Karen is a 6-year-old girl who exhi

Karen is a 6-year-old girl who exhibits behavior in the autism spectrum through a regular
forward rocking motion, stimming, an aversion to loud sounds, and a negative reaction to others
in close proximity. Michael, a board-certified music therapist with training in Dalcroze
Eurhythmics, designs an interaction intervention to bring Karen into agreement with her
behaviors and with her relation to those around her. Michael begins by softly improvising at the
keyboard, using Karen's rocking motion as the tempo. By altering the tempo either slightly faster
or slower, Michael is able to measure a response to Karen's awareness of the stimulus. When
Karen is able to react to the tempo fluctuations, Michael starts and stops the improvisations,
demonstrating different tempos and dynamics. When Michael stops playing, Karen stops
rocking. In a future interaction, Michael gives Karen one end of an elastic stocking and holds the
other end. A recording of improvised music programmed at Karen's preferred internal tempo is
played to provide a stimulus for rhythmic swaying, dancing, and an interaction between Karen
and Michael. Through additional work in rhythmic movement, Karen begins to allow rhythmic
stimuli other than her own bring her closer to interactions with others.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กะเหรี่ยงเป็นเด็กหญิงอายุ 6 ปีซึ่งจัดแสดงลักษณะการทำงานในสเปกตรัมโรคออทิซึมผ่านขาประจำข้างหน้าโยกเคลื่อนไหว stimming, aversion ที่เสียงดัง และปฏิกิริยาเชิงลบกับคนอื่นในห้อง Michael, board-certified เพลงนักบำบัด ด้วยการฝึกอบรมใน DalcrozeEurhythmics ออกแบบการโต้ตอบการแทรกแซงนำกะเหรี่ยงเป็นข้อตกลงกับเธอพฤติกรรม และความสัมพันธ์ของเธอกับคนรอบข้างของเธอ Michael เริ่ม โดยเบา improvising ที่แป้นพิมพ์ การใช้กะเหรี่ยงของโยกเคลื่อนไหวเป็นจังหวะ โดยเปลี่ยนแปลงจังหวะจะเร็วขึ้นเล็กน้อยหรือช้าลง Michael จะสามารถวัดการตอบสนองต่อการกระตุ้นจิตสำนึกของชาวกะเหรี่ยง เมื่อกะเหรี่ยงจะสามารถตอบสนองการเปลี่ยนแปลงจังหวะ Michael เริ่ม และหยุด improvisationsเห็นต่าง tempos และพลศาสตร์ เมื่อ Michael หยุดเล่น หยุดกะเหรี่ยงโยก ในการโต้ตอบในอนาคต Michael จะสิ้นสุดคาเรนหนึ่งของมิติมีความยืดหยุ่น และมีการอีกฝ่าย เป็นการบันทึกโปรแกรมที่ของชาวกะเหรี่ยงที่ต้องการภายในจังหวะดนตรีที่ถูกยิงเล่นให้กระตุ้นเป็นจังหวะต้น เต้นรำ และการโต้ตอบระหว่างกะเหรี่ยงและ Michael ผ่านงานเพิ่มเติมในการเคลื่อนไหวเป็นจังหวะ กะเหรี่ยงเริ่มให้จังหวะสิ่งเร้าอื่น ๆ ของตนเองนำเธอเข้าไปโต้ตอบกับผู้อื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กะเหรี่ยงเป็นสาว 6 ปีที่แสดงพฤติกรรมในสเปกตรัมออทิสติกผ่านปกติ
ไปข้างหน้าโยกเคลื่อนไหว stimming, ความเกลียดชังให้เสียงที่ดังและปฏิกิริยาทางลบให้กับผู้อื่น
ในบริเวณใกล้เคียง ไมเคิล, ดนตรีบำบัดคณะกรรมการได้รับการรับรองด้วยการฝึกอบรมใน Dalcroze
Eurhythmics ออกแบบการแทรกแซงการทำงานร่วมกันที่จะนำกะเหรี่ยงลงนามในสัญญากับเธอ
และพฤติกรรมที่มีความสัมพันธ์ของเธอกับผู้ที่อยู่รอบตัวเธอ ไมเคิลเริ่มจากเบา ๆ ทันควันที่
แป้นพิมพ์โดยใช้การเคลื่อนไหวโยกกะเหรี่ยงเป็นจังหวะ โดยการเปลี่ยนจังหวะทั้งเล็กน้อยเร็ว
หรือช้ากว่าไมเคิลมีความสามารถในการวัดการตอบสนองต่อการรับรู้ของชาวกะเหรี่ยงของการกระตุ้น เมื่อ
กะเหรี่ยงสามารถที่จะตอบสนองต่อความผันผวนของจังหวะไมเคิลเริ่มต้นและหยุด improvisations,
เทมโพสแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างและการเปลี่ยนแปลง เมื่อไมเคิลหยุดเล่นกะเหรี่ยงหยุด
โยก ในการทำงานร่วมกันในอนาคตไมเคิลให้กะเหรี่ยงปลายด้านหนึ่งของถุงน่องยืดหยุ่นและถือ
ส่วนอื่น ๆ บันทึกของเพลงชั่วคราวโปรแกรมที่ชาวกะเหรี่ยงที่ต้องการจังหวะภายในจะ
เล่นเพื่อให้กระตุ้นสำหรับโยกจังหวะการเต้นและการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างชาวกะเหรี่ยง
และไมเคิล ผ่านการทำงานเพิ่มเติมในการเคลื่อนไหวเป็นจังหวะกะเหรี่ยงเริ่มต้นที่จะช่วยให้จังหวะ
เร้าอื่นที่ไม่ใช่ของตัวเองพาเธอใกล้ชิดกับการมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คาเรน เป็นสาววัย 6 ขวบ ที่แสดงพฤติกรรมในโรคออทิซึมสเปกตรัมผ่านปกติ
ข้างหน้าโยกเคลื่อนไหว stimming , รังเกียจเสียงดังและปฏิกิริยาเชิงลบให้กับผู้อื่น
ใกล้กับ . ไมเคิล เป็นคณะกรรมการที่ผ่านการรับรองเพลง therapist ที่มีการฝึกอบรมใน dalcroze
eurhythmics การออกแบบการแทรกแซงการพาคาเรนเข้าไปในข้อตกลงกับเธอ
พฤติกรรมและกับเธอ ความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง ไมเคิลก็เริ่มเบา improvising ที่
แป้นพิมพ์โดยใช้คาเรนโยกเคลื่อนไหวเป็นจังหวะ . โดยการเปลี่ยนจังหวะให้เร็วขึ้นหรือช้าลงเล็กน้อย
ไมเคิลสามารถวัดการตอบสนองของกะเหรี่ยงความตระหนักของสิ่งเร้า เมื่อ
คาเรนสามารถตอบสนองต่อจังหวะของ ไมเคิลเริ่มและหยุดปฏิภาณกวี
,แสดงทั้งในที่แตกต่างกันและพลศาสตร์ เมื่อไมเคิลหยุดเล่น คาเรนหยุด
โยกได้ ในการปฏิสัมพันธ์ในอนาคต ไมเคิลให้คาเรน ปลายด้านหนึ่งของถุงน่องยืดหยุ่นและถือ
สิ้นสุดอื่น ๆ เสียงเพลงโปรแกรมที่คาเรนชอบภายในจังหวะจะ
เล่นให้กระตุ้นให้หวั่นไหว เต้นเป็นจังหวะ และปฏิสัมพันธ์ระหว่างกะเหรี่ยง
และไมเคิลผ่านงานเพิ่มเติมในการเคลื่อนไหวเป็นจังหวะ คาเรนเริ่มให้จังหวะ
สิ่งเร้าอื่นนอกจากของตัวเองทำให้เธอใกล้ชิดกับการปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่น