From an astronomical view, the equi

From an astronomical view, the equinoxes and solstices would be the middle of the respective seasons,[1][2] but a variable seasonal lag means that the meteorological start of the season, which is based on average temperature patterns, occurs several weeks later than the start of the astronomical season.[3] According to meteorologists,[4][5] summer extends for the whole months of June, July, and August in the northern hemisphere and the whole months of December, January, and February in the southern hemisphere. Under meteorological definitions, all seasons are arbitrarily set to start at the beginning of a calendar month and end at the end of a month.[4] This meteorological definition of summer also aligns with the commonly viewed notion of summer as the season with the longest (and warmest) days of the year, in which daylight predominates.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากมุมมองดาราศาสตร์ equinoxes และ solstices จะกลางฤดูกาลนั้น ๆ, [1] [2] แต่ความล่าช้าตามฤดูกาลผันแปรหมายความ ว่า การเริ่มต้นฤดูกาล ซึ่งยึดรูปแบบอุณหภูมิเฉลี่ย อุตุนิยมวิทยาเกิดขึ้นหลายสัปดาห์หลังเริ่มต้นฤดูกาลทางดาราศาสตร์[3] ตามอยู่กับ meteorologists, [4] [5] ร้อนขยายสำหรับเดือนมิถุนายน กรกฎาคม และสิงหาคมในซีกโลกเหนือทั้งหมดและในเดือนธันวาคม มกราคม และกุมภาพันธ์ในซีกโลกใต้ ภายใต้ข้อกำหนดของอุตุนิยมวิทยา ออลซีซั่นโดยกำหนดเริ่มต้นที่จุดเริ่มต้นของเดือนปฏิทินและสิ้นสุดท้ายของเดือน[4] นี้นิยามอุตุนิยมวิทยาของร้อนจัดยัง มีคิดดูโดยทั่วไปฤดูร้อนเป็นฤดูกาลกับปี ตามฤดูกาล predominates วันยาวนานที่สุด (และอบอุ่น)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากมุมมองดาราศาสตร์ equinoxes และ solstices จะเป็นช่วงกลางของฤดูกาลที่เกี่ยวข้อง [1] [2] แต่ความล่าช้าตามฤดูกาลตัวแปรหมายความว่าเริ่มต้นอุตุนิยมวิทยาของฤดูกาลซึ่งจะขึ้นอยู่กับรูปแบบอุณหภูมิเฉลี่ยเกิดขึ้นหลายสัปดาห์ต่อมา กว่าเริ่มต้นของฤดูดาราศาสตร์. [3] ตามที่นักอุตุนิยมวิทยา [4] [5] ฤดูร้อนขยายสำหรับเดือนทั้งเดือนมิถุนายนกรกฎาคมและสิงหาคมในซีกโลกเหนือและเดือนทั้งเดือนธันวาคมมกราคมและกุมภาพันธ์ ซีกโลกใต้ ภายใต้คำจำกัดความอุตุนิยมวิทยาทุกฤดูกาลมีการตั้งค่าโดยพลการจะเริ่มต้นที่จุดเริ่มต้นของเดือนปฏิทินและสิ้นสุดในปลายเดือน. [4] คำนิยามนี้อุตุนิยมวิทยาของฤดูร้อนนอกจากนี้ยังสอดคล้องกับแนวความคิดในการชมทั่วไปของฤดูร้อนเป็นฤดูที่มีความยาวที่สุด (และความซาบซึ้ง) วันของปีซึ่งในเวลากลางวันที่เด่นกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากมุมมองทางดาราศาสตร์ , equinoxes และ solstices จะกลางฤดูที่เกี่ยวข้อง , [ 1 ] [ 2 ] แต่ตัวแปรฤดูกาลล่าช้าหมายความว่าอุตุนิยมวิทยา ต้นฤดูกาล ซึ่งยึดรูปแบบอุณหภูมิเฉลี่ย เกิดขึ้นหลายสัปดาห์หลังเริ่มฤดูกาลดาราศาสตร์ [ 3 ] ตามนักอุตุนิยมวิทยา [ 4 ] [ 5 ] ฤดูร้อนขยายสำหรับเดือน มิถุนายน กรกฎาคมและสิงหาคมในซีกโลกเหนือ และเดือน ธันวาคม มกราคม และกุมภาพันธ์ ในพื้นที่ภาคใต้ ภายใต้คำนิยามทางอุตุนิยมวิทยา ออล ซีซั่นส์ เป็นโดยพลการตั้งค่าเริ่มต้นที่จุดเริ่มต้นของเดือนปฏิทินและจบในตอนท้ายของเดือน[ 4 ] นิยามนี้อุตุนิยมวิทยาของฤดูร้อนยังสอดคล้องกับที่ดูความคิดของฤดูร้อนเป็นฤดูที่มีความยาว ( อบอุ่น ) วันของปีซึ่งในเวลากลางวันนํา