Malaysia’s Education System: Insurg

Malaysia’s Education System: Insurgency’s Influence
The liberal-minded Tunku Abdul Rahman’s policies of social engineering
and nation-building allowed both an integrated and parallel two-tiered system
of education to emerge. This dualism seemed to satisfy the various ethnic
communities in the country up to the present. The integrated system
comprises a national education system in Malay (the national language) while
the parallel system allows government-aided Chinese vernacular primary and
secondary Chinese schools and Tamil vernacular primary schools to exist, as
well as non-aided but privately-funded Chinese secondary schools. Both
systems, however, follow a national curriculum. These policies were arrived
at after a compromise among the communal parties within the ruling Alliance
and after much debate, and to overcome dissatisfaction among Chinese
educational groups. It was clear to the governing parties that if a compromise
was not reached, Chinese dissatisfaction over Chinese education and Chinese
language could be exploited by the communist insurgency to stir up trouble
for its own interests.
Communist subversion in Chinese schools had appeared intermittently
in the 1950s when Chinese students demonstrated spectacular acts of
violence, but the educational issue did not take on the dimensions of a major
political problem, as it did in Singapore, largely because the MCA and
Chinese educational groups had dominated the national debate on Chinese
education and involved themselves in negotiations with the moderate
government leaders of the UMNO under Tunku Abdul Rahman’s
leadership. However, in terms of social engineering and national integration,
the introduction of a national educational system in which Malay, thenational language, was widely used to teach a common curriculum did
attempt to foster national unity and a national identity for all students in
schools. Although the CPM in the 1960s had adopted a new policy to treat all
races as equal and to demand the languages of all races be made official
languages,28 the continuing public acceptance of Malaysia’s language policy
and national educational policy increasingly sidelined the CPM’s new
language and culture policy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบบการศึกษาของมาเลเซีย: อิทธิพลของความนโยบายที่ดีเสรี Tunku Abdul Rahman ของวิศวกรรมสังคมศาสตร์และสร้างชาติได้ ทั้งแบบรวม และแบบสองชั้นระบบการการศึกษาโผล่ Dualism นี้ดูเหมือนเพื่อ ตอบสนองชนกลุ่มน้อยต่าง ๆชุมชนประเทศจนถึงปัจจุบัน ระบบรวมประกอบด้วยระบบการศึกษาแห่งชาติในมาเลย์ (ภาษาประจำชาติ) ในขณะที่ระบบจะพร้อมให้ช่วยรัฐบาลจีน vernacular หลัก และโรงเรียนสองภาษาจีนและทมิฬพื้นถิ่นตอนโรงเรียนมีอยู่ เป็นรวมทั้งไม่ช่วย แต่ สนับสนุนเอกชนจีนโรงเรียนมัธยม ทั้งสองอย่างอย่างไรก็ตาม ระบบ ทำตามหลักสูตรแห่งชาติ นโยบายเหล่านี้ก็มาถึงที่หลังจากการประนีประนอมระหว่างฝ่ายชุมชนภายในหุพันธมิตรและหลัง จากถกเถียงกันมาก การเอาชนะความไม่พอใจระหว่างจีนกลุ่มศึกษา ก็ล้างฝ่ายกำกับดูแลว่าถ้าการประนีประนอมไม่ใช่ความไม่พอใจในการเดินทาง ภาษาจีนจีนศึกษาและจีนภาษาสามารถนำไปก่อการร้ายคอมมิวนิสต์ชนวนเพื่อประโยชน์ของตนเองโค่นล้มคอมมิวนิสต์ในโรงเรียนจีนได้ปรากฏเป็นระยะ ๆในช่วงทศวรรษ 1950 เมื่อนักเรียนจีนแสดงงดงามกิจการของความรุนแรง แต่ประเด็นศึกษาไม่ได้เอามิติของหลักการปัญหาทางการเมือง มันไม่ได้ในสิงคโปร์ ส่วนใหญ่เนื่องจาก MCA และกลุ่มจีนศึกษาได้ครอบงำการอภิปรายชาติในจีนการศึกษา และที่เกี่ยวข้องกับตัวเองกับปานกลางผู้นำรัฐบาล UMNO ภายใต้ Tunku Abdul Rahmanเป็นผู้นำ อย่างไรก็ตาม ในด้านวิศวกรรมสังคมและรวมชาติแนะนำระบบการศึกษาแห่งชาติที่มลายู ภาษา thenational แพร่หลายใช้ในการสอนหลักสูตรทั่วไปได้พยายามที่จะสร้างเอกภาพแห่งชาติและเป็นเอกลักษณ์ประจำชาติสำหรับนักเรียนทั้งหมดโรงเรียน แม้ว่า CPM ในปี 1960 มีนำนโยบายใหม่ในการรักษาทั้งหมดแข่งขัน เป็นเท่า และภาษาของการแข่งขันทั้งหมดต้องทำอย่างเป็นทางการภาษา 28 การต่อสาธารณะยอมรับนโยบายภาษาของมาเลเซียและนโยบายการศึกษาแห่งชาติมากขึ้น sidelined ของ CPM ใหม่นโยบายภาษาและวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาเลเซียระบบการศึกษาอิทธิพลจลาจลของเสรีนิยมที่มีใจเดียวกันนโยบายของ Tunku Abdul Rahman วิศวกรรมสังคมและการสร้างชาติที่ได้รับอนุญาตทั้งบูรณาการและขนานระบบสองชั้นของการศึกษาจะโผล่ออกมา คู่นี้ดูเหมือนจะตอบสนองความชาติพันธุ์ต่างๆในชุมชนในประเทศจนถึงปัจจุบัน ระบบแบบบูรณาการประกอบด้วยระบบการศึกษาแห่งชาติในมาเลย์ (ภาษาประจำชาติ) ในขณะที่ระบบคู่ขนานจะช่วยให้รัฐบาลช่วยจีนพื้นถิ่นประถมศึกษาและโรงเรียนภาษาจีนระดับมัธยมศึกษาและทมิฬโรงเรียนประถมศึกษาท้องถิ่นจะมีชีวิตอยู่เช่นเดียวกับที่ไม่ได้รับความช่วยเหลือแต่เอกชนที่รับเงินของจีนรอง โรงเรียน ทั้งสองระบบ แต่เป็นไปตามหลักสูตรแห่งชาติ นโยบายเหล่านี้ได้มาถึงที่หลังจากการประนีประนอมในหมู่บุคคลที่ชุมชนที่อยู่ในการพิจารณาคดีพันธมิตรและหลังจากการถกเถียงกันมากและที่จะเอาชนะความไม่พอใจในหมู่ชาวจีนกลุ่มการศึกษา มันเป็นที่ชัดเจนในการปกครองทั้งสองฝ่ายว่าถ้าประนีประนอมไม่ได้ถึงความไม่พอใจจีนในช่วงการศึกษาภาษาจีนและภาษาจีนภาษาสามารถใช้ประโยชน์จากการจลาจลคอมมิวนิสต์จะกระทบปัญหาเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง. โค่นล้มคอมมิวนิสต์ในโรงเรียนจีนได้ปรากฏเป็นระยะ ๆในปี 1950 เมื่อนักศึกษาจีนแสดงให้เห็นถึงการกระทำที่งดงามของความรุนแรงแต่ปัญหาการศึกษาที่ไม่ได้ใช้เวลาในมิติของที่สำคัญปัญหาทางการเมืองขณะที่มันทำในสิงคโปร์ส่วนใหญ่เพราะเอ็มและกลุ่มการศึกษาภาษาจีนได้ครอบงำการอภิปรายระดับชาติในจีนศึกษาและที่เกี่ยวข้องกับตัวเองในการเจรจากับปานกลางผู้นำรัฐบาลของ UMNO ภายใต้ Tunku Abdul Rahman ของความเป็นผู้นำ อย่างไรก็ตามในแง่ของวิศวกรรมทางสังคมและบูรณาการแห่งชาติแนะนำของระบบการศึกษาของชาติที่มาเลย์ภาษา thenational ถูกใช้กันอย่างแพร่หลายในการสอนหลักสูตรร่วมกันไม่พยายามที่จะส่งเสริมให้เกิดความสามัคคีของชาติและเอกลักษณ์ประจำชาติสำหรับนักเรียนทุกคนในโรงเรียน แม้ว่า CPM ในปี 1960 ได้นำนโยบายใหม่ในการรักษาทุกการแข่งขันในฐานะที่เท่าเทียมกันและจะเรียกร้องภาษาของการแข่งขันทั้งหมดจะทำอย่างเป็นทางการภาษา28 การยอมรับของประชาชนอย่างต่อเนื่องของนโยบายภาษามาเลเซียและนโยบายแห่งชาติด้านการศึกษาเพิ่มมากขึ้นกีดกันใหม่ของCPM ภาษา นโยบายวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบการศึกษาของประเทศมาเลเซีย : การจลาจลอิทธิพล
เสรีนิยม ตนกู อับดุล ราห์มาน ใจนโยบายสร้างชาติของ
วิศวกรรมทางสังคมและอนุญาตให้ทั้งแบบบูรณาการและแบบขนานสอง tiered ระบบ
- ออกมา คู่นี้ดูเหมือนจะตอบสนองชุมชนชาติพันธุ์
ต่างๆในประเทศ จนถึงปัจจุบัน ระบบบูรณาการ
ประกอบด้วยระบบการศึกษาแห่งชาติในภาษามาเลย์ ( ภาษาประจำชาติ ) ในขณะที่
ระบบขนานช่วยให้รัฐบาลช่วยชาวจีนพื้นถิ่นหลักและโรงเรียนมัธยม
จีนทมิฬพื้นถิ่นโรงเรียนประถมศึกษา จะ มีอยู่ เป็นอย่างดี แต่ไม่ช่วย
กองทุนส่วนตัวจีน มัธยมศึกษา ทั้ง
ระบบ อย่างไรก็ตาม ตามหลักสูตร นโยบายเหล่านี้มาถึง
ที่หลังจากการประนีประนอมระหว่างบุคคล ชุมชน ภายในคดีพันธมิตร
และหลังจากการอภิปรายมากและที่จะเอาชนะความไม่พอใจของกลุ่มการศึกษาจีน

มันเป็นที่ชัดเจนแก่รัฐภาคีที่ถ้าการประนีประนอม
ได้ถึงความไม่พอใจจีนมากกว่าการศึกษาจีนและภาษาจีน
ภาษาอาจจะใช้ประโยชน์โดยคอมมิวนิสต์การจลาจลเพื่อสร้างปัญหาเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง

.พรรคคอมมิวนิสต์จีนได้ปรากฏการโค่นล้มในโรงเรียนเป็นระยะ
ในปี 1950 เมื่อนักศึกษาจีน แสดงให้เห็นการกระทำที่งดงามของ
ความรุนแรง แต่ประเด็นที่การศึกษาไม่ใช้เวลาในมิติของสาขา
การเมืองปัญหาเป็นมันในสิงคโปร์ , ส่วนใหญ่เพราะเอ็มและ
กลุ่มการศึกษาจีนได้ครอบงำการอภิปรายแห่งชาติจีน
การศึกษาและเกี่ยวข้องกับตัวเองในการเจรจากับรัฐบาลของผู้นำ Umno ปานกลาง

ตนกู อับดุล ราห์มาน ภายใต้การนำของ . อย่างไรก็ตาม ในแง่ของการวิศวกรรมและสังคมแห่งชาติ ,
เบื้องต้นของระบบการศึกษาแห่งชาติซึ่งในมาเลย์แห่งชาติภาษา ได้ใช้กันอย่างแพร่หลายเพื่อสอนหลักสูตรร่วมกันทำ
พยายามที่จะส่งเสริม และเอกลักษณ์ของชาติ ให้นักเรียนทุกคนในโรงเรียน
เอกภาพแห่งชาติ แม้ว่า CPM ใน 1960 ได้ประกาศใช้นโยบายใหม่ที่จะรักษา
แข่งเท่ากับความต้องการของภาษาและทุกเชื้อชาติเป็นภาษาราชการ
ที่ 28 ต่อการยอมรับของประชาชนในประเทศมาเลเซีย นโยบายการศึกษาและนโยบายภาษาแห่งชาติมากขึ้น

กีดกันของ CPM ใหม่นโยบายภาษาและวัฒนธรรม