Heh. Afraid?” Ya Fei did not answer

Heh. Afraid?” Ya Fei did not answer his question. After walking up to Chu Feng, she started to take the dagger in her hand and slid it around Chu Feng’s body. It was both seductive and dangerous.

“Afraid? Ever since I was born, I have never known how to write the word ‘afraid’.” Even after knowing that he could not escape such a calamity, Chu Feng didn’t back down.

“Oh? You’re quite unyielding. So you’ve done the preparations to remain silent?” asked Ya Fei with a strange smile.

“I’ve already said it. Right now, I have nothing to say to you. If you want to kill me, go ahead. If you want to skin me, go ahead. If I, Chu Feng, makes even half a bit of sound, then I’m your son.”

Being in Ya Fei’s hands, Chu Feng could only blame his own carelessness and his inferiority in ability. Even if she really killed him, he would not have the slight bit of resentment. So, at that instant, Chu Feng already anticipated the worse outcome.

“Then let me see how long you can endure this for.” Hearing Chu Feng’s words, Ya Fei’s face suddenly turned cold, then with a puchi, the dagger in her hand was ferociously jabbed into Chu Feng’s chest.

However, in the moment the sharp little dagger was pierced into his chest, Chu Feng clenched his teeth, and indeed, didn’t make any sound.

“Hmph.” Looking at Chu Feng, Ya Fei coldly snorted. Then, she waved her hand, and with a ripping sound, the dagger, in Chu Feng’s chest, ripped open a row of flesh, creating a big bloody wound.

No matter how pain-endurable Chu Feng was, after such an action, his face still turned deathly-pale and he broke out in a cold sweat.

But even so, Chu Feng still didn’t make a sound. Instead, he forcefully bore the pain, coldly smiled, and said, “Is that all you’ve got? Women are still women. Do you need me to teach you how to torture people?”

“Hmph. Do you think I need you to teach me how to torture people?” As Ya Fei spoke, she flipped her palm, a little wooden box then appearing into her hand.

*hmm*

And when the wooden box was opened, it emitted faint radiance. It was a Spirit Formation, and within the Spirit Formation, there were countless blood-red insects the sizes of ants.

Those insects were very revolting. Though very small, they had many black-coloured claws and were unceasingly making jiji sounds. It was very horrifying as well.

After the appearance of such terrifying insects, Ya Fei ominously smiled, then said, “Do you think that I would be so stupid as to use this tiny dagger to torment your flesh? You’re wrong. I left this wound of blood only to satisfy them.

“Do you know what these are? They are Soul Eating Insects. They will enter your body, then take over your organs, take over your brain, and finally, take over your soul.

“At that time, no matter what question I ask, you will always answer me. No matter what actions I want you to do, they will be followed.

“But before that, you will bear the most unendurable pain. You will receive the cruelest torture: the anguish of your body being consumed bit by bit, all the way to your soul.

“Let me see whether or not you can endure this.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Heh กลัว" ยาเฟยไม่มีสัญญาณคำถามของเขา หลังจากเดินขึ้นฮชู เธอเริ่มที่จะให้กริชที่ในมือของเธอ และฝ่อทั่วร่างกายชูฮ มันเป็นทั้งเสน่ห์ และอันตราย"กลัว ตั้งแต่ผมเกิดมา ฉันไม่เคยรู้วิธีการเขียนคำว่า 'กลัว' " แม้รู้ว่า เขาไม่สามารถหนีวิกฤตดังกล่าว ฮองชูกลับไม่ลง"โอ้ คุณกำลังไม่ยอมมาก ดังนั้น คุณได้ทำการเตรียมเสียงดัง "ถาม Ya หุย ด้วยรอยยิ้มแปลก ๆ"ผมได้อยู่แล้วกล่าวว่า ขวาตอนนี้ ฉันมีอะไรจะบอกคุณ ถ้าคุณต้องการฆ่าฉัน ไปข้างหน้า ถ้าคุณต้องการผิวฉัน ไปข้างหน้า ถ้าฉัน ฮองชู ทำแม้ครึ่งบิตของเสียง แล้วผมลูกชายของคุณ"อยู่ในมือ Ya หุย ฮชูอาจเพียงตำหนิความสะเพร่าของเขาเองและด้อยกว่าเขาในความสามารถ แม้เธอจริง ๆ ฆ่าเขา เขาจะมีบิตของความไม่พอใจเล็กน้อย ดังนั้น เวลานั้นทันที ฮองชูแล้วคาดผลเลวร้าย"แล้วผมดูนานคุณสามารถทนสำหรับ" ได้ยินคำชูฮ Ya หุยหน้าก็กลายเย็น แล้วกับ puchi กริชในมือของเธอถูกอย่างรุนแรง jabbed เป็นหน้าอกชูฮอย่างไรก็ตาม ในขณะที่กริชน้อยคมชัดถูกแทงเข้าหน้าอกของเขา ฮองชูกัดฟันของเขา และแน่นอน ไม่ได้ยินเสียงใด ๆ"Hmph" มองที่ฮองชู เฝ่ยยาจ้างงาน snorted แล้ว เธอโบกมือของเธอ และ ด้วยการคัดลอกเสียง กริช ในฮชู ของหน้าอก ฉีกเปิดแถวเนื้อ สร้างใหญ่แผลเลือดไม่ว่าทนความเจ็บปวดวิธีชูฮ หลังจากการกระทำดังกล่าว ใบหน้าของเขายังคงถูกรางซีด และเขาโพล่งออกมาในกาฬแต่ถึงกระนั้น ฮองชูยังไม่ได้ทำให้เสียง แทน เขาประแบกความเจ็บปวด จ้างงาน ยิ้ม และกล่าวว่า "คือว่า ทั้งหมดที่คุณมี ผู้หญิงยังคงเป็นผู้หญิง คุณต้องการให้สอนวิธีการทรมานท่าน""Hmph คุณคิดว่า ฉันต้องการคุณจะสอนฉันวิธีการทรมานท่าน" เป็นยาเฟยพูด เธอพลิกเธอปาล์ม กล่องไม้เล็ก ๆ แล้วปรากฏในมือของเธอ* ปรับ *และเมื่อเปิดกล่องไม้ มันออกใสจาง ๆ มันคือการก่อตัวของจิตวิญญาณ และภายในก่อวิญญาณ มีแมลงสีแดงเลือดนับไม่ถ้วน ขนาดของมดแมลงเหล่านั้นมีความน่ารังเกียจมาก เล็กมาก แม้ว่าพวกเขามีหลายสีดำเล็บ และคุณธรรมทำเสียง jiji คือหงุดหงิดมากเช่นกันหลังจากที่ลักษณะของแมลงดังกล่าวน่ากลัว Fei Ya ominously ยิ้ม ว่า "คุณคิดว่า ฉันจะโง่ดังนั้นเป็นใช้กริชนี้จิ๋ววอแวเนื้อของ คุณผิด แผลนี้เลือดเท่านั้นที่จะตอบสนองพวกเขาออก"คุณรู้สิ่งเหล่านี้ แมลงกินวิญญาณได้ พวกเขาจะใส่ร่างกายของคุณ แล้วใช้อวัยวะของคุณ ใช้สมองของคุณ และในที่สุด ใช้เวลามากกว่าจิตวิญญาณของคุณ"ในเวลานั้น ไม่ว่าคำถามอะไรถาม คุณจะมักจะตอบฉัน ไม่ว่าการดำเนินการที่ไม่ต้องการจะทำ พวกเขาจะตาม"แต่ก่อนที่ คุณจะแบกความเจ็บปวดที่สุด unendurable คุณจะได้รับการทรมาน cruelest: ความเจ็บปวดของร่างกายถูกใช้บิต โดยบิต ไปยังจิตวิญญาณของคุณ"ให้ผมดูหรือไม่คุณสามารถทนนี้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หึ กลัว? "ยาเฟยไม่ได้ตอบคำถามของเขา หลังจากที่เดินขึ้นไปชูฮเธอเริ่มที่จะใช้ดาบในมือของเธอและเลื่อนไปรอบ ๆ ร่างกายจือฮ มันเป็นทั้งเสน่ห์และเป็นอันตราย. "กลัว? นับตั้งแต่ผมเกิดมาผมไม่เคยรู้จักวิธีการเขียนคำว่า 'กลัว'. "แม้หลังจากที่รู้ว่าเขาไม่สามารถหลบหนีภัยพิบัติดังกล่าวจือฮไม่ได้กลับลง. " โอ้? คุณไม่ยอมค่อนข้าง เพื่อให้คุณได้ทำเตรียมการที่จะอยู่เงียบ? "ถาม Ya Fei ด้วยรอยยิ้มแปลก. " ผมเคยบอกว่ามันอยู่แล้ว ตอนนี้ผมไม่มีอะไรจะพูดกับคุณ หากคุณต้องการที่จะฆ่าเราไปข้างหน้า หากคุณต้องการผิวฉันไปข้างหน้า ถ้าฉันชูฮทำให้ได้ครึ่งหนึ่งบิตของเสียงแล้วฉันลูกชายของคุณ. " อยู่ในมือของยาเฟชูฮเท่านั้นสามารถตำหนิความประมาทของตัวเองและปมด้อยของเขาในความสามารถ แม้ว่าเธอฆ่าเขาจริงๆเขาจะได้ไม่ต้องบิตเล็กน้อยของความแค้น ดังนั้นในทันทีที่จือฮแล้วคาดว่าผลที่เลวร้ายยิ่ง. "จากนั้นให้ฉันดูว่าระยะเวลาที่คุณสามารถทนนี้." เมื่อได้ยินคำพูดจือฮใบหน้า Ya เฟหันขวับเย็นแล้วด้วย Puchi ที่กริชในมือของเธอ ถูกจิ้มฉกาจฉกรรจ์เข้าหน้าอกจือฮ. อย่างไรก็ตามในขณะที่กริชเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คมชัดถูกแทงเข้าที่หน้าอกของเขาจือฮ clenched ฟันของเขาและแน่นอนไม่ได้ทำให้เสียงใด ๆ . "ฮึ่ม." มองไปที่จือฮยาเฟย snorted อย่างเย็นชา หลังจากนั้นเธอโบกมือของเธอและด้วยเสียงริป, กริช, หน้าอกชูฮฉีกเปิดแถวของเนื้อสร้างแผลเลือดขนาดใหญ่. ไม่ว่าเจ็บปวดทนจือฮคือหลังจากที่การกระทำดังกล่าวของเขา ใบหน้ายังคงเปิดเหมือนคนตาย-ซีดและเขาโพล่งออกมาในเหงื่อเย็น. แต่ยังให้จือฮก็ยังไม่ทำให้เสียง แทนเขาอย่างแข็งขันเบื่อความเจ็บปวดอย่างเย็นชายิ้มและกล่าวว่า "นั่นคือทั้งหมดที่คุณได้? ผู้หญิงยังคงเป็นผู้หญิง คุณจำเป็นต้องให้ฉันสอนวิธีการทรมานคน? " " ฮึ่ม คุณคิดว่าฉันต้องการให้คุณสอนฉันวิธีการทรมานคน? "ในขณะที่ยาเฟพูดเธอพลิกฝ่ามือของเธอกล่องไม้เล็ก ๆ น้อย ๆ แล้วปรากฏไว้ในมือของเธอ. * อืม * และเมื่อกล่องไม้ถูกเปิดก็ปล่อยออกมาสดชื่นลม . มันเป็นรูปแบบวิญญาณและภายในการก่อพระวิญญาณมีนับไม่ถ้วนแมลงเลือดสีแดงขนาดมด. แมลงเหล่านั้นน่ารังเกียจมาก แม้ว่าจะมีขนาดเล็กมากที่พวกเขามีหลายกรงเล็บสีดำและไม่หยุดยั้งได้ทำเสียง Jiji มันเป็นที่น่ากลัวมากเช่นกัน. หลังจากการปรากฏตัวของแมลงที่น่ากลัวเช่นยาเฟลางยิ้มแล้วกล่าวว่า "คุณคิดว่าผมจะโง่ที่จะใช้นี้กริชเล็ก ๆ ที่จะทรมานเนื้อของคุณหรือไม่ คุณผิด. ผมออกจากแผลเลือดนี้เท่านั้นที่จะตอบสนองพวกเขา. "คุณรู้หรือไม่ว่าสิ่งเหล่านี้คืออะไร? พวกเขามีจิตวิญญาณของการรับประทานแมลง พวกเขาจะเข้าสู่ร่างกายของคุณจากนั้นใช้เวลามากกว่าอวัยวะของคุณใช้เวลามากกว่าสมองของคุณและสุดท้ายใช้เวลามากกว่าจิตวิญญาณของคุณ. "ในเวลานั้นไม่ว่าสิ่งที่คำถามที่ผมถามคุณก็จะตอบฉัน ไม่ว่าการกระทำของฉันต้องการให้คุณทำพวกเขาจะตามมา. " แต่ก่อนที่คุณจะแบกรับความเจ็บปวดไม่สามารถทนทานได้มากที่สุด คุณจะได้รับการทรมาน cruelest: ความเจ็บปวดของร่างกายของคุณมีการใช้ทีละนิดทุกทางเพื่อจิตวิญญาณของคุณ. "ให้ฉันเห็นหรือไม่ว่าคุณสามารถทนนี้".

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เฮ้ กลัวเหรอ " นี่เฟยไม่ตอบคำถามของเขา หลังจากเดินขึ้นชู ฟง เธอเริ่มที่จะใช้มีดสั้นในมือของเธอ และเลื่อนไปรอบ ๆร่างกายของ ชู ฟง มันเป็นทั้งเสน่ห์และอันตราย" กลัวเหรอ ? ตั้งแต่ฉันเกิดมา ฉันไม่เคยรู้จักวิธีการเขียนคำว่า " กลัว " . " แม้หลังจากที่รู้ว่าเขาไม่อาจหนีเช่นหายนะ ชู ฟงไม่กลับลงมา" โอ้ คุณค่อนข้างหัวแข็ง เพื่อให้คุณได้เตรียมที่จะเงียบ ? " ขอให้ท่านเฟยด้วยรอยยิ้มแปลกๆ" ผมบอกมัน ตอนนี้ผมไม่มีอะไรจะพูดกับคุณ ถ้าคุณต้องการจะฆ่าผม เอาเลย ถ้าคุณต้องการให้ผิวผม เอาเลย ถ้า ผม ชู ฟง ทำให้แม้แต่ครึ่งบิตเสียง แล้วผมเป็นลูกของคุณอยู่ในมือของนายเฟย ชูฟงได้แต่โทษความประมาทและปมด้อยของเขาในความสามารถของเขาเอง ถ้าเธอฆ่าเขา เขาจะไม่มีเล็กน้อยของความไม่พอใจ แล้วตอนนั้น ชู ฟงแล้ว คาดว่าจะรุนแรงขึ้น" งั้นให้ฉันดูวิธีไกลคุณสามารถอดทนสำหรับ " หู ชู ฟงพูด ใบหน้าของนายเฟยก็จะเย็นแล้ว กับปุจิ กริชในมือของเธออย่างดุร้าย แทงที่หน้าอกของ ชู ฟงอย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ กริชคมๆแทงเข้าไปในหน้าอกของเขา ชู ฟงกำฟันของเขา และแน่นอน ไม่ได้ทำให้เสียงใด ๆ" อืม . . " มอง ชู ฟง เจ้าเฟยอย่างเย็นชาได้กลิ่น . งั้น เธอโบกมือมือของเธอ พร้อมกับเสียงฉีกขาด กริชในหน้าอกของ ชู ฟง ฉีกเปิดแถวเนื้อ สร้างแผลใหญ่เลือด .ไม่ว่าความเจ็บปวดทน ชู ฟง หลังจากทำแบบนั้น ใบหน้าของเขายังคงเป็นสีดำซีดและเขาแตกออกในเหงื่อเย็นแต่ถึงอย่างนั้น ชู ฟงยังไม่ส่งเสียง แทน เขาบังคับให้แบกความเจ็บปวด เย็นชา ยิ้มและกล่าวว่า " นั่นคือทั้งหมดที่คุณมี ผู้หญิงก็ยังเป็นผู้หญิงผู้หญิง คุณต้องการให้ฉันสอนคุณวิธีการทรมานคน "" หืม คุณคิดว่าฉันต้องการให้คุณสอนฉันวิธีการทรมานคน " นี่เฟยพูด เธอพลิกฝ่ามือของเธอเล็กน้อย กล่องไม้ก็ปรากฏในมือเธอ* * อืมและเมื่อเปิดกล่องไม้นั้นออกมาเป็นลม โสภา มันเป็นจิตวิญญาณของการพัฒนา และในการพัฒนาจิตวิญญาณ มีนับไม่ถ้วน เลือดสีแดงแมลงขนาดของมดแมลงที่น่าสมเพช แม้ว่าขนาดเล็กมาก , พวกเขามีกรงเล็บสีดำมากและเป็นอย่างไม่หยุดยั้งทำให้จีจี้จัง มันเป็นเรื่องที่น่ากลัวเช่นกันหลังจากการปรากฏตัวของแมลงที่น่ากลัวนี่เฟยอย่างเป็นลางสังหรณ์ก็ยิ้ม แล้วบอกว่า " คุณคิดว่าผมจะโง่เพื่อให้เป็นไปใช้กริชเล่มเล็ก ๆนี้เพื่อทรมานเนื้อของคุณ คุณผิดแล้ว ฉันทิ้งแผลเลือดเท่านั้นที่จะตอบสนองพวกเขา" คุณรู้มั้ยว่านี่คืออะไร พวกเขาเป็นวิญญาณที่กินแมลง พวกเขาจะเข้าสู่ร่างกายของคุณ แล้วนำอวัยวะของคุณ ใช้สมองของคุณและสุดท้ายใช้เวลามากกว่าชีวิตของคุณ" ในตอนนั้น ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม คำถามที่ผมถาม คุณจะตอบฉัน ไม่ว่าการกระทำที่ฉันต้องการให้คุณทำ พวกเขาจะสามารถติดตามการ" แต่ก่อนที่เธอจะแบกรับความเจ็บปวด unendurable ที่สุด คุณจะได้รับการทรมานโหดร้าย : ความเจ็บปวดของร่างกายถูกทำลายทีละน้อย ทางจิตวิญญาณของคุณ" ให้ฉันดูว่า คุณจะทนได้ "