As an agrarian country where the ma

As an agrarian country where the majority of people are connected in some way with agriculture, Thailand needs high levels of water for farming purposes. Since most Thai farmers have to wait for seasonal rain to grow crops, they are at times faced with difficulties from drought, so there might not be enough rainfall for crop growing. During his travels to every corner of the kingdom to visit his subjects and learn about their problems, His Majesty King Bhumibol Adulyadej found that drought had become more severe in certain areas of the country and rainfall was inconsistent.
Early in his reign, His Majesty the King became interested in artificial rainmaking to assist farmers, who are very dependent on rainwater for their cultivation. At this point, he began to study artificial rainmaking techniques to seek ways of bringing down more rain to ease the drought situation. He read research work on meteorology and weather modification, which he found useful for combating weather change. In 1955, when His Majesty visited northeastern provinces, he traveled from Nakhon Phanom to Kalasin, passing through Sakon Nakhon and the Phuphan mountain range. During the trip, he looked at the sky and saw a large number of clouds moving over the vast, arid area of the Northeast. The initial conception arose from his observation that there was no rain despite heavy cloudiness. He wondered how to make the clouds move down and turn into rain. This idea was the starting point for his efforts to conduct rainmaking operations, which proved successful in the following years.
On November 14 the same year, His Majesty donated his private funds to launch the Royal Rainmaking Project, and he devoted a great deal of time and energy to develop rainmaking technology. Later, he entrusted M.R. Debariddhi Devakula, an expert in agricultural engineering at the Ministry of Agriculture and Cooperatives, to undertake research into rainmaking. M.R. Debariddhi conducted intensive research and experimentation over several years from various models applied by various countries, such as the United States, Australia, and Israel. After initial research, the first practical experiment took place over a mountain barrier at Khao Yai National Park in Nakhon Ratchasima Province in July 1969, supervised by His Majesty. The operation used light aircraft and seeded clouds with dry ice, or solid carbon dioxide. His Majesty had personally devised chemical formulae for seeding clouds in the rainmaking process. The first attempt at artificial rainmaking was successful; the clouds turned grey and rain did fall. However, there was no way to ensure that rain fell on a specific area. Then further experiments were carried out in Hua Hin District, Prachuap Khiri Khan Province, with rainfall in target areas. His Majesty gives constant advice on target, coverage, and area, with analysis of geographical features, area selection, and other factors, to improve the accuracy and efficiency of the operations. He explained the three steps of the rainmaking process in a simplified and figurative manner.
In 1971, the Government established the Artificial Rainmaking Research and Development Project within the Ministry of Agriculture and Cooperatives, which was ready to offer rainmaking services to farmers. In that year, a very dry period, one of the first places royal rainmaking activities helped was Chanthaburi, a province abundant in fruit. After it proved successful, a group of Chanthaburi residents came to Bangkok to present fruit to His Majesty to show the happy result of the rainmaking. Later in the same year, royal rainmaking activities were carried out in the central plains and the southern region to provide more extensive and effective assistance to farmers. The royal rainmaking staff reported their operations to His Majesty by radio, and His Majesty frequently offered technical suggestions in return. When their operations failed, he usually gave guidelines to solve the problem. His Majesty pays great attention to rainmaking operations, and he sometimes gets involved with them himself, as seen from his demonstration of the rainmaking process for the Singaporean delegation at Kaeng Krachan Dam in Phetchaburi Province in 1972. Thanks to his experience, rain came within five hours, creating a great deal of excitement and certainly impressing the Singaporeans. His Majesty continually has up-to-date information from various sources, including the Internet, aerial photographs, and satellite images. As demand for the rainmaking project has increased over the years, in 1975 the Artificial Rainmaking Research and Development Project was upgraded to be the Office of Rainmaking Operations under the supervision of the Office of the Permanent Secretary for Agriculture and Cooperatives. Later, the workload increased, and to provide greater flexibility, the Cabinet in 1992 approved the merging of the Office of Rainmaking Operations and the Agricultural Aviation Division into the Bureau

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นประเทศเกษตรกรรมที่คนส่วนใหญ่จะเชื่อมต่อบางวิธีกับการเกษตร ประเทศไทยต้องการน้ำระดับสูงสำหรับวัตถุประสงค์ในการทำฟาร์ม เพราะเกษตรกรส่วนใหญ่ต้องรอให้ฝนตกตามฤดูกาลการปลูกพืช พวกเขามีเวลาประสบกับปัญหาจากภัยแล้ง ดังนั้นอาจไม่มีฝนตกเพียงพอสำหรับการปลูกพืช ในระหว่างการเดินทางของเขาไปทุกมุมของอาณาจักรไปวิชาของเขา และเรียนรู้เกี่ยวกับปัญหาของพวกเขา พระสมเด็จพบว่า ภัยแล้งกลายเป็นรุนแรงมากขึ้นในบางพื้นที่ของประเทศ และปริมาณน้ำฝนสอดคล้องกันในช่วงต้นรัชกาล พระกลายเป็นสนใจใน rainmaking เทียมเพื่อช่วยเหลือเกษตรกร ซึ่งพึ่งน้ำฝนสำหรับการเพาะปลูกของพวกเขา ที่จุดนี้ เขาเริ่มที่จะศึกษาเทคนิคประดิษฐ์ rainmaking เพื่อหาวิธีการนำลงฝนตกมาบรรเทาสถานการณ์ภัยแล้ง เขาอ่านงานวิจัยอุตุนิยมวิทยาและสภาพอากาศเปลี่ยนแปลง ซึ่งเขาพบว่ามีประโยชน์สำหรับการต่อต้านการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ ในปี 1955 เมื่อพระชมจังหวัดตะวันออกเฉียงเหนือ เขาเดินทางจากนครพนมไปกาฬสินธุ์ ผ่านสกลนครและเทือกเขา Phuphan ระหว่างการเดินทาง เขามองท้องฟ้า และเห็นเมฆเคลื่อนไหวผ่านพื้นที่กว้างใหญ่ แห้งแล้งของภาคอีสานเป็นจำนวนมาก ความคิดเริ่มแรกเกิดขึ้นจากการสังเกตของเขาว่า คือฝนไม่ตกแม้ มีเมฆหนา เขาสงสัยว่า วิธีการตรวจเมฆเลื่อนลง และกลายเป็นฝน ความคิดนี้เป็นจุดเริ่มต้นของความพยายามเพื่อดำเนิน rainmaking ซึ่งประสบผลสำเร็จในปีต่อไปนี้ บน 14 พฤศจิกายนปี พระบริจาคเงินทุนส่วนตัวของเขาเปิดโครงการ Royal Rainmaking และเขาทุ่มเทอย่างมากของเวลาและพลังงานการพัฒนาเทคโนโลยี rainmaking ต่อมา เขาได้รับมอบหมายม.ร.ว. Debariddhi ธรเทวกุล ผู้เชี่ยวชาญด้านวิศวกรรมเกษตรกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ การทำวิจัยใน rainmaking ม.ร.ว. Debariddhi ดำเนินการวิจัยและทดลองไปหลาย ๆ ปีจากรุ่นต่าง ๆ ที่ใช้ โดยประเทศต่าง ๆ เช่นสหรัฐอเมริกา ออสเตรเลีย และประเทศอิสราเอล หลังจากวิจัยเบื้องต้น การทดลองปฏิบัติแรกเกิดอุปสรรคเป็นภูเขาที่วนอุทยานเขาใหญ่จังหวัดนครราชสีมาใน 2512 กรกฎาคม ดูแล โดยพระขึ้น การดำเนินการใช้เครื่องบินขนาดเบา และฟิตเนส น้ำแข็งแห้งหรือคาร์บอนไดออกไซด์แข็ง พระเองได้คิดค้นสูตรเคมีสำหรับเมฆใน rainmaking กระบวนการเพาะ ความพยายามครั้งแรกที่ประดิษฐ์ rainmaking ประสบความสำเร็จ เปิดเมฆเทาและฝนไม่ตก อย่างไรก็ตาม ก็เพื่อให้แน่ใจว่าให้ฝนตกในบริเวณนั้น แล้ว การทดลองดำเนินการในอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ มีปริมาณน้ำฝนในพื้นที่เป้าหมาย สมเด็จให้คำแนะนำอย่างต่อเนื่อง บนเป้าหมาย ครอบคลุม พื้นที่ มีการวิเคราะห์ทางภูมิศาสตร์ เลือกตั้ง และ ปัจจัยอื่น ๆ การปรับปรุงประสิทธิภาพของการดำเนินงานและความแม่นยำ เขาอธิบายว่า สามขั้นตอนของกระบวนการ rainmaking ในลักษณะที่ง่าย และรูปในปี 1971 รัฐบาลสร้างประดิษฐ์ Rainmaking วิจัยและโครงการพัฒนาภายในกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ซึ่งเป็นความพร้อมที่จะบริการ rainmaking ให้เกษตรกร ในปีที่ ระยะเวลาแห้งมาก หนึ่งในสถานแรกที่ royal rainmaking กิจกรรมช่วยเป็นจันทบุรี จังหวัดมากในผลไม้ หลังจากที่มันประสบผลสำเร็จ ของชาวจันทบุรีมากรุงเทพฯ เพื่อนำเสนอผลไม้พระแสดงผลมีความสุขของการ rainmaking ต่อมาในปีเดียวกัน royal rainmaking กิจกรรมได้ดำเนินการในราบลุ่มภาคกลางและภาคใต้เพื่อให้เกษตรกรช่วยเหลือที่ครอบคลุม และมีประสิทธิภาพมากขึ้น พนักงาน royal rainmaking รายงานการดำเนินงานพระชนมพรรษา โดยวิทยุ และพระบ่อยเสนอข้อเสนอแนะทางเทคนิคกลับมา เมื่อการดำเนินงานล้มเหลว เขามักจะให้แนวทางการแก้ปัญหา พระดีน้อ rainmaking การดำเนินการ และเขาบางครั้งได้รับเกี่ยวข้องกับพวกเขาเอง เท่าที่เห็นจากการสาธิตของกระบวน rainmaking สำหรับคณะสิงคโปร์ ณแก่งเขื่อนแก่งกระจานจังหวัดเพชรบุรีในปี 1972 เขา จากประสบการณ์ของเขา ฝนตกมาภายในห้าชั่วโมง การสร้างความตื่นเต้นอย่างมาก และแน่นอนด้วยความประทับใจที่ชาวสิงคโปร์ พระมีข้อมูลที่ทันสมัยจากแหล่งต่าง ๆ รวม ถึง ภาพถ่ายทางอากาศ ภาพถ่ายดาวเทียมอย่างต่อเนื่อง ตามความต้องการสำหรับโครงการ rainmaking ได้เพิ่มขึ้นในปี ในปี 1975 Rainmaking วิจัยประดิษฐ์ และพัฒนาโครงการถูกปรับรุ่นเป็น Office ของ Rainmaking การดำเนินการภายใต้การดูแลของสำนักงานปลัดกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ในภายหลัง เพิ่มปริมาณ และให้ความยืดหยุ่นมากขึ้น คณะรัฐมนตรีในปี 2535 อนุมัติการผสานสำนักงาน Rainmaking และส่วนการบินเกษตรสำนัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นประเทศเกษตรกรรมที่คนส่วนใหญ่มีการเชื่อมต่อในทางกับการเกษตรบางประเทศไทยต้องระดับสูงของน้ำเพื่อวัตถุประสงค์ในการทำการเกษตร เนื่องจากเกษตรกรไทยส่วนใหญ่ต้องรอให้ฝนตกตามฤดูกาลปลูกพืชพวกเขามีช่วงเวลาที่ต้องเผชิญกับความยากลำบากจากภัยแล้งจึงมีอาจจะไม่ได้ปริมาณน้ำฝนเพียงพอสำหรับการเจริญเติบโตของพืช ระหว่างการเดินทางไปยังมุมของราชอาณาจักรทุกการเยี่ยมชมของอาสาสมัครและเรียนรู้เกี่ยวกับปัญหาของพวกเขาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชพบว่าภัยแล้งได้กลายเป็นความรุนแรงมากขึ้นในบางพื้นที่ของประเทศและปริมาณน้ำฝนไม่สอดคล้องกัน.
ในช่วงต้นของการครองราชย์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พระมหากษัตริย์เป็นที่สนใจในการทำฝนเทียมเทียมให้ความช่วยเหลือเกษตรกรที่มีมากขึ้นอยู่กับน้ำฝนสำหรับการเพาะปลูกของพวกเขา ณ จุดนี้เขาเริ่มที่จะศึกษาเทคนิคการทำฝนเทียมประดิษฐ์ในการแสวงหาวิธีการที่จะนำน้ำฝนลงมามากขึ้นเพื่อบรรเทาสถานการณ์ภัยแล้ง เขาอ่านงานวิจัยเกี่ยวกับอุตุนิยมวิทยาและการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศซึ่งเขาพบว่าเป็นประโยชน์สำหรับการต่อสู้กับการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ ในปี 1955 เมื่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเข้าเยี่ยมชมจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือเขาเดินทางจากนครพนมกาฬสินธุ์ที่จะผ่านจังหวัดสกลนครและเทือกเขาโคราช ระหว่างการเดินทางเขามองไปที่ท้องฟ้าและเห็นเป็นจำนวนมากของเมฆเคลื่อนตัวเหนือกว้างใหญ่พื้นที่แห้งแล้งของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ความคิดเริ่มต้นเกิดขึ้นจากการสังเกตของเขาว่ามีฝนตกหนักแม้จะไม่มีความหมอง เขาสงสัยว่าวิธีที่จะทำให้เมฆย้ายลงและกลายเป็นฝน ความคิดนี้เป็นจุดเริ่มต้นสำหรับความพยายามของเขาที่จะดำเนินการทำฝนเทียมที่พิสูจน์แล้วว่าประสบความสำเร็จในปีต่อ ๆ ไป.
เมื่อวันที่ 14 เดือนพฤศจิกายนปีเดียวกันพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบริจาคเงินส่วนตัวของเขาที่จะเปิดตัวโครงการฝนหลวงและเขาทุ่มเทอย่างมากของเวลา และพลังงานในการพัฒนาเทคโนโลยีการทำฝนเทียม ต่อมาเขาได้รับความไว้วางใจนาย Debariddhi เทวกุลผู้เชี่ยวชาญในวิศวกรรมเกษตรที่กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ในการทำวิจัยในการทำฝนเทียม MR Debariddhi ดำเนินการวิจัยอย่างเข้มข้นและการทดลองในช่วงหลายปีที่ผ่านมาจากรุ่นต่างๆที่ใช้โดยประเทศต่างๆเช่นสหรัฐอเมริกาออสเตรเลียและอิสราเอล หลังจากการวิจัยเริ่มต้นการทดลองการปฏิบัติครั้งแรกที่เกิดขึ้นในช่วงอุปสรรคภูเขาที่อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่จังหวัดนครราชสีมาในเดือนกรกฎาคมปี 1969 ภายใต้การดูแลของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว การดำเนินการใช้อากาศยานเบาและเมฆเมล็ดน้ำแข็งแห้งหรือก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่เป็นของแข็ง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้วางแผนเองสูตรสารเคมีสำหรับการเพาะเมฆในขั้นตอนการทำฝนเทียม ความพยายามครั้งแรกที่ทำฝนเทียมเทียมก็ประสบความสำเร็จ; เมฆกลายเป็นสีเทาและมีฝนไม่ตก แต่มีวิธีการเพื่อให้มั่นใจว่ามีฝนลดลงในบริเวณที่ไม่มี จากนั้นทดลองการดำเนินการในอำเภอหัวหินจังหวัดประจวบคีรีขันธ์โดยมีปริมาณน้ำฝนในพื้นที่เป้าหมาย พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงให้คำแนะนำอย่างต่อเนื่องตามเป้าหมายที่ครอบคลุมและพื้นที่ที่มีการวิเคราะห์คุณสมบัติทางภูมิศาสตร์, การเลือกพื้นที่และปัจจัยอื่น ๆ ในการปรับปรุงความถูกต้องและความมีประสิทธิภาพของการดำเนินงาน เขาอธิบายสามขั้นตอนของกระบวนการทำฝนเทียมในลักษณะที่เรียบง่ายและเป็นรูปเป็นร่าง.
ในปี 1971 รัฐบาลได้จัดตั้งโครงการวิจัยและพัฒนาประดิษฐ์ฝนภายในกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ซึ่งก็พร้อมที่จะให้บริการการทำฝนเทียมให้กับเกษตรกร ในปีนี้เป็นช่วงเวลาที่แห้งมากซึ่งเป็นหนึ่งในสถานที่แรกที่กิจกรรมการทำฝนเทียมช่วยพระราชเป็นจังหวัดจันทบุรีเป็นจังหวัดที่มีมากในผลไม้ หลังจากที่ประสบความสำเร็จในกลุ่มของชาวจันทบุรีมากรุงเทพฯเพื่อนำเสนอผลไม้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในการแสดงผลที่มีความสุขของการทำฝนเทียม ต่อมาในปีเดียวกันกิจกรรมการทำฝนเทียมรอยัลได้ดำเนินการในที่ราบลุ่มภาคกลางและภาคใต้เพื่อให้ความช่วยเหลืออย่างกว้างขวางมากขึ้นและมีประสิทธิภาพให้กับเกษตรกร พนักงานทำฝนเทียมรอยัลรายงานการดำเนินงานของพวกเขาเพื่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทางวิทยุและพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่นำเสนอบ่อยข้อเสนอแนะทางเทคนิคในการกลับมา เมื่อการดำเนินงานของพวกเขาล้มเหลวที่เขามักจะให้แนวทางในการแก้ปัญหา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงให้ความสำคัญกับการดำเนินการทำฝนเทียมและบางครั้งเขาก็จะเกี่ยวข้องกับพวกเขาตัวเองเท่าที่เห็นจากการสาธิตของเขาในขั้นตอนการทำฝนเทียมสำหรับคณะผู้แทนสิงคโปร์ที่เขื่อนแก่งกระจานจังหวัดเพชรบุรีในปี 1972 ขอขอบคุณที่ประสบการณ์ของเขาฝนมาภายในห้า ชั่วโมง, การสร้างการจัดการที่ดีของความตื่นเต้นและประทับใจอย่างแน่นอนสิงคโปร์ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอย่างต่อเนื่องมีข้อมูลที่ทันสมัยจากแหล่งต่าง ๆ รวมทั้งอินเทอร์เน็ตภาพถ่ายทางอากาศและภาพถ่ายดาวเทียม ขณะที่ความต้องการสำหรับโครงการฝนเทียมได้เพิ่มขึ้นกว่าปีที่ผ่านมาในปี 1975 วิจัยและพัฒนาโครงการประดิษฐ์ฝนถูกปรับให้เป็นสำนักงานฝ่ายปฏิบัติการฝนหลวงภายใต้การดูแลของสำนักงานปลัดกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ต่อมาภาระงานที่เพิ่มขึ้นและเพื่อให้มีความยืดหยุ่นมากขึ้นคณะรัฐมนตรีในปี 1992 ได้รับการอนุมัติการควบรวมของสำนักงานการดำเนินงานฝนหลวงและกองการบินเกษตรเข้ามาในสำนักงาน