IntroductionDeforestation, particul

Introduction
Deforestation, particularly in the tropics, is precipitating
an extinction crisis (Bradshaw et al. 2009). Humandriven
habitat loss has increased the species extinction
rate by two to three orders of magnitude compared with
background rates of extinction deduced from the fossil
record (Pimm et al. 1995; Dirzo & Raven 2003). Empirical
evidence for recent extinctions due to land-use can
either be obtained by comparing past and present species
lists from areas that have undergone land-cover changes
(i.e., historical studies; e.g., Robinson 1999; Castelletta
et al. 2000; Sodhi et al. 2005, 2006b) or by comparing
disturbed (e.g., fragmented) and nearby contiguous habitats
(Karr 1982; Newmark 1991; Renjifo 1999). Historical
studies provide the best direct evidence of local extinctions,
but they are limited to locations where species
inventories were conducted in the past. Furthermore,
historical studies that documented species extinctions
usually focused on a single site; therefore, their results
may not be applicable to other areas. Current-day comparisons
of species in fragmented versus intact ecosystems
are subject to the criticism that “missing” species may
not have occurred in the sites, even before disturbance
(Sodhi et al. 2004b). Overall, evidence for deforestationmediated
extinctions remains poor

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำการทำลายป่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเขตร้อน เป็นปัจจัยวิกฤติการสูญพันธุ์ (Bradshaw et al. 2009) Humandrivenขาดทุนอยู่อาศัยได้เพิ่มขึ้นการดับสปีชีส์อัตรา โดยสองถึงสามอันดับของขนาดเปรียบเทียบกับพื้นหลังราคา deduced จากซากดึกดำบรรพ์สูญพันธุ์คอร์ด (พิมม์ et al. 1995 Dirzo และราเวน 2003) ประจักษ์หลักฐานการ extinctions ล่าสุดเนื่องจากสามารถใช้ที่ดินหรือได้รับ โดยการเปรียบเทียบพันธุ์ในอดีต และปัจจุบันจากพื้นที่ที่มีเปลี่ยนแปลงครอบคลุมที่ดิน(เช่น ศึกษาศาสตร์ เช่น โรบินสัน 1999 Castellettaร้อยเอ็ด al. 2000 Sodhi et al. 2005, 2006b) หรือ โดยการเปรียบเทียบรบกวน (เช่น กระจัดกระจาย) และใกล้ เคียงอยู่อาศัยอยู่ติดกัน(Karr 1982 Newmark 1991 Renjifo 1999) ทางประวัติศาสตร์ศึกษาแสดงหลักฐานโดยตรงที่ดีที่สุดของ extinctions ท้องถิ่นแต่จะจำกัดสถานที่สายพันธุ์สินค้าคงคลังได้ดำเนินการในอดีต นอกจากนี้ศึกษาประวัติศาสตร์ที่ extinctions พันธุ์ปกติเน้นบนไซต์เดียว ดังนั้น ผลลัพธ์ไม่ได้ใช้กับพื้นที่อื่น ๆ เปรียบเทียบปัจจุบันพันธุ์ในกระจัดกระจายเมื่อเทียบกับระบบนิเวศเหมือนเดิมอาจมีการวิจารณ์ว่า "ขาด" พันธุ์อาจไม่ได้เกิดขึ้นในเว็บไซต์ แม้ก่อนรบกวน(Sodhi et al. 2004b) หลักฐานทั้งหมด สำหรับ deforestationmediatedextinctions ยังคงไม่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
การตัดไม้ทำลายป่า โดยเฉพาะในเขตร้อน คือ มีการตกตะกอน
วิกฤต ( แบรดชอว์ et al . 2009 ) humandriven
การสูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัยได้เพิ่มขึ้นอัตราการสูญพันธุ์
โดยคำสั่งของขนาดสองถึงสามหลัง เมื่อเทียบกับอัตราการสูญพันธุ์ได้

( จากฟอสซิล . et al . 1995 ; dirzo &เรเวน 2003 ) เชิงประจักษ์
หลักฐานล่าสุดการสูญพันธุ์เนื่องจากการอย่างใดอย่างหนึ่งจะได้รับโดยได้

รายการเปรียบเทียบอดีตและปัจจุบันชนิดจากพื้นที่ที่ได้รับสิ่งปกคลุมดิน
( เช่น ประวัติศาสตร์ การศึกษา เช่น โรบินสัน 1999 ; castelletta
et al . 2000 ; sodhi et al . 2005 2006b ) หรือโดยการเปรียบเทียบ
รบกวน ( เช่น การแยกส่วน ) และใกล้เคียงติดกันถิ่น
( คาร์ 1982 1991 ; ด้วย ; renjifo 1999 ) ประวัติศาสตร์
ศึกษาให้ดีที่สุดหลักฐานโดยตรงของการสูญพันธุ์ท้องถิ่น ,
แต่พวกเขาจะถูก จำกัด ให้สถานที่ที่ชนิด
สินค้าคงคลังที่เกิดในอดีต นอกจากนี้
การศึกษาประวัติศาสตร์ว่าเอกสารชนิดการสูญพันธุ์
มักจะเน้นเว็บไซต์เดียว ดังนั้น ผลของพวกเขา
อาจไม่สามารถใช้กับพื้นที่อื่น ๆ ปัจจุบันการเปรียบเทียบวัน
ของชนิดแยกส่วนกับระบบนิเวศ
เหมือนเดิมมีการวิจารณ์ว่า " หายไป " สายพันธุ์อาจ
ไม่ได้เกิดขึ้นในเว็บไซต์ก่อนกวน
( sodhi et al . 2004b ) รวมหลักฐาน deforestationmediated
การสูญพันธุ์ยังคงยากจน