การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาโรคที่ปรากฏในเภสัชขันธกะ และเพื่อวิเคราะห์กระบวนการรักษาโรคในเภสัชขันธกะ ผลการศึกษา พบว่า พระองค์ทรงได้ตรัสไว้เกี่ยวกับสาเหตุของโรคว่ามาจาก 8 ประการใหญ่ ที่ปรากฏในพระสุตตันตปิฎกอังคุตตรนิกายทสกนิชาตศิริมานันทสูตร คือ โรคเกิดแต่ดีให้โทษ โรคเกิดแต่เสมหะให้โทษ โรคเกิดแต่ลมให้โทษ โรคเกิดแต่ดีให้โทษ โรคเกิดแต่เสมหะให้โทษ โรคเกิดแต่ลมให้โทษ โรคเกิดแต่ทั้งดีเสมหะและลมให้โทษ โรคเกิดแต่ฤดูแปรปรวน โรคเกิดแต่การผลัดเปลี่ยนอิริยาบถ ไม่สม่ำเสมอ โรคเกิดแต่ความเพียรเกินกำลัง และโรควิบากกรรม ซึ่งเป็นสาเหตุของการเกิดโรคเหล่านี้ คือ โรคตา โรคหู โรคจมูก โรคลิ้น โรคปาก โรคศีรษะ โรคใบหู โรคกาย โรคฟัน โรคหืด โรคไอ โรคไข้หวัด โรคไข้พิษ โรคไข้เซื่องซึม โรคท้อง โรคลงแดง โรคจุกเสียด โรคลงราก โรคเรื้อน โรคระอองบวม โรคอาเจียนเป็นโลหิต โรคเบาหวาน โรคเริม โรคพุพอง โรคริดสีดวง โรคอหิวาตกโรค โรคฝีดาษ โรคหิด โรคตุ่ม โรคกลิ่นตัวแรง โรคอมนุษย์เข้าสิง โรคหน่อที่เท้า โรคปวดร้อนศีรษะ โรคลมตามอวัยวะ โรคลมขัดยอกตามข้อ โรคลม โรคเท้าแตก โรคฝี เนื้องอก แผลไม่งอก โรคท้องผูก โรคผอมเหลือง โรคโดนยาแฝด โรคงูพิษ โรคผดผื่นคัน โรคร้อนในกาย โรคลมในท้อง โรคเนื้องอกในลำไส้ โรคท้องร่วง โรคปอด โรคลมชัก โรคพันธุกรรม โรคอลสกะ