Everyone's heard this self-help pla

Everyone's heard this self-help platitude: We need to love ourselves before we can love anyone else. This may sound wise, but it misses a great truth; if we want to experience true intimacy, we need to be taught to love aspects of ourselves--again and again--by the people around us.

As much as we want to control our own destiny, the humbling truth is that sometimes the only way to learn self-love is by being loved-precisely in the places where we feel most unsure and most tender. When that happens, we feel freedom and relief-and permission to love in a deeper way. No amount of positive self-talk can replicate this experience. It is a gift of intimacy, not of will-power.

Yet if our vulnerability is met with derision or disinterest, something tender shrivels and retracts within us, and we may think twice about ever sharing that part again. In my favorite Chipmunks episode, Simon falls head over heels in love, but has no idea how to win the (chip)girl's heart. Dave exhorts him, "Just be yourself." In response, Simon wails, "I tried that already!" When our authentic self doesn't work in the world, we create a false self which lets us feel safe and accepted--but at significant cost. The great psychoanalytic theorist Donald Winnicot said, "Only the true self can be creative and only the true self can feel real." I would add that only the true self can bear the risk of deep intimacy.

Every time we face the choice to share our deeper self, we stand at a precipice. Often, it's just too scary to take the step forward.

Imagine taking a pet you love and putting it in a yard with an invisible electric fence. When it moves outside its allowed space, it gets stunned by an unexpected shock. It will only take a few jolts before your pet gets the message: if it goes too far, punishment will be instantaneous. In a short period of time, your pet won't act as if the borders even exist; it will simply avoid them. If pushed closer to the danger zone, it will exhibit increasing signs of anxiety. The world outside the fence just isn't worth the pain.

Now imagine turning off the charge from the invisible fence, and then placing a bowl of food outside its perimeter. Your pet might be starving, but it will still be terrified to enter into the newly free space. And when it finally crosses the line, it does so with trembling; anticipating the pain of new shocks. It is the same with us; even though we yearn for the freedom of our true self, some deep reflexive instinct still tries to protect us from being hurt again.

We can each learn more about our true and false selves by answering these two questions:

* What parts of your authentic self did you have to hide or camouflage in your childhood?

* In your current relationships, where are you confined to too small a space? What parts of yourself are you not expressing?

In my work as a psychotherapist, I've found that we tend to be ashamed of our most unique, passionate and iconoclastic parts. These aspects of ourselves threaten our safety, but as I explain in my book Deeper Dating (link is external), they are the direct path to love and, not incidentally, to personal greatness. When we suppress these challenging gifts, we're left with a sense of emptiness and loneliness.

This shame around our most vulnerable attributes is almost universal. And even our best thinking will barely budge it.

So, how do we free ourselves from the thrall of learned shame and fear around our gifts? The best--sometimes the only--way out is through relationships; relationships which instruct us in the worth of our most vulnerable self.

Of the people you know, who sees and relishes your true self? Who isn't too afraid of your passion, or too envious of your gifts? Who has the generosity of spirit to encourage you toward greater self-expression? These people are gold. Practice leaning on them more, and giving more back to them. They are, quite simply, the way out. They are what I call relationships of inspiration, and we usually need to build these relationships into in our non-romantic lives before we find them in our romantic partners. When you date someone like this, recognize what progress you've made to let them in, and celebrate that. In future posts, I will describe the path to building more of these relationships into our lives

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทุกคนได้ยิน platitude เฮ้ลพ์นี้: เราต้องรักตัวเองก่อนเราสามารถรักใคร นี้อาจเสียงฉลาด แต่ก็คิดถึงความจริงที่ดี ถ้าเราต้องการประสบการณ์จริงโรแมนติค เราจำเป็นต้องสอนให้รักของตนเอง - อีก - คนรอบตัวเราเท่าที่เราต้องการควบคุมชะตากรรมของเราเอง ความจริง humbling คือว่า บางครั้งวิธีเดียวที่จะเรียนรู้ self-love โดยมีรักแม่นยำในสถานที่เรารู้สึกแน่ใจมากที่สุด และชำระเงินส่วนใหญ่ ที่เกิดขึ้น เมื่อเรารู้สึกอิสระและบรรเทา-สิทธิ์รักในทางลึกและการ จำนวนบวกที่ตนเองพูดไม่สามารถจำลองประสบการณ์นี้ ของขวัญ ของโรแมนติค ของ แรงใจไม่ได้แต่ถ้าช่องโหว่ของเราจะได้พบกับ derision หรือ disinterest สิ่งชำระเงิน shrivels และ retracts ภายในเรา และเราอาจคิดสองเคยร่วมกันส่วนนั้นอีกครั้ง ในตอนของฉันชื่นชอบ Chipmunks, Simon ตกคลั่งรัก แต่มีความคิดวิธีที่จะชนะหัวใจของหญิงสาว (ชิพ) Dave exhorts เขา "เพียงได้เอง" ตอบ Simon wails "ฉันพยายามที่แล้ว" เมื่อเราแท้จริงตนเองไม่ทำงานในโลก เราสร้างตนเองเป็นเท็จซึ่งช่วยให้เรารู้สึกปลอดภัย และยอม รับ - แต่ต้นทุนอย่างมีนัยสำคัญ Theorist psychoanalytic ดี Winnicot โดนัลด์กล่าว "เท่านั้นจริงตนเองสามารถสร้างสรรค์" และเฉพาะจริงที่ตนเองสามารถรู้สึกได้จริง ฉันจะเพิ่มว่า ที่จริงตนเองสามารถแบกรับความเสี่ยงของการมีระดับลึกทุกครั้งที่เราต้องเผชิญกับทางเลือกการใช้ร่วมกันของเราลึกด้วยตนเอง เรายืนที่เป็นล่อ มักจะ เป็นเพียงเกินไปน่ากลัวจะใช้ขั้นตอนการไปข้างหน้าจินตนาการการสัตว์เลี้ยงที่คุณรัก และวางไว้ในบ้านมีรั้วไฟฟ้ามองไม่เห็น เมื่อย้ายนอกพื้นที่อนุญาต มันจะตะลึง โดยช็อตไม่คาดคิด จะนำ jolts กี่ก่อนที่สัตว์เลี้ยงของคุณได้รับข้อความ: ถ้ามันเกินไป การลงโทษจะกำลัง ในระยะเวลาสั้น ๆ สัตว์เลี้ยงของคุณจะทำได้ว่าเส้นขอบจะมี มันก็จะหลีกเลี่ยงพวกเขา ถ้าผลักดันใกล้โซนอันตราย มันจะแสดงอาการของความวิตกกังวลเพิ่มขึ้น โลกภายนอกรั้วเพียงไม่น่าเจ็บปวดตอนนี้ คิดปิดค่าธรรมเนียมจากกรอบการมองไม่เห็น และจากนั้น วางชามอาหารอยู่นอกขอบเขตของ สัตว์เลี้ยงของคุณอาจจะอดอยาก แต่มันจะยังคงเป็นคนกลัวการเข้าใหม่เนื้อที่ และเมื่อสุดเส้นหลังไป มันไม่ได้กับตะลึงงัน สนองของแรงกระแทกใหม่ ก็เหมือนกับเรา ถึงแม้ว่าเราถวิลหาเสรีภาพของตนเองที่แท้จริงของเรา สัญชาตญาณบางลึก reflexive ยังพยายามปกป้องเราจากการถูกทำร้ายอีกเราสามารถละเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับ selves ของเราเป็นจริง และเท็จ โดยตอบคำถามเหล่านี้ทั้งสอง:* ส่วนสิ่งของตัวตนที่แท้ของคุณที่คุณไม่มี การซ่อนพรางในวัยเด็กของคุณ* ในความสัมพันธ์ของคุณปัจจุบัน ที่อยู่คุณจำกัดไปช่องว่างขนาดเล็กเกินไปหรือไม่ ส่วนของตัวเองบ้างคุณไม่แสดงในงานเป็นแบบ psychotherapist ได้พบว่า เรามักจะละอายใจของเราส่วนมากเฉพาะ หลงใหล และ iconoclastic แง่ของตนเองที่คุกคามความปลอดภัยของเรา แต่ ตามที่ผมอธิบายในหนังสือของฉันลึกเดท (ลิงค์อยู่ภายนอก), มีเส้นทางตรงไปรัก และ ไม่บังเอิญ ความยิ่งใหญ่ส่วนตัว เมื่อเราไม่ใส่ของขวัญเหล่านี้ท้าทาย เรากำลังทิ้งกับความรู้สึกของความว่างเปล่าและความเหงาความอัปยศนี้รอบแอตทริบิวต์ของเราอ่อนแอมากที่สุดเป็นสากลเกือบ และแม้ความคิดของเราดีที่สุดจะแทบไม่ขยับเขยื้อนได้ดังนั้น วิธีทำเราฟรีตัวเองจาก thrall ของเรียนรู้อับอาย และกลัวสถานของขวัญของเรา ส่วน - บางครั้งเดียว - วิธีออกเป็นผ่านความสัมพันธ์ ความสัมพันธ์ที่แนะนำเราในของของเราอ่อนแอมากที่สุดด้วยตนเองคนที่คุณรู้จัก ที่เห็น และ relishes ตนเองจริงหรือไม่ ที่ไม่มากเกินไปกลัวความรักของคุณ หรืออิจฉาเกินไปของขวัญของคุณ ผู้ที่มีความเอื้ออาทรของจิตวิญญาณส่งเสริมคุณไปทาง self-expression มากกว่า คนเหล่านี้มีทอง ปฏิบัติเอียงได้มากขึ้น และให้กลับขึ้นไป พวกเขามี ค่อนข้าง ทางออก คือสิ่งที่ฉันเรียกความสัมพันธ์ของแรงบันดาลใจ และเราจะต้องสร้างความสัมพันธ์เหล่านี้ลงในชีวิตของเราไม่โรแมนติกก่อนเราพบพวกเขาในพันธมิตรโรแมนติก เมื่อคุณวันคนอย่างนี้ ความคืบหน้าสิ่งที่คุณได้ทำให้พวกเขาในการรับรู้ และเฉลิมฉลองที่ ในบทความ ฉันจะอธิบายเส้นทางไปอาคารของความสัมพันธ์เหล่านี้ในชีวิตของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทุกคนได้ยินช่วยตัวเองคำพูดซ้ำซาก: เราต้องรักตัวเองก่อนที่เราจะรักใคร นี้อาจจะฉลาด แต่ก็คิดถึงความจริงที่ดี; ถ้าเราต้องการที่จะได้สัมผัสกับความใกล้ชิดจริงเราจะต้องมีการสอนให้แง่มุมความรักของตัวเอง - อีกครั้งและอีกครั้ง -. จากคนรอบตัวเรามากที่สุดเท่าที่เราต้องการที่จะควบคุมชะตากรรมของเราเองความจริงที่อ่อนน้อมถ่อมตนคือบางครั้งเท่านั้นวิธีการเรียนรู้ด้วยตนเองรักคือการได้รับความรัก-แม่นยำในสถานที่ที่เรารู้สึกไม่แน่ใจมากที่สุดและซื้อมากที่สุด ที่เกิดขึ้นเมื่อเรารู้สึกว่าเสรีภาพและการบรรเทาและได้รับอนุญาตให้มีความรักในทางลึก ไม่มีปริมาณของตัวเองพูดในเชิงบวกที่สามารถทำซ้ำประสบการณ์นี้ มันเป็นของที่ระลึกของความใกล้ชิดที่ไม่ได้มาจากพลังใจ. แต่ถ้าช่องโหว่ของเราจะได้พบกับการดูถูกหรือเซ็ง, ซื้อสิ่งที่เน่าและพับอยู่ภายในตัวเราและเราอาจคิดว่าสองครั้งเกี่ยวกับการที่เคยร่วมกันเป็นส่วนหนึ่งอีกครั้ง ในตอน Chipmunks ที่ชื่นชอบไซมอนตกหัวมากกว่าส้นเท้าด้วยความรัก แต่มีความคิดวิธีการที่จะชนะ (ชิป) หัวใจของหญิงสาวไม่ เดฟชักชวนเขา "แค่เป็นตัวเอง." ในการตอบสนองไซมอนร้องไห้ "ฉันพยายามที่มีอยู่แล้ว!" เมื่อตัวเองจริงของเราไม่ได้ทำงานในโลกที่เราสร้างตัวเองที่ผิดพลาดซึ่งจะช่วยให้เรารู้สึกปลอดภัยและได้รับการยอมรับ - แต่ค่าใช้จ่ายอย่างมีนัยสำคัญ ทฤษฎีจิตวิเคราะห์ที่ดี Winnicot โดนัลด์กล่าวว่า "มีเพียงตัวตนที่แท้จริงสามารถมีความคิดสร้างสรรค์และมีเพียงตัวตนที่แท้จริงสามารถรู้สึกจริง." ฉันจะเพิ่มว่ามีเพียงตัวตนที่แท้จริงสามารถแบกความเสี่ยงของความใกล้ชิดลึก. เวลาที่เราต้องเผชิญกับทางเลือกที่ทุกคนที่จะร่วมตัวเองลึกของเราเรายืนอยู่ที่หน้าผา บ่อยครั้งที่มันเป็นเพียงที่น่ากลัวเกินกว่าที่จะใช้ขั้นตอนไปข้างหน้า. ลองจินตนาการถึงสัตว์เลี้ยงที่คุณรักและวางไว้ในบ้านที่มีรั้วไฟฟ้าที่มองไม่เห็น เมื่อมันเคลื่อนที่นอกพื้นที่ที่ได้รับอนุญาตของตนจะได้รับตะลึงกับช็อตที่ไม่คาดคิด มันจะใช้เวลาไม่กี่ก่อนที่ jolts สัตว์เลี้ยงของคุณจะได้รับข้อความ: ถ้ามันไปไกลเกินไปลงโทษจะทันที ในช่วงเวลาสั้นของเวลาที่สัตว์เลี้ยงของคุณจะไม่ได้ทำหน้าที่เป็นถ้าพรมแดนได้อยู่; มันก็จะหลีกเลี่ยงพวกเขา หากผลักดันให้ใกล้ชิดกับเขตอันตรายก็จะแสดงสัญญาณที่เพิ่มขึ้นของความวิตกกังวล โลกภายนอกรั้วก็จะไม่คุ้มค่าความเจ็บปวด. ตอนนี้คิดค่าใช้จ่ายปิดจากรั้วที่มองไม่เห็นแล้ววางชามอาหารนอกรอบของมัน สัตว์เลี้ยงของคุณอาจจะหิว แต่ก็จะยังคงกลัวที่จะเข้าไปในพื้นที่ว่างใหม่ และเมื่อในที่สุดมันก็ข้ามเส้นนั้นจะทำด้วยตัวสั่น; การคาดการณ์ความเจ็บปวดจากแรงกระแทกใหม่ มันจะเหมือนกันกับเรา . แม้ว่าเราโหยหาเสรีภาพในตัวตนที่แท้จริงของเราบางสัญชาตญาณสะท้อนลึกยังคงพยายามที่จะปกป้องเราจากการถูกทำร้ายอีกครั้งเราแต่ละคนสามารถเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับตัวจริงและเท็จของเราโดยการตอบทั้งสองคำถาม: * สิ่งที่บางส่วนของตัวเองที่แท้จริงของคุณ คุณไม่ได้ที่จะซ่อนหรืออำพรางในวัยเด็กของคุณ? * ในความสัมพันธ์ปัจจุบันของคุณที่คุณจะถูกคุมขังในพื้นที่ขนาดเล็กเกินไปหรือไม่? สิ่งที่บางส่วนของตัวเองที่คุณไม่แสดง? ในงานของฉันเป็นนักจิตอายุรเวทฉันได้พบว่าเรามีแนวโน้มที่จะละอายใจที่ไม่ซ้ำกันมากที่สุดของเราส่วนที่หลงใหลและไม่ลงรอยกัน ด้านนี้ของตัวเองเป็นภัยคุกคามต่อความปลอดภัยของเรา แต่ที่ผมอธิบายในหนังสือของฉันออกเดทลึก (ลิงค์ภายนอก) พวกเขาเป็นเส้นทางตรงที่จะรักและไม่บังเอิญเพื่อความยิ่งใหญ่ส่วนตัว เมื่อเราปราบปรามของขวัญที่ท้าทายเหล่านี้เราจะเหลือความรู้สึกของความว่างเปล่าและความเหงา. อัปยศนี้รอบคุณลักษณะที่เปราะบางที่สุดของเราเป็นสากลเกือบ และแม้กระทั่งความคิดที่ดีที่สุดของเราแทบจะขยับเขยื่อนมัน. ดังนั้นวิธีที่เราพ้นจากทาสของความอัปยศเรียนรู้และความกลัวรอบของขวัญของเราหรือไม่ ที่ดีที่สุด - บางครั้งเท่านั้น - วิธีการออกมีผ่านทางความสัมพันธ์; ความสัมพันธ์ที่สั่งให้เราในความคุ้มค่าของตัวเองที่เปราะบางที่สุดของเรา. ของคนที่คุณรู้ว่าคนที่เห็นเต็มไปหมดและตัวตนที่แท้จริงของคุณ? ที่ไม่กลัวเกินไปของความรักของคุณหรืออิจฉาเกินไปของของขวัญของคุณ? ที่มีความเอื้ออาทรของจิตวิญญาณที่จะแนะนำให้คุณมากขึ้นต่อการแสดงออกหรือไม่ คนเหล่านี้เป็นทอง ปฏิบัติพิงพวกเขามากขึ้นและให้กลับไปยังพวกเขา พวกเขาจะค่อนข้างง่ายวิธีการออก พวกเขาเป็นสิ่งที่ผมเรียกความสัมพันธ์ของแรงบันดาลใจและเราจะต้องสร้างความสัมพันธ์เหล่านี้ลงในชีวิตที่ไม่โรแมนติกของเราก่อนที่เราจะพบพวกเขาในพันธมิตรที่โรแมนติกของเรา เมื่อคุณวันที่มีคนเช่นนี้ความคืบหน้ารับรู้สิ่งที่คุณได้ทำเพื่อให้พวกเขาในและเฉลิมฉลองที่ โพสต์ในอนาคตฉันจะอธิบายเส้นทางที่จะสร้างมากขึ้นของความสัมพันธ์เหล่านี้ในชีวิตของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุกคนได้ยินนี้ช่วยเหลือตนเองความซ้ำซาก : เราต้องรักตัวเราเองก่อน เราสามารถรักใครได้อีก นี้อาจเสียงที่ชาญฉลาด แต่มันพลาดความจริงที่ดี ถ้าเราต้องการประสบการณ์ล้ำลึก เราต้องสอนให้รักลักษณะของเอง . . . อีกครั้ง และอีกครั้ง . . . โดยคนรอบตัวเรา

เท่าที่เราต้องการที่จะควบคุมชะตากรรมของเราเองที่อัปยศ ความจริงคือบางครั้งวิธีเดียวที่จะเรียนรู้ความรักคือการรักตนเองได้อย่างแม่นยำในสถานที่ซึ่งเรารู้สึกมั่นใจมากที่สุดและอ่อนโยนที่สุด เมื่อมันเกิดขึ้น เรารู้สึกโล่งและอนุญาตให้เสรีภาพและความรักในแบบที่ลึกซึ้ง ไม่มีคำพูดตนเองบวกสามารถทำซ้ำประสบการณ์ มันคือของขวัญของความใกล้ชิดไม่ได้

จะอำนาจแต่ถ้าจุดอ่อนของเราพบกับ เยาะเย้ย หรือต่อสิ่งที่อ่อนโยน shrivels และหดกลับภายในเรา และเราอาจจะคิดว่าสองครั้งเกี่ยวกับการแบ่งปันส่วนหนึ่งที่เคยอีกครั้ง ในตอนที่ กระรอกของฉันชื่นชอบ ไซม่อนส์หัวมากกว่าส้นเท้าในความรัก แต่ไม่มีความคิดวิธีการชนะ ( ชิป ) หัวใจของเด็กผู้หญิง เดฟ ตักเตือนเขา " เป็นตัวของตัวเอง " ในการตอบสนอง , ไซมอน ระงม " ฉันพยายามแล้ว !" เมื่อเราจริง ตนเองไม่ได้ทำงานในโลกเราสร้างเท็จด้วยตนเอง ซึ่งจะช่วยให้เรารู้สึกปลอดภัยและได้รับการยอมรับ . . . แต่ที่ค่าใช้จ่ายอย่างมีนัยสำคัญ นักทฤษฎีจิตวิเคราะห์ที่ดี winnicot โดนัลด์กล่าวว่า " เพียงตัวตนที่แท้จริงสามารถสร้างสรรค์และตัวตนที่แท้จริงจะรู้สึกจริง . " ฉันจะเพิ่มว่าตัวตนที่แท้จริงสามารถแบกรับความเสี่ยงของความใกล้ชิดลึก

ทุกครั้งที่เราเผชิญทางเลือกที่จะแบ่งปันตนเองของเราลึกเรายืนที่หน้าผา . บ่อยๆ มันน่ากลัวเกินไปที่จะใช้ขั้นตอนข้างหน้า

จินตนาการพาสัตว์เลี้ยงที่คุณรัก และเก็บไว้ในบ้านกับรั้วไฟฟ้าที่มองไม่เห็น เมื่อมันเคลื่อนนอกของอนุญาตพื้นที่จะตะลึงโดยช็อกที่ไม่คาดคิด มันจะใช้เวลาเพียงไม่กี่กิโลเมตรก่อนที่สัตว์เลี้ยงของคุณได้รับข้อความ : ถ้ามันไปไกลเกินไปแล้ว การลงโทษจะเกิดขึ้นทันที ในช่วงเวลาสั้นๆสัตว์เลี้ยงของคุณจะไม่ทำเหมือนขอบยังอยู่ มันก็จะหลีกเลี่ยงพวกเขา ถ้าผลักเข้าใกล้เขตอันตราย จะแสดงการเพิ่มสัญญาณของความวิตกกังวล โลกนอกรั้วก็ไม่คุ้มกับความเจ็บปวด

ตอนนี้คิดปิดค่าใช้จ่ายจากรั้วที่มองไม่เห็น แล้ววางชามอาหารนอกเส้นรอบวง สัตว์เลี้ยงของคุณอาจจะหิวแต่มันก็ยังกลัวที่จะเข้าไปในพื้นที่ฟรีใหม่ และเมื่อในที่สุดมันก็จะข้ามบรรทัด มันก็สั่น ; คาดหวังความเจ็บปวดที่กระแทกใหม่ มันก็เหมือนกันกับเรา แม้ว่าเราจะโหยหาอิสรภาพของตนเองที่แท้จริงของเรา บางลึกสะท้อนสัญชาตญาณก็ยังพยายามที่จะปกป้องเราจากการถูกทำร้ายอีกครั้ง

เราแต่ละคนจะสามารถเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับตัวตนของเราจริงและเท็จ โดยตอบทั้งสองคำถาม :

ส่วนใดของแท้ที่ตนเองคุณต้องปิดบัง หรืออำพรางในวัยเด็กของคุณ ?

* ในความสัมพันธ์ปัจจุบันของคุณ คุณอยู่ไหนคับเล็กเกินไปพื้นที่ ? ส่วนใดของตัวคุณเองคุณจะไม่แสดง ?

ในงานของฉันเป็นนักจิตอายุรเวท , ที่ฉันได้พบว่าเรามักจะละอายใจที่เป็นเอกลักษณ์มากที่สุดส่วน ความกระตือรือร้น และ iconoclastic . เหล่านี้ในลักษณะของตนเองคุกคามความปลอดภัยของเรา แต่ตามที่ผมอธิบายในหนังสือลึกเดท ( การเชื่อมโยงภายนอก ) , พวกเขาเป็นเส้นทางตรง รัก และ ไม่ อนึ่ง เพื่อความยิ่งใหญ่ของบุคคล เมื่อเรากดที่ท้าทายเหล่านี้ของขวัญที่เราทิ้งไว้กับความรู้สึกของความอ้างว้าง ว่างเปล่า

เสียดายรอบนี้คุณลักษณะที่เปราะบางที่สุดของเราเป็นสากลเกือบและแม้กระทั่งความคิดที่ดีที่สุดของเราจะแทบไม่ขยับเลย

แล้วเราฟรีตนเองจากทาสของความอับอายและกลัวเรียนรอบของขวัญของเรา ที่ดีที่สุด -- บางครั้งแค่ . . . ทางออก คือ ผ่านทางความสัมพันธ์ ความสัมพันธ์ที่แนะนำเราในคุณค่าของตนเองที่เปราะบางที่สุดของเรา

คนที่คุณรู้ว่าใครเห็นและ relishes ตนเองที่แท้จริงของคุณ ใครไม่กลัวความรักของคุณหรือไม่ก็ อิจฉาของขวัญของคุณ ใครมีจิตใจที่เอื้อเฟื้อต่อมากขึ้นเพื่อสนับสนุนให้คุณแสดงความเป็นตัวเอง คนเหล่านี้เป็นทอง ฝึกเรียนรู้เพิ่มเติม และเพิ่มเติมให้กลับไปยังพวกเขา พวกเขาจะค่อนข้างง่าย , ทางออก มันเป็นสิ่งที่ฉันเรียกความสัมพันธ์ของแรงบันดาลใจและเรามักจะต้องการที่จะสร้างความสัมพันธ์เหล่านี้เข้ามาในชีวิตของเรา ไม่โรแมนติกก่อนที่เราพบพวกเขาในพันธมิตรที่โรแมนติกของเรา เมื่อคุณเดทกับใครแบบนี้ จำอะไรที่คุณทำเพื่อให้พวกเขาและฉลองค่ะ ในการโพสต์ต่อไปผมจะอธิบายเส้นทางให้อาคารเพิ่มเติมจากความสัมพันธ์เหล่านี้ในชีวิตของเรา