There once was a monkey in a city’s zoo,
who dreamed of the outside sun.(Personification)
He did like hitting kids with poo,
but he felt that that’s been done.
So he climbed out in the middle of night,
and explored through the cities streets.
He stopped when it was turning light
And felt he wanted to eat.
That poor monkey needed cash
to afford his exotic meals.
But his stomach led him to the trash,
where he ate a cube of butter and apple peels.
If he wanted to eat, he needed a job,
to pay for the food on his tummy.
So he asked many snobs,
but each time he left without money.
He tried to be an actor,
but found out he couldn't sing or cry.
He had the smarts to be a politician,
but found out he couldn't lie.
None one wanted his application.
No one gave him a chance.
Some were scared because he was from another nation.
Other because he didn’t own pants.
He only found one job,
that paid food and shelter instead of wages.
All he was asked to do,
was to sit inside steel cages,
and dream of the outside sun.
เมื่อมีลิงในสวนสัตว์ของเมือง,
ที่ฝันของดวงอาทิตย์ภายนอก(บุคลาธิษฐาน)
ไม่ชอบตีเด็กกับปู,
แต่เขารู้สึกว่า ที่จะได้ทำ
เพื่อเขาปีนออกกลางคืน,
และ explored ผ่านถนนในเมือง
เขาหยุดเมื่อมันเปิดไฟ
และรู้สึกว่า เขาอยากกิน
ลิงที่ดีจำเป็นต้องใช้เงินสด
เพื่อซื้ออาหารของเขาแปลกใหม่
แต่ท้องของเขานำเขาไปสู่ถังขยะ,
ที่เขากิน cube ของเนยและแอปเปิ้ล peels
ถ้าเขาอยากกิน เขาต้องการงาน,
ชำระค่าอาหารบนหน้าท้องของเขา
เพื่อเขาถามหลาย snobs,
แต่ทุกครั้งที่เขาซ้ายไม่ มีเงิน
เขาพยายามเป็นนักแสดง ,
แต่พบออกเขาไม่ร้องหรือร้อง
เขา smarts จะ เป็นนักการเมือง,
แต่พบเขาไม่โกหก
ไม่มีหนึ่งต้องสมัครของเขา
ไม่ให้เขามีโอกาส
บางถูกกลัวเขาเนื่องจากประเทศอื่น
อื่น ๆ เนื่องจากเขาไม่ได้เป็นเจ้าของกางเกง
เขาพบเฉพาะงาน,
ที่จ่ายอาหารและที่พักพิงแทนค่าจ้าง.
ทั้งหมดที่ต้องทำ,
ที่นั่งภายในกรงเหล็ก,
และฝันของดวงอาทิตย์อยู่นอก
การแปล กรุณารอสักครู่..
ครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีที่ลิงในที่เมืองของสวนสัตว์,
ที่เคยฝันว่าของที่อยู่ทางด้านนอกอาบแดด.(คำกล่าวหา)
เขาก็เหมือนกับการตีเด็กๆพร้อมด้วยปู,
แต่เขาก็รู้สึกว่าการทำ.
ดังนั้นเขาจึงปีนขึ้นไปออกมาในส่วนกลางของในยามค่ำคืน,
และสำรวจผ่านเมืองถนนสาย.
เขาหยุดเมื่อมีการเปิดไฟ
และรู้สึกว่าเขาอยากจะกิน
ว่าคนจนลิงที่ต้องการเงินสด
การซื้อจากต่างประเทศของเขาอาหาร.
แต่เขาท้องนำเขาไปถึงที่ถังขยะ,
ซึ่งเขากินลูกบาศก์ของเนยและแอปเปิลเปลือก.
หากเขาต้องการที่จะรับประทานอาหาร,เขาต้องการให้งาน,
ในอาหารในท้องของเขา.
ดังนั้นเขาถามหลายไอ้,
แต่ทุกครั้งเขาออกมาโดยไม่เงิน.
เขาพยายามที่จะเป็นนักแสดง,
แต่ว่าเขาไม่สามารถร้องเพลงหรือร้อง.
เขาที่ ประสิทธิภาพ เป็นนักการเมือง,
แต่ว่าเขาไม่สามารถนอน.
ของเขาไม่มีใครต้องการแอปพลิเคชัน.
ไม่มีใครให้โอกาส.
บางคนกลัวเพราะเขามาจากชาติอื่น.
อื่นๆเพราะเขาก็ไม่ได้เป็นเจ้าของกางเกง.
เขาพบได้เฉพาะหนึ่งงาน
ที่ชำระเงินและที่พักพิงอาหารแทนที่จะเป็นจากค่าแรง.
ทั้งหมดที่เขาถามมาจะทำ
ก็คือการนั่งอยู่ ภายใน กรงเหล็ก
และความฝันของแสงแดด ภายนอก
การแปล กรุณารอสักครู่..