สังขยาหน้าไข่คุ้น เคยมีแกมกับข้าวเห

สังขยาหน้าไข่คุ้น เคยมี
แกมกับข้าวเหนียวสี โศกย้อม
เป็นนัยนำวาที สมรแม่ มาแม่
แถลงว่าโศกเสมอพ้อม เพียบแอ้อกอร ๚

๏ สังขยาหน้าตั้งไข่
ข้าวเหนียวใส่สีโศกแสลง
เป็นนัยไม่เคลือบแคลง
แจ้งว่าเจ้าเศร้าโศกเหลือ
"สังขยาไข่ กับข้าวเหนียวสีโศก น่าจะสีขุ่นๆ ขาวๆ เทาๆ เป็นความหมายที่แน่นอนว่าเจ้าเศร้ามากเหลือเกิน"

๏ ซ่าหริ่มลิ้มหวานล้ำ
แทรกใส่น้ำกะทิเจือ
วิตกอกแห้งเครือ
ได้เสพหริ่มพิมเสนโรย

๏ ลำเจียกชื่อขนม
นึกโฉมฉมหอมชวยโชย
ไกลกลิ่นดิ้นแดโดย
โหยไห้หาบุหงางาม
" ขนมที่ชื่อลำเจียก กลิ่นช่างหอมหวล ได้กลิ่นแล้วนึกถึงหน้าน้อง ถ้าไม่ได้กลิ่นแทบบ้าคลั่ง โหยหากลิ่น"บุหงา"น่าจะไม่ น้องนาง ก็กลิ่นดอกไม้เหลือเกิน"

๏ มัศกอดกอดอย่างไร
น่าสงสัยใคร่ขอถาม
กอดเคล้นจะเห็นความ
ขนมนามนี้ยังแคลง
"คนแต่งสงสัยว่าทำไมขนมนี้ทำไมถึงชื่อว่า มัศกอด แล้วมันกอดอย่างไร "

๏ ลุดตี่นี้น่าชม
แผ่แผ่นกลมเพียงแผ่นแผง
โอชาหน้าไก่แกง
แคลงของแขกแปลกกลิ่นอาย
"ขนมลุดตี่ เป็นแผ่นกลมๆน่ามอง รสชาติอร่อยกินกับแกงไก่ คิดว่าน่าจะเป็นขนมของแขกเพราะมีกลิ่นอายความเป็นแขกอยู่"

๏ ขนมจีบเจ้าจีบห่อ
งามสมส่อประพิมพ์ประพาย
นึกน้องนุ่งจีบกราย
ชายพกจีบกลีบแนบเนียน
"ขนมจีบ จีบ ห่อ สวยงามเรียบร้อย ทำให้นึกถึงจีบผ้านุ่งของน้องนาง"

๏ รสรักยักลำนำ
ประดิษฐ์ทำขนมเทียน
คำนึงนิ้วนางเจียน
เทียนหล่อเหลาเกลากลึงกลม

๏ ทองหยิบทิพย์เทียมทัด
สามหยิบชัดน่าเชยชม
หลงหยิบว่ายาดม
ก้มหน้าเมินเขินขวยใจ

๏ ขนมผิงผิงผ่าวร้อน
เพียงไฟฟอนฟอกทรวงใน
ร้อนนักรักแรมไกล
เมื่อไรเห็นจะเย็นทรวง

๏ รังไรโรงด้วยแป้ง
เหมือนนกแกล้วทำรังรวง
โอ้อกนกทั้งปวง
ยังยินดีด้วยมีรัง

๏ ทองหยอดทอดสนิท
ทองม้วนมิดคิดความหลัง
สองปีสองปิดบัง
แต่ลำพังสองต่อสอง

๏ งามจริงจ่ามงกุฎ
ใส่ชื่อดุจมงกุฎทอง
เรียมร่ำคำนึงปอง
สะอิ้งน้องนั้นเคยยล

๏ บัวลอยเล่ห์บัวงาม
คิดบัวกามแก้วกับตน
ปลั่งเปล่งเคร่งยุคล
สถนนุชดุจประทุม

๏ ช่อม่วงเหมาะมีรส
หอมปรากฏกลโกสุม
คิดสีสไลคลุม
หุ้มห่อม่วงดวงพุดตาน

๏ ฝอยทองเป็นยองใย
เหมือนเส้นไหมไข่ของหวาน
คิดความยามเยาวมาลย์
เย็บชุนใช้ไหมทองจีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สังขยาหน้า: ภาพประกอบไข่คุ้นเคยมี
แกมกับข้าวเหนียวสีโศกย้อม
เป็นคุณนัยนำวาทีสมรคุณแม่มาคุณแม่
แถลงว่าได้โศกเสมอพ้อมเพียบแอ้อกคุณอร๚

๏สังขยาหน้า: ภาพประกอบตั้งไข่
ข้าวเหนียวใส่สีโศกแสลง
เป็นคุณนัยไม่เคลือบแคลง
ครูว่าได้เจ้าเศร้าโศกเหลือ
" สังขยาไข่กับข้าวเหนียวสีโศกน่าจะ สีขุ่น ๆ ขาว ๆ เทา ๆ เป็นความหมายที่แน่นอนว่าเจ้าเศร้ามากเหลือเกิน "

๏ซ่าหริ่มลิ้มหวานล้ำ
แทรกใส่น้ำกะทิเจือ
วิตกอกแห้งเครือ
ได้เสพหริ่มพิมเสนโรย

๏ลำเจียกชื่อขนม
นึกโฉมฉมหอมตั้งขึ้นชวยโชย
ไกลกลิ่นดิ้นแดโดย
โหยไห้หาบุหงางาม
"ขนมที่ชื่อลำเจียกกลิ่นช่างหอมห วลได้กลิ่นแล้วนึกถึงหน้าน้องถ้าไม่ได้กลิ่นแทบบ้าคลั่งโหยหากลิ่น " บุหงา "น่าจะไม่น้อง นางก็กลิ่นดอกไม้เหลือเกิน "

๏คุณมัศกอดกอดอย่างไร
น่าสงสัยใคร่ขอถาม
กอดเคล้นจะเห็นความสามารถ
ขนมนามนี้ยังแคลง
" คนแต่งสงสัยว่าทำไมขนมนี้ทำไม ถึงชื่อว่ามัศกอดแล้วมันกอดอย่างไร "

๏ลุดตี่ นี้น่าชม
แผ่ละเอียดแผ่นกลมเพียงละเอียดแผ่นแผง
โอชาหน้า: ภาพประกอบไก่แกง
แคลงของแขกแปลกกลิ่นอาย
"ขนมลุดตี่เป็นแผ่นกลมๆ น่ามองรสชาติอร่อยกินกับแกงไก่คิดว่าน่าจะเป็นขนมของแขกเพราะมีกลิ่นอายความเป็นแขกอยู่ "

๏ขนมจีบเจ้าจีบห่อ
งามผู้แต่ง: สมส่อประพิมพ์ประพาย
นึกที่คุณน้องนุ่งจีบกราย
คุณชายพกจีบกลีบแนบเนียน
" ขนมจีบจีบห่อสวยงามเรียบร้อยทำให้นึกถึง จีบผ้านุ่งของน้องนาง "

๏รสรักยักลำนำ
ประดิษฐ์ทำขนมเทียน
คำนึงนิ้วคุณนางเจียน
เทียนหล่อเหลาเกลากลึงกลม

๏ทองหยิบทิพย์เทียมทัด
สามหยิบชัดน่าเชยชม
หลงหยิบว่าได้ยาดม
ก้มหน้าเมินเขินขวยใจ

๏ขนมผิงผิงผ่าวร้อน
เพียงไฟฟอนฟอกทรวงในห้างหุ้นส่วนจำกัด
ร้อนนักรักแรมไกล
เมื่อไรเห็นจะเย็นทรวง

๏รังไรโรง ด้วยแป้ง
เหมือนนกแกล้วทำรังรวง
โอ้หนังสืออกนกทั้งปวง
ยังยินดีด้วยมีรัง

๏ทองหยอดทอดสนิท
ทองม้วนมิดคิดความสามารถหลัง
สองปีสองปิดบัง
แต่ลำพังสองต่อสอง

๏งามจริงจ่ามงกุฎ
ใส่ชื่อดุจมงกุฎทอง
เรียมร่ำคำนึงปอง
สะอิ้งที่คุณน้องนั้นเคย ยล

๏บัวลอยเล่ห์คุณบัวงาม
คิดคุณบัวกามคุณแก้วกับตน
ปลั่งเปล่งเคร่งยุคล
สถนนุชดุจประทุม

๏ช่อม่วงเหมาะมีรส
หอมตั้งขึ้นปรากฏกลโกสุม
คิดสีสไลคลุม
หุ้มห่อม่วงดวงพุดตาน

๏ฝอยทองเป็นยองใย
เหมือนเส้นไหมไข่ของหวาน
คิดความสามารถ เยาวมาลย์ยาม
เย็บชุนใช้ไหมทองจีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สังขยาหน้าไข่คุ้นเคยมีแกมกับข้าวเหนียวสีโศกย้อมเป็นนัยนำวาทีสมรแม่มาแม่แถลงว่าโศกเสมอพ้อมเพียบแอ้อกอรราอูลสังขยาหน้าตั้งไข่นะข้าวเหนียวใส่สีโศกแสลงเป็นนัยไม่เคลือบแคลงแจ้งว่าเจ้าเศร้าโศกเหลือ" สังขยาไข่กับข้าวเหนียวสีโศกน่าจะสีขุ่นๆขาวๆเทาๆเป็นความหมายที่แน่นอนว่าเจ้าเศร้ามากเหลือเกิน "ซ่าหริ่มลิ้มหวานล้ำนะแทรกใส่น้ำกะทิเจือวิตกอกแห้งเครือได้เสพหริ่มพิมเสนโรยลำเจียกชื่อขนมนะนึกโฉมฉมหอมชวยโชยไกลกลิ่นดิ้นแดโดยโหยไห้หาบุหงางาม" ขนมที่ชื่อลำเจียกกลิ่นช่างหอมหวลได้กลิ่นแล้วนึกถึงหน้าน้องถ้าไม่ได้กลิ่นแทบบ้าคลั่งโหยหากลิ่น " บุหงา " น่าจะไม่น้องนางก็กลิ่นดอกไม้เหลือเกิน "มัศกอดกอดอย่างไรนะน่าสงสัยใคร่ขอถามกอดเคล้นจะเห็นความขนมนามนี้ยังแคลง" คนแต่งสงสัยว่าทำไมขนมนี้ทำไมถึงชื่อว่ามัศกอดแล้วมันกอดอย่างไร "ลุดตี่นี้น่าชมนะแผ่แผ่นกลมเพียงแผ่นแผงโอชาหน้าไก่แกงแคลงของแขกแปลกกลิ่นอาย" ขนมลุดตี่เป็นแผ่นกลมๆน่ามองรสชาติอร่อยกินกับแกงไก่คิดว่าน่าจะเป็นขนมของแขกเพราะมีกลิ่นอายความเป็นแขกอยู่ "ขนมจีบเจ้าจีบห่อนะงามสมส่อประพิมพ์ประพายนึกน้องนุ่งจีบกรายชายพกจีบกลีบแนบเนียน" ขนมจีบจีบห่อสวยงามเรียบร้อยทำให้นึกถึงจีบผ้านุ่งของน้องนาง "รสรักยักลำนำนะประดิษฐ์ทำขนมเทียนคำนึงนิ้วนางเจียนเทียนหล่อเหลาเกลากลึงกลมทองหยิบทิพย์เทียมทัดนะสามหยิบชัดน่าเชยชมหลงหยิบว่ายาดมก้มหน้าเมินเขินขวยใจขนมผิงผิงผ่าวร้อนนะเพียงไฟฟอนฟอกทรวงในร้อนนักรักแรมไกลเมื่อไรเห็นจะเย็นทรวงรังไรโรงด้วยแป้งนะเหมือนนกแกล้วทำรังรวงโอ้อกนกทั้งปวงยังยินดีด้วยมีรังทองหยอดทอดสนิทนะทองม้วนมิดคิดความหลังสองปีสองปิดบังแต่ลำพังสองต่อสองงามจริงจ่ามงกุฎนะใส่ชื่อดุจมงกุฎทองเรียมร่ำคำนึงปองสะอิ้งน้องนั้นเคยยลบัวลอยเล่ห์บัวงามนะคิดบัวกามแก้วกับตนปลั่งเปล่งเคร่งยุคลสถนนุชดุจประทุมช่อม่วงเหมาะมีรสนะหอมปรากฏกลโกสุมคิดสีสไลคลุมหุ้มห่อม่วงดวงพุดตานฝอยทองเป็นยองใยนะเหมือนเส้นไหมไข่ของหวานคิดความยามเยาวมาลย์เย็บชุนใช้ไห