Protagonists are vulnerable to anot

Protagonists are vulnerable to another snare as well: they have a tremendous capacity for reflecting on and analyzing their own feelings, but if they get too caught up in another person’s plight, they can develop a sort of emotional hypochondria, seeing other people’s problems in themselves, trying to fix something in themselves that isn’t wrong. If they get to a point where they are held back by limitations someone else is experiencing, it can hinder Protagonists’ ability to see past the dilemma and be of any help at all. When this happens, it’s important for Protagonists to pull back and use that self-reflection to distinguish between what they really feel, and what is a separate issue that needs to be looked at from another perspective.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวละครเอกเป็นการดักอีกด้วย: มีความจุมหาศาลสำหรับการครุ่นคิด และวิเคราะห์ความรู้สึกของตนเอง แต่ถ้าพวกเขาเกินไปโดนชะตากรรมของผู้อื่น พวกเขาสามารถพัฒนาของอารมณ์ hypochondria เห็นปัญหาของคนอื่นในตัวเอง พยายามที่จะแก้ไขปัญหาบางอย่างในตัวเองที่ไม่ผิด ถ้าพวกเขาได้รับไปยังจุดที่พวกเขาจะถือกลับ โดยผู้อื่นกำลังประสบกับข้อจำกัด มันสามารถขัดขวางความสามารถของตัวละครเอกเห็นเขียงที่ผ่านมา และให้ความช่วยเหลือใด ๆ เลย เมื่อเกิดเหตุการณ์นี้ มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับตัวละครเอก ให้ดึงกลับใช้คงที่สามารถแยกสิ่งที่พวกเขารู้สึก อะไรเป็นปัญหาแยกต่างหากที่ต้องถูกมองจากอีกมุมหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวละครเอกที่เสี่ยงต่อการติดบ่วงแร้วอื่นเช่นเดียวกับที่พวกเขามีกำลังการผลิตอย่างมากสำหรับสะท้อนให้เห็นถึงและวิเคราะห์ความรู้สึกของตัวเอง แต่ถ้าพวกเขาได้ติดกันในชะตากรรมของบุคคลอื่นพวกเขาสามารถพัฒนาเรียงลำดับของอันตรธานอารมณ์เห็นปัญหาของคนอื่น ๆ ในตัวเอง พยายามที่จะแก้ไขสิ่งในตัวเองว่าไม่ผิด หากพวกเขาได้รับไปยังจุดที่พวกเขาจะกลับมาจากข้อ จำกัด ของคนอื่นที่มีประสบการก็สามารถขัดขวางความสามารถของตัวละครเอก 'เพื่อดูที่ผ่านมาขึ้นเขียงและได้รับการช่วยเหลือใด ๆ เลย เมื่อเกิดเหตุการณ์เช่นนี้มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับตัวละครเอกที่จะดึงกลับและใช้ที่สะท้อนตนเองที่จะแยกแยะระหว่างสิ่งที่พวกเขารู้สึกและสิ่งที่เป็นปัญหาที่แยกต่างหากที่จะต้องมองจากมุมมองอื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวละครเอกถูกบ่วงอีกเช่นกัน : พวกเขามีความจุมหาศาลและวิเคราะห์ เพื่อสะท้อนให้เห็นถึงความรู้สึกของตัวเอง แต่ถ้าพวกเขาติดเกินไปในชะตากรรมของบุคคลอื่น พวกเขาสามารถพัฒนาประเภทของโรคอุปทานว่าตัวเองเป็นโรคทางอารมณ์ เห็นปัญหาของคนอื่น ๆในตัวเอง พยายามแก้ไขอะไรบางอย่างในตัวเองว่าไม่ผิด ถ้าพวกเขาได้รับไปยังจุดที่พวกเขาจัดขึ้นกลับโดยข้อจำกัด บางคนประสบ มันสามารถขัดขวางความสามารถของตัวละครเอกที่ดูผ่านไม่ได้ช่วยอะไรเลย เมื่อเกิดเหตุการณ์นี้ , มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับตัวละครที่จะดึงกลับและใช้ตนเองสะท้อนที่จะแยกแยะระหว่างสิ่งที่พวกเขารู้สึกจริงๆ และสิ่งที่เป็นปัญหาที่แยกต่างหากที่ต้องถูกมองจากมุมมองอื่น