“Because while you like to pretend,

“Because while you like to pretend, you’re not human,” Dipper started, “You can’t connect with anyone emotionally. You didn’t even know what a date is. You’re dangerous. You’re insane. You’d chase the person away when you’re on a one and one basis-“

“Dipper!” Mabel scolded, elbowing her brother hard in the side.

“What?” Dipper demanded, ignoring Bill’s heated look, “He asked!”

“You didn’t have to be so rude,” She hissed before frowning at Bill. “He didn’t mean that,” She assured, “He’s just upset that more girls like you than you.”

“Not true!”

Bill brightened a bit at that, “Really?”

“Ugh, you should’ve seen him in college,” Mabel confided.

Dipper felt his face heat up, “Mabel!”

“I had no problem with boys,” She bragged, ignoring her brother, “But Dipper would get really gross and sweaty around people he liked.”

“Tell me more, Shooting Star!”

“Don’t!”

Mabel laughed and winked at Bill. “Later.” She promised. “I’m gonna go get started on dinner since it’s my night. You guys can close?”

Dipper grumbled angrily while Bill nodded and waved her off.

A quiet settled over Dipper and Bill. The both of them usually had these moments when Mabel left the room. They’d sit in quiet, doing what they usually did in the silence and patiently waiting for the other to break and say anything. They were pretty even in who won these battles.

This time, Dipper won but it didn’t feel like it.

“Are you telling me that you’re not as world knowing as I thought you were?”

“Shut up, Bill.” Dipper ground out, finishing his count and setting some money aside before putting a certain amount back into the register.

Bill snickered, absolutely amused by this situation and began tidying up the shop to look busy, “You know, Pine Tree,” He started conversationally, “Maybe I will accept one of these dates.”

“Bill. No.”

“Do you think one of those girls would accept? I think gifts are used in courtship, right?” Bill continued. “Screaming heads? Skinned rabbits?”

“Bill, I swear to God,” Dipper interrupted. “Don’t you even try to make trouble for us. Don’t go on a date with anyone.”

“What are you going to do about it?” Bill challenged with a smug grin.

Dipper narrowed his eyes. He should’ve known that Bill was trying to make a new deal. This was all some stupid ruse, but Dipper knew that if he denied Bill at least an offer, then Bill was going to do something really messed up despite behaving himself so far.

“What do you want?”

“Why, Pine Tree, I’m offended,” Bill started dramatically, putting his hand to his chest in mock offense. He grinned as Dipper’s expression became more annoyed. “Your bed.”

“You want to sleep in my bed?!” Dipper asked. “Where am I going to sleep?”

He knew the answer though.

Bill wanted Dipper to suffer so he’d be doomed to sleep on the cot for God knows how long.

“In the bed with me,” Bill replied absently, straightening a couple boxes of zombie bobbleheads.

Dipper choked on air and nearly dropped the change he was holding. “What?!”

“You heard me, kid,” Bill was grinning again. Like a cat that had a mouse cornered. “It’s big enough for the both of us and it’s getting colder. I was freezing last night.”

“No way.” Dipper practically snarled.

“Do you think women would prefer a necklace made of deer teeth or bear teeth?” Bill asked conversationally. “I think maybe mixing it up and then warping reality and having an interdimensional beast for dinner.”

“Fine!” Dipper yelled.

Bill strode across the room and stretched his hand out across the counter towards Dipper, flashing blue flame already covering Bill’s hand. “Shake on it.”

Dipper practically snarled in frustration and took Bill’s hand in a firm shake.

“Atta boy, Pine Tree,” Bill practically cooed and Dipper couldn’t help but hate himself for so easily getting tricked into another deal.

Bill knew him too well and was manipulating it.

Things were going to get dangerous and Dipper had no idea how to stop it.

Mabel poked her head out from behind the door to the house and smiled, “Dinner’s almost ready,” She sang. “And Dipper, can you guys go grocery shopping tomorrow? I’m behind on my orders so I can’t do it.”

“Yeah, no problem,” Dipper assured. “I can do it.”

“And I can help,” Bill grinned at Dipper, earning an unimpressed look.

Mabel, however, gave them a toothy smile. “Thanks! You guys are the best!”

“Anytime, Shooting Star,” Bill practically purred and Dipper glared at him. Not because Dipper didn’t like Bill chatting so playfully with Mabel, he knew that would happen because of their personalities, but he didn’t like how flirtacious it seemed on Bill’s part.

Dipper trusted Mabel but he didn’t trust Bill one bit.

Mabel laughed, “Oh, you. Come get dinner.” She joked before going back into the house.

Bill was about to move to the door when Dipper stretched across the counter and grabbed his arm. “Wait a sec.”

“What, Pine Tree?” Bill asked impatiently, “Dinner’s ready.”

“Don’t forget our deal,” Dipper scowled, “It includes Mabel too

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"เพราะในขณะที่คุณต้องการแกล้งทำ มนุษย์ เริ่มเป็นกระบวย "คุณไม่สามารถเชื่อมต่อกับคนอารมณ์ แม้ไม่รู้วันใดจะ เป็นอันตรายได้ คุณบ้า คุณจะไล่คนเมื่อคุณอยู่ใน เดียวตาม-""กระบวย" Mabel บ ๆ elbowing พี่ยากในด้านการ"อะไร" เรียกร้องกระบวย ละเว้นบิลดูอุ่น "เขาถาม""คุณไม่จำเป็นต้องหยาบดังนั้น, " เธอ hissed ก่อน frowning ที่เก็บเงิน "เขาไม่ได้หมายความ ว่า เธอมั่นใจ "เขาอยู่ไม่พอเพียงที่หญิงมากชอบคุณมากกว่าที่คุณ""ไม่จริง"รายการสว่างขึ้นแบบว่า "จริง ๆ หรือ""เข้าถึงด่วน คุณควรได้เห็นเขาในวิทยาลัย Mabel เปิดเผยกระบวยรู้สึกร้อนหน้าเขาขึ้น "Mabel""ฉันไม่มีปัญหากับเด็กชาย เธอ bragged ละเว้น พี่ชายของเธอ"แต่กระบวยจะรับรวม และขับเหงื่อทั่วคนที่เขาชอบจริงๆ""บอกฉันเพิ่มเติม ดาว""ไม่"Mabel หัวเราะ และ winked ที่ตั๋ว "หลัง" เธอสัญญาว่า "ฉันจะไปเริ่มต้นในอาหารเนื่องจากเป็นคืนของฉัน พวกคุณสามารถปิด"กระบวย grumbled ด้วยความโกรธในขณะที่ตั๋วพยักหน้า และโบกเธอออกเงียบสงบชำระกระบวยและตั๋ว ทั้งสองของพวกเขามักจะมีช่วงเวลาเหล่านี้เมื่อ Mabel ทิ้งห้องไว้ พวกเขาจะนั่งเงียบ ทำสิ่งที่พวกเขามักจะทำในความเงียบ และอดทนรอการแบ่ง และพูดอะไรอีก พวกเขาก็สวยในผู้ชนะการรบเวลานี้ กระบวยชนะ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกเช่นนั้น"คุณบอกว่า คุณไม่เป็นโลกรู้เป็นผมคิดว่า คุณ""ปิดขึ้นค่า กระบวยพื้นดิน จบเขานับจำนวน และตั้งเงินไว้ก่อนย้ายบางส่วนกลับเข้าสู่การลงทะเบียนบิล snickered อย่างขบขัน ด้วยสถานการณ์นี้ และเริ่มอาดร้านดูวุ่นวาย "คุณทราบ ต้นสน เขาเริ่ม conversationally "อาจจะยอมรับหนึ่งวันที่เหล่านี้ ""บิล หมายเลข""คุณคิดว่า หญิงเหล่านั้นอย่างใดอย่างหนึ่งจะยอมรับหรือไม่ ผมคิดว่า ของขวัญที่ใช้ในการเกี้ยวพาราสี ขวา" เก็บเงินอย่างต่อเนื่อง "จุดหัว ผิวกระต่ายหรือไม่""บิล ข้าพเจ้าขอสาบานต่อพระเจ้า กระบวยขัดจังหวะ "ไม่ได้พยายามปัญหาสำหรับเรา อย่าไปวันกับทุกคน""สิ่งคุณจะทำมัน รายการท้าทายกับเวลา smugกระบวยประชากรตาของเขา เขาควรได้ทราบว่า เงินพยายามทำให้การจัดการใหม่ นี้ทีโง่ทั้งหมดบางอย่าง แต่กระบวยรู้ว่า หากเขาปฏิเสธเงินน้อยข้อเสนอ แล้วเงินกำลังจะทำอะไรจริง ๆ messed ขึ้นแม้จะทำตัวเองจน"คุณต้อง""ทำไม ต้นสน ฉันเคือง ตั๋วเริ่มอย่างมาก ให้มือเข้าอกในรุกจำลอง เขา grinned เป็นนิพจน์ของกระบวยกลายเป็นรำคาญมาก "เตียงนอนของคุณ""คุณต้องการนอนเตียงของฉัน!" กระบวยที่ถาม "ที่ฉันจะนอน"แม้ว่าเขารู้คำตอบตั๋วต้องกระบวยรับเพื่อเขาจะมีวาระนอนบนเปลสำหรับพระเจ้ารู้ว่านานแค่ไหน"ในเตียงกับฉัน เงินตอบ absently ยืดกล่องคู่ของผีดิบ bobbleheadsกระบวยสำลักบนอากาศ และเกือบตกลงเปลี่ยนแปลงเขาได้จับ "อะไร!""คุณได้ยินฉัน เด็ก, " ตั๋วได้ยิ้มอีกครั้ง เหมือนแมวที่มีเมาส์จนมุม "ก็ใหญ่พอสำหรับทั้งสองของเรา และได้รับอากาศเย็น ฉันถูกหยุดเมื่อคืน""วิธีการ" กระบวย snarled จริง"คุณคิดว่า ผู้หญิงจะต้องการสร้อยคอทำจากฟันกวาง หรือหมีฟัน" รายการถาม conversationally "ผมคิดอาจจะผสมขึ้นแล้วแปรปรวนความจริง และมีสัตว์ interdimensional สำหรับมื้อเย็น"ดี" กระบวยที่ตะโกนบิล strode ห้อง และยืดมือของเขาออกในเคาน์เตอร์ต่อกระบวย กระพริบไฟสีฟ้าแล้วครอบมือของตั๋ว "เขย่ามัน"กระบวยจริง snarled ในแห้ว และเอาบิลมือสั่นแน่น"อัตตาบอย ต้นสน ตั๋วจริง cooed และกระบวยไม่สามารถช่วยได้ แต่เกลียดตัวเองสำหรับอย่างการถูกหลอกในเรื่องอื่น เก็บเงินรู้จักเขาดีเกินไป และถูกจัดการกับมันสิ่งที่จะได้รับอันตราย และกระบวยมีความคิดวิธีการที่จะหยุดMabel สะกิดหัวออกจากด้านหลังประตูบ้านของเธอ และยิ้ม อาหารเย็นของ"เกือบจะพร้อม" เธอร้อง "และกระบวย สามารถพวกคุณไปช้อปปิ้งวันพรุ่งนี้ ผมหลังใบสั่งของฉันดังนั้นฉันไม่สามารถทำได้""ใช่ ไม่มีปัญหา กระบวยที่มั่นใจ "ฉันทำ""และฉันสามารถช่วย รายการ grinned ที่กระบวย รายได้มองไม่รู้สึกประทับใจMabel อย่างไรก็ตาม ให้พวกเขายิ้มแก้ม "ขอบคุณ พวกคุณที่ดีสุด""ทุกที่ทุกเวลา ดาวยิง ตั๋วจริง purred และกระบวย glared ที่เขา ไม่ใช่ เพราะกระบวยไม่ชอบรายการสนทนาเพื่อเล่นกับ Mabel เขารู้ที่จะเกิดขึ้นเนื่องจากบุคลิกของพวกเขา แต่เขาไม่ชอบวิธี flirtacious ดูเหมือนในส่วนของเงินกระบวยที่ Mabel ที่เชื่อถือได้ แต่เขาไม่เชื่อถือตั๋วหนึ่งบิตMabel หัวเราะ, " Oh คุณ มารับอาหารค่ำ" เธอพูดติดตลกก่อนจะกลับบ้านตั๋วถูกจะ ย้ายประตูเมื่อกระบวยยืดข้ามเคาน์เตอร์ และคว้าแขนของเขา "รอวินาที""อะไร ต้นสน" ถามตั๋ว impatiently "มื้อค่ำของพร้อม""อย่าลืมเรื่องของเรา กระบวย scowled "รวม Mabel เกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

" เพราะในขณะที่คุณชอบที่จะแกล้งคุณ' ไม่ได้เป็นมนุษย์ " กระบวยเริ่มต้น " คุณสามารถ' T เชื่อมต่อกับทุกคนอารมณ์ คุณ didn ' T ได้รู้ว่าสิ่งวันที่เป็น คุณ' re อันตราย คุณ' re บ้า คุณ' วันที่ไล่ล่าคนที่ออกไปเมื่อคุณ' re บนพื้นฐานเดียวและหนึ่ง- " " ! กระบวย" . เบลดุข้อศอกพี่ชายของเธออย่างหนักในด้าน" อะไร " กระบวยเรียกร้องละเว้นบิล' ดูอุ่น S, " เขา ถาม! " " คุณ didn ' t มีจะหยาบเช่นนั้น" เธอขู่ฟ่อก่อนหน้ามุ่ยที่บิล. " เขา didn ' T หมายถึงว่า" เธอมั่นใจ " เขา' s อารมณ์เสียเพียงว่าสาว ๆ มากขึ้นเช่นเดียวกับคุณมากกว่าที่คุณ. " " ไม่เป็นความจริง! " บิลสว่างบิตที่ว่า " จริงเหรอ? " " ฮึคุณควร' เคยเห็นเขาในวิทยาลัย " เบลปรับทุกข์. กระบวยรู้สึกว่าใบหน้าของเขาร้อนขึ้น " เบล! " " ผมไม่มีปัญหากับเด็ก" เธอก้อไม่สนใจพี่ชายของเธอ " แต่กระบวยจะได้รับจริงๆขั้นต้นและขับเหงื่อรอบคนที่เขาชอบ. " " บอกฉันเพิ่มเติม, ดาวยิง! " " Don ' T! " มาเบลหัวเราะและขยิบตาให้บิล. " ต่อมา. " เธอ สัญญาว่า. " ฉัน' m จะไปเริ่มต้นในการรับประทานอาหารค่ำตั้งแต่มัน' s ของฉันคืน พวกคุณสามารถปิด? " กระบวยบ่นด้วยความโกรธในขณะที่บิลพยักหน้าและโบกมือให้เธอออก. เงียบสงบตัดสินมากกว่ากระบวยและบิล ทั้งคู่มักจะมีช่วงเวลาเหล่านี้เมื่อมาเบลออกจากห้องไป พวกเขา' วันที่นั่งอยู่ในที่เงียบสงบทำในสิ่งที่พวกเขามักจะไม่ได้อยู่ในความเงียบและการอดทนรออื่น ๆ ที่จะทำลายและพูดอะไร พวกเขาได้สวยแม้ในผู้ได้รับรางวัลการต่อสู้เหล่านี้. เวลานี้กระบวยชนะ แต่มัน didn ' T รู้สึกเช่นนั้น. " คุณจะบอกฉันว่าคุณ' อีกครั้งไม่เหมือนโลกรู้ว่าเป็นฉันคิดว่าคุณเป็น? " " หุบปากบิล" ดาวไถดินออกจบการนับของเขาและการตั้งค่าเงินกันก่อนที่จะวางจำนวนหนึ่งกลับเข้ามาในการลงทะเบียน. บิล snickered อย่างขบขันโดยสถานการณ์นี้และเริ่มการจัดเก็บค่าร้านค้าที่จะมองไม่ว่าง" คุณจะรู้ว่าต้นสน " เขา เริ่ม conversationally, " บางทีฉันอาจจะยอมรับเป็นหนึ่งในวันที่เหล่านี้. " " บิล เลข" " คุณคิดว่าเป็นหนึ่งในสาวเหล่านั้นจะยอมรับ? ผมคิดว่าของขวัญที่จะใช้ในการเกี้ยวพาราสีใช่มั้ย? " บิลต่อเนื่อง. " กรีดร้องหัว? กระต่ายผิว? " " บิลฉันสาบานกับพระเจ้า " กระบวยขัดจังหวะ. " ดอน' T คุณได้พยายามที่จะสร้างความเดือดร้อนให้กับเรา ดอน' T ไปในวันที่กับทุกคน. " " คุณมีอะไรจะทำอย่างไรกับมัน? " บิลท้าทายพร้อมกับรอยยิ้มพอใจในตัวเอง. กระบวยหรี่ตาของเขา เขาควรจะ' ได้รู้จักกันว่าบิลพยายามที่จะทำให้ข้อตกลงใหม่ ทั้งหมดนี้เป็นบางอุบายโง่ แต่กระบวยรู้ว่าถ้าเขาปฏิเสธบิลอย่างน้อยข้อเสนอแล้วบิลจะทำบางสิ่งบางอย่างจริงๆ messed ขึ้นแม้จะมีพฤติกรรมตัวเองเพื่อให้ห่างไกล. " คุณต้องการอะไร? " " ทำไมต้นสนฉัน' m โกรธเคือง" บิลเริ่มต้นอย่างรวดเร็วเอามือของเขาไปที่หน้าอกของเขาในการกระทำผิดกฎหมายการเยาะเย้ย เขายิ้มเป็นกระบวย' แสดงออก s กลายเป็นรำคาญมากขึ้น. " เตียงของคุณ. " " คุณต้องการที่จะนอนหลับอยู่บนเตียงของฉัน ?! " กระบวยถาม. " ไหนฉันจะนอน? " เขารู้คำตอบว่า. บิลอยากที่จะประสบกระบวย เพื่อให้เขา' ต้องการจะถึงวาระที่จะนอนบนเปลสำหรับพระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่านานแค่ไหน. " ในเตียงกับฉัน " บิลตอบ์อย่างเลื่อนลอยยืดกล่องคู่ของ bobbleheads ผีดิบ. กระบวยสำลักอากาศและลดลงเกือบเปลี่ยนแปลงเขาถือ" อะไร ?! " " คุณได้ยินฉัน, เด็ก, " บิลยิ้มอีกครั้ง เหมือนแมวที่มีเมาส์แต้ม. " มัน' s ขนาดใหญ่พอสำหรับทั้งสองของเราและมัน' s รับอากาศหนาว ฉันถูกแช่แข็งคืนที่ผ่านมา. " " ไม่มีทาง. " กระบวยคำรามจริง. " คุณคิดว่าผู้หญิงจะชอบสร้อยคอที่ทำจากฟันกวางหรือหมีฟัน? " บิลถาม conversationally. " ผมคิดว่าอาจจะผสมมันขึ้นแล้วแปรปรวนความเป็นจริงและ มีสัตว์หลากมิติสำหรับอาหารค่ำ. " " ดี! " กระบวยตะโกน. บิลก้าวข้ามห้องและเหยียดมือของเขาออกไปทั่วเคาน์เตอร์ต่อกระบวยการกระพริบไฟสีฟ้าแล้วครอบคลุมบิล' มือ s. " เขย่าบน. " กระบวยคำรามจริง ในแห้วและเอาบิล' มือในสั่น บริษัท. " เด็กเก่งต้นสน " บิลจริง cooed และกระบวย couldn ' T ช่วย แต่เกลียดตัวเองได้อย่างง่ายดายได้รับการหลอกให้จัดการอีก. บิลรู้จักเขาดีเกินไปและได้รับการจัดการ มัน. สิ่งที่กำลังจะได้รับอันตรายและกระบวยมีความคิดวิธีที่จะหยุดมันไม่มี. เบลแหย่หัวของเธอออกจากหลังประตูไปที่บ้านและยิ้ม " ดินเนอร์' s พร้อมเกือบ" เธอร้องเพลง. " และดาวไถ, คุณสามารถ คนไปช้อปปิ้งร้านขายของชำวันพรุ่งนี้? ฉัน' m ที่อยู่เบื้องหลังในการสั่งซื้อของฉันดังนั้นฉันสามารถ' T do it. " " ใช่ไม่มีปัญหา " กระบวยมั่นใจ. " ฉันสามารถทำมัน. " " และผมสามารถช่วย " บิลยิ้มที่กระบวยรายได้รูปลักษณ์ที่ประทับใจเบล แต่ให้พวกเขามีรอยยิ้มฟัน. " ขอบคุณ! พวกคุณที่ดีที่สุด! " " Anytime, ดาวตก" บิลจริง purred และกระบวยจ้องไปที่เขา ไม่ได้เพราะกระบวย didn ' T เหมือนบิลพูดคุยเพื่อให้สนุกสนานกับเบลเขารู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเพราะบุคลิกของพวกเขา แต่เขา didn ' T ชอบวิธี flirtacious มันดูเหมือนบิล' ส่วนเอส. กระบวยที่เชื่อถือได้มาเบล แต่เขา didn ' T ไว้วางใจบิล หนึ่งบิต. มาเบลหัวเราะ " โอ้คุณ มารับอาหารเย็น. " เธอพูดติดตลกก่อนที่จะกลับเข้ามาในบ้าน. บิลได้เกี่ยวกับการย้ายไปยังประตูเมื่อกระบวยทอดข้ามเคาน์เตอร์และคว้าแขนของเขา. " รอ Sec. " " อะไรต้นสน? " บิลถามอย่างหงุดหงิด, " ดินเนอร์' s พร้อม. " " Don ' t ลืมข้อตกลงของเรา" กระบวย scowled, " ซึ่งจะรวมถึงเบลมากเกินไป