By estimating a human-capital-augme

By estimating a human-capital-augmented version of equation (8) with the same variables as before, one should expect to find three results. First, there should be no effects of the two capital–output ratios, because they are not determining the steady state and because their variation may be considered as random. Second, there should be an economically important effect of the measure of institutional quality, which should be considered as the determinant of the steady state. Third, there should be a rate of convergence in the range of 2 per cent, which would be predicted on the basis of a combined share of physical and human capital of about two thirds and a conditional rate of labour-force growth of about 6 per cent (as assumed in MRW). The results presented in column (4) of Table 1 largely confirm these a priori expectations. There appear to be no economically important effects of the two capital–output ratios. The estimated coefficient on the measure of institutional quality (expropriation risk) implies a statistically significant point estimate of the parameter φ of 0.89, which is within one standard deviation of the point estimates reported for the equations in levels (see columns (2) and (3)). The rate of convergence is estimated to be 2.6 per cent, which is statistically significantly different from zero but not different from 2 per cent or 3 per cent

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยการประเมินบุคคลทุนออกเมนต์แบบสมการ (8) กับตัวแปรเดียวเป็นก่อน หนึ่งควรคาดว่าจะพบผลที่สาม ครั้งแรก มีไม่มีผลของอัตราส่วนทุน – ออกสอง เนื่อง จากพวกเขาจะไม่กำหนดสภาวะ steady และเนื่อง จากการเปลี่ยนแปลงอาจถือว่าเป็นแบบสุ่ม ที่สอง มีผลอย่างสำคัญของการวัดคุณภาพสถาบัน ซึ่งควรเป็นดีเทอร์มิแนนต์ของท่อน ที่สาม มีอัตราบรรจบกันในช่วงของ 2 ร้อย ซึ่งจะทำนายตามหุ้นรวมของทุนทางกายภาพ และมนุษย์ของประมาณสองในสามและบังคับใช้แรงงานการเติบโตของประมาณ 6 ร้อย (ตามที่สันนิษฐานใน MRW) อัตราตามเงื่อนไข ผลที่แสดงในคอลัมน์ (4) ของตารางที่ 1 ส่วนใหญ่ยืนยันเหล่านี้เป็นความคาดหวังแรกสุด มีปรากฏอยู่จะ ไม่มีผลอย่างสำคัญของอัตราส่วนทุน – ออกสอง ค่าสัมประสิทธิ์ที่ประมาณบนวัดคุณภาพสถาบัน (expropriation เสี่ยง) หมายถึงการประเมินอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติจุดของφพารามิเตอร์ของ 0.89 ซึ่งอยู่ภายในส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานหนึ่งของจุดประเมินรายงานสำหรับสมการระดับ (ดูคอลัมน์ (2) และ (3)) อัตราการลู่เข้าคือประมาณ ร้อยละ 2.6 ซึ่งจะแตกต่างจากศูนย์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ แต่ไม่แตกต่างจากร้อยละ 2 หรือร้อยละ 3

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยการประเมินรุ่นมนุษย์ทุนเพิ่มของสมการ (8) กับตัวแปรเช่นเดียวกับก่อนที่หนึ่งควรคาดหวังจะพบสามผล ครั้งแรกที่ควรจะมีไม่มีผลของทั้งสองอัตราส่วนทุนการส่งออกเพราะพวกเขาจะไม่ได้รับการพิจารณาความมั่นคงของรัฐและเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของพวกเขาอาจได้รับการพิจารณาเป็นแบบสุ่ม ประการที่สองควรจะมีผลกระทบทางเศรษฐกิจที่สำคัญของการวัดคุณภาพของสถ​​าบันซึ่งควรจะถือเป็นปัจจัยของความมั่นคงของรัฐ ประการที่สามควรจะมีอัตราของการบรรจบกันในช่วงร้อยละ 2 ซึ่งจะได้รับการคาดการณ์บนพื้นฐานของการรวมกันของทุนทางกายภาพและมนุษย์ประมาณสองในสามและมีอัตราการเจริญเติบโตของเงื่อนไขการใช้แรงงานบังคับประมาณ 6 ต่อ ร้อย (ตามที่สันนิษฐานใน MRW) ผลที่นำเสนอในคอลัมน์ (4) ของตารางที่ 1 ส่วนใหญ่ยืนยันเหล่านี้คาดหวังเบื้องต้น ดูเหมือนว่าจะไม่มีผลกระทบต่อเศรษฐกิจที่สำคัญของทั้งสองอัตราส่วนทุนเอาท์พุท ค่าสัมประสิทธิ์ประมาณในชี้วัดคุณภาพของสถ​​าบัน (ความเสี่ยงการเวนคืน) หมายถึงการประมาณการจุดอย่างมีนัยสำคัญของพารามิเตอร์φ 0.89 ซึ่งเป็นภายในหนึ่งส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของประมาณการจุดที่มีการรายงานสำหรับสมการในระดับ (ดูคอลัมน์ (2) และ ( 3)) อัตราของการบรรจบกันประมาณร้อยละ 2.6 ซึ่งเป็นสถิติอย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างจากศูนย์ แต่ไม่แตกต่างกันจากร้อยละ 2 หรือ 3 ร้อยละ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยสาขาทุนมนุษย์เพิ่มรุ่นของสมการ ( 8 ) กับตัวแปรเดิม หนึ่งควรคาดหวังจะพบสามผล ก่อน จะไม่มีผลของทั้งสองทุน–ผลผลิตต่อ เพราะไม่ได้กำหนดสถานะคงตัว เพราะรูปแบบของพวกเขาและอาจจะถือว่าเป็นแบบสุ่ม ประการที่สองควรมีลักษณะที่สำคัญทางเศรษฐกิจของการวัดคุณภาพของสถาบัน ซึ่งควรถือว่าเป็นดีเทอร์มิแนนต์ของ steady state ประการที่สาม ควรมีอัตราการลู่เข้าในช่วง 2 เปอร์เซ็นต์ซึ่งจะเป็นการคาดการณ์บนพื้นฐานของหุ้นรวมกันทุนทางกายภาพและมนุษย์ประมาณสองในสาม และอัตราการเติบโตของเงื่อนไขของแรงงานประมาณ 6 เปอร์เซ็นต์ ( นามสมมติใน mrw ) คอลัมน์ผลลัพธ์แสดงใน ( 4 ) ตารางที่ 1 ส่วนใหญ่ยืนยันเหล่านี้ระหว่างความคาดหวัง มันดูเหมือนจะไม่มีความสําคัญทางเศรษฐกิจผลกระทบของทั้งสองทุน–ผลผลิตต่อการประมาณค่าสัมประสิทธิ์ในการวัดคุณภาพของสถาบัน ( ความเสี่ยงการเวนคืน ) บางอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติของค่าประมาณการจุดφ 0.89 ซึ่งอยู่ภายในหนึ่งส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของคะแนนประเมินรายงานสำหรับสมการในระดับ ( ดูคอลัมน์ ( 2 ) และ ( 3 ) ) อัตราการลู่เข้าของประมาณ 2.6 เปอร์เซ็นต์ซึ่งแตกต่างจากศูนย์อย่างมีนัยสำคัญทาง สถิติ แต่ ไม่แตกต่างจากร้อยละ 2 หรือ 3 เปอร์เซ็นต์