As described earlier, high context

As described earlier, high context refers to cultures that rely mainly on non-verbal, implicit communication. They rely on deep personal relationships, context, and traditions to interpret messages. By contrast, low-context cultures tend to have many short-term relationships, are more individualistic, and need the entire message to be explicitly conveyed through words.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ บริบทสูงหมายถึงวัฒนธรรมที่อาศัยหลักในการสื่อสารคำพูด นัย พวกเขาพึ่งพาความสัมพันธ์ส่วนตัวลึก บริบท และประเพณีการตีความข้อความ โดยคมชัด วัฒนธรรมบริบทต่ำมักจะ มีความสัมพันธ์ระยะสั้นหลาย เป็นปัจเจกมากขึ้น และต้องการข้อความทั้งหมดไปแจ้งความอย่างชัดเจนผ่านคำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้บริบทสูงหมายถึงวัฒนธรรมที่อาศัยหลักในการที่ไม่ใช่คำพูดการสื่อสารโดยปริยาย พวกเขาพึ่งพาลึกความสัมพันธ์ส่วนตัวบริบทและประเพณีการตีความข้อความ โดยคมชัดวัฒนธรรมบริบทต่ำมีแนวโน้มที่จะมีความสัมพันธ์ระยะสั้นหลายคนยังเป็นปัจเจกมากขึ้นและต้องมีข้อความทั้งหมดไปอย่างชัดเจนผ่านสื่อคำพูด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ บริบท หมายถึง วัฒนธรรมที่อาศัยส่วนใหญ่เป็นอวัจนสื่อสารความนัย . พวกเขาพึ่งพาบริบทความสัมพันธ์ส่วนตัวลึก และประเพณีการตีความข้อความ โดยคมชัด , วัฒนธรรมบริบทต่ำมีแนวโน้มที่จะมีความสัมพันธ์ระยะสั้นมาก เป็นปัจเจกมากขึ้น และต้องการให้ข้อความทั้งหมดเป็นอย่างชัดเจนถ่ายทอดผ่านคำ