Many of the “innovations” that exci

Many of the “innovations” that excited architects in the mid-1950s— such as the skip-stop elevators—were the root of the dissatisfaction of the late 1960s. Yamasaki’s original plan was to include long communal hallways that served the residents of several floors; as seen in Fig. 6, Yamasaki intended these corridors to serve as community gathering places, where families could relax in a manner similar to how they would on a front porch in a street-level neighborhood. However, these hallwaysquickly became unsafe, defaced, and isolated; one of their primary uses was to serve as havens for drug-dealers, and most residents stayed locked-up in their rooms and only ventured into the corridor when necessary. Eerily symbolic of the entire complex, (as seen in Fig. 7) the corridors quickly devolved from the idealized communal space Yamasaki envisioned to dangerous and isolated areas.24
A primary function of public housing is to provide a safe shelter— cheap and not luxurious but secure; therefore, the Pruitt-Igoe projects failed, due both to bad design and the destructive behavior of the tenants themselves. At the beginning, Pruitt-Igoe was supposed to provide a better environment than the “slums”—though the elites who thought this may have been incorrect—and also to keep the underclass in line by isolating them and meeting their basic needs. According to Oscar Newman in his 1972 book, Defensible Space, where people live affects their behavior. In the case of Pruitt-Igoe, he argued, the residents felt ignored so they vented their frustration on the environment where theylived. While this concept is debatable, it does help explain the failure of Pruitt-Igoe.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของ "นวัตกรรม" ที่ตื่นเต้นสถาปนิกในมิ — เช่นลิฟต์หยุดข้าม — มีรากของความไม่พอใจของ 1960 ปลาย แผนเดิมของ Yamasaki มีรวม hallways ยาวชุมชนที่ให้บริการชาวหลายชั้น เห็นใน Fig. 6, Yamasaki ไว้ทางเดินเหล่านี้เป็นชุมชนที่รวบรวมสถาน ที่ครอบครัวสามารถผ่อนคลายในลักษณะคล้ายกับวิธีที่ทำกับมุขในย่านถนน อย่างไรก็ตาม hallwaysquickly เหล่านี้กลายเป็นไม่ปลอดภัย defaced และ แยก การใช้หลักอย่างใดอย่างหนึ่งที่ให้บริการ havens ค้ายาเสพติด และส่วนใหญ่อาศัยอยู่ที่ล็อคสายในห้องพัก และ ventured เป็นทางเมื่อจำเป็นเท่านั้น Eerily สัญลักษณ์ของอาคารทั้งหมด, (เป็นเห็นใน Fig. 7) ทางเดินอย่างรวดเร็ว devolved จากพื้นที่ชุมชน idealized Yamasaki จินตนาการถึงอันตราย และแยก areas.24ฟังก์ชั่นหลักของการเคหะแห่งชาติคือการ ให้พักอาศัยปลอดภัย-ประหยัด และไม่หรูหรา แต่ ทาง ดังนั้น โครงการ Pruitt Igoe เหลว ครบกำหนดทั้งการออกแบบที่ดีและพฤติกรรมการทำลายของผู้เช่าเอง ต้น ควร Pruitt Igoe เพื่อให้สภาพแวดล้อมที่ดีกว่า "slums" — แม้ว่าอาจมีการร่ำรวยที่คิดนี้ไม่ถูกต้อง — และยังให้คุณ underclass ที่บรรทัด โดยแยกพวกเขา และประชุมความต้องพื้นฐาน ตามนิวแมน Oscar ในหนังสือของเขา 1972 พื้นที่ Defensible คนที่อยู่มีผลต่อพฤติกรรมของพวกเขา ในกรณีของ Pruitt Igoe เขาโต้เถียง ผู้อาศัยรู้สึกถูกละเว้นดังนั้นพวกเขา vented แห้วของสิ่งแวดล้อมที่ theylived ขณะที่แนวคิดนี้เป็นที่ถกเถียง จะช่วยอธิบายความล้มเหลวของ Pruitt Igoe

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลายคนของ "นวัตกรรม" ที่สถาปนิกตื่นเต้นในช่วงกลางเดือน 1950s- เช่นข้ามหยุดลิฟต์-เป็นรากของความไม่พอใจของปลายทศวรรษ 1960 แผนเดิม Yamasaki ก็คือการมีทางเดินยาวที่ชุมชนทำหน้าที่ผู้อยู่อาศัยหลายชั้น; เท่าที่เห็นในรูป 6 Yamasaki ตั้งใจเดินเหล่านี้จะทำหน้าที่เป็นสถานที่รวบรวมชุมชนที่ครอบครัวสามารถพักผ่อนในลักษณะที่คล้ายคลึงกับวิธีที่พวกเขาจะอยู่บนระเบียงหน้าบ้านในย่านที่ระดับถนน แต่เหล่านี้ hallwaysquickly กลายเป็นที่ไม่ปลอดภัยสวยและแยก; หนึ่งของการใช้หลักของพวกเขาคือการทำหน้าที่เป็นเฮเวนส์สำหรับค้ายาเสพติดและประชาชนส่วนใหญ่อยู่ล็อคขึ้นมาในห้องพักของพวกเขาและเพียงเข้าไปในทางเดินเมื่อมีความจำเป็น eerily สัญลักษณ์ของความซับซ้อนทั้งหมด (เท่าที่เห็นในรูปที่. 7) เดินเงินทองได้อย่างรวดเร็วจากพื้นที่ชุมชนที่เงียบสงบ Yamasaki จินตนาการที่เป็นอันตรายและแยก areas.24
ฟังก์ชั่นหลักของการอยู่อาศัยของประชาชนคือการให้ความปลอดภัย Shelter- ราคาถูกและไม่หรูหรา แต่การรักษาความปลอดภัย; ดังนั้นโครงการพรูอิท-Igoe ล้มเหลวเนื่องจากทั้งการออกแบบที่ไม่ดีและพฤติกรรมการทำลายล้างของผู้เช่าเอง ที่จุดเริ่มต้นพรูอิท-Igoe ควรจะให้สภาพแวดล้อมที่ดีกว่า "สลัม" -though ชนชั้นสูงที่คิดว่านี่อาจจะเป็นความไม่ถูกต้องและยังเพื่อให้สามัญในบรรทัดโดยการแยกพวกเขาและตอบสนองความต้องการขั้นพื้นฐานของพวกเขา ตามออสการ์นิวแมนในหนังสือ 1972 เขายุทธศาสตร์พื้นที่ที่ผู้คนอาศัยอยู่มีผลกระทบต่อพฤติกรรมของพวกเขา ในกรณีของพรูอิท-Igoe เขาแย้งประชาชนรู้สึกว่าไม่สนใจดังนั้นพวกเขาจึงระบายความคับข้องใจของพวกเขาในสภาพแวดล้อมที่ theylived ในขณะที่แนวคิดนี้เป็นที่ถกเถียงกันก็ไม่ช่วยอธิบายความล้มเหลวของพรูอิท-Igoe

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลายคนของ " นวัตกรรม " ที่ตื่นเต้น สถาปนิกใน - - เช่น ข้ามหยุดลิฟท์เป็นรากของความไม่พอใจของ 1960 ล่าช้า แผนเดิมของ ยามาซากิ รวมส่วนกลางทางเดินยาวที่ให้บริการประชาชนของหลายชั้น ดังที่เห็นในรูปที่ 6 , ยามาซากิ ตั้งใจทางเดินเหล่านี้ เพื่อใช้เป็นสถานที่รวบรวมชุมชน ,ที่ครอบครัวจะได้ผ่อนคลายในลักษณะที่คล้ายคลึงกับวิธีการที่พวกเขาจะอยู่บนระเบียงด้านหน้าในระดับถนนแถวบ้าน อย่างไรก็ตาม , เหล่านี้ hallwaysquickly กลายเป็นที่ไม่ปลอดภัย การดึงและแยก ; หนึ่งของการใช้หลักของพวกเขาคือเพื่อใช้เป็น havens สำหรับผู้ค้ายา และชาวบ้านส่วนใหญ่ก็ถูกขังอยู่ในห้องของตนเท่านั้น ventured ลงในทางเดินเมื่อจำเป็น eerily ของสัญลักษณ์ที่ซับซ้อนทั้งหมด( ตามที่เห็นในรูปที่ 7 ) ทางเดินอย่างรวดเร็วตกทอดจากอุดมคติพื้นที่ส่วนกลางที่ยามาซากิ เล็งเห็นอันตราย และแยกพื้นที่ ฟังก์ชันหลักของอาคารสาธารณะ 24
คือการให้ที่พักพิงปลอดภัย - ราคาถูกและไม่หรูแต่มั่นคง ดังนั้น พรูอิท อีโกโครงการล้มเหลว เนื่องจากทั้งการออกแบบที่ไม่ดีและทำลายพฤติกรรม ผู้เช่าเอง ตอนแรกพรูอิท อีโก ควรจะให้สภาพแวดล้อมที่ดีกว่า " สลัม " - แม้ว่าชนชั้นที่ความคิดนี้อาจจะไม่ถูกต้อง และยังเก็บใต้ชนชั้นในบรรทัดโดยการแยกพวกเขาและการประชุมของพวกเขาพื้นฐานความต้องการ ตามที่ออสการ์นิวแมนใน 1972 หนังสือป้องกันพื้นที่ที่ผู้คนอาศัยอยู่ มีผลต่อพฤติกรรมของพวกเขา ในกรณีของพรูอิท อีโก เขาแย้งว่าผู้อยู่อาศัยรู้สึกสนใจจึงระบายความคับข้องใจของพวกเขาในสภาพแวดล้อมที่ theylived . ในขณะที่แนวคิดนี้เป็นที่ถกเถียงกัน มันช่วยอธิบายถึงความล้มเหลวของพรูอิท อีโก .