Marx expressed the aim of socialism

Marx expressed the aim of socialism with great clarity at the end of the third volume of Capital: "In fact, the realm of freedom does not commence until the point is passed where labor under the compulsion of necessity and of external utility is required. In the very nature of things it lies beyond the sphere of material production in the strict meaning of the term. Just as the savage must wrestle with nature, in order to satisfy his wants, in order to maintain his life and reproduce it, so civilized man has to do it, and he must do it in all forms of society and under all possible modes of production. With his development the realm of natural necessity expands, because his wants increase; but at the same time the forces of production increase, by which these wants are satisfied. The freedom in this field cannot consist of anything else but of the fact that socialized man, the associated producers, regulate their interchange with nature rationally, bring it under their common control, instead of being ruled by it as by some blind power; they accomplish their task with the least expenditure of energy and under conditions most adequate to their human nature and most worthy of it. But it always remains a realm of necessity. Beyond it begins that development of human power, which is its own end, the true realm of freedom, which, however, can flourish only upon that realm of necessity as its basis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Marx แสดงเป้าหมายของสังคมนิยมมีความชัดเจนมากในตอนท้ายของเล่มสามของทุน: "ในความเป็นจริง ขอบเขตของเสรีภาพไม่เริ่มจนกว่าจะผ่านจุดต้องใช้แรงงานภายใต้การบีบบังคับ ของความจำเป็น และโปรแกรมภายนอก ธรรมชาติมากของสิ่ง ที่มันอยู่นอกเหนือจากทรงกลมของผลิตภัณฑ์ในหมายที่เข้มงวดของคำ เหมือนคนต้องต่อสู้กับธรรมชาติ เพื่อตอบสนองความต้องของเขา เพื่อรักษาชีวิต และทำซ้ำได้ คนดังอารยได้ทำ และเขาต้องทำในทุกรูปแบบ ของสังคม และทุกโหมดสามารถผลิต กับการพัฒนาของ ขอบเขตของสิ่งธรรมชาติขยาย เนื่องจากเขาต้องการที่เพิ่ม แต่ขณะเดียวกันกองกำลังผลิตเพิ่ม ซึ่งเหล่านี้ต้องพอใจ เสรีภาพในฟิลด์นี้ไม่สามารถประกอบด้วยอะไร แต่ของจริงที่ socialized คน ผู้ผลิตที่เกี่ยวข้อง ควบคุมการแลกเปลี่ยนกับลูก นำภายใต้การควบคุมของพวกเขาทั่วไป แทนที่จะถูกปกครองโดยเป็น โดยอำนาจบางคนตาบอด พวกเขาทำงานของพวกเขามีรายจ่ายน้อยที่สุด ของพลังงาน และภาย ใต้เงื่อนไขเพียงพอที่สุดของธรรมชาติมนุษย์ที่สุดคุ้มค่า แต่มันยังคงอยู่เสมอขอบเขตของความจำเป็น นอกจากนั้นเริ่มต้นที่พัฒนาพลังงานมนุษย์ ซึ่งเป็นการสิ้นสุดของตัวเอง ขอบเขตของเสรีภาพ ซึ่ง อย่างไรก็ตาม อุตสาหะเท่านั้นตามขอบเขตที่จำเป็นเป็นพื้นฐาน แท้จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาร์กซ์แสดงจุดมุ่งหมายของสังคมนิยมมีความชัดเจนมากในตอนท้ายของหนังสือเล่มที่สามของทุน "ในความเป็นจริงขอบเขตของเสรีภาพไม่ได้เริ่มต้นจนถึงจุดที่ถูกส่งผ่านไปอยู่ภายใต้การบังคับใช้แรงงานที่มีความจำเป็นและยูทิลิตี้ภายนอกเป็นสิ่งจำเป็นใน. ธรรมชาติของสิ่งที่มันอยู่นอกเหนือขอบเขตของการผลิตวัสดุที่ใช้ในความหมายที่เข้มงวดของคำว่า. เช่นเดียวกับที่ดุร้ายจะต้องต่อสู้กับธรรมชาติเพื่อตอบสนองความต้องการของเขาเพื่อที่จะรักษาชีวิตของเขาและทำซ้ำคนอารยะดังนั้น มีการทำมันและเขาจะต้องทำในทุกรูปแบบของสังคมและภายใต้รูปแบบที่เป็นไปได้ทั้งหมดของการผลิตกับการพัฒนาของเขาในดินแดนของความจำเป็นตามธรรมชาติขยายเพราะเขาต้องการที่เพิ่มขึ้น. แต่ในขณะเดียวกันกองกำลังของการเพิ่มขึ้นของการผลิตโดย ซึ่งเหล่านี้ต้องการมีความพึงพอใจ. เสรีภาพในด้านนี้ไม่สามารถประกอบด้วยสิ่งอื่น แต่ความจริงที่ว่าคนสังสรรค์ผลิตที่เกี่ยวข้องควบคุมการแลกเปลี่ยนของพวกเขากับธรรมชาติอย่างมีเหตุผลนำมาไว้ภายใต้การควบคุมของพวกเขาแทนการถูกปกครองโดยเป็นโดย อำนาจบางตาบอด พวกเขาประสบความสำเร็จในงานของพวกเขาที่มีค่าใช้จ่ายน้อยที่สุดของพลังงานและมากที่สุดภายใต้เงื่อนไขที่เพียงพอที่จะธรรมชาติของมนุษย์มากที่สุดของพวกเขาและคุ้มค่าของมัน แต่มันก็ยังคงเป็นดินแดนที่มีความจำเป็น นอกเหนือจากที่จะเริ่มต้นการพัฒนาของการใช้พลังงานของมนุษย์ที่ซึ่งเป็นจุดสิ้นสุดของตัวเองที่แท้จริงของดินแดนเสรีภาพซึ่ง แต่สามารถเจริญเติบโตได้ต่อเมื่อได้ดินแดนของความจำเป็นเป็นพื้นฐานที่ว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาร์กซ์แสดงเป้าหมายของสังคมนิยมกับความคมชัดที่ส่วนท้ายของเล่มสามของทุน : " ในความเป็นจริง ดินแดนแห่งเสรีภาพ ไม่ได้เริ่มจนกว่าจะถึงจุดผ่านที่แรงงานภายใต้การบังคับของความจำเป็น และประโยชน์จากภายนอกเป็นสิ่งจำเป็น ในธรรมชาติของสิ่งที่มันอยู่นอกเหนือขอบเขตของการผลิตวัสดุในความหมายที่เข้มงวดของระยะอย่างป่าเถื่อน ต้องต่อสู้กับธรรมชาติ เพื่อที่จะตอบสนองความต้องการของเขา เพื่อรักษาชีวิตของเขา และทำซ้ำ ดังนั้นมนุษย์ที่เจริญแล้วต้องทำ เขาต้องทำทุกรูปแบบของสังคม ภายใต้โหมดที่เป็นไปได้ทั้งหมดของการผลิต กับการพัฒนาขอบเขตของความธรรมชาติขยาย เพราะเขาต้องการเพิ่ม แต่ในเวลาเดียวกัน พลังเพิ่มผลิตซึ่งเหล่านี้ต้องการจะพอใจ เสรีภาพในด้านนี้ไม่ประกอบด้วยอะไร แต่ความจริงที่สังคมมนุษย์เกี่ยวข้องกับการแลกเปลี่ยนของผู้ผลิต , ควบคุมธรรมชาติ จิตวิญญาณ นำภายใต้การควบคุมทั่วไปของพวกเขา แทนที่จะถูกปกครองโดยมันเป็นโดยบางบอดอํานาจพวกเขาบรรลุงานของพวกเขาด้วยค่าใช้จ่ายที่น้อยที่สุดของพลังงาน และภายใต้เงื่อนไขที่เพียงพอกับธรรมชาติของมนุษย์ และคุ้มค่ามากที่สุด แต่มันก็ยังคงเป็นดินแดนของความจำเป็น นอกเหนือจากมันเริ่มต้นที่การพัฒนาของการใช้พลังงานของมนุษย์ ซึ่งเป็นจุดสิ้นสุดของตัวเองจริง ดินแดนแห่งเสรีภาพ ซึ่งอย่างไรก็ตาม จะรุ่งเรืองเมื่อขอบเขตของความจำเป็นที่เป็นพื้นฐานของ