When I looked out the window, it wa

When I looked out the window, it was evening.
I sat on the bed absent-mindedly.
How many days have passed since then?
It doesn't really matter.
No matter how many days it has been.





Suddenly, there was a knock on the doorway.


"Rudi, may I?"


Looking up, Roxy was standing there.
Guess I left the door open.


"...Sensei."


It felt like it's been forever since I spoke.
Though my voice was so hoarse that I didn't know if Roxy heard it or not.


Roxy walked briskly towards me.
It felt strange.
I wonder why.
Ahh, I see, she doesn't have her robe on today.
She was wearing a very thin top and bottom clothing.
How unusual.


"Excuse me."


Saying that with a firm tone, Roxy sat next to me.
For a while, we sat in silence for a few seconds.
As if choosing her words, Roxy whispered.


"For a change of pace, would you like to come out with me?"
"...?"
"Yeah, there are a lot of magical items that you can't find on any other continents. If we look around here, it could turn out to be quite fun, you know?"
"No..."


I wasn't in the mood.


"I, I see."
"Sorry."


Roxy's invitation.
I understand she was trying to cheer me up.
Normally, I'd follow her like a dog.
However, I don't feel like it right now.


"..."
"...."


Again, silence filled the room.
Again, as if choosing her words, Roxy whispered.


"...It's regrettable what happened to Paul and Zenith."


Regrettable.
Is it fine to settle this with just the word regrettable?
Well, for Roxy, it's merely someone else's business.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อผมมองออกหน้าต่าง มันไม่เย็นผมนั่งบนเตียงนอน absent-mindedlyกี่วันแล้วตั้งแต่นั้นหรือไม่มันไม่ได้เรื่องจริง ๆไม่กี่วันก็ได้ทันใดนั้น มีเคาะบนประตู" Rudi พฤษภาคมฉัน? "ค้นหา Roxy ยืนเดาฉันด้านซ้ายประตูเปิด"...อาจารย์"มันรู้สึกเหมือนจะได้รับตลอดไปตั้งแต่ฉันพูดแม้ว่า เสียงของฉันถูกเครือดังนั้นที่ผมไม่รู้ว่าถ้าร็อกได้ยินมัน หรือไม่Roxy briskly เดินต่อฉันมันรู้สึกแปลก ๆฉันสงสัยว่า ทำไมตื่นเต้น เห็น เธอไม่ได้เสื้อคลุมของเธอในวันนี้เธอกำลังสวมใส่ด้านบนบางมากและเสื้อผ้าด้านล่างวิธีปกติ"ขอโทษ"คำพูดที่ มีเสียงของบริษัท Roxy นั่งติดกับฉันหนึ่ง เรานั่งในความเงียบกี่วินาทีถ้าเลือกคำของเธอ Roxy เกมส์"การเปลี่ยนแปลงของก้าว คุณต้องการออกมาพร้อมกับผม""...?""ใช่ มีมากมายของขลังที่คุณหาไม่พบในทวีปอื่น ๆ ถ้าเราดูที่นี่ มันสามารถเปิดออกจะสนุกมาก คุณรู้หรือไม่""หมายเลข" ...ฉันไม่ได้ในอารมณ์"ฉัน ฉันเห็น""ขออภัย"ของ Roxy เชิญเข้าใจเธอพยายามให้กำลังใจฉันโดยปกติ ฉันจะตามเธอเหมือนสุนัขอย่างไรก็ตาม ไม่รู้สึกเช่นนั้นขณะนี้"...""...."อีก เงียบเต็มไปห้องอีกครั้ง ถ้าเลือกคำของเธอ Roxy กระซิบ"...มันเป็นพอเกิดขึ้นกับ Paul และสุดยอด"พอในการจับคู่นี้ มีเพียงคำพอเป็นดี สำหรับ Roxy เป็นเพียงของธุรกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อผมมองออกไปนอกหน้าต่างมันเป็นช่วงเย็น.
ฉันนั่งอยู่บนเตียงอย่างเลื่อนลอย.
กี่วันที่ผ่านมาตั้งแต่นั้นจะเป็นอย่างไร
มันไม่สำคัญจริงๆ.
ไม่ว่ากี่วันจะได้รับ





ทันใดนั้นเสียงเคาะประตู. "ฤดีผมอาจจะ" มองขึ้นไปร็อกกำลังยืนอยู่ที่นั่น. คิดว่าฉันเปิดประตูทิ้งไว้. "... อาจารย์." มันให้ความรู้สึกเหมือนว่ามันจะได้รับตลอดตั้งแต่ผมพูด. แม้ว่า เสียงของฉันเป็นอย่างแหบแห้งที่ผมไม่ทราบว่าร็อกได้ยินหรือไม่. ร็อกเดินเหยงต่อฉัน. มันรู้สึกแปลก. ผมสงสัยว่าทำไม. อ่าผมเห็นเธอไม่ได้มีเสื้อคลุมของเธอในวันนี้. เธอได้รับการสวมใส่ ด้านบนบางมากและเสื้อผ้าด้านล่าง. วิธีที่ผิดปกติ. "ขอโทษฉัน." บอกว่าด้วยน้ำเสียง บริษัท ร็อกนั่งข้างๆฉัน. สำหรับในขณะที่เรานั่งอยู่ในความเงียบไม่กี่วินาที. เช่นถ้าเลือกคำพูดของเธอร็อกกระซิบ . "สำหรับการเปลี่ยนแปลงของการก้าว, คุณต้องการที่จะออกมาพร้อมกับผมได้ไหม" "... ?" "ใช่มีจำนวนมากของรายการที่มีมนต์ขลังที่คุณไม่สามารถพบในทวีปอื่น ๆ . ถ้าเรามองไปรอบ ๆ ที่นี่ มันจะเปิดออกเพื่อจะสนุกมากคุณรู้ไหม? " "ไม่ ... " ฉันไม่ได้อยู่ในอารมณ์. "ฉันฉันเห็น." "ขอโทษ." เชิญร็อก. ฉันเข้าใจเธอพยายามให้กำลังใจฉัน ขึ้น. โดยปกติผมจะตามเธอเหมือนสุนัข. แต่ผมไม่รู้สึกเหมือนได้ในขณะนี้. "... " ".... " อีกครั้งความเงียบที่เต็มไปด้วยห้องพัก. อีกครั้งเช่นถ้าเลือกคำพูดของเธอ ร็อกกระซิบ. "... มันเป็นเรื่องน่าเศร้าเกิดอะไรขึ้นกับพอลและ Zenith." ที่น่าเศร้า. มันปรับในการชำระนี้มีเพียงคำที่น่าเศร้า? ดีสำหรับร็อกมันเป็นเพียงธุรกิจของคนอื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อฉันมองออกไปที่หน้าต่าง มันเป็นเย็น .
ผมนั่งลงบนเตียง ขาด mindedly .
หลายวันแล้วหลังจากนั้น ?

มันไม่สำคัญ ไม่กี่วันก็มี


< เคาะเคาะ >


ทันใดนั้นมีเสียงเคาะประตูประตู


" รูดี้ อาจฉัน ? "


หาร็อกซี่ยืนอยู่ตรงนั้น .
ผมเปิดประตู .

" . . . . . . . อาจารย์ . . . "


รู้สึกเหมือนมันนานมากๆแล้วที่ผมพูด .
แต่เสียงก็แหบแห้งจนไม่รู้ว่าถ้าร็อกซี่ได้ยินหรือไม่


Roxy เดินเหยง ต่อผม มันรู้สึกแปลก ๆ
.

อ่า . . . ฉันสงสัยว่าทำไม ผมเห็น เธอไม่ได้วันนี้มีจีวร .
เธอใส่บางมากบน และล่าง เสื้อผ้า
วิธีการที่ผิดปกติ


" ขอโทษนะ "


พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ร็อกซี่ นั่งข้างๆฉัน .
สำหรับในขณะที่เรานั่งอยู่ในความเงียบเพื่อไม่กี่วินาที .
ถ้าเลือกคำของเธอร็อกกระซิบ


" สำหรับการเปลี่ยนแปลงของการก้าว อยากออกไปกับฉันไหม ? "
" . . . . . . . ? "
" ใช่ มีหลายรายการที่มีมนต์ขลังที่คุณไม่พบในใด ๆอื่น ๆในทวีป ถ้าเราดูที่นี่ มันอาจเปิดออกเพื่อจะค่อนข้างสนุก คุณก็รู้ ? " ไม่ . . . "



ผมไม่ได้อยู่ในอารมณ์


" ผมเห็น "
" ขอโทษ "



Roxy ตามคำเชิญของ ผมเข้าใจเธอพยายามให้กำลังใจฉัน .
โดยปกติ ผมจะตามเธอไปเหมือนหมา
แต่ผมรู้สึกไม่ชอบมันตอนนี้


" . . . . . . . " " . . . . "



อีก ความเงียบเข้ามาเต็มห้อง .
อีก เช่นถ้าเลือกคำของเธอร็อกซี่กระซิบ .

" . . . . . . . มันน่าเศร้าที่เกิดกับ พอล และ ซีนิธ "


ที่น่าเศร้าใจ
ไม่เป็นไรตกลงกับแค่คำที่น่าเศร้า ?
เอ่อ โรซี่ มันเพียงแต่ธุรกิจของคนอื่น