of a decrease in peripheral vascula

of a decrease in peripheral vascular resistance (as cited
above), even though there was an increase in renin activity,
persistent sympathetic activity and reduced vagal tone, possibly
due to peripheral vasodilatation.
Neural and humoral factors also influence BP levels.
Reductions in cardiac output and decreases in peripheral
vascular resistance are associated with the occurrence of
PEH40, 41)
. Two mechanisms have been proposed for explaining
the post exercise decrease of peripheral resistance:
sympathetic inhibition, and alterations in vascular responsiveness.
The activation of the neurokinin-1 receptor during
exercise triggers the receptor to undergo internalization
after the completion of exercise, dampening the GABA interneurons
solitary tract nucleus, and modifying the baroreflex
to a lower level after exercise, by reducing transmission
to baroreceptor second-order neurons, increasing the
excitement of the ventral caudal lateral medulla, increasing
inhibition of the rostral ventral lateral medulla, inhibiting
its action, and decreasing sympathetic nervous activity,
leading to post-exercise hypotension. On the other hand, a
greater local release of nitric oxide, prostaglandins, adenosines,
and ATP may also alter the vascular response and
contribute to BP reduction42)
.
T2D patients can present endothelial dysfunction2) and
reduced release of vasodilator substances, which suggests
that a possible mechanism for the decrease of vascular resistance
is damaged in this population, as observed in the
post-MOD response. Nevertheless, after MAX this limitation
would be less evident, as was demonstrated in the present
study of T2D patients. Perhaps exercise performed at
higher intensities allows greater recruitment of motor units
and, consequently, induces greater metabolic and hemodynamic
stress, as well as promoting greater BP decrease in
the post-exercise period.
The American College of Sports Medicine9) recommends
moderate intensity exercise for individuals with
T2D, but higher intensity exercise may have additional
benefits for cardiorespiratory fitness and glucose control44)
.
Maximal exercise is a very well known and useful method
for verifying exercise response. Thus, its use is important
for determining the response of special populations such
as T2D patients, considering that these individuals tend
to present more cardiovascular problems5)
. Nevertheless,
it is important to point out that the use of high intensity
exercise with T2D patients should be well supervised, and
performed only by individuals whose BP and T2D are controlled
and who have no associated complications such as
cardiovascular dysfunction, and should be used only after
having proven the patient’s physical and cardiorespiratory
fitness in clinical examinations.
Finally, we conclude that a single aerobic exercise session
resulted in BP reduction for 24 h in individuals with
T2D, particularly while sleeping, and the magnitude of this
reduction seems to be dependent on the intensity at which
the exercise is performed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของการลดลงของความต้านทานของหลอดเลือดต่อพ่วงเป็นอ้างอิงด้านบน), ถึงแม้ว่ามีการเพิ่มขึ้นของ renin กิจกรรมกิจกรรมแบบเห็นอกเห็นใจ และลด vagal โทน อาจจะจาก vasodilatation อุปกรณ์ต่อพ่วงปัจจัย humoral และประสาทยังมีอิทธิพลต่อระดับของ BPลดผลผลิตของหัวใจและลดลงในอุปกรณ์ต่อพ่วงความต้านทานของหลอดเลือดเกี่ยวข้องกับการเกิดขึ้นของPEH40, 41). กลไกที่สองที่ได้รับการเสนอในการอธิบายโพสต์ออกกำลังกายลดลงความต้านทานต่อพ่วง:ยับยั้งการเห็นอกเห็นใจ และการเปลี่ยนแปลงในการตอบสนองของหลอดเลือดเปิดใช้งานตัวรับ neurokinin 1 ระหว่างตัวรับจะรับ internalization ทริกเกอร์การออกกำลังกายหลังจากเสร็จสิ้นการออกกำลังกาย dampening interneurons สารกาบาทางเดินปัจเจกนิวเคลียส และการแก้ไข baroreflexระดับต่ำหลังออกกำลังกาย โดยการลดเกียร์การ neurons ที่สองสั่ง baroreceptor เพิ่มการความตื่นเต้นของการ ventral caudal ด้านข้าง medulla เพิ่มยับยั้งการ rostral ventral ด้านข้าง medulla, inhibitingการดำเนินการของ และลดกิจกรรมประสาทเห็นอกเห็นใจนำไปสู่การออกกำลังกาย hypotension หลัง บนมืออื่น ๆ การมากกว่าท้องถิ่นปล่อยไนตริกออกไซด์ prostaglandins, adenosinesและ ATP อาจยังเปลี่ยนแปลงการตอบสนองของหลอดเลือด และนำไปสู่การ BP reduction42).ผู้ป่วย T2D สามารถแสดง dysfunction2 บุผนังหลอดเลือด) และvasodilator สาร ลดรุ่นที่แนะนำที่เป็นกลไกสำหรับลดความต้านทานของหลอดเลือดหายในประชากรนี้ เป็นสังเกตในการการตอบสนองหลัง MOD อย่างไรก็ตาม หลังสูงสุดข้อจำกัดนี้จะไม่ชัด เป็นแสดงให้เห็นว่าในปัจจุบันศึกษาผู้ป่วย T2D บางทีออกกำลังกายปลดปล่อยก๊าซสูงช่วยให้การสรรหาบุคลากรมากขึ้นของหน่วยมอเตอร์และ ดังนั้น แท้จริงมากกว่าแสดงความดันโลหิต และเผาผลาญความเครียด ตลอดจนส่งเสริมมากกว่า BP ลดลงระยะหลังออกกำลังกายแนะนำอเมริกันวิทยาลัยของกีฬา Medicine9)ความเข้มปานกลางออกกำลังกายสำหรับบุคคลที่มีT2D แต่แบบฝึกหัดความเข้มสูงอาจเพิ่มเติมประโยชน์ cardiorespiratory control44 ออกกำลังกายและกลูโคส).ออกกำลังกายสูงสุดเป็นวิธีที่รู้จักกันดี และมีประโยชน์การตรวจสอบการตอบสนองการออกกำลังกาย ดังนั้น การใช้เป็นสำคัญในการกำหนดผลตอบรับของพิเศษประชากรดังกล่าวเป็นผู้ป่วย T2D การพิจารณาว่า บุคคลเหล่านี้มีแนวโน้มนำเสนอ problems5 หัวใจและหลอดเลือดเพิ่มมากขึ้น). อย่างไรก็ตามสิ่งสำคัญคือต้องชี้ให้เห็นว่าการใช้ความรุนแรงสูงออกกำลังกายกับผู้ป่วย T2D ควรขึ้นตรงดี และดำเนินการ โดยบุคคลที่มี BP และ T2D ควบคุมเท่านั้นและที่ไม่มีภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องเช่นผิดปกติของหัวใจและหลอดเลือด และควรจะใช้เฉพาะหลังจากมีผู้ป่วยที่พิสูจน์แล้วว่าเป็นของจริง และ cardiorespiratoryออกกำลังกายในการตรวจสอบทางคลินิกสุดท้าย เราสรุปที่เซสชันเดียวเต้นแอโรบิกออกกำลังกายส่งผลให้ลด BP ใน 24 ชมในบุคคลที่มีT2D โดยเฉพาะอย่างยิ่งขณะนอนหลับ และขนาดนี้ลดน่าจะขึ้นอยู่กับความรุนแรงที่มีดำเนินการออกกำลังกาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของการลดลงของความต้านทานหลอดเลือด
(ตามที่อ้างถึงข้างต้น) แม้ว่าจะมีการเพิ่มขึ้นในกิจกรรมการ renin,
กิจกรรมขี้สงสารถาวรและเสียง vagal
ลดลงอาจจะเนื่องมาจากภาวะหลอดเลือดขยายต่อพ่วง.
ประสาทและปัจจัยที่ร่างกายยังมีอิทธิพลต่อระดับความดันโลหิต.
ลดในการส่งออกการเต้นของหัวใจ
และลดลงในอุปกรณ์ต่อพ่วงต้านทานของหลอดเลือดมีความเกี่ยวข้องกับการเกิดขึ้นของ
PEH40
41) สองกลไกการได้รับการเสนอสำหรับการอธิบายลดลงการออกกำลังกายการโพสต์ของความต้านทานต่อพ่วง:. ยับยั้งความเห็นอกเห็นใจและการเปลี่ยนแปลงในการตอบสนองของหลอดเลือดเปิดใช้งานของ Neurokinin-1 รับช่วงการออกกำลังกายที่ก่อให้เกิดการรับที่จะได้รับการinternalization หลังจากเสร็จสิ้นการออกกำลังกายหน่วง GABA interneurons นิวเคลียสระบบทางเดินเดี่ยวและการปรับเปลี่ยน baroreflex ให้อยู่ในระดับที่ต่ำกว่าหลังการออกกำลังกายโดยการลดการส่งผ่านไปยัง baroreceptor เซลล์ประสาทที่สองเพื่อเพิ่มความตื่นเต้นของไขกระดูกข้างหน้าท้องหางเพิ่มขึ้นยับยั้งของไขกระดูกข้างrostral ท้องยับยั้งการกระทำของตนและลดลงกิจกรรมประสาทขี้สงสาร, ที่นำไปสู่ความดันเลือดต่ำหลังการออกกำลังกาย ในทางกลับกันมีการเปิดตัวในท้องถิ่นมากขึ้นของไนตริกออกไซด์ prostaglandins, adenosines, และเอทีพียังอาจปรับเปลี่ยนการตอบสนองของหลอดเลือดและนำไปสู่ความดันโลหิตreduction42). ผู้ป่วย T2D สามารถนำเสนอ dysfunction2 endothelial) และการเปิดตัวที่ลดลงของสารvasodilator ซึ่งแสดงให้เห็นว่ากลไกที่เป็นไปได้สำหรับการลดลงของความต้านทานหลอดเลือดได้รับความเสียหายในประชากรกลุ่มนี้เป็นที่สังเกตในการตอบสนองต่อการโพสต์MOD อย่างไรก็ตามหลังจาก MAX ข้อ จำกัด นี้จะเห็นได้ชัดน้อยลงตามที่ได้แสดงให้เห็นในปัจจุบันการศึกษาของผู้ป่วยT2D บางทีออกกำลังกายดำเนินการที่ความเข้มสูงช่วยให้การสรรหาบุคลากรที่มากขึ้นของหน่วยมอเตอร์และจึงก่อให้เกิดการเผาผลาญมากขึ้นและการไหลเวียนโลหิตความเครียดเช่นเดียวกับการส่งเสริมการลดลงของความดันโลหิตมากขึ้นในช่วงหลังการออกกำลังกาย. อเมริกันวิทยาลัยกีฬา Medicine9) แนะนำการออกกำลังกายที่รุนแรงปานกลางสำหรับบุคคลกับT2D แต่ออกกำลังกายความเข้มสูงขึ้นอาจจะมีเพิ่มเติมประโยชน์สำหรับการออกกำลังกายหัวใจและcontrol44 กลูโคส). การออกกำลังกายสูงสุดเป็นวิธีการที่รู้จักกันดีและมีประโยชน์ในการตรวจสอบการตอบสนองต่อการออกกำลังกาย ดังนั้นการใช้งานเป็นสิ่งสำคัญในการพิจารณาการตอบสนองของประชากรพิเศษดังกล่าวเป็นผู้ป่วยT2D พิจารณาว่าบุคคลเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะนำเสนอproblems5 หัวใจและหลอดเลือดมากกว่า) แต่มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะชี้ให้เห็นว่าการใช้ความเข้มสูงการออกกำลังกายกับผู้ป่วยT2D ควรได้รับการดูแลอย่างดีและดำเนินการโดยเฉพาะบุคคลที่มีความดันโลหิตและT2D จะถูกควบคุมและผู้ที่ไม่มีภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องเช่นความผิดปกติของหัวใจและหลอดเลือดและควรจะใช้หลังจากที่มีการพิสูจน์แล้วว่าผู้ป่วยทางร่างกายและหัวใจออกกำลังกายในการสอบทางคลินิก. สุดท้ายเราสรุปได้ว่าการออกกำลังกายแอโรบิกเดียวส่งผลในการลดความดันโลหิตเป็นเวลา 24 ชั่วโมงในบุคคลที่มี T2D โดยเฉพาะอย่างยิ่งในขณะนอนหลับและความสำคัญของการนี้ลดลงน่าจะเป็นขึ้นอยู่กับความเข้มที่การออกกำลังกายที่จะดำเนินการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Work only 8 hours per day.Work only 8 hours per day.Work only 8 hours per day.Work only 8 hours per day.Work only 8 hours per day.Work only 8 hours per day.Work only 8 hours per day.Work only 8 hours per day.