Duncan constructed her dances aroun

Duncan constructed her dances around a series of very large, sweeping, natural gestures which seemed to grow out of the music of Chopin, Beethoven, and Wagner to which she danced. Duncan did not endow her gestures with specific meanings; she used gesture to express the rhythmical and emotional qualities of the music.86 The artists who portrayed her were inspired by how much the dancer could convey through relatively simple steps. Robert Henri explained, “Isadora Duncan … carries us through a universe in a single movement of her body. Her hand alone held aloft becomes a shape of infinite significance. Yet her gesture, in fact, can only be the stretch of an arm or the stride of a normal human body.”87
Isadora Duncan influenced Arthur B. Davies (1862-1928) in the creation of his modernist masterwork, Dancers (1914-1915) [Fig. 2.33]. Davies’s mistress, Edna Potter, was a dancer, and The dancer’s rejection of traditional ballet in favor of a dance inspired by natural gestures paralleled the rejection of mimetic representation by many of the visual artists in the early years of the twentieth century. Duncan’s dancing helped inspire American artists Arthur B. Davies, John Sloan, Robert Henri, and Abraham Walkowitz to strip their work of nonessentials and embrace modernist forms of expression.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดันแคนสร้างเธอเต้นรอบชุดขนาดใหญ่ แก้ว รูปแบบลายเส้นธรรมชาติที่ดูเหมือนจะเติบโตจากดนตรีของโชแปง บีโธเฟน และวากเนอร์ที่เธอเต้น ดันแคนได้ endow ท่าทางเธอ มีความหมายเฉพาะ เธอใช้รูปแบบลายเส้นเพื่อแสดงคุณภาพทางอารมณ์ และจังหวะของเพลง86 ศิลปินที่เซ็กส์เธอได้แรงบันดาลใจ โดยจำนวนนักเต้นที่สามารถถ่ายทอดขั้นตอนค่อนข้างง่าย โรเบิร์ตอออธิบาย, " Isadora ดันแคน...นำเราผ่านจักรวาลในการเคลื่อนไหวร่างกายเดียวกัน มือของเธอคนเดียวจัดโรงแรมอลอฟท์กลายเป็น รูปร่างไม่สำคัญ ยัง ท่าทางของเธอ ในความเป็นจริง สามารถก้าวของมนุษย์ปกติของร่างกายหรือยืดของแขน"87
ดันแคน Isadora อิทธิพลอาเธอร์ B. เดวีส์ (1862-1928) ในการสร้างของ masterwork เขาบุกเบิก นักเต้น (1914-1915) [Fig. 2.33] เล็กของเดวีส์ Edna พอตเตอร์ นักเต้น ถูก และการปฏิเสธของนักเต้นบัลเล่ต์แบบดั้งเดิมสามารถเต้นรำรูปแบบลายเส้นธรรมชาติบันดาลแห่งดวงปฏิเสธ mimetic แสดง โดยศิลปินภาพมากมายในช่วงปีแรก ๆ ของศตวรรษที่ยี่สิบ การเต้นรำของดันแคนช่วยสร้างแรงบันดาลใจอเมริกันศิลปินอาร์เธอร์ B. เดวิส จอห์นสโลน โรเบิร์ตออ และอับราฮัม Walkowitz จะทำงานของ nonessentials และรูปแบบวิธีกอดของนิพจน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดันแคนสร้างเต้นรำเธอรอบชุดของขนาดใหญ่มากกวาดท่าทางที่เป็นธรรมชาติซึ่งดูเหมือนจะงอกออกมาจากเพลงของโชแปง, เบโธเฟนและวากเนอร์ที่เธอเต้นรำ ดันแคนไม่ได้ยกท่าทางของเธอมีความหมายที่เฉพาะเจาะจง เธอใช้ท่าทางในการแสดงที่มีคุณภาพจังหวะและอารมณ์ของ music.86 ศิลปินที่ภาพของเธอถูกแรงบันดาลใจจากเท่าใดนักเต้นสามารถถ่ายทอดผ่านขั้นตอนที่ค่อนข้างง่าย โรเบิร์ตอองรีอธิบาย "ดันแคนอิซาดอร่า ... ดำเนินการเราผ่านจักรวาลในการเคลื่อนไหวเดียวของร่างกายของเธอ มือของเธอคนเดียวชูจะกลายเป็นรูปทรงที่มีความสำคัญที่ไม่มีที่สิ้นสุด . แต่ท่าทางของเธอในความเป็นจริงเพียง แต่จะสามารถยืดแขนหรือกางเกงของร่างกายมนุษย์ปกติ "87
อิซาดอร่าดันแคนอิทธิพลอาร์เธอร์บีเดวีส์ (1862-1928) ในการสร้างงานชิ้นเอกสมัยของเขาเต้น (1914 - 1915) [รูป 2.33] นายเดวีส์, เอ็ดน่าพอตเตอร์เป็นนักเต้นและนักเต้นการปฏิเสธของบัลเล่ต์แบบดั้งเดิมในความโปรดปรานของการเต้นแรงบันดาลใจจากธรรมชาติท่าทางขนานการปฏิเสธของการแสดงการลอกเลียนแบบโดยหลายศิลปินทัศนศิลป์ในปีแรกของศตวรรษที่ยี่สิบ การเต้นของดันแคนช่วยสร้างแรงบันดาลใจของศิลปินอเมริกันอาร์เธอร์บีเดวีส์, จอห์นสโลน, โรเบิร์ตอองรีและอับราฮัม Walkowitz จะตัดการทำงานของพวกเขา nonessentials และโอบกอดรูปแบบสมัยใหม่ในการแสดงออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดันแคนสร้างเต้นของเธอรอบชุดใหญ่มาก , กวาด , ธรรมชาติ ท่าทางที่ดูเหมือนจะเติบโตออกมาจากเพลงของโชแปงเบโทเฟนและ Wagner ที่เธอเต้น ดันแคนไม่ได้บริจาค ท่าทางของเธอที่มีความหมายเฉพาะ เธอใช้ท่าทางแสดงคุณสมบัติเป็นจังหวะและอารมณ์ของเพลง86 ศิลปินที่เห็นเธอได้แรงบันดาลใจโดยเท่าใดนักเต้นสามารถถ่ายทอดผ่านขั้นตอนที่ค่อนข้างง่าย โรเบิร์ตเฮนรี่อธิบาย " โดล่า ดันแคน . . . นำพาเราผ่านจักรวาลในขบวนการเดียวของร่างกายของเธอ มือของเธอคนเดียวชูกลายเป็นรูปร่างอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แต่ท่าทางของเธอ ในความเป็นจริง สามารถยืดแขน หรือกางเกงของร่างกายมนุษย์ทั่วไป 87
"โดล่า ดันแคน อิทธิพล อาร์บี เดวีส์ ( 1862-1928 ) ในการสร้างผลงานชิ้นเอกของเขาสมัยใหม่ นักเต้น ( 1914-1915 ) [ ภาพที่ 2.33 ] เดวีส์ เมียน้อยของ เอ็ดน่า พอตเตอร์ เป็นนักเต้นและนักเต้นบัลเลต์แบบดั้งเดิมในความโปรดปรานของการเต้นที่ได้รับแรงบันดาลใจจากท่าทางธรรมชาติได้ปฏิเสธการเป็นตัวแทนซึ่งล้อเลียนโดยมากของศิลปินทัศนศิลป์ ในช่วงปีแรกของศตวรรษที่ยี่สิบ ดันแคนเต้นช่วยดลใจศิลปินชาวอเมริกันอาเธอร์บีเดวิส , จอห์น สโลน โรเบิร์ต อองรีอับราฮัม walkowitz ไปยังแถบงานของที่ไม่จำเป็น และโอบกอดโมเดิร์นรูปแบบของการแสดงออก