We could ask why? Why is autocratic

We could ask why? Why is autocratic rule so firmly embedded in mainland Southeast Asia in the period following independence after the Second World War?

I can think of two reasons. One reason is that all these countries in their pre-modern histories had absolute monarchies, and these monarchies did not tolerate, in fact they could not tolerate, a loyal opposition. In an absolute monarchy, to be in opposition is to be in rebellion against sovereign authority. Colonialism wiped away the monarchies for the most part, certainly the absolute monarchies, but here and there we find a little monarchy left over in the postcolonial period: Cambodia; Malaysia; and of course Thailand, where the monarchy, with the aid of the military and the political astuteness of the monarch, demonstrated remarkable resilience and capacity to re-build itself from its dire circumstances in the mid-1930s and again in the late 1940s.

The second reason is that colonial regimes also did not tolerate, they could not tolerate, a loyal opposition. To be in opposition during a colonial regime was also to be in rebellion against sovereign authority. To put the matter another way, legally it is not possible to be in opposition. To oppose sovereign authority is to act illegally, to commit a crime. Hence, we have the security laws that make criticism of government and political dissent a crime. All these mainland countries inherited their internal security laws from the Western imperial powers that colonized them – in the case of Thailand, from the Pax Americana in Southeast Asia that lasted from the end of the Second World War until the early 1970s.1 Colonial rule reinforced the monarchical tradition: anyone who took a stand against the government of the day is a rebel.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราอาจถามว่า ทำไม ทำไมเผด็จนั้นฝังแน่นอยู่ในแผ่นดินใหญ่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในระยะเวลาต่อไปนี้เป็นอิสระหลังจากสงครามโลกครั้งสองผมสามารถคิดได้สองประการ เหตุผลหนึ่งก็คือ ว่า ประเทศเหล่านี้ในประวัติของตนสมัยมี monarchies สัมบูรณ์ และ monarchies เหล่านี้ก็ไม่ยอม ในความเป็นจริงพวกเขาจะไม่ ยอม ฝ่ายค้านที่จงรักภักดี ในแบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ อยู่ในฝ่ายค้านจะต่อสู้อำนาจอธิปไตย ลัทธิอาณานิคมออกไปเช็ด monarchies ส่วนใหญ่ แน่นอนสัมบูรณ์ monarchies แต่ที่นี่และมีเราพบน้อยราชาธิปไตยในงวดวิพากษ์: กัมพูชา มาเลเซีย และแน่นอนประเทศ ไทย ที่สถาบันพระมหากษัตริย์ ความช่วยเหลือของทหารและ astuteness ทางการเมืองของพระมหากษัตริย์ แสดงให้เห็นถึงความยืดหยุ่นที่โดดเด่นและความสามารถในการสร้างตัวเองใหม่จากการสถานการณ์ที่เลวร้าย ในช่วงกลางทศวรรษ 1930 และอีกครั้ง ในปลายปี 1940เหตุผลที่สองคือ ระบอบอาณานิคมยังไม่ทน พวกเขาจะไม่ ยอม ฝ่ายค้านที่จงรักภักดี ในฝ่ายค้านระหว่างระบอบการปกครองแบบอาณานิคมก็ยังต้องต่อต้านอำนาจอธิปไตย การวางเรื่อง อีกวิธี ถูกต้องตามกฎหมายมันไม่ได้อยู่ในฝ่ายค้าน เพื่อต่อต้านอำนาจอธิปไตยเป็น การกระทำผิดกฎหมาย การกระทำอาชญากรรม ด้วยเหตุนี้ เรามีกฎหมายความปลอดภัยที่ทำให้การวิจารณ์รัฐบาลและทีมการเมืองอาชญากรรม ประเทศแผ่นดินใหญ่ทั้งหมดเหล่านี้สืบทอดกฎหมายภายในปลอดภัยจากอำนาจจักรวรรดิตะวันตกที่อาณานิคมพวกเขา – ในกรณีของประเทศไทย จากอเมริกานาคนในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่กินเวลาสิ้นสุดของสงครามโลกครั้งสองจนถึง 1970s.1 ต้นโคโลเนียล กฎเสริมประเพณี monarchical: ทุกคนที่มายืนต่อต้านรัฐบาลของวัน จะเป็นกบฏ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราอาจจะถามว่าทำไม? เป็นเผด็จการปกครองเพื่อให้ฝังแน่นในแผ่นดินใหญ่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงเวลาดังต่อไปนี้เป็นอิสระหลังจากสงครามโลกครั้งที่สองทำไม?

ฉันสามารถคิดด้วยเหตุผลสองประการ เหตุผลหนึ่งคือการที่ประเทศเหล่านี้ทั้งหมดในประวัติศาสตร์สมัยก่อนของพวกเขาแน่นอนกษัตริย์และกษัตริย์เหล่านี้ไม่ได้ทนในความเป็นจริงพวกเขาไม่สามารถทนต่อการเป็นฝ่ายค้านซื่อสัตย์ ในระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ที่จะอยู่ในฝ่ายค้านที่จะอยู่ในการต่อต้านอำนาจอธิปไตย ลัทธิล่าอาณานิคมเช็ดกษัตริย์สำหรับส่วนใหญ่แน่นอนกษัตริย์แน่นอน แต่ที่นี่และมีเราพบระบอบเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เหลือในช่วงวรรณคดี: กัมพูชา มาเลเซีย และแน่นอนประเทศไทยซึ่งสถาบันพระมหากษัตริย์ด้วยความช่วยเหลือของทหารและความฉลาดทางการเมืองของพระมหากษัตริย์ที่แสดงให้เห็นถึงความยืดหยุ่นที่โดดเด่นและความสามารถในการอีกครั้งสร้างตัวเองจากสถานการณ์ที่เลวร้ายในช่วงกลางทศวรรษ 1930 และอีกครั้งในช่วงปลายปี 1940.

เหตุผลที่สองคือระบอบการปกครองอาณานิคมยังไม่ยอมให้พวกเขาไม่สามารถทนต่อการเป็นฝ่ายค้านซื่อสัตย์ ที่จะอยู่ในความขัดแย้งระหว่างระบอบการปกครองอาณานิคมก็ยังจะอยู่ในการต่อต้านอำนาจอธิปไตย ที่จะนำเรื่องดังกล่าวอีกทางหนึ่งถูกต้องตามกฎหมายมันเป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่ในความขัดแย้ง เพื่อต่อต้านอำนาจอธิปไตยคือการทำหน้าที่ผิดกฎหมายเพื่อก่ออาชญากรรม ดังนั้นเราจึงมีกฎหมายการรักษาความปลอดภัยที่ทำให้การวิจารณ์ของรัฐบาลและความขัดแย้งทางการเมืองอาชญากรรม ทั้งหมดเหล่านี้ประเทศจีนแผ่นดินใหญ่ได้รับมรดกตามกฎหมายความมั่นคงภายในของพวกเขาจากอำนาจของจักรวรรดิตะวันตกอาณานิคมพวกเขา - ในกรณีของประเทศไทยจาก Pax Americana ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่กินเวลาจากจุดสิ้นสุดของสงครามโลกครั้งที่สองจนถึงต้น 1970s.1 อาณานิคมเสริม ประเพณีกษัตริย์: ทุกคนที่ยืนต่อต้านรัฐบาลของวันที่เป็นกบฏ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราอาจจะถามว่าทำไม ? ทำไมการปกครองเผด็จการเพื่อให้แน่นที่ฝังตัวอยู่ในแผ่นดินใหญ่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงเวลาต่อไปนี้เป็นอิสระหลังสงครามโลกครั้งที่สองผมสามารถคิดด้วยเหตุผลสองข้อ เหตุผลหนึ่งคือการที่ทุกประเทศเหล่านี้ในของพวกเขาก่อนสมัยใหม่ประวัติศาสตร์ได้แน่นอนกษัตริย์และกษัตริย์เหล่านี้ไม่ได้ทน ในความเป็นจริงพวกเขาไม่อาจทนฝ่ายค้านที่ซื่อสัตย์ ในระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ เป็นฝ่ายค้าน เป็นกบฏต่อต้านอำนาจอธิปไตย ลัทธิอาณานิคมทิ้งไปกษัตริย์ส่วนใหญ่ แน่นอนกษัตริย์แน่นอน แต่ที่นี่ เราหากษัตริย์ เหลือในช่วงเวลาวรรณคดี : กัมพูชา มาเลเซีย และแน่นอนประเทศไทย ซึ่งสถาบันพระมหากษัตริย์ ด้วยการช่วยเหลือของทหารและความฉลาดทางการเมืองของพระมหากษัตริย์ , ความยืดหยุ่นและความสามารถในการแสดงที่น่าทึ่ง จะสร้างเองจากสถานการณ์ที่เลวร้ายใน mid-1930s และอีกครั้งในปลายทศวรรษที่ 1940 .เหตุผลที่สองคือ ระบอบอาณานิคมยังไม่ได้ทน พวกเขาไม่อาจทนฝ่ายค้านที่ซื่อสัตย์ อยู่ในความขัดแย้งระหว่างระบอบอาณานิคมก็เป็นกบฏต่อต้านอำนาจอธิปไตย ให้ใส่ขึ้นอีกทาง กฎหมาย มันเป็นไปไม่ได้ที่จะต่อต้าน เพื่อต่อต้านอำนาจอธิปไตย คือทำอย่างผิดกฎหมาย เพื่อก่ออาชญากรรม ดังนั้น เราจึงมีความมั่นคง กฎหมายที่ทำให้การวิจารณ์รัฐบาลและการเมืองความขัดแย้ง อาชญากรรม ทั้งหมดเหล่านี้เป็นกฎหมายความมั่นคงภายในแผ่นดินใหญ่ประเทศจากตะวันตกจักรวรรดิอำนาจอาณานิคมพวกเขา–ในกรณีของประเทศไทย จาก Pax Americana ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ lasted จากการสิ้นสุดของสงครามโลกครั้งที่สองจนถึงปี 1970 ที่ 1 เสริมประเพณีการปกครองอาณานิคมของพระมหากษัตริย์ : ใครเอาขาตั้งกับรัฐบาลของ วันเป็นกบฏ