอย่างถูกต้อง คำนิยาม ฟื้นฟู รูปแบบการวิเคราะห์จะออกจากสถานที่นี่เนื่องจากพวกเขาบิดเบือน และเพิ่มอะไรให้เราเข้าใจศิลปะ อะไร แล้ว เป็นตรรกะ "X เป็น งานศิลปะ" หรือไม่ เราใช้แนวคิด "ศิลปะ" เป็นคำอธิบาย (เช่น "เก้าอี้") และ evaluative (เช่น "ดี"); เช่น เราบางพูด "นี่คืองานศิลป์ การอธิบายบางสิ่งบางอย่าง และเราว่า บางครั้งการประเมินสิ่งที่ ไม่ใช้ surprises คน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

งานหลักของความสวยงามไม่ได้ที่จะแสวงหา แต่ทฤษฎีเพื่ออธิบายแนวคิดของศิลปะ โดยเฉพาะมันคือการอธิบายภายใต้เงื่อนไขที่เราใช้แนวคิดได้อย่างถูกต้อง ความหมายการฟื้นฟูรูปแบบของการวิเคราะห์จะออกจากสถานที่ที่นี่ตั้งแต่ที่พวกเขาบิดเบือนและไม่มีอะไรที่จะเพิ่มความเข้าใจในงานศิลปะของเรา สิ่งนั้นเป็นตรรกะของ "X เป็นงานศิลปะ" ในขณะที่เราใช้งานจริงแนวคิด "ศิลปะ" เป็นทั้งบรรยาย (เช่น "เก้าอี้") และการประเมิน (เช่น "ดี"); เช่นบางครั้งเราพูดว่า "นี่คืองานศิลปะ" เพื่ออธิบายบางสิ่งบางอย่างและบางครั้งเราบอกว่ามันมีอะไรบางอย่างที่จะประเมิน ทั้งการใช้งานที่น่าประหลาดใจทุกคน