I walked into Richard Linklater's S

I walked into Richard Linklater's SLACKER not knowing for sure what to expect. I think that is the best way to experience this film. I wouldn't exactly put this film under 'Comedy', if I ran my own video store. I would invent the category 'Post-Film School Experimental Piece' and place it under that. Because that is just what it is, but don't let that repulse you. It is very interesting and has the power to warp you in what seems like one shot throughout a day and night in a college town of Austin, Texas.

The true life preserver of this film is the sure directorial hand and witty script of Linklater. I enjoy the matter-of-fact philosophy within the dialogue of Linklater movies, (DAZED & CONFUSED, BEFORE SUNRISE)it is especially heavy here. It's fun watching the weirdos in this movie, like the video-obsessed droid who prefers taped sequences over reality or the chick with Madonna's pap smear (eewww!!) But it's almost frightening when you come upon a character very much like yourself.

But the movie most successfully gives us a town populated by characters we actually believe are living their aimless life in front of us. Minute-by-minute plays that intricately connect into a long string of slacker beads. These characters belong to the counter-culture where neurosis comes naturally and there are hardly skeptics anywhere. Where conversations find the metaphysical levels of funny postcards.

Later in the future, we will trip upon this movie again and find it more as being a time capsule of the early 90s than a semi-experimental comedy by a director most known for his insights of the sub-culture living inside their own heads.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันเดินไปขี้เกียจริชาร์ด Linklater ไม่รู้แน่นอนสิ่งที่คาดหวัง ผมคิดว่า คือวิธีดีที่สุดกับประสบการณ์ภาพยนตร์นี้ ฉันว่าจะไม่ใส่ฟิล์มนี้ภายใต้ 'ตลก' ถ้าฉันวิ่งเก็บวิดีโอของตัวเอง ฉันจะสร้างประเภท 'ฟิล์มหลังโรงเรียนทดลองชิ้น' และสถานที่ เนื่องจากเป็น เพียงสิ่งที่มันเป็น แต่อย่าปล่อยให้ repulse คุณ มันน่าสนใจมาก และมีเส้นยืนคุณในสิ่งเหมือนยิงหนึ่งตลอดทั้งวันและคืนวิทยาลัยเมืองของ Austin เท็กซัสชูชีพจริงฟิล์มนี้เป็นกรรมการบริษัทแน่มือและสคริปต์ไหวพริบของ Linklater ผมสนุกกับปรัชญา matter-of-fact ในบทสนทนาของหนัง Linklater, (DAZED & CONFUSED เที่ยว) มันจะหนักโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่นี่ มันสนุกดู weirdos ในหนังเรื่องนี้ เช่น droid เสือหิววิดีโอที่ชอบน้องแอนลำดับจริงหรือเจี๊ยบกับตรวจภายของพระแม่มารีใน (eewww) แต่ก็น่ากลัวเกือบเมื่อมาตามตัวอักษรมากเช่นตัวเองแต่ภาพยนตร์ประสบความสำเร็จมากที่สุดทำให้เมืองประชากร โดยตัวเราจริงเชื่อว่า อาศัยอยู่ที่ชีวิตของพวกเขา aimless เกตุ เล่นนาทีโดยนาทีที่เชื่อมต่อเป็นสายยาวของลูกปัด slacker ประณีต ตัวอักษรเหล่านี้เป็นของแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมที่โรคประสาทมาตามธรรมชาติ และมีแทบไม่สงสัยเลย ที่สนทนาหาระดับที่ขัดแย้งของโปสการ์ดตลก Later in the future, we will trip upon this movie again and find it more as being a time capsule of the early 90s than a semi-experimental comedy by a director most known for his insights of the sub-culture living inside their own heads.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันเดินเข้าไปในคนขี้เกียจริชาร์ดเคร์ไม่ทราบว่าสิ่งที่คาดหวัง ผมคิดว่าเป็นวิธีที่ดีที่สุดจะได้สัมผัสกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ฉันจะไม่ได้ว่าจะนำภาพยนตร์เรื่องนี้อยู่ภายใต้ 'ตลก' ถ้าฉันวิ่งเก็บวิดีโอของตัวเอง ฉันจะคิดค้นประเภท 'โพสต์ภาพยนตร์ในโรงเรียนทดลองชิ้นและวางไว้ภายใต้ เพราะเห็นว่าเป็นเพียงแค่ว่ามันคืออะไร แต่ไม่ได้แจ้งให้ที่ขับไล่คุณ เป็นที่น่าสนใจมากและมีอำนาจในการวาร์ปคุณในสิ่งที่ดูเหมือนว่าคนหนึ่งถูกยิงตลอดทั้งกลางวันและกลางคืนในเมืองวิทยาลัยออสติน, เท็กซัส. ดำรงชีวิตที่แท้จริงของภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นผลงานการกำกับมือแน่ใจและสคริปต์ไหวพริบของเคร์ ผมสนุกกับเรื่องของความเป็นจริงที่อยู่ในปรัชญาการเจรจาในภาพยนตร์ที่เคร์ (มึนงงและสับสนก่อนพระอาทิตย์ขึ้น) มันเป็นหนักโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่นี่ มันสนุกที่ดูวิปริตในหนังเรื่องนี้เหมือนหุ่นยนต์วิดีโอหมกมุ่นที่ชอบบันทึกเทปลำดับมากกว่าความเป็นจริงหรือเจี๊ยบกับตรวจ Pap smear ของมาดอนน่า (ที่ eewww !!) แต่มันเป็นเรื่องที่น่ากลัวเกือบเมื่อคุณมาถึงตัวละครอย่างมากเช่นตัวเอง. แต่ ภาพยนตร์ส่วนใหญ่ที่ประสบความสำเร็จจะช่วยให้เราเป็นเมืองที่มีประชากรโดยตัวละครที่เราจะเชื่อว่าจะใช้ชีวิตอย่างไร้จุดหมายของพวกเขาในหน้าของเรา นาทีโดยนาทีละครที่ประณีตเชื่อมต่อเป็นสายยาวของลูกปัดขี้เกียจ ตัวอักษรเหล่านี้อยู่ในเคาน์เตอร์วัฒนธรรมที่โรคประสาทมาจากธรรมชาติและมีแทบจะทุกที่คลางแคลง ในกรณีที่การสนทนาพบว่าระดับเลื่อนลอยโปสการ์ดตลก. ต่อมาในอนาคตเราจะเดินทางเมื่อหนังเรื่องนี้อีกครั้งและพบว่ามันมากขึ้นในฐานะที่เป็นแคปซูลเวลาของช่วงต้นยุค 90 กว่าตลกกึ่งทดลองโดยผู้อำนวยการที่รู้จักกันมากที่สุดสำหรับข้อมูลเชิงลึกของเขา ชีวิตวัฒนธรรมย่อยที่อยู่ภายในหัวของตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันเดินเข้าไปในของริชาร์ด ลิ้งค์เลเตอร์หย่อนไม่รู้ว่าสิ่งที่คาดหวัง ฉันคิดว่านั่นเป็นวิธีที่ดีที่สุดเพื่อประสบการณ์ของหนังเรื่องนี้ ฉันไม่ใส่ภาพยนตร์นี้ภายใต้ ' ตลก ' ถ้าฉันวิ่งเก็บวิดีโอของฉันเอง ฉันจะคิดค้นประเภทโรงเรียนภาพยนตร์โพสต์ทดลองชิ้น ' และสถานที่ที่ภายใต้ เพราะนั่นคือสิ่งที่มันเป็น แต่อย่าให้มันมาขับไล่คุณมันเป็นที่น่าสนใจมากและมีอำนาจในการวาร์ป คุณในสิ่งที่ดูเหมือนว่าจะยิงได้ตลอดทั้งกลางวันและกลางคืนในเมืองวิทยาลัยของ Austin , Texas .

ที่แท้จริงต้องปกป้องชีวิตของหนังเรื่องนี้คือมือว่า ผู้กำกับและสคริปต์ไหวพริบของลิงค์เลเตอร์พูด ผมชอบเรื่องของปรัชญาความจริงภายในบทสนทนาของ ลิ้งค์เลเตอร์ภาพยนตร์ ( งง&สับสนก่อนพระอาทิตย์ขึ้น ) มันหนักโดยเฉพาะตรงนี้มันสนุกดูแวมไพร์ในหนังเรื่องนี้เช่นวิดีโอครอบงำ Droid ที่ชอบบันทึกลำดับมากกว่าความจริง หรือ เจี๊ยบกับมาดอนน่าแป๊ปสเมียร์ ( eewww ! ! ) แต่มันเกือบจะน่ากลัวเมื่อคุณมาถึงตัวละครมากเหมือนตัวเอง

แต่หนังส่วนใหญ่เรียบร้อยแล้วให้เราเป็นเมืองที่มีประชากรโดยตัวละครที่เราเชื่อว่าเป็นชีวิตไร้จุดหมายของพวกเขาในด้านหน้าของพวกเรานาทีโดยนาทีเล่นประณีตเชื่อมต่อเป็นสายยาวของคนขี้เกียจลูกปัด อักขระเหล่านี้ เป็นของเคาน์เตอร์วัฒนธรรมที่ประสาทมาตามธรรมชาติและมีแทบจะไม่สงสัยเลย ที่การสนทนาหาระดับอภิปรัชญาของโปสการ์ดตลก

ต่อไปในอนาคตพวกเราจะเดินทาง เมื่อหนังเรื่องนี้อีกครั้ง และพบมากขึ้นเป็นแคปซูลเวลาในช่วงต้นทศวรรษที่ 90 กว่ากึ่งทดลองโดยผู้กำกับตลกที่สุดที่รู้จักสำหรับข้อมูลเชิงลึกของซับวัฒนธรรมอยู่ในหัวของตัวเอง