DEATH is a fact of life. This state

DEATH is a fact of life. This statement is at once banal and profound. It is banal insofar as it is common knowledge that all human life is limited in duration; it is profound, however, insofar as serious reflection on the end of life challenges the limits of human language, conceptual thought, symbols, and imagination. In an important sense, the meaning of life is dependent in part on one's understanding of death. That death is a fact of life is also paradoxical, for it suggests a coincidence of opposites—death-in-life and life- in-death. How people have imagined death-in-life and life- in-death has shaped their experience of biological death both individually and collectively.Death is paradoxical, as well, in that although every death is an individual experience-- only individuals die, even when they die together in large numbers—death is also a profoundly social experience. Death as a biologic fact or as a physiological state is uniform across time and space. However, this universal sameness in biological terms should not lull one into the error of assuming that the human sense or experience of death has been—or is also—uniform across space and time. when contemplating death today, people must avoid the anachronism of projecting their contemporary understanding and experiences of death back onto others in the past. Similarly, they must also avoid the cultural imperialism of assuming that their understanding and experience are nor mative and that those of other cultures should be measured in their terms. This entry on death is concerned with the diverse ways in which death has been imagined and the many different ways it has been experienced in different cultures and different ages. To say this is to recognize that although death is "given" in one sense, it is culturally and historically constructed in various ways.
The study of beliefs and ritual practices surrounding death has been pursued using a number of different methodological, approaches, including ethnographic, sociological,psychological, historical, morphological , and structural to name a few. The best comparative studies of death in the history of religions build upon the large number of available detailed ethnographic descriptions of specific communal beliefs and ritual practices, but move beyond these in a number of ways. Comparative studies in the history of religions are interdisciplinary in nature, integrating the findings of different disciplines in an effort to understand the complex existential meanings of religious beliefs and practices. The classic ethnographic monograph tended to present a historically "flat" and socially undifferentiated picture of the conception of and death and the performance of mourning and funerary rites in a given culture. Unfortunately, such "snapshot" studies of different cultures implied that religious beliefs were static over time and uniformly held by all members of a given culture or religious tradition. More recently, the subfield of historical anthropology has reintroduced history into the mix and produced numerous sensitive studies of change in beliefs and practices. Scholars have also paid more attention to the effects of cultural contact, colonialism, and issues of gender, resulting in more complex representation.
__In this essay, no attempt will be made to present an exhaustive survey of beliefs and ritual practices related to death. Rather than providing ethnographic detail and careful historical analysis, the entry focuses on selected themes and issues that emerge from a broad survey of cultures and religions, and in so doing offers some general reflections concerning the human imagining and experience of death. In passing, it also touches upon methodological issues involved in the comparative,cross-cultural, and historical study of beliefs and ritual practices surrounding death.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความตายเป็นความจริงของชีวิต ประโยคนี้เป็นครั้ง banal และลึกซึ้ง เป็น banal insofar ซึ่งเป็นความรู้ทั่วไปที่มนุษย์ทั้งหมดจำกัดอยู่ในระยะเวลา ได้ลึกซึ้ง ไร insofar เป็นจุดสิ้นสุดของชีวิตร้ายแรงสะท้อนความท้าทายขีดจำกัดของภาษามนุษย์ แนวคิดคิด สัญลักษณ์ และจินตนาการ ในความรู้สึกสำคัญ ความหมายของชีวิตคือขึ้นอยู่กับในส่วนของความเข้าใจความตาย ว่าความตายเป็นความจริงของชีวิตเป็นยัง paradoxical แนะนำที่บังเอิญตรงกันข้ามคือตายในชีวิต และชีวิตในความตาย วิธีคนมีจินตนาการความตายในชีวิตและชีวิตชีวิตมีรูปประสบการณ์ตายชีวภาพทั้งรายบุคคล และโดยรวม ตายคือ paradoxical เช่น ที่แม้ว่าตายทุก ประสบการณ์แต่ละ - นั้นตาย แม้ เมื่อพวกเขาตายกันเป็นจำนวนมากซึ่งตายเป็นประสบการณ์ทางสังคมและลึกซึ้ง ความตาย เป็นความจริงอุบัติ หรือรัฐสรีรวิทยาเป็นรูปข้ามเวลาและพื้นที่ อย่างไรก็ตาม นี้ sameness สากลในแง่ชีวภาพควรไม่กล่อมหนึ่งข้อผิดพลาดของสมมติว่ามนุษย์ความรู้สึกหรือประสบการณ์ความตายได้รับ — หรือยังตัวสม่ำเสมอทั่วพื้นที่และเวลา เมื่อใคร่ครวญตายวันนี้ คนต้องหลีกเลี่ยง anachronism ของ projecting เข้าใจร่วมสมัยและประสบการณ์ความตายกลับไปยังคนอื่น ๆ ในอดีตของพวกเขา ในทำนองเดียวกัน พวกเขายังต้องหลีกเลี่ยงลัทธิจักรวรรดินิยมทางวัฒนธรรมของสมมติว่ามีความเข้าใจและประสบการณ์ของพวกเขา หรือ mative และของวัฒนธรรมอื่น ๆ ควรจะวัดในคน รายการนี้บนความตายเกี่ยวข้องกับวิธีการหลากหลายในการตายที่มีการจินตนาการหลากหลายได้รับประสบการณ์ในวัฒนธรรมที่แตกต่างกันและต่างวัย ว่านี้คือการรู้จักที่แม้ว่าความตายเป็น "ให้" ในแง่หนึ่ง ซึ่งวัฒนธรรม และประวัติสร้างขึ้นในรูปแบบต่าง ๆ การศึกษาความเชื่อและการปฏิบัติพิธีกรรมตายรอบได้ถูกติดตามโดยใช้จำนวนอื่น methodological ยื่น รวม ethnographic สังคมวิทยา จิตวิทยา ประวัติศาสตร์ สัณฐาน และโครงสร้างเพื่อชื่อไม่กี่ การศึกษาเปรียบเทียบสุดตายในประวัติศาสตร์ของศาสนาสร้างขึ้นจำนวนมากมีรายละเอียดอธิบาย ethnographic เฉพาะความเชื่อในชุมชนและปฏิบัติพิธีกรรม แต่ก้าวเหล่านี้หลายวิธี การศึกษาเปรียบเทียบประวัติศาสตร์ศาสนาอาศัยในธรรมชาติ รวมผลการวิจัยของสาขาวิชาการต่าง ๆ ในความพยายามที่จะเข้าใจความหมาย existential ซับซ้อนของความเชื่อในศาสนาและปฏิบัติ Monograph ethnographic คลาสสิกที่มีแนวโน้มในการ นำเสนอภาพประวัติ "แบน" และ undifferentiated สังคมแนวความคิดที่ตาย และประสิทธิภาพการทำงานไว้อาลัย และพิธีกรรมเกี่ยวกับความตายในวัฒนธรรมที่กำหนด อับ เช่นศึกษาวัฒนธรรมที่แตกต่าง "ช็อต" นัยว่า ความเชื่อทางศาสนาคงมีช่วงเวลา และสม่ำเสมอเมื่อเทียบเคียงจัดขึ้น โดยสมาชิกทั้งหมดของการกำหนดวัฒนธรรมหรือประเพณีทางศาสนา เมื่อเร็ว ๆ นี้ ย่อยของมานุษยวิทยาประวัติศาสตร์มีผลิตใหม่ในประวัติศาสตร์ในการผสม และผลิตจำนวนมากการศึกษาสำคัญของการเปลี่ยนแปลงในความเชื่อและการปฏิบัติ นักวิชาการได้จ่ายยังความสำคัญกับผลกระทบของวัฒนธรรมร่วม ลัทธิ และปัญหาของเพศ เกิดขึ้นแสดง __In เรียงความนี้ จะทำพยายามไม่นำเสนอครบถ้วนสมบูรณ์การสำรวจความเชื่อและการปฏิบัติพิธีกรรมที่เกี่ยวข้องกับความตาย แทนที่จะให้รายละเอียด ethnographic และวิเคราะห์อย่างระมัดระวังประวัติศาสตร์ รายการเน้นรูปแบบที่เลือกและปัญหาที่เกิดขึ้นจากการสำรวจคร่าว ๆ ของวัฒนธรรมและศาสนา และในจึงทำให้บางสะท้อนทั่วไปเกี่ยวกับ imagining มนุษย์และประสบการณ์ของชีวิต คว้า มันยังสัมผัสเมื่อ methodological ปัญหาที่เกี่ยวข้องในการศึกษาเปรียบเทียบ ข้ามวัฒนธรรม และประวัติศาสตร์ของความเชื่อและการปฏิบัติพิธีกรรมความตายล้อมรอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความตายคือความจริงของชีวิต คำสั่งนี้เป็นครั้งเดียวที่ดาษดื่นและลึกซึ้ง มันเป็นเรื่องซ้ำ ๆ ตราบเท่าที่มันเป็นความรู้ทั่วไปที่ทุกชีวิตมนุษย์มีข้อ จำกัด ในระยะเวลา; มันเป็นเรื่องที่ลึกซึ้ง แต่ตราบเท่าสะท้อนที่รุนแรงเป็นที่สิ้นสุดของชีวิตท้าทายข้อ จำกัด ของภาษามนุษย์คิดแนวคิดสัญลักษณ์และจินตนาการ ในความรู้สึกที่สำคัญความหมายของชีวิตขึ้นอยู่ในส่วนที่เกี่ยวกับความเข้าใจของคน ๆ หนึ่งของการเสียชีวิต ตายนั่นคือความจริงของชีวิตนอกจากนี้ยังมีความขัดแย้งเพราะมันแสดงให้เห็นบังเอิญตรงข้ามตายในชีวิตและชีวิตในการตาย วิธีการที่คนมีจินตนาการตายในชีวิตและชีวิตในการตายมีรูปร่างประสบการณ์ของพวกเขาของการเสียชีวิตทางชีวภาพทั้งรายบุคคลและเป็น collectively.Death ขัดแย้งเป็นอย่างดีในการที่แม้จะเสียชีวิตทุก experience-- บุคคลเพียงบุคคลที่ตายแม้ เมื่อพวกเขาตายด้วยกันในตัวเลขขนาดใหญ่ตายยังเป็นประสบการณ์ทางสังคมอย่างลึกซึ้ง ความตายเป็นความจริงทางชีววิทยาหรือเป็นรัฐทางสรีรวิทยาเป็นชุดข้ามเวลาและพื้นที่ แต่นี้เหมือนสากลในแง่ทางชีวภาพไม่ควรขับกล่อมอย่างใดอย่างหนึ่งลงไปในข้อผิดพลาดของสมมติว่าความรู้สึกของมนุษย์หรือประสบการณ์ของการเสียชีวิตที่ได้รับหรือยังเป็นเหมือนกันทั่วทั้งพื้นที่และเวลา เมื่อใคร่ครวญความตายวันนี้คนจะต้องหลีกเลี่ยงยุคสมัยของการฉายเข้าใจร่วมสมัยของพวกเขาและประสบการณ์ของการเสียชีวิตกลับไปยังคนอื่น ๆ ในอดีตที่ผ่านมา ในทำนองเดียวกันพวกเขายังต้องหลีกเลี่ยงจักรวรรดินิยมทางวัฒนธรรมของสมมติว่าเข้าใจและประสบการณ์ของพวกเขาจะไม่ mative และบรรดาของวัฒนธรรมอื่น ๆ ควรจะวัดในแง่ของพวกเขา เข้ากับการตายนี้เป็นที่เกี่ยวข้องกับวิธีการที่หลากหลายในการที่ตายได้รับการคิดและวิธีการที่แตกต่างกันจะได้รับประสบการณ์ในวัฒนธรรมที่แตกต่างกันและทุกเพศทุกวัยที่แตกต่างกัน ที่จะบอกว่านี้คือการรับรู้ว่าถึงแม้จะตาย "ให้" ในอีกแง่หนึ่งมันเป็นวัฒนธรรมและสร้างประวัติศาสตร์ในรูปแบบต่างๆ.
การศึกษาความเชื่อและการปฏิบัติพิธีกรรมรอบการเสียชีวิตที่ได้รับการติดตามโดยใช้หมายเลขของวิธีการที่แตกต่างกันวิธีการรวมทั้งชาติพันธุ์ , สังคมวิทยาจิตวิทยาประวัติศาสตร์ทางสัณฐานวิทยาและโครงสร้างเพื่อชื่อไม่กี่ การศึกษาที่ดีที่สุดเปรียบเทียบของการเสียชีวิตในประวัติศาสตร์ของศาสนาสร้างจำนวนมากของรายละเอียดชาติพันธุ์รายละเอียดของความเชื่อของชุมชนที่เฉพาะเจาะจงและการปฏิบัติพิธีกรรม แต่ย้ายเกินเหล่านี้ในหลายวิธี การศึกษาเปรียบเทียบในประวัติศาสตร์ของศาสนาเป็นสหวิทยาการในธรรมชาติการบูรณาการผลการวิจัยของสาขาวิชาที่แตกต่างกันในความพยายามที่จะเข้าใจความหมายของการดำรงอยู่ที่ซับซ้อนของความเชื่อทางศาสนาและการปฏิบัติ เอกสารชาติพันธุ์คลาสสิกมีแนวโน้มที่จะนำเสนอในอดีต "แบน" และภาพที่แตกต่างของความคิดสังคมและความตายและประสิทธิภาพการทำงานของการไว้ทุกข์และพิธีศพในวัฒนธรรมที่กำหนด แต่น่าเสียดายเช่น "ภาพรวม" การศึกษาที่แตกต่างกันของวัฒนธรรมที่ส่อให้เห็นว่ามีความเชื่อทางศาสนาแบบคงที่ในช่วงเวลาและจัดขึ้นอย่างสม่ำเสมอโดยสมาชิกทุกคนของวัฒนธรรมที่กำหนดหรือประเพณีทางศาสนา เมื่อเร็ว ๆ นี้ฟิลด์มานุษยวิทยาประวัติศาสตร์ได้รู้ประวัติความเป็นมาผสมเข้าและผลิตการศึกษาที่มีความสำคัญเป็นจำนวนมากจากการเปลี่ยนแปลงความเชื่อและการปฏิบัติ นักวิชาการยังได้ให้ความสนใจมากขึ้นจากผลกระทบของการติดต่อทางวัฒนธรรมลัทธิล่าอาณานิคมและปัญหาของเพศส่งผลในการเป็นตัวแทนที่ซับซ้อนมากขึ้น.
__In บทความนี้ไม่มีความพยายามที่จะทำเพื่อนำเสนอผลการสำรวจครบถ้วนสมบูรณ์ของความเชื่อและการปฏิบัติพิธีกรรมที่เกี่ยวข้องกับความตาย แทนที่จะให้รายละเอียดชาติพันธุ์และการวิเคราะห์ทางประวัติศาสตร์ระวังรายการมุ่งเน้นไปที่รูปแบบที่เลือกและปัญหาที่เกิดจากการสำรวจในวงกว้างของวัฒนธรรมและศาสนาและในการทำเช่นนั้นมีการสะท้อนความเห็นทั่วไปเกี่ยวกับบางจินตนาการของมนุษย์และประสบการณ์ของการเสียชีวิต ในการผ่านก็ยังสัมผัสประเด็นวิธีการที่เกี่ยวข้องในการเปรียบเทียบข้ามวัฒนธรรมและการศึกษาประวัติศาสตร์ของความเชื่อและการปฏิบัติพิธีกรรมความตายโดยรอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความตายคือความจริงของชีวิต แถลงการณ์นี้ที่เคยน่าเบื่อ และลึกซึ้ง . มันน่าเบื่อตราบเท่าที่มันเป็นความรู้ทั่วไปที่ชีวิตมนุษย์ทั้งหมดจะถูก จำกัด ของเวลา มันลึกซึ้ง แต่ตราบเท่าที่สะท้อนร้ายแรงในตอนท้ายของชีวิตความท้าทายขีดจำกัดของภาษาของมนุษย์ แนวคิดความคิด สัญลักษณ์ และจินตนาการ ในความรู้สึกที่สำคัญความหมายของชีวิตคือตัวแปรในส่วนของความเข้าใจของความตาย ความตายคือความจริงของชีวิต ยังขัดแย้ง เพราะมันแสดงให้เห็นว่า บังเอิญตรงข้ามความตายในชีวิตและชีวิต - ความตาย คนเรามีจินตนาการความตายในชีวิตและชีวิต - ความตาย มีรูปของประสบการณ์ทางชีวภาพของความตายทั้งรายบุคคลและเรียกรวมกัน ความตายเป็นเรื่องที่ตรงข้ามกัน เช่นที่แม้ว่าทุกความตายเป็นประสบการณ์ของแต่ละบุคคล แต่ตาย -- แม้ว่าพวกเขาจะตายด้วยกันในความตายจำนวนมากยังเป็นประสบการณ์ที่ลึกซึ้งทางสังคม ความตายเป็นข้อเท็จจริงทางชีววิทยา หรือสถานะทางสรีรวิทยาเป็นเครื่องแบบในเวลาและพื้นที่ อย่างไรก็ตามสากลนี้เหมือนกันในแง่ทางชีวภาพที่ไม่ควรให้หนึ่งในข้อผิดพลาดของสมมติว่ามนุษย์ ความรู้สึกหรือประสบการณ์ของความตายได้ หรือเป็นชุดในพื้นที่และเวลา เมื่อใคร่ครวญความตายในวันนี้ ต้องหลีกเลี่ยงการใกล้ของการเข้าใจร่วมสมัยและประสบการณ์ของความตายกลับคนอื่น ๆในอดีต ในทํานองเดียวกันพวกเขายังต้องหลีกเลี่ยงลัทธิจักรวรรดินิยมทางวัฒนธรรมของสมมติว่าเข้าใจและประสบการณ์ของพวกเขาหรือ mative และบรรดาของวัฒนธรรมอื่น ๆ ควรวัดในแง่ของพวกเขา เอนทรี่นี้เกี่ยวกับความตายเกี่ยวข้องกับหลากหลายวิธีซึ่งความตายได้รับการคิดและหลายวิธีที่แตกต่างกันจะได้รับประสบการณ์ในวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน และวัยที่แตกต่างกันที่พูดแบบนี้คือการรับรู้ว่าถึงแม้ความตายจะ " ให้ " ในแง่หนึ่ง มันเป็นวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ที่สร้างขึ้นในรูปแบบต่างๆ
ศึกษาความเชื่อและพิธีกรรมความตายล้อมรอบมีการติดตามการใช้จำนวนของวิธีการที่แตกต่างกัน แนวทาง รวมทั้งชาติพันธุ์ สังคมวิทยา จิตวิทยา ทางประวัติศาสตร์ และโครงสร้างเพื่อชื่อไม่กี่การศึกษาเปรียบเทียบความตายที่ดีที่สุดในประวัติศาสตร์ของศาสนาสร้างเมื่อจำนวนมากของรายละเอียดคำอธิบายของความเชื่อของชุมชนชาติพันธุ์ที่เฉพาะเจาะจงและพิธีกรรม แต่ย้ายเกินเหล่านี้ในหลายวิธี การศึกษาเปรียบเทียบในประวัติศาสตร์ของศาสนาที่เป็นสหวิทยาการในธรรมชาติการบูรณาการข้อมูลจากสาขาวิชาที่แตกต่างกันในความพยายามที่จะเข้าใจ existential ความหมายซับซ้อนของความเชื่อทางศาสนาและการปฏิบัติ ที่เกี่ยวกับชาติพันธุ์ คลาสสิค มีแนวโน้มที่จะนำเสนอในอดีต " แบน " และภาพสังคมที่ไม่แตกต่างกันของความคิดของความตายและการปฏิบัติของการไว้ทุกข์และพิธีกรรมเกี่ยวกับความตายที่ระบุในวัฒนธรรม ขออภัยเช่น " snapshot " การศึกษาหลากหลายวัฒนธรรม ( ความเชื่อทางศาสนาเป็นคงที่ตลอดเวลา และอย่างสม่ำเสมอ จัดโดยสมาชิกทุกคนของได้รับวัฒนธรรมหรือประเพณีของศาสนา ยิ่งล่าสุด subfield มานุษยวิทยาประวัติศาสตร์ได้ reintroduced ประวัติเข้าผสมและผลิตจำนวนมากมีการศึกษาการเปลี่ยนแปลงในความเชื่อและการปฏิบัตินักวิชาการยังได้ให้ความสนใจมากขึ้นเพื่อผลของการติดต่อทางวัฒนธรรม การล่าอาณานิคม และปัญหาของเพศ เป็นผลในการแสดงที่ซับซ้อนมากขึ้น
__in นี้เรียงความ ไม่พยายามจะทำให้ปัจจุบันมีการสำรวจอย่างละเอียดของความเชื่อและพิธีกรรมเกี่ยวกับความตาย แทนที่จะให้รายละเอียดทางประวัติศาสตร์ชาติพันธุ์และการวิเคราะห์ระมัดระวังรายการที่เน้นเลือกธีม และปัญหาที่อุบัติจากการสำรวจของวัฒนธรรมและศาสนา ทำให้มีบางทั่วไปเกี่ยวกับมนุษย์สะท้อนจินตนาการและประสบการณ์ของความตาย ผ่าน มันยังสัมผัสเมื่อปัญหาวิธีการมีส่วนร่วมในการเปรียบเทียบข้ามวัฒนธรรมและการศึกษาประวัติศาสตร์ของความเชื่อและพิธีกรรมรอบตาย