The next 10 minutes changed my life

The next 10 minutes changed my life. He showed me the basic “theoretical”
structure of the blues. Then he paraded a few blues piano “licks” (a short combination
of notes, a musical phrase) that involved sliding off one note to another and
making discordant sounds by concurrently playing notes that were only one-half
step apart. In a matter of moments the hidden structures of the blues and rock were
revealed to me like the Apostle Paul on Highway 61. I mustered all my powers of
concentration to remember every spoken word and every played note of the
hallowed insights—the subjugated musical knowledge—granted to me. The lesson
ended when the piano player’s “woman” came into the practice room. “Well, well,”
she said looking at me with her dark brown eyes, “who do we have here?” The
pianist diverted her attention away from me, pulling her to him and kissing her
passionately. There was another lesson to be learned here, I remember thinking, but
it was best taught sans my alien presence. I ran all the way home, going over in my
mind everything I had learned. I rushed through the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นาทีถัดไปเปลี่ยนชีวิตของฉัน เขาแสดงให้ฉันเห็นพื้นฐาน "ทฤษฎี"โครงสร้างของเดอะบลูส์ แล้ว เขา paraded กี่บลูส์เปียโน "licks" (สั้นชุดบันทึกย่อ วลีดนตรี) ที่เกี่ยวข้องกับการเลื่อนออกจากบันทึกย่อหนึ่งไปยังอีก และทำเสียงขัดแย้งกัน โดยการเล่นพร้อมบันทึกย่อที่มีเพียงครึ่งหนึ่งขั้นตอนที่แยก ในเรื่องของช่วงเวลาที่ มีโครงสร้างที่ซ่อนบลูส์และร็อคเปิดเผยกับผมเช่น Paul อัครสาวกบนทางหลวงหมายเลข 61 ฉัน mustered อำนาจของฉันทั้งหมดของเข้มข้นจำทุกคำพูดและบันทึกทุกเล่นhallowed มอง — ความรู้ดนตรี subjugated — อนุญาตให้ฉัน บทเรียนสิ้นสุดเมื่อของเล่นเปียโน "ผู้หญิง" มาถึงห้องปฏิบัติการ "ดี ดีเธอกล่าวว่า มองฉัน ด้วยสีดำสีน้ำตาลดวงตาของเธอ "ที่เรามีที่นี่" ที่เปียโนเบี่ยงเบนความสนใจของเธอไปจากฉัน ดึงเธอกับเขา และจูบเธอศิลป มีบทเรียนอื่นได้เรียนรู้ที่นี่ ผมจำได้ว่า คิด แต่ส่วนถูกสอนนอยซานส์สถานะคนต่างด้าวของฉัน ผมวิ่งทางทุกบ้าน ไปเหนือในของฉันคิดทุกอย่างที่ฉันได้เรียนรู้ ผมวิ่งผ่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต่อไป 10 นาทีเปลี่ยนชีวิตของฉัน เขาแสดงให้ฉันพื้นฐาน "ทฤษฎี"
โครงสร้างของบลูส์ จากนั้นเขาก็เดินพาเหรดบลูส์ไม่กี่เปียโน "เลีย" (รวมกันสั้น ๆ
ของบันทึกวลีดนตรี) ที่เกี่ยวข้องกับการเลื่อนออกหนึ่งทราบไปยังอีกและ
ทำเสียงไม่ปรองดองกันโดยบันทึกการเล่นพร้อมกันว่ามีเพียงครึ่งหนึ่ง
ขั้นตอนที่แยกออกจากกัน ในเรื่องของการสักโครงสร้างที่ซ่อนอยู่ของบลูส์และร็อคได้รับการ
เปิดเผยว่าฉันชอบอัครทูตเปาโลบนทางหลวงหมายเลข 61 ผมรวบรวมพลังทั้งหมดของฉันของ
ความเข้มข้นที่จะจำทุกคำพูดและทุกโน้ตเล่นของ
ข้อมูลเชิงลึกที่สักการะบูชา-ความรู้ทางดนตรีปราบปราม -granted ให้ฉัน บทเรียน
สิ้นสุดเมื่อผู้เล่นเปียโนของ "ผู้หญิง" เข้ามาในห้องซ้อม "ดีดี"
เธอบอกว่ามองมาที่ฉันด้วยตาของเธอสีน้ำตาลเข้ม "ที่ทำเรามีที่นี่?"
นักเปียโนเบี่ยงเบนความสนใจของเธอไปจากฉันดึงเธอกับเขาและจูบเธอ
หลงใหล มีบทเรียนที่อื่นจะได้รับการเรียนรู้ที่นี่ผมจำได้ว่าคิด แต่
มันก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดสอนซันส์ปรากฏตัวของมนุษย์ต่างดาวของฉัน ฉันวิ่งตลอดทางบ้านไปกว่าฉันใน
ใจทุกอย่างที่ฉันได้เรียนรู้ ฉันวิ่งผ่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อีก 10 นาทีเปลี่ยนชีวิตของฉัน เขาให้ฉันดูพื้นฐาน " ทฤษฎี "
โครงสร้างของบลูส์ เขาก็แห่ไปไม่กี่บลูส์เปียโน " เลีย " ( สั้นรวมกัน
ของบันทึกวลีดนตรี ) ที่เกี่ยวข้องกับการเลื่อนปิดหมายเหตุหนึ่งไปยังอีกและ
เสียงแปร่ง โดยเป็นการเล่นโน้ตที่ถูกเพียงครึ่งหนึ่ง
ก้าวออกจากกันในเรื่องของช่วงเวลาที่ซ่อนโครงสร้างของเพลงบลูส์และร็อค
เปิดเผยเหมือนอัครสาวกเปาโลบนทางหลวงหมายเลข 61 ฉันรวบรวมพลังทั้งหมดของ
ความเข้มข้นที่จะจดจำทุกๆคำพูดและทุกเล่นโน๊ตของข้อมูลเชิงลึกที่เป็นเมืองขึ้น
ศักดิ์สิทธิ์ดนตรีความรู้ที่ได้รับมาให้ฉัน บทเรียนเปียโน
สิ้นสุดเมื่อผู้เล่นของ " ผู้หญิง " มาเข้าห้องซ้อม " ดี ดี "
เธอบอกว่าเธอมองฉันด้วยดวงตาสีน้ำตาลเข้ม " เรามีใครเนี่ย "
นักเปียโนเบี่ยงเบนความสนใจของเธอไปจากฉัน ดึงเธอให้เขา และจูบเธอ
อย่างตั้งใจ มีอีกบทเรียนที่จะต้องเรียนรู้ที่นี่ ผมจำได้ว่าเคยคิด แต่มันเป็นดีที่สุด
สอน Sans ของฉันมนุษย์ต่างดาวตน ฉันรีบวิ่งกลับบ้าน ไปในใจของฉัน
ทุกอย่างที่ฉันได้เรียนรู้ . ฉันวิ่งผ่าน