That earl, who was slaughtered by h

That earl, who was slaughtered by his vassals, didn’t only have a bad personality but also a poor sense for economy.

In order to pay back the debts the earl had amassed due to his wasteful habits, his family put the mansion up for sale after the Earl’s death, but each time potential buyers came to see the mansion, the Earl, who had become a wraith, appeared to interfere. In the end there was no one left aspiring to purchase it.

It was certainly natural that the buyers, who wanted this mansion, didn’t need such a wraith haunting it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอิร์ลที่ ใครฆ่าตามเมืองขึ้นของเขา ไม่ได้มีบุคลิกภาพที่ไม่ดี แต่ความรู้สึกที่ไม่ดีสำหรับเศรษฐกิจเท่านั้นเพื่อจ่ายคืนหนี้เอิร์ลที่มีไว้เนื่องจากนิสัยของเขาสิ้นเปลือง ครอบครัวของเขาย้ายแมนชั่นขายหลังจากการตายของเอิร์ล แต่ทุกครั้งที่มาซื้อที่มีศักยภาพเพื่อดูแมนชั่น เอิร์ล ผู้ที่เป็นช่างน่าเศร้า ปรากฏการ รบกวน ในสุด ก็ไม่มีใครเหลือจะซื้อมันมันเป็นธรรมชาติแน่นอนว่า ผู้ซื้อ ใครอยากแมนชั่นนี้ ไม่ต้องเป็น wraith เจ็บมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่เอิร์ลที่ถูกฆ่าโดย vassals ของเขาไม่เพียงมีบุคลิกภาพที่ไม่ดี แต่ยังมีความรู้สึกที่ไม่ดีสำหรับเศรษฐกิจ. เพื่อที่จะจ่ายคืนหนี้ที่เอิร์ลไว้ด้วยเนื่องจากพฤติกรรมการสิ้นเปลืองของครอบครัวของเขาใส่คฤหาสน์ขึ้นสำหรับ ขายหลังจากการตายของเอิร์ล แต่ทุกครั้งที่ซื้อที่มีศักยภาพมาดูคฤหาสน์เอิร์ลซึ่งเป็นภูตผีปรากฏตัวเข้าไปยุ่งเกี่ยว ในท้ายที่สุดไม่มีใครได้ใส่ที่ต้องการจะซื้อมัน. มันเป็นธรรมชาติแน่นอนว่าผู้ซื้อที่ต้องการคฤหาสน์นี้ไม่จำเป็นเช่นภูตผีหลอนมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่เอิร์ล ที่ถูกฆ่าโดย vassals ของเขา ไม่ได้มีนิสัยแย่แต่ยังรู้สึกไม่ดีสำหรับเศรษฐกิจเพื่อที่จะจ่ายหนี้ เอิร์ลมี amassed จากนิสัยฟุ่มเฟือยของเขา ครอบครัวของเขา ทำให้คฤหาสน์ขายหลัง Earl ตาย แต่ทุกครั้งที่ผู้ซื้อมาหาแมนชั่น , เอิร์ล คนที่ได้กลายเป็นวิญญาณที่ปรากฏที่จะขัดขวาง สุดท้ายไม่มีใครต้องการที่จะซื้อมันมันก็เป็นธรรมชาติที่ผู้ซื้ออยาก แมนชั่นนี้ ไม่ได้ต้องการเช่นวิญญาณหลอกหลอนมัน