ใบที่แปดนี้ไซร้แม้นได้สม คงชื่นชมสุขีเป็นที่สอง
เปรียบเหมือนต้นพฤษามณทาทอง รากแก้วต้องขาดไปอยู่ไม่ทน
เวลานี้ก็แล้งต้องแบ่งรับ จงเปลี่ยนกลับย้ายที่จึงมีผล
ถามหาของหายหายากลำบากค้น ถามหาคนปราถณาจะได้สมอารมณ์ตน
ถ้ารำพึงถึงลาภจงทราเถิด ไม่ประเสริฐอย่าได้เคืองเรื่องลาภผล
ใบที่แปดแม้นความมีคดีพ้น หมดนิพนธ์สำญเท่านั้นเอย