Brief Summary:In contrast to the co

Brief Summary:
In contrast to the conventional understanding that soft legalized arrangement is simply a failure of
achieving hard legalization, Abbot and Snidal argue along the functionalist lines that international actors often
deliberately choose softer forms of legalization as superior institutional arrangements. Soft law offers many of the
advantages of hard law, avoids some of costs of hard law, and has certain independent advantages of its own. This
softening can occur in varying degrees of the weakening along each of three dimensions—obligation, precision, and
delegation—and in different combinations across dimensions.
Main puzzles
1)Why international actors often prefer softer forms of legalization to harder ones?
2)Why they seek different types of legalized arrangements, especially the variation forms of the soft laws, to solve
political and substantive problems?
Main answers
To question 1: Using the functionalist approach, Abbot and Snidal identify advantages and disadvantages of both
hard laws and soft laws and show us that in certain circumstances international actors chose soft laws over hard ones
because the benefits-minus-costs in responses to many common problems of the former exceeds those of the latter.
Although the argument is mainly interest-based, the authors also incorporate 1) normative elements and 2) the role
of non-state actors.
To question 2: Different forms of softness may be more acceptable or more efficacious in different circumstances. A
number of variables, including 1) transaction costs, 2) uncertainty, 3) implications for national sovereignty, 4)
divergence of preferences, and 5) power differentials, influence which form of soft law, which combinations of the
three criteria, are likely to be selected in specific circumstances.
* The authors define hard and soft legalization based on three criteria: obligation, precision, and delegation.
An arrangement that is highly legalized on three dimensions constitutes “hard law,” whereas “soft law” begins once
legal arrangements are weakened along one or more of the dimensions of obligation, precision, and delegation.
* The benefits of the hard laws: 1) international actors reduce transaction costs, 2) strengthen the credibility
of their commitments, 3) expand their available political strategies and 4) resolve problems of incomplete
contracting.
* The costs and limitations of the hard laws: 1) it contains a high contracting costs, it may be wasteful,
forcing states to plan for highly unlikely events, 2) it imposes a high sovereignty costs, it may be counterproductive,
introducing opaque and inconsistent provisions, and 3) due to its precision, it may lead to undesirable rigidity and
may prevent agreement altogether.
* The benefits of the soft legalization: 1) it is easier to achieve, 2) provide strategies for dealing with
uncertainty, 3) infringes less on sovereignty, and 4) facilitates compromise among differentiated actors.
* The costs of the soft laws: 1) it allows actors opportunities to shirk, it also weakens the ability of
governments to commit themselves to policies by invoking firm international commitments, and therefore make it
easier for domestic groups and other oppositions to undo the agreement.
* In the acknowledgment of increasing influences of non-state actors in the development of international
agreements, Abbot and Snidal also discusses the role of non-state actors along three theoretical perspectives: 1) a
pluralist account in which interactions among private groups determine national preferences and international
outcomes, 2) a public choice account in which government officials pursue private rewards, and 3) a statist account
in which autonomous national governments interact with private actors. They show that soft laws can accommodate
non-state actors’ preferences and interactive strategies as well as government’s options to deal with those private
actors.
* In conclusion, legalization reflects a series of tradeoffs. States are typically torn between the benefits of
hard legalization and the contracting, sovereignty, and uncertainty costs it entails. Private actors, although generally
seek hard legal arrangements that reflect their particular interests and values, propose the demands that often conflict
with those of other private actors and of governments. In response, soft legalization helps balance contestation and
compromise among all of these actors. In addition, it also helps actors handle the uncertainty problems and
accommodate power differentials.
* Abbot and Snidal also point out that the rationalist and constructivist perspective, which are usually seen as
contrasting, are actually mutually inclusive.
o Rationalists 1) see the relevant actors as motivated largely by material interests, 2) view
international agreements as ‘contracts’ created to resolve problems of coordination, collaboration or
domestic politics, and 3) understand contracts as operating by changing incentives or other material
features of interactions, such as iteration, reciprocity or the influence of particular interest groups, or
through enforcement.
o Constructivists 1) focus on non-state actors, often motivated by moral or social concerns, 2)
view international agreements as ‘covenants’ embodying shared norms and understandings, and 3)
understand covenants as operating through persuasion, imitation and internalization.
o In Abbot and Snidal’s view, law is both an interest-based and normative enterprises because 1)
states and actors look to law to achieve their ends, whether they are pursuing interests or values, 2) actors
utilize both normative and interest-based strategies to create legal arrangements, and 3) legal rules and
institutions operate both by changing material incentives and by modifying understandings, standards of
behavior and identities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุปสั้น ๆ:ตรงข้ามการจัดเรียงทั่วไปเข้าใจว่านุ่ม legalized เป็นเพียงความล้มเหลวของบรรลุหนักรับรองเอกสาร เจ้าอาวาสและ Snidal โต้แย้งพร้อมผลงานนานาชาติที่นักแสดงมักจะจงใจเลือกรูปแบบนุ่มรับรองเอกสารเป็นสถาบันจัดห้อง กฎหมายอ่อนมีหลายแบบข้อดีของกฎหมายยาก หลีกเลี่ยงบางทุนกฎหมายยาก และมีข้อดีบางอย่างอิสระของตนเอง นี้นุ่มนวลสามารถเกิดขึ้นได้ในองศาที่แตกต่างของลดลงตามแต่ละมิติที่สามคือข้อผูกมัด ความแม่นยำ และการมอบตัว และรวมกันข้ามมิติปริศนาหลักทำไม 1) นักแสดงนานาชาติต้องนุ่มแบบถูกต้องตามกฎหมายเพื่อคนยาก2) เหตุผลที่พวกเขาแสวงหา legalized การจัดการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปลี่ยนแปลงแบบกฎหมายอ่อน แก้แบบปัญหาทางการเมือง และเราคำตอบหลักคำถาม 1: ใช้วิธีผลงาน เจ้าอาวาสและ Snidal ระบุข้อดีและข้อเสียของทั้งสองกฎหมายยาก และกฎหมายอ่อน และดูเราว่าในบางสถานการณ์นักแสดงนานาชาติเลือกกฎหมายอ่อนกว่าคนยากเนื่องจากผลประโยชน์ลบต้นทุนในการตอบสนองกับปัญหามากมายของอดีตเกินของหลังแม้ว่าอาร์กิวเมนต์เป็นส่วนใหญ่สนใจตาม ผู้เขียนยังรวมองค์ประกอบที่ 1) normative และ 2 บทบาทของนักแสดงสถานะไม่คำถาม 2: ความนุ่มนวลในรูปแบบต่าง ๆ อาจเป็นที่ยอมรับมากขึ้น หรือบ็อชมากขึ้นในสถานการณ์ที่แตกต่างกัน Aต้นทุนธุรกรรมจำนวนตัวแปร รวม 1) 2) ความไม่แน่นอน 3) ผลกระทบอธิปไตยแห่งชาติ 4)divergence ของลักษณะ และ 5) พลังงาน differentials อิทธิพลอ่อนกฎหมาย ชุดที่ฟอร์มใดเงื่อนไขสาม มีแนวโน้มที่จะเลือกในสถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจง* ผู้เขียนกำหนดหนัก และนุ่มดำเนินตามเงื่อนไขที่สาม: ข้อผูกมัด ความแม่นยำ และการมอบหมายงานการจัดเรียงที่สูง legalized สามมิติถือ "กฎหมายยาก ขณะ"กฎหมายอ่อน"เริ่มต้นเพียงครั้งเดียวกฎหมายจัดจะลดลงตามขนาดของข้อผูกมัด ความแม่นยำ และการมอบหมายอย่างน้อยหนึ่ง* ประโยชน์ของกฎหมายยาก: นักแสดง 1) ระหว่างประเทศลดต้นทุนธุรกรรม 2) เสริมสร้างความน่าเชื่อถือที่ของความผูกพัน 3) ขยายกลยุทธ์ทางการเมืองของพวกเขามีและ 4) แก้ปัญหาไม่สมบูรณ์ทำสัญญา* ต้นทุนและข้อจำกัดของกฎหมายยาก: 1) ประกอบด้วยค่าใช้จ่ายทำสัญญาสูง อาจ wastefulบังคับให้รัฐวางแผนสำหรับเหตุการณ์ไม่น่าสูง 2) จะกำหนดทุนอำนาจอธิปไตยสูง มันอาจจะ counterproductiveแนะนำบทบัญญัติที่ไม่สอดคล้องกัน และทึบแสง และ 3) เนื่องจากความแม่นยำของ มันอาจทำให้ความแข็งแกร่งที่ไม่พึงปรารถนา และอาจทำให้ข้อตกลงทั้งหมด* ประโยชน์ของการรับรองเอกสารอ่อน: 1) ได้ง่ายขึ้นเพื่อให้บรรลุ 2) มีกลยุทธ์ในการจัดการกับความไม่แน่นอน 3) ละเมิดอำนาจอธิปไตยน้อยลง และ 4) ช่วยประนีประนอมระหว่างนักแสดงต่าง ๆ* ต้นทุนกฎหมายอ่อน: 1) จะช่วยให้นักแสดงโอกาสการหนี มันยังลดขีดความสามารถของรัฐบาลยืนยันตัวกับนโยบาย โดยเรียกข้อกำหนด และดังนั้นจึง ทำให้ง่ายสำหรับกลุ่มประเทศและ oppositions อื่น ๆ เพื่อยกเลิกข้อตกลง* ในการยอมรับเพิ่มอิทธิพลของนักแสดงไม่ใช่ของรัฐในการพัฒนาประเทศข้อตกลง เจ้าอาวาสและ Snidal ยังกล่าวถึงบทบาทของนักแสดงไม่ใช่รัฐตามมุมมองทฤษฎี 3: 1) การบัญชี pluralist ที่โต้ตอบระหว่างกลุ่มเอกชนกำหนดลักษณะแห่งชาติและนานาชาติผล 2) เป็นบัญชีทางเลือกสาธารณะในรัฐบาลซึ่งเจ้าหน้าที่ติดตามรางวัลส่วนตัว และ 3) บัญชี statistในการปกครองตนเองแห่งชาติรัฐบาลโต้ตอบกับนักแสดงส่วนตัว ก็แสดงว่า สามารถรองรับกฎหมายอ่อนลักษณะของนักแสดงไม่ใช่รัฐ และกลยุทธ์แบบโต้ตอบเช่นเดียว กับตัวเลือกของรัฐบาลในการจัดการกับส่วนตัวนักแสดง* เบียดเบียน รับรองเอกสารแสดงชุดของยืนยัน อเมริกามักจะขาดระหว่างผลประโยชน์ของต้นทุนที่ถูกต้องตามกฎหมาย และสัญญา อำนาจอธิปไตย และความไม่แน่นอน ยากที่จะมี นักแสดงส่วนตัว แต่โดยทั่วไปหายากจัดกฎหมายที่สะท้อนถึงความสนใจเฉพาะและค่า เสนอความต้องการที่มักจะขัดแย้งผู้แสดงอื่น ๆ ส่วนตัว และ ของรัฐบาล ตอบ รับรองเอกสารอ่อนช่วย contestation ดุล และประนีประนอมระหว่างเหล่านักแสดงทั้งหมด นอกจากนี้ ยังช่วยจัดการกับปัญหาความไม่แน่นอนนักแสดง และรองรับพลังงาน differentials* เจ้าอาวาสและ Snidal ยังชี้ให้เห็นว่ามุมมอง rationalist และแบบสร้างสรรค์นิยม ซึ่งมักจะเห็นเป็นห้อง อยู่รวมกันจริงo Rationalists 1) ดูตัวแสดงที่เกี่ยวข้องเป็นแรงจูงใจมากโดยวัสดุสนใจ 2 มุมมองข้อตกลงระหว่างประเทศเป็น 'สัญญา' สร้างขึ้นเพื่อแก้ไขปัญหาของการประสานงาน ร่วมกัน หรือการเมืองภายในประเทศ และ 3) ทำความเข้าใจสัญญาเป็นการดำเนินงานโดยการเปลี่ยนแรงจูงใจหรือวัสดุอื่น ๆคุณลักษณะของการโต้ตอบ เช่นเกิดซ้ำ reciprocity หรืออิทธิพลของกลุ่มความสนใจเฉพาะ หรือทางเจ้าหน้าที่o Constructivists 1) เน้นนักแสดงไม่ใช่รัฐ แรงจูงใจมักจากคุณธรรม หรือสังคมกังวล 2)ดูข้อตกลงระหว่างประเทศเป็น 'พันธสัญญา' ชงร่วมบรรทัดฐาน และเปลี่ยนความเข้าใจ และ 3)เข้าใจพันธสัญญาเป็นปฏิบัติการจูงใจ เทียม และ internalizationo ดูในเจ้าอาวาสและของ Snidal กฎหมายเป็นทั้งการ ขึ้นดอกเบี้ย และ normative องค์กรเนื่องจาก 1)อเมริกาและนักแสดงดูกฎหมายเพื่อสิ้นสุดของพวกเขา ว่าพวกเขาจะใฝ่หาผลประโยชน์หรือค่า 2) นักแสดงใช้กลยุทธ์ normative และ ขึ้นดอกเบี้ยเพื่อสร้างกฎหมายจัด และ 3) กฎหมายกฎ และสถาบันมีทั้ง โดยการเปลี่ยนวัสดุสิ่งจูงใจ และปรับเปลี่ยนความเข้าใจ มาตรฐานของลักษณะและเอกลักษณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุปโดยย่อ:
ในทางตรงกันข้ามกับความเข้าใจทั่วไปว่าการจัด legalized นุ่มเป็นเพียงความล้มเหลวของ
การบรรลุความถูกต้องตามกฎหมายอย่างหนักเจ้าอาวาสและ Snidal เถียงตามเส้น functionalist ว่านักแสดงต่างประเทศมักจะ
จงใจเลือกรูปแบบนุ่มของถูกต้องตามกฎหมายเช่นการจัดสถาบันที่เหนือกว่า กฎหมายซอฟท์มีหลาย
ข้อได้เปรียบของกฎหมายที่ยากจะหลีกเลี่ยงบางส่วนของค่าใช้จ่ายของกฎหมายอย่างหนักและมีข้อได้เปรียบบางอย่างที่เป็นอิสระของตัวเอง นี้
อ่อนสามารถเกิดขึ้นได้ในองศาที่แตกต่างของการลดลงไปตามแต่ละสามมิติภาระผูกพัน, ความแม่นยำและ
คณะผู้แทนและในชุดที่แตกต่างกันขนาด.
ปริศนาหลัก
1) ทำไมนักแสดงต่างประเทศมักจะชอบรูปแบบนุ่มของถูกต้องตามกฎหมายกับคนที่ยาก?
2) ทำไม พวกเขาพยายามที่แตกต่างกันของการเตรียมการรับรองโดยเฉพาะอย่างยิ่งในรูปแบบการเปลี่ยนแปลงของกฎหมายที่อ่อนนุ่มเพื่อแก้
ปัญหาทางการเมืองและที่สำคัญ?
คำตอบหลัก
สำหรับคำถามที่ 1: การใช้วิธีการ functionalist เจ้าอาวาสและ Snidal ระบุข้อดีและข้อเสียของทั้งสอง
กฎหมายยากและกฎหมายที่อ่อนนุ่มและ แสดงให้เราเห็นว่าในบางกรณีนักแสดงต่างประเทศเลือกกฎหมายที่อ่อนกว่าคนยาก
เพราะผลประโยชน์หักด้วยต้นทุนในการตอบสนองต่อปัญหาที่พบบ่อยมากของอดีตเกินเหล่านั้นของหลัง.
แม้ว่าอาร์กิวเมนต์เป็นส่วนใหญ่ตามความสนใจผู้เขียนยังรวม 1 ) องค์ประกอบกฎเกณฑ์และ 2) บทบาท
ของนักแสดงที่ไม่ใช่รัฐ.
สำหรับคำถามที่ 2: รูปแบบที่แตกต่างกันของความนุ่มนวลอาจจะเป็นที่ยอมรับมากขึ้นหรือมากกว่าประสิทธิภาพในสถานการณ์ที่แตกต่างกัน
จำนวนของตัวแปร ได้แก่ 1) ค่าใช้จ่ายในการทำธุรกรรม 2) ความไม่แน่นอน 3) ผลกระทบต่ออธิปไตยของชาติ 4)
ความแตกต่างของการตั้งค่าและ 5) ความแตกต่างของอำนาจอิทธิพลซึ่งรูปแบบของกฎหมายที่อ่อนนุ่มซึ่งการรวมกันของ
สามเกณฑ์มีแนวโน้มที่ ที่ได้รับเลือกในสถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจง.
* ผู้เขียนถูกต้องตามกฎหมายกำหนดแข็งและอ่อนขึ้นอยู่กับสามเกณฑ์:. ภาระผูกพัน, ความแม่นยำและคณะ
จัดที่ทำให้การค้าสูงในสามมิติที่ถือว่าเป็น "กฎหมายยาก" ขณะที่ "กฎหมายอ่อน" เริ่มต้นครั้งเดียว
ตามกฎหมาย การเตรียมการที่จะลดลงไปตามหนึ่งหรือมากกว่าขนาดของภาระผูกพัน, ความแม่นยำและคณะ.
* ประโยชน์ของกฎหมายที่ยาก: 1) นักแสดงต่างประเทศลดค่าใช้จ่ายในการทำธุรกรรม 2) เสริมสร้างความน่าเชื่อถือ
ของภาระผูกพันของพวกเขา 3) ขยายกลยุทธ์ทางการเมืองของตนที่มีอยู่ และ 4) การแก้ไขปัญหาที่ไม่สมบูรณ์ของ
การทำสัญญา.
* ค่าใช้จ่ายและข้อ จำกัด ของกฎหมายที่ยาก: 1) จะมีค่าใช้จ่ายในการทำสัญญาสูงก็อาจจะสิ้นเปลือง
บังคับให้รัฐในการวางแผนสำหรับเหตุการณ์ที่ไม่น่าจะสูง 2) จะเรียกเก็บค่าใช้จ่ายสูงอธิปไตย มันอาจจะต่อต้าน
การแนะนำบทบัญญัติทึบแสงและไม่สอดคล้องกันและ 3) เนื่องจากความแม่นยำของมันก็อาจนำไปสู่ความแข็งแกร่งที่ไม่พึงประสงค์และ
อาจป้องกันไม่ให้ข้อตกลงทั้งหมด.
* ประโยชน์ของการถูกต้องตามกฎหมายที่อ่อนนุ่ม: 1) มันเป็นเรื่องง่ายที่จะบรรลุ 2) ให้กลยุทธ์สำหรับการรับมือกับ
ความไม่แน่นอน 3) ละเมิดน้อยลงในอำนาจอธิปไตยและ 4) การอำนวยความสะดวกในการประนีประนอมในหมู่นักแสดงที่แตกต่างกัน.
* ค่าใช้จ่ายของกฎหมายนุ่ม: 1) จะช่วยให้โอกาสนักแสดงที่จะปัดก็ยังอ่อนตัวความสามารถของ
รัฐบาลที่จะฆ่าตัวเอง นโยบายโดยการเรียกใช้สัญญาระหว่าง บริษัท และดังนั้นจึงทำให้มัน
ง่ายขึ้นสำหรับกลุ่มประเทศและตรงข้ามอื่น ๆ ที่จะยกเลิกข้อตกลง.
* ในการรับรู้ของการเพิ่มอิทธิพลของนักแสดงที่ไม่ใช่รัฐในการพัฒนาระหว่างประเทศ
ข้อตกลงเจ้าอาวาสและ Snidal ยังกล่าวถึงบทบาท ของนักแสดงที่ไม่ใช่รัฐพร้อมสามมุมมองทางทฤษฎี: 1)
บัญชีพหุนิยมในการที่ความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มเอกชนตรวจสอบการตั้งค่าของชาติและระดับนานาชาติ
ผล 2) บัญชีทางเลือกของประชาชนในการที่เจ้าหน้าที่ของรัฐดำเนินการผลตอบแทนภาคเอกชนและ 3) บัญชี statist
ที่ รัฐบาลแห่งชาติอิสระมีปฏิสัมพันธ์กับนักแสดงส่วนตัว พวกเขาแสดงให้เห็นว่ากฎหมายที่อ่อนนุ่มสามารถรองรับ
การตั้งค่าของนักแสดงที่ไม่ใช่รัฐและกลยุทธ์การโต้ตอบเช่นเดียวกับตัวเลือกของรัฐบาลที่จะจัดการกับผู้ที่ส่วนตัว
นักแสดง.
* สรุปได้ว่าถูกต้องตามกฎหมายสะท้อนให้เห็นถึงชุดของความสมดุล สหรัฐอเมริกาจะฉีกขาดปกติระหว่างประโยชน์ของการ
ถูกต้องตามกฎหมายอย่างหนักและทำสัญญาอธิปไตยและค่าใช้จ่ายที่จะเกิดความไม่แน่นอน นักแสดงส่วนตัวแม้โดยทั่วไป
จะแสวงหาการเตรียมการทางกฎหมายที่ยากที่สะท้อนให้เห็นถึงความสนใจเฉพาะของพวกเขาและค่านิยมที่เสนอความต้องการที่มักจะมีความขัดแย้ง
กับบรรดานักแสดงและเอกชนอื่น ๆ ของรัฐบาล ในการตอบสนองถูกต้องตามกฎหมายที่อ่อนนุ่มช่วยต่อสู้ความสมดุลและ
การประนีประนอมในทุกของนักแสดงเหล่านี้ นอกจากนี้มันยังช่วยให้นักแสดงจัดการกับปัญหาความไม่แน่นอนและ
รองรับความแตกต่างพลังงาน.
* เจ้าอาวาสและ Snidal ยังชี้ให้เห็นว่ามีเหตุมีผลและมุมมองคอนสตรัคติซึ่งมักจะเห็นเป็น
ตัดกันเป็นจริงร่วมกันรวม.
o Rationalists 1) เห็นนักแสดงที่เกี่ยวข้อง เป็นแรงบันดาลใจส่วนใหญ่มาจากความสนใจของวัสดุ 2) ดู
ข้อตกลงระหว่างประเทศเป็น 'สัญญา' สร้างขึ้นเพื่อแก้ไขปัญหาของการประสานงานการทำงานร่วมกันหรือ
การเมืองในประเทศและ 3) เข้าใจว่าเป็นสัญญาการดำเนินงานโดยการเปลี่ยนแรงจูงใจหรือวัสดุอื่น ๆ
คุณสมบัติของการมีปฏิสัมพันธ์เช่นย้ำความสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน หรืออิทธิพลของกลุ่มผลประโยชน์โดยเฉพาะอย่างยิ่งหรือ
ผ่านการบังคับใช้.
o constructivists 1) มุ่งเน้นไปที่นักแสดงที่ไม่ใช่รัฐมักจะมีแรงจูงใจจากความกังวลทางศีลธรรมหรือสังคม 2)
ดูข้อตกลงระหว่างประเทศเป็น 'ข้อปฏิบัติ' embodying บรรทัดฐานที่ใช้ร่วมกันและความเข้าใจและ 3)
เข้าใจ พันธสัญญาเป็นดำเนินงานผ่านการชักชวนเลียนแบบและ internalization.
o ในมุมมองของเจ้าอาวาสและ Snidal ของกฎหมายเป็นทั้งตามความสนใจและรัฐวิสาหกิจกฎเกณฑ์เพราะ 1)
รัฐและนักแสดงดูกฎหมายที่จะบรรลุเป้าหมายของพวกเขาไม่ว่าจะเป็นการใฝ่หาผลประโยชน์หรือค่า 2 ) นักแสดง
ใช้ทั้งกฎเกณฑ์และดอกเบี้ยตามกลยุทธ์ในการสร้างการเตรียมการทางกฎหมายและ 3) กฎระเบียบกฎหมายและ
สถาบันการดำเนินการทั้งโดยการเปลี่ยนแรงจูงใจวัสดุและความเข้าใจการปรับเปลี่ยนมาตรฐานของ
พฤติกรรมและเอกลักษณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุป :
ตรงกันข้ามกับปกติเข้าใจว่านุ่มรับรองจัดเป็นเพียงความล้มเหลวของขบวนการยาก
ถูกต้องตามกฎหมาย เจ้าอาวาส snidal เถียงและตามคติคำนึงประโยชน์บรรทัดที่นักแสดงต่างประเทศบ่อยๆ
จงใจเลือกรูปแบบของเอกสาร เช่น การจัดสถาบัน นุ่มกว่า อ่อนกฎหมายมีหลายของ
ข้อดีของยาก กฎหมายหลีกเลี่ยงบางส่วนของค่าใช้จ่ายของยาก กฎหมาย และมีข้อได้เปรียบบางอย่างอิสระของตัวเอง อ่อนนี้
สามารถเกิดขึ้นได้ในองศาที่แตกต่างของการอ่อนตัวลงตามแต่ละมิติทั้งสามหน้าที่ ความแม่นยํา และคณะ และในชุดที่แตกต่างกัน

หลักข้ามมิติ ปริศนา
1 ) ทำไมนักแสดงต่างประเทศมักจะชอบรูปแบบของเอกสารจะหนักเบา ๆ ?
2 ) ทำไมพวกเขาแสวงหาประเภทของการค้าจัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปลี่ยนแปลงรูปแบบของกฎหมายที่อ่อนนุ่ม เพื่อแก้ปัญหาทางการเมืองและกฎหมาย
?

ถามหลักคําตอบ 1 : ใช้คติคำนึงประโยชน์วิธีการ เจ้าอาวาสและ snidal ระบุข้อดีและข้อเสียของทั้งสอง
ยากกฎหมายและอ่อนกฎหมายและแสดงให้เราทราบว่า ในบางสถานการณ์ระหว่างประเทศ กฎหมายอ่อนกว่านักแสดงเลือกยากอยู่
เพราะประโยชน์ลบค่าใช้จ่ายในการตอบสนองหลายปัญหาทั่วไปของอดีตเกินเหล่านั้นของหลัง .
แม้ว่าอาร์กิวเมนต์เป็นดอกเบี้ยตามที่ผู้เขียนยังรวม 1 ) องค์ประกอบของบรรทัดฐานและ 2 ) บทบาทของตัวแสดงที่ไม่ใช่รัฐ
.
คำถามที่ 2 : แบบฟอร์มที่แตกต่างกันของความนุ่มนวลอาจจะยอมรับได้ หรือเพิ่มประสิทธิภาพใน สถานการณ์ที่แตกต่างกัน a
จำนวนตัวแปรได้แก่ 1 ) ต้นทุนธุรกรรม ( 2 ) ความไม่แน่นอน และ 3 ) ผลกระทบต่ออธิปไตยของชาติ 4 )
ความแตกต่างของความชอบ และ 5 ) อำนาจต่อที่มีอิทธิพลต่อรูปแบบของกฎหมายอ่อน ซึ่งชุดของ
3 เกณฑ์ มีแนวโน้มที่จะ เลือก ในสถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจง .
* ผู้เขียนกำหนดหนักเบาและถูกต้องตามกฎหมายตามสามเกณฑ์ : ภาระหน้าที่ ความแม่นยํา และคณะ .
การจัดเรียงที่เป็นอย่างสูงที่ถูกต้องตามกฎหมายในแบบ 3 มิติ ถือว่า " ยากกฎหมาย " และ " อ่อนกฎหมาย " เริ่มต้นเมื่อ
จัดทางกฎหมายจะลดลงไปหนึ่งหรือมากกว่าของมิติของภาระหน้าที่ ความแม่นยํา และคณะ .
* ประโยชน์ของกฎหมายที่ยาก : 1 ) นักแสดงนานาชาติลดต้นทุนธุรกรรม ( 2 ) เสริมการเงิน
ของภาระผูกพันของพวกเขา3 ) ขยายกลยุทธ์ของการเมือง และ 4 ) ปัญหาของสัญญาไม่สมบูรณ์
.
* ต้นทุนและข้อจำกัดของกฎหมายที่ยาก : 1 ) มันมีสัญญาค่าใช้จ่ายสูง อาจจะสิ้นเปลือง
บังคับรัฐวางแผนสำหรับเหตุการณ์ที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ , 2 ) เก็บอธิปไตยค่าใช้จ่ายสูง มันอาจจะ counterproductive
แนะนำเสบียงทึบแสงและไม่สอดคล้องกันและ 3 ) เนื่องจากมีความแม่นยำ มันอาจนำไปสู่ความแข็งแกร่งและอาจป้องกันไม่พึงประสงค์

* ข้อตกลงทั้งหมด ประโยชน์ของการรับรองซอฟท์ : 1 ) มันเป็นเรื่องง่ายที่จะบรรลุ , 2 ) ให้กลยุทธ์การจัดการกับความไม่แน่นอน ;
3 ) น้อยกว่าในอธิปไตย และ 4 ) อำนวยความสะดวกในการประนีประนอมระหว่างไทยนักแสดง
* ค่าใช้จ่ายของกฎหมายเบา : 1 ) มันช่วยให้นักแสดงเพื่อหลีกเลี่ยงโอกาส ,นอกจากนี้ยังลดความสามารถของรัฐบาลที่จะยอมรับตัวเอง
นโยบายด้วยการข้อผูกพันระหว่างประเทศบริษัท และดังนั้นจึง ทำให้มันง่ายขึ้นสำหรับกลุ่ม
ภายในประเทศและกับอื่น ๆเพื่อยกเลิกข้อตกลง .
* ในการเพิ่มอิทธิพลของตัวแสดงที่ไม่ใช่รัฐในการพัฒนาข้อตกลงนานาชาติ
,เจ้าอาวาส และ snidal ยังกล่าวถึงบทบาทของตัวแสดงที่ไม่ใช่รัฐตามสามมุมมองเชิงทฤษฎี 1 )
pluralist บัญชีที่ปฏิสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มเอกชนตรวจสอบการตั้งค่าประเทศและนานาชาติ )
2 ) ทางเลือกสาธารณะบัญชีที่เจ้าหน้าที่ติดตามผลตอบแทนส่วนบุคคล และ 3 ) บัญชีสถิติ
ซึ่งรัฐบาลโต้ตอบกับนักแสดงอิสระส่วนตัว พวกเขาแสดงให้เห็นว่า กฎหมายอ่อน สามารถรองรับความต้องการและยุทธศาสตร์
' รัฐ- ไม่ใช่นักแสดงโต้ตอบรวมทั้งตัวเลือกของรัฐบาลที่จะจัดการกับบรรดานักแสดงส่วนตัว
.
* สรุป กสะท้อนชุด tradeoffs รัฐมักจะขาดระหว่างประโยชน์ของ
ยากถูกต้องตามกฎหมายและการทําสัญญาอธิปไตย และความไม่แน่นอนของค่าใช้ นักแสดงส่วนตัว แม้ว่าโดยทั่วไป
หายากทางกฎหมายจัดที่สะท้อนเฉพาะผลประโยชน์และคุณค่าของตนเอง เสนอความต้องการที่มักจะขัดแย้งกับบรรดานักแสดง
ส่วนตัวอื่น ๆของรัฐบาล ในการตอบสนอง , นุ่มกช่วยปรับสมดุลการต่อสู้และ
ประนีประนอมในหมู่ทั้งหมดของนักแสดงเหล่านี้ นอกจากนี้นอกจากนี้ยังช่วยจัดการกับปัญหาความไม่แน่นอนและนักแสดงรองรับอำนาจต่อ
.
* เจ้าอาวาสและ snidal ยังชี้ให้เห็นว่า เคารพตนเองและมุมมอง ซึ่งมักจะเห็นเป็น
ตัดกันจริงร่วมกันรวม rationalists
o 1 ) เห็นนักแสดงที่เป็นแรงบันดาลใจส่วนใหญ่โดยหักดู
2 ) วัสดุข้อตกลงนานาชาติเป็น ' สัญญา ' สร้างขึ้นเพื่อแก้ไขปัญหาการประสานงาน ความร่วมมือหรือ
การเมืองภายในประเทศ และ 3 ) เข้าใจสัญญาเป็นปฏิบัติการโดยการเปลี่ยนแรงจูงใจหรือคุณลักษณะอื่น ๆวัสดุ
ของการโต้ตอบ เช่นการ Reciprocity หรืออิทธิพลของกลุ่มผลประโยชน์เฉพาะ หรือผ่าน
o
การบังคับใช้ คอนสตรัคติวิส 1 ) มุ่งเน้นไปที่ตัวแสดงที่ไม่ใช่รัฐ ,มักจะมีแรงจูงใจจากความกังวลในเรื่องจริยธรรมหรือสังคม 2 )
มุมมองระหว่างประเทศข้อตกลงเป็น ' หลัก ' เชิงบรรทัดฐานที่ใช้ร่วมกันและความเข้าใจ และ 3 )
เข้าใจพันธสัญญาเป็นปฏิบัติการผ่านการชักชวน , การเลียนแบบและ internalization .
O ใน snidal เจ้าอาวาสและมุมมองของกฎหมายเป็นทั้งดอกเบี้ยตามมาตรฐานและองค์กร เพราะ 1 )
) และนักแสดง ดูกฎหมายที่จะบรรลุสิ้นสุดของพวกเขาไม่ว่าพวกเขาจะไล่ตามความสนใจหรือค่า , 2 ) นักแสดง
ใช้บรรทัดฐานและดอกเบี้ยตามกลยุทธ์ในการสร้างการจัดเรียงของกฎหมายและกฎของกฎหมายและสถาบัน
3 ) ใช้ได้ทั้งโดยเปลี่ยนวัสดุ สิ่งจูงใจ และโดยการปรับเปลี่ยนความเข้าใจ มาตรฐานของพฤติกรรมและเอกลักษณ์ .