You should actively intervene when

You should actively intervene when the patient is behaving in ways detrimental to his or her health.
Although an intervention principle is to allow the patient to control as much of his or her life as possible,
there are instances when a psychiatric disorder can seriously interfere with the patient’s well-being.
An instance might be when a patient is unable to voluntarily decide to rest for the sake of his or her own health. Because of the patient’s ambivalence, he or she might walk into the room in preparation for taking a nap, then walk back out, walk in, and walk back out. You have the difficult challenge of deciding at which point you need to take responsibility for the patient’s well-being, with the ultimate goal of gradually transferring that control back to the patient as he or she achieves some level of readiness. In this instance, it would be appropriate for you to take the patient gently, but firmly by the arm and walk with him or her to the room. After you’re there, you would assist the patient to sit on the bed and then lie down. You might say, “Now you’ll rest. I’ll stay with you while you rest or I’ll check back with you to make sure you’re resting. But now you’ll rest.” To review, monitoring the patient’s physical health includes meeting basic needs, attending to urgent health concerns, recognizing signs of illness, and preparing for the patient’s indecision related to matters affecting his or her physical well-being.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณควรพยายามแทรกแซงเมื่อผู้ป่วยมีพฤติกรรมในทางที่อันตรายต่อสุขภาพของเขา หรือเธอ แม้ว่าหลักการขัดจังหวะคือการ อนุญาตให้ผู้ป่วยที่จะควบคุมชีวิตของเขา หรือเธอที่สุด มาก มีกรณีเมื่อความผิดปกติทางจิตเวชอย่างอาจรบกวนความเป็นอยู่ของผู้ป่วย อินสแตนซ์อาจเมื่อผู้ป่วยไม่สามารถตัดสินใจสมัครใจจะพักผ่อนเพื่อสุขภาพของ ตนเอง เนื่องจากเอาของผู้ป่วย เขาหรือเธออาจเดินเข้าไปในห้องเพื่อเตรียมสำหรับการงีบหลับ แล้วเดินกลับออก เดิน และเดินกลับออกมา คุณมีความท้าทายที่ยากของการตัดสินใจซึ่งในขณะที่คุณต้องรับผิดชอบของผู้ป่วยเป็นอยู่ ด้วยเป้าหมายสูงสุดของการโอนที่ควบคุมกลับไปยังผู้ป่วยค่อย ๆ เป็นเขาหรือเธอประสบความสำเร็จในระดับของความพร้อมในบางอย่าง ในกรณีนี้ จึงจะเหมาะสมสำหรับคุณสามารถใช้ผู้ป่วยที่แขนเบา ๆ แต่หนักแน่น และเดินไปกับเขาหรือเธอไปห้อง หลังจากที่คุณมี คุณจะช่วยให้ผู้ป่วยนั่งบนเตียง และนอนลงแล้ว คุณอาจพูดว่า ตอนนี้คุณจะวาง ฉันจะอยู่กับคุณในขณะที่คุณ หรือฉันจะตรวจสอบกลับกับคุณเพื่อให้แน่ใจว่า คุณกำลังพักผ่อน แต่ตอนนี้ คุณจะวาง" ทบทวน ตรวจสอบสุขภาพร่างกายของผู้ป่วยรวมถึงการประชุมความต้องการพื้นฐาน ให้ความกังวลเรื่องสุขภาพเร่งด่วน ตระหนักถึงสัญญาณของการเจ็บป่วย และเตรียมความพร้อมสำหรับความไม่แน่ใจของผู้ป่วยที่เกี่ยวข้องกับเรื่องที่เขา หรือเธอมีอยู่จริงเป็นอยู่ส่งผลกระทบต่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณแข็งขันควรแทรกแซงเมื่อผู้ป่วยมีพฤติกรรมในรูปแบบที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพของเขาหรือเธอ.
แม้ว่าจะเป็นหลักการแทรกแซงคือการอนุญาตให้ผู้ป่วยในการควบคุมให้มากที่สุดในชีวิตของเขาหรือเธอที่เป็นไปได้
มีกรณีเมื่อมีความผิดปกติทางจิตเวชอย่างจริงจังสามารถยุ่งเกี่ยวกับ ของผู้ป่วยเป็นอยู่ที่ดี.
อินสแตนซ์อาจจะมีเมื่อผู้ป่วยไม่สามารถที่จะสมัครใจตัดสินใจในส่วนที่เหลือเพื่อประโยชน์ของสุขภาพของเขาหรือเธอเอง เพราะความสับสนของผู้ป่วยที่เขาหรือเธออาจจะเดินเข้าไปในห้องในการเตรียมตัวสำหรับการหลับนอนแล้วเดินกลับออกมาเดินในและเดินกลับออกมา คุณมีความท้าทายที่ยากของการตัดสินใจที่จุดที่คุณต้องการที่จะรับผิดชอบของผู้ป่วยเป็นอยู่ที่ดีโดยมีเป้าหมายสูงสุดของการค่อยๆถ่ายโอนการควบคุมที่กลับมาให้กับผู้ป่วยที่เขาหรือเธอประสบความสำเร็จในระดับของความพร้อมบาง ในกรณีนี้ก็จะเป็นที่เหมาะสมสำหรับคุณที่จะป่วยเบา ๆ แต่หนักแน่นแขนและเดินไปกับเขาหรือเธอไปที่ห้อง หลังจากที่คุณอยู่ที่นั่นคุณจะช่วยให้ผู้ป่วยที่จะนั่งบนเตียงแล้วนอนลง คุณอาจจะบอกว่า "ตอนนี้คุณจะได้พักผ่อน ฉันจะอยู่กับคุณในขณะที่คุณพักผ่อนหรือจะให้ฉันกลับมาตรวจสอบกับคุณเพื่อให้แน่ใจว่าคุณกำลังยืนอยู่ แต่ตอนนี้คุณจะได้พักผ่อน. "ในการตรวจสอบการตรวจสอบสุขภาพทางร่างกายของผู้ป่วยรวมถึงการตอบสนองความต้องการขั้นพื้นฐานของการเข้าร่วมการกังวลเรื่องสุขภาพเร่งด่วนตระหนักถึงสัญญาณของการเจ็บป่วยและการเตรียมความพร้อมสำหรับความไม่แน่ใจของผู้ป่วยที่เกี่ยวข้องกับเรื่องที่มีผลกระทบต่อเขาหรือเธอทางกายภาพเป็นอยู่ที่ดี