it so easy for me to love you that

it so easy for me to love you that it frightens me. I've never been good at anything. but i've never want anything so much as i want to hold you every walking minute. and every night while i sleep. the question has ceased to be "How do i love you?' And has become 'how would i ever stop?'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันง่ายที่จะรักคุณว่า มัน frightens ฉัน ไม่ค่อยได้ดูอะไร แต่ฉันไม่เคยต้องการสิ่งนั้นมากที่ต้องการค้างไว้ทุกนาทีที่เดิน และทุกคืนขณะที่ฉันนอน คำถามได้หยุดจะ "ว่าฉันรักคุณ?' และได้กลายเป็น 'วิธีจะฉันเคยหยุด'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันง่ายมากสำหรับผมที่จะรักคุณว่ามันกลัวฉัน ผมไม่เคยมีอะไรดีที่ แต่ฉันไม่เคยต้องการอะไรมากที่สุดเท่าที่ฉันต้องการที่จะถือคุณทุกนาทีเดิน และทุกคืนในขณะที่ผมนอนหลับ คำถามที่ได้หยุดที่จะ "ฉันจะรักคุณ? และได้กลายเป็น 'ฉันจะเคยหยุด?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันง่ายสำหรับฉัน รัก เธอ มันทำให้ข้ากลัว ผมไม่เคยดีเลยนะ แต่ผมไม่เคยต้องการอะไรมากเท่าที่ฉันต้องการกอดเธอไว้ทุกๆ เดิน 1 นาที และทุกคืนตอนนอน คำถามได้หยุดให้ " คุณจะทำยังไง ? และได้กลายเป็น " ฉันจะเคยหยุด ?