Chemical composition, cytotoxic, an

Chemical composition, cytotoxic, and antibacterial activity of the
essential oil from Eugenia calycina Cambess. leaves against
oral bacteria
Raquel Maria Ferreira Sousaa, Sérgio A.L. de Morais a, Raissa B.K. Vieira b,
Danielle R. Napolitano b, Valeska B. Guzmanb, Thais Silva Moraes c, Luís C.S. Cunhaa,
Carlos H.G. Martins c, Roberto Changa, Francisco J.T. de Aquinoa,
Evandro A. do Nascimentoa, Alberto de Oliveiraa,∗
a Nucleus of Research in Natural Products, Chemical Institute, Federal University of Uberlândia, Uberlândia, MG 38408-144, Brazil
b Biomedical Sciences Institute, Federal University of Uberlândia, Uberlândia 38400-902, Brazil
c Nucleus of Research in Sciences and Technology, Laboratory of Research in Applied Microbiology, University of Franca, Franca 14404-600, Brazil
article info
Article history:
Received 20 August 2014
Received in revised form
26 November 2014
Accepted 29 November 2014
Available online 6 December 2014
Keywords:
Essential oil
Eugenia calycina
Antimicrobial activity
Oral bacteria
Cytotoxicity
abstract
The essential oil (EO) from leaves of Eugenia calycina Cambess. was analysed by Gas Chromatography coupled
toMass Spectrometry (GC–MS). Thirty-nine compounds accounting for 88.09% of the EO composition
were identified. The EO was rich in sesquiterpene hydrocarbons and oxygenated sesquiterpenes, and the
major components were spathulenol (21.36%), bicyclogermacrene (19.30%), -caryophyllene (8.57%),
viridiflorol (3.43%), allo-aromadendrene (3.34%), and a mixture of the caryophyllene oxide, gleenol,
and globulol (7.71%). The EO was fractioned in four fractions and the first fraction (F1) contained only
sesquiterpene hydrocarbons; the second one (F2) contained one sesquiterpene hydrocarbon (1.95%) and
96.98% of oxygenated sesquiterpenes; and the other fractions (F3 and F4) contained mostly oxygenated
sesquiterpenes. The antimicrobial activity of the EO and its fractions were evaluated against aerobic and
anaerobic oral bacteria by microdilution method. The EO showed strong antimicrobial activity against
anaerobic bacteria as Prevotella nigrescens and Porphyromonas gingivalis. Fractions F2–F4 showed values
of Minimum Inhibitory Concentration (MIC) ranging between 50 and 100 g mL−1 for most oral microorganisms
tested and presented higher activity than EO and F1. The EO and its fractions presented low
toxicity to HeLa cells at concentrations with strong antimicrobial activity.
© 2014 Elsevier B.V. All rights reserved.
1. Introduction
Eugenia calycina Cambess. (Myrtaceae) is an endemic species
in Brazil and its found in southeastern region known as “Cerrado”
(brazilian savannah). The E. calycina species are shrubs with up to
1.5 m height with white flowers (from August to November) and red
edible fruits (from September to December) (Arantes and Monteiro,
2002).
Several species of Eugenia as E. dysenterica, E. brasiliensis, E.
beaurepaireana, and E. uniflora are used in folk medicine with antiinflammatory,
anti-diarrheic, diuretic, anti-rheumatic, anti-febrile,
anti-diabetics, and anti-rheumatism properties (Alice et al., 1991;
Oliveira et al., 2006; Revilla, 2002; Septímio, 1994).
∗ Corresponding author. Tel.: [phone].
E-mail address: [e-mail] (A. de Oliveira).
Although the E. calycina shows high-yielding fruit production
in the Cerrado biome (Bullow et al., 1994), there are few studies
on E. calycina, and these are concentrated in the biological
and agronomy area (Bullow et al., 1994; Cardoso and Lomônaco,
2003). Many works were reported for the Eugenia species, either
studying their chemical composition or biological activities, which
have shown that they may be useful in the prevention of some
human diseases. Some studies evaluating the chemical composition
and biological activity of the essential oil (EO) in Eugenia species
have been reported. Magina et al. (2009) observed that the major
compounds found in the EO from E. brasiliensis leaves were spathulenol
(12.6%), -cadinol (8.7%), viridiflorol (7.1%), -cadinol (6.6%),
and 1-epi-cubenol (6.3%). The same researchers reported that the
EO from E. beaurepaireana leaves contains -caryophyllene (8.0%),
bicyclogermacrene (7.2%), valencene (5.5%), viridiflorol (4.9%), and
-cadinene (4.9%) as the major constituents. Both Eugenia species
showed antibacterial activity (Magina et al., 2009). Costa et al.
http://dx.doi.org/10.1016/j.indcrop.2014.11.050
0926-6690/© 2014 Elsevier B.V. All rights reserved.
72 R.M.F. Sousa et al. / Industrial Crops and Products 65 (2015) 71–78
(2000) discovered the presence of -caryophyllene (14.8%), -
humulene (10.9%), -terpineol (6.1%), limonene (5.5%), -thujene
(5.6%), and -caryophyllene oxide (5.4%) in EO of the E. dysenterica
leaves, which also showed antifungal activity. Chang et al. (2011a)
found curzerene (85.1%), germacrene B (2.0%), -elemene (1.9%),
furanodiene (1.2%), selin-11-en-4-alpha-ol (1.0%), and germacrene
D (0.9%) in EO of the E. uniflora leaves. This EO showed antileishmanial
(Rodrigues et al., 2013), antifungal (Costa et al., 2010), and
antibacterial activity (Ogunwande et al., 2005).
Among the antimicrobial activities studied, those involved in
oral diseases stand out, such as caries and periodontitis; dental
caries are a serious oral health problem in most industrialized
countries, affecting 60–90% of school children and the majority of
adults (Petersen, 2004). Moreover, recent studies have suggested
that oral bacteria may be associated with many systemic diseases,
such as pneumonia and cardiovascular disease (Dorn et al., 2010;
Kumar, 2013). The oral cavity is colonized by many Gram-positive
and Gram-negative bacteria species, forming biofilms on the surfaces
of teeth called bacterial plaques or dental plaques. According
to Kumar (2013), over 1000 bacterial species has been identified
in oral cavities and each individual person carries over 200 bacterial
species; furthermore, it is estimated that 1 mg of dental plaque
contains more than ten billion bacteria.
Dental plaques may be removed mechanically, but the use of
mouthrinse has been of interest for decreasing or controlling the
growth of the biofilm. Antibacterial products such as chlorhexidine,
cetylpyridinium chloride, and phenol derivatives are frequently
used for this purpose (Botelho et al., 2007). The chlorhexidine is one
of the most widely used antimicrobial agents against oral bacteria,
but studies have been reported that chlorhexidine was ineffective
against dental caries in clinical trials, and it has been implicated as
the potential cause of the selection and persistence of bacteria with
low level antibiotic resistance (Filoche et al., 2005). The resistance
of pathogens to drugs is one of the largest problems in the treatment
of microbial diseases. In this context, EOs have been investigated
as antimicrobial sources from natural products. Studies into the
effectiveness of an EO against oral bacteria have been published
for some plant species, such as Inga laurina (Furtado et al., 2014),
Campomanesia pubescens (Chang et al., 2011b), Bidens sulphurea
(Aguiar et al., 2013), Cassia bakeriana (Cunha et al., 2013), Chrysanthemum
indicum (Jung, 2009), and Artemisia iwayomogi(Cha, 2007).
EOs have been widely reported as a chemical anti-plaque agents in
mouthrinse solutions or in gel formulations (Charles et al., 2011;
Haffajee et al., 2008; Yengopal, 2004).
Therefore, the aims of this study were to determine the chemical
composition of the EO from E. calycina Cambess. leaves by fractionation
of the EO using a chromatographic method, and to investigate
the antimicrobial activity of the EO and its fractions against aerobic
and anaerobic oral bacterial, evaluating their cytotoxic effects
in HeLa cells. Futhermore, the characteristics of the chemical constituents
were correlated with the observed activity.
2. Material and methods
2.1. Plant material
Leaves from E. calycina Cambess., Myrtaceae, were collected
in Panga Ecological Reserve at Uberlândia city (MG), Brazil
(19◦10
52–19◦11
1S and 48◦23
26–48◦23
44W) in August
2013. The collection location is in the southeast of Brazil, in the Cerrado
area (savannah). The plant was identified by a specialist and
the voucher specimen was deposited in the Uberlandenses Herbarium
of the Federal University of Uberlândia (MG – Brazil), under
number 55,587. Specific permissions required for these activities
were authorized by Dr Jimi Naoki Nakajima, Director of the Biology
Institute of Federal University of Uberlândia, who is the responsible
authority for the Panga Ecological Reserve. This study did not
involve endangered or protected species.
2.2. Essential oil isolation and fractionation
The EO from fresh leaves (105 ± 2 g) of E. calycina was obtained
by hydrodistillation for 4 h in a Clevenger-type apparatus. The volume
of oil obtained was 0.4 mL (observed in the graduated part
of Clevenger-type apparatus). The oil mass was calculated by the
difference in weight (Shimadzu, model AUW-D 220) of the empty
vial and with the oil. An analytical balance, with 0.0001 g precision,
was used for weighing. The EO (0.18 ± 0.03 g; 0.45 ± 0.05 g mL−1)
was collected and stored in a sealed vial at −10 ◦C prior to analysis.
The yield (0.39 ± 0.06%, w/w) was calculated based on the dry
weight of the leaves (54.3 ± 0.3% of moisture). The moisture content
of the leaves (1.0 g) was determined using an automatic infraredmoisture
balance (Kett, model FD600) at 105 ◦C for 15 min. The
EO (0.91 g) was subjected to chromatography on a silica gel column
(about 60 g, 30 × 2 cm). The eluents were previally tested by
thin-layer chromatography (TLC, silica gel 60): ethyl acetate (b.p.
77.1 ◦C), methanol (b.p. 64.7 ◦C), ethyl ether (b.p. 34.6 ◦C), hexane
(b.p. 68.0 ◦C), and dichloromethane (b.p. 39.6 ◦C) were evaluated.
The best separation of the sesquiterpene hydrocarbons and oxygenated
sesquiterpenes in TLC was dichloromethane (CH2Cl2), in
addition, the boiling point of dich

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

องค์ประกอบทางเคมี cytotoxic และต้านเชื้อแบคทีเรียกิจกรรมของการน้ำมันหอมระเหยจากยูจีเนีย calycina Cambess ใบไม้กับแบคทีเรียในช่องปากSousaa Ferreira มาเรีย Raquel, Morais เด A.L. Sérgio a, b Raissa B.K. Vieiraแดเนียลล์ R. Napolitano b, Valeska B. Guzmanb ไทย Silva Moraes c, Luís นำ CunhaaCarlos H.G. Martins c, Roberto Changa, J.T. Francisco de Aquinoaอ. Evandro ทำ Nascimentoa, Alberto de Oliveiraa ∗นิวเคลียสของวิจัยในมหาวิทยาลัยกลางธรรมชาติผลิตภัณฑ์ สารเคมี สถาบัน Uberlândia, Uberlândia, MG 38408 144 บราซิลb ทางชีวการแพทย์ศาสตร์ สถาบัน สหพันธ์มหาวิทยาลัยของ Uberlândia, Uberlândia 38400-902 บราซิลนิวเคลียสของวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ห้องปฏิบัติการวิจัยในบราซิล 14404-600 ใช้จุลชีววิทยาประยุกต์ มหาวิทยาลัยใช้ cข้อมูลบทความบทความประวัติ:ได้รับ 20 2014 สิงหาคมได้รับในแบบฟอร์มการปรับปรุง26 2014 พฤศจิกายนยอมรับ 29 2014 พฤศจิกายนมีออนไลน์ 6 2557 ธันวาคมคำสำคัญ:น้ำมันหอมระเหยCalycina ยูจีเนียกิจกรรมจุลินทรีย์แบคทีเรียในช่องปากCytotoxicityบทคัดย่อน้ำมันหอมระเหย (อีโอ) จากใบของยูจีเนีย calycina Cambess ถูก analysed โดย Chromatography ก๊าซควบคู่toMass Spectrometry (GC – MS) บัญชี 88.09% ขององค์ประกอบอีโอสารสามสิบเก้าระบุ อีโอมีไฮโดรคาร์บอน sesquiterpene และ oxygenated sesquiterpenes และมีส่วนประกอบสำคัญ spathulenol (21.36%), bicyclogermacrene (19.30%) - caryophyllene (8.57%),viridiflorol (3.43%), allo aromadendrene (3.34%), และส่วนผสมของออกไซด์ caryophyllene, gleenolและ globulol (7.71%) อีโอถูก fractioned ในสี่ส่วนแรกเศษส่วน (F1) อยู่เท่านั้นไฮโดรคาร์บอน sesquiterpene หนึ่งที่สอง (F2) sesquiterpene หนึ่งมีไฮโดรคาร์บอน (1.95%) และ96.98% ของ oxygenated sesquiterpenes และอื่น ๆ ส่วน (F3 และ F4) อยู่ส่วนใหญ่ oxygenatedsesquiterpenes กิจกรรมจุลินทรีย์อีโอที่และส่วนถูกประเมินกับเต้นแอโรบิก และไม่ใช้แบคทีเรียปาก โดยวิธี microdilution อีโอจะแสดงให้เห็นว่ากิจกรรมจุลินทรีย์ที่แข็งแรงตามแบคทีเรียไม่ใช้ออกซิเจนเป็น Prevotella nigrescens และ Porphyromonas gingivalis ส่วน F2-F4 แสดงให้เห็นว่าค่าของน้อยลิปกลอสไขความเข้มข้น (ไมค์) ระหว่าง 50 และ 100 g mL−1 สำหรับจุลินทรีย์ส่วนใหญ่ปากทดสอบกิจกรรม และ การนำเสนอสูงกว่า F1 และอีโอ อีโอและส่วนการแสดงต่ำความเป็นพิษกับเซลล์ HeLa ที่ความเข้มข้นกับกิจกรรมจุลินทรีย์ที่แข็งแรง© 2014 Elsevier b.v สงวนลิขสิทธิ์ทั้งหมด1. บทนำยูจีเนีย calycina Cambess (Myrtaceae) เป็นชนิดยุงในประเทศบราซิลและของภูมิภาคตะวันออกเฉียงใต้พบในที่เรียกว่า "Cerrado"(บราซิลสวันนาห์) พันธุ์ calycina ตะวันออกจะสนุกสนานกับขึ้นความสูง 1.5 m ด้วยดอกไม้สีขาว (จากสิงหาคมถึงพฤศจิกายน) และสีแดงกินผลไม้ (ตั้งแต่กันยายนถึงธันวาคม) (Arantes และ Monteiro2002)ยูจีเนียเป็น E. dysenterica, E. brasiliensis อีหลายชนิดใช้ในการแพทย์พื้นบ้านกับ beaurepaireana และ E. uniflora antiinflammatoryป้องกัน diarrheic, diuretic ป้องกันรูมาติก ป้องกัน ไข้ป้องกันเบาหวาน และคุณสมบัติป้องกัน rheumatism (อลิ et al., 1991Al. Oliveira ร้อยเอ็ด 2006 Revilla, 2002 Septímio, 1994)ผู้ Corresponding ∗ โทร.: [phone]ที่อยู่อีเมล์: [e-mail] (A. de Oliveira)แม้ว่าผลผลิตสูงผลผลิตแสดง calycina ตะวันออกในการ Cerrado ชีวนิเวศ (Bullow et al., 1994), มีการศึกษาน้อยบน E. calycina และเหล่านี้จะเข้มข้นในทางชีวภาพและเกษตรศาสตร์ (Bullow et al., 1994 Cardoso และ Lomônaco2003) . ในงานมีรายงานสำหรับชนิดยูจีเนีย อย่างใดอย่างหนึ่งศึกษาองค์ประกอบทางเคมีหรือชีวภาพกิจกรรม ของพวกเขาที่ได้แสดงให้เห็นว่า พวกเขาอาจเป็นประโยชน์ในการป้องกันของโรคในมนุษย์ บางการศึกษาประเมินองค์ประกอบทางเคมีและกิจกรรมทางชีวภาพของน้ำมันหอมระเหย (อีโอ) ในชนิดยูจีเนียมีการรายงาน Al. ร้อยเอ็ด Magina (2009) สังเกตที่หลักการสารประกอบที่พบในอีโอจากใบไม้ E. brasiliensis ถูก spathulenol(12.6%), - cadinol (8.7%), viridiflorol (7.1%) - cadinol (6.6%),และ 1-epi-cubenol (6.3%) นักวิจัยเดียวกันรายงานว่าอีโอจากใบ beaurepaireana ตะวันออกประกอบด้วย - caryophyllene (8.0%),bicyclogermacrene (7.2%), valencene (5.5%), viridiflorol (4.9%), และ-cadinene (4.9%) เป็น constituents หลัก ทั้งชนิดยูจีเนียพบกิจกรรมต้านเชื้อแบคทีเรีย (Magina et al., 2009) คอสตา et alhttp://dx.doi.org/10.1016/j.indcrop.2014.11.0500926-6690 / © 2014 Elsevier b.v สงวนลิขสิทธิ์ทั้งหมด72 R.M.F. Sousa et al. / อุตสาหกรรมพืชและผลิตภัณฑ์ 65 (2015) 71-78(2000) พบก็ - caryophyllene (14.8%), -humulene (10.9%) - terpineol (6.1%), limonene (5.5%), - thujene(5.6%), และ - caryophyllene ออกไซด์ (5.4%) ในอีโอของ dysenterica ตะวันออกใบไม้ ซึ่งยัง แสดงให้เห็นกิจกรรมต้านเชื้อรา ช้าง et al. (2011a)พบ curzerene (85.1%), B (2.0%), - elemene (1.9%), germacrenefuranodiene (1.2%), selin-11-en-4-alpha-ol (1.0%), และ germacreneD (0.9%) ในอีโอของ uniflora ตะวันออกทิ้ง อีโอนี้พบว่า antileishmanial(โรดริเกวส et al., 2013), ต้านเชื้อรา (สาธารณรัฐ et al., 2010), และกิจกรรมต้านเชื้อแบคทีเรีย (Ogunwande et al., 2005)ระหว่างกิจกรรมจุลินทรีย์ศึกษา ผู้เกี่ยวข้องในโรคช่องปากโดด ผุและปริทันต์ ทันตกรรมผุเป็นปัญหาสุขภาพช่องปากที่รุนแรงในอุตสาหกรรมมากที่สุดประเทศ กระทบ 60 – 90% ของเด็กนักเรียนและส่วนใหญ่ผู้ใหญ่ (Petersen, 2004) นอกจากนี้ มีการแนะนำการศึกษาล่าสุดว่า แบคทีเรียในช่องปากอาจสัมพันธ์กับโรคของระบบต่าง ๆโรคปอดและโรคหัวใจและหลอดเลือด (Dorn et al., 2010Kumar, 2013) ช่องปากถูกยึดครอง โดยมากแบคทีเรียแกรมบวกและแบคทีเรียแบคทีเรียแกรมลบ ขึ้น biofilms บนพื้นผิวของฟันที่เรียกว่าแบคทีเรีย plaques หรือ plaques ทันตกรรม ตามการ Kumar (2013), กว่า 1000 สายพันธุ์แบคทีเรียมีการระบุในช่องปากฟันผุ และแต่ละที่แต่ละคนดำเนินการมากกว่า 200 แบคทีเรียพันธุ์ นอกจากนี้ มันเป็นที่คาดการอ่านค่า 1 มิลลิกรัมของคราบจุลินทรีย์ประกอบด้วยแบคทีเรียมากกว่าสิบล้านPlaques ทันตกรรมอาจถูกกลไก แต่การใช้mouthrinse ได้รับความสนใจสำหรับการลด หรือการควบคุมการเจริญเติบโตใน biofilm ผลิตภัณฑ์ต้านเชื้อแบคทีเรียเช่น chlorhexidinecetylpyridinium คลอไรด์ และอนุพันธ์วางมักจะใช้สำหรับวัตถุประสงค์นี้ (Botelho et al., 2007) Chlorhexidine เป็นหนึ่งตัวแทนจุลินทรีย์ใช้กันอย่างแพร่หลายกับช่องปากแบคทีเรียแต่มีรายงานการศึกษาว่า chlorhexidine เป็นผลต่อต้านฟันผุในคลินิก และมีการเกี่ยวข้องเป็นสาเหตุอาจเกิดขึ้นของตัวเลือกการคงอยู่ของเชื้อแบคทีเรียด้วยต่ำสุดที่ระดับยาปฏิชีวนะต้านทาน (Filoche et al., 2005) ต่อต้านโรคกับยาเสพติดเป็นปัญหาที่ใหญ่ที่สุดในการรักษาอย่างใดอย่างหนึ่งโรคจุลินทรีย์ มีการสอบสวนในบริบทนี้ EOsเป็นแหล่งจุลินทรีย์จากธรรมชาติ ศึกษาเป็นการประสิทธิภาพของอีโอต่อต้านเชื้อแบคทีเรียในช่องปากได้รับการเผยแพร่สำหรับบางชนิดพืช เช่น laurina สุทธา (เฟอร์ทาโดและ al., 2014),Campomanesia pubescens (ช้างร้อยเอ็ด al., 2011b), Bidens sulphurea(Aguiar et al., 2013), Cassia bakeriana (กูนยา et al., 2013), เบญจมาศเก... (Jung, 2009), และ Artemisia iwayomogi (ชะอำ 2007)กล้องดิจิตอล EOs อย่างกว้างขวางถูกรายงานเป็นตัวแทนต่อต้านหินปูนเป็นสารเคมีในmouthrinse โซลูชั่น หรือสูตรเจล (ชาร์ลส์ et al., 2011Haffajee et al., 2008 Yengopal, 2004)ดังนั้น จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้ได้กำหนดสารเคมีองค์ประกอบของอีโอจาก calycina ตะวันออก Cambess ใบไม้ โดยแยกส่วนอีโอใช้วิธี chromatographic และ การตรวจสอบกิจกรรมจุลินทรีย์อีโอและเศษส่วนของกับเต้นแอโรบิกและไม่ใช้ออกซิเจน แบคทีเรียช่องปาก การประเมินผลกระทบของ cytotoxicในเซลล์ HeLa Futhermore ลักษณะของ constituents เคมีมี correlated กับกิจกรรมสังเกต2. วัสดุและวิธีการ2.1. พืชวัสดุออกจาก calycina ตะวันออก Cambess. Myrtaceae ถูกเก็บรวบรวมในการสำรองระบบนิเวศ Panga ที่เมือง Uberlândia (MG), บราซิล(19◦1052-19◦111 S และ 48◦2326-48◦2344 W) ในเดือนสิงหาคม2013.คอลเลกชันตั้งอยู่ในตะวันออกเฉียงใต้ของบราซิล ใน Cerradoตั้ง (สวันนาห์) พืชที่ระบุ โดยผู้เชี่ยวชาญ และตัวอย่างสำคัญที่ฝากในหอพรรณไม้ Uberlandensesของสหพันธ์มหาวิทยาลัยของ Uberlândia (MG-บราซิล), ภายใต้หมายเลข 55,587 สิทธิ์เฉพาะที่จำเป็นสำหรับกิจกรรมเหล่านี้ได้รับอนุญาต โดย Dr Jimi กินาคาจิมะ ผู้อำนวยการฝ่ายชีววิทยาสถาบันสหพันธ์มหาวิทยาลัยของ Uberlândia ผู้ที่รับผิดชอบอำนาจในการสำรองระบบนิเวศ Panga การศึกษานี้ไม่เกี่ยวข้องกับพันธุ์ใกล้สูญพันธุ์ หรือมีการป้องกัน2.2. น้ำมันแยกและแยกส่วนอีโอจากใบไม้สด (105 ± 2 g) ของ E. calycina กล่าวโดย hydrodistillation สำหรับ h 4 ในเครื่องชนิด Clevenger ไดรฟ์ข้อมูลน้ำมันที่ได้รับคือ 0.4 mL (สังเกตตอนจบของชนิด Clevenger เครื่อง) น้ำมันโดยรวมถูกคำนวณโดยการความแตกต่างในน้ำหนัก (Shimadzu รุ่น 220 AUW D) ของว่างคอนแทค กับน้ำมัน ดุลวิเคราะห์ มีความแม่นยำมาก 0.0001 gใช้สำหรับชั่ง อีโอ (± 0.18 0.03 g; mL−1 0.05 g ± 0.45)รวบรวม และจัดเก็บอยู่ในคอนแทคปิดผนึกที่ ◦C −10 ก่อนที่จะวิเคราะห์ผลผลิต (0.39 ± 0.06%, w/w) ถูกคำนวณจากบนแห้งน้ำหนักของใบ (54.3 ± 0.3% ของความชื้น) ชื้นของใบไม้ (1.0 กรัม) ถูกกำหนดโดยใช้การ infraredmoisture โดยอัตโนมัติยอดดุล (Kett รุ่น FD600) ที่ 105 ◦C สำหรับ 15 นาทีอีโอ (0.91 g) ถูกยัดเยียดให้ chromatography คอลัมน์ซิลิก้าเจล(ประมาณ 60 g, 30 × 2 ซม) Eluents ถูกทดสอบโดย previallyชั้นบาง chromatography (TLC ซิลิก้าเจล 60): เอทิล acetate (ธาริน77.1 ◦C), เมทานอล (ธาริน 64.7 ◦C) เฮกเซน เอทิลอีเทอร์ (ธาริน 34.6 ◦C)(ธาริน 68.0 ◦C), และ dichloromethane (ธาริน 39.6 ◦C) ที่ประเมินแยกสุดของไฮโดรคาร์บอน sesquiterpene และ oxygenatedsesquiterpenes ใน TLC ถูก dichloromethane (CH2Cl2),นอกจากนี้ จุดเดือดของดิชลองกรอตโต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

องค์ประกอบทางเคมีเป็นพิษและฤทธิ์ต้านแบคทีเรียของน้ำมันหอมระเหยจากชมพู่ calycina Cambess
ใบกับช่องปากแบคทีเรียราเคลมาเรียเฟSousaa เซอร์จิโออัลเดคองที่ Raissa BK Vieira B, แดเนียลอาร์ Napolitano ข Valeska บี Guzmanb คนไทยซิลวา Moraes คหลุยส์ซี Cunhaa, คาร์ลอ HG มาร์ตินคโร Changa, ฟรานซิส JT เด Aquinoa, Evandro A. ทำ Nascimentoa อัลแบร์โตเดอ Oliveiraa * นิวเคลียสของการวิจัยในผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ, เคมีสถาบันมหาวิทยาลัยสหพันธ์Uberlândia, Uberlândia, MG 38408-144 บราซิลขชีวการแพทย์สถาบันวิทยาศาสตร์มหาวิทยาลัยสหพันธ์Uberlândia, Uberlândia 38400 -902 บราซิลคนิวเคลียสของการวิจัยในวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีห้องปฏิบัติการวิจัยจุลชีววิทยาประยุกต์มหาวิทยาลัยFranca, Franca 14404-600 บราซิลข้อมูลบทความประวัติศาสตร์บทความที่ได้รับ20 สิงหาคม 2014 ที่ได้รับการแก้ไขในรูปแบบ26 พฤศจิกายน 2014 ได้รับการยอมรับ 29 พฤศจิกายน 2014 ออนไลน์ 6 ธันวาคม 2014 คำสำคัญ: น้ำมันหอมระเหยชมพู่ calycina กิจกรรมต้านจุลชีพของแบคทีเรียในช่องปากCytotoxicity นามธรรมน้ำมันหอมระเหย (EO) จากใบชมพู่ calycina Cambess ได้รับการวิเคราะห์โดยแก๊สโครมาโตควบคู่toMass Spectrometry (GC-MS) สามสิบเก้าสารประกอบคิดเป็น 88.09% ขององค์ประกอบ EO ถูกระบุ EO เป็นที่อุดมไปด้วยสารไฮโดรคาร์บอนและ sesquiterpene sesquiterpenes ออกซิเจนและส่วนประกอบที่สำคัญสรุปได้spathulenol (21.36%) bicyclogermacrene (19.30%) -caryophyllene (8.57%) viridiflorol (3.43%) allo-aromadendrene (3.34%) และ มีส่วนผสมของออกไซด์ caryophyllene, gleenol, และ globulol (7.71%) EO ถูกเศษสี่เศษส่วนและส่วนแรก (F1) ที่มีเพียงไฮโดรคาร์บอนsesquiterpene; คนที่สอง (F2) ที่มีหนึ่งไฮโดรคาร์บอน sesquiterpene (1.95%) และ96.98% ของ sesquiterpenes ออกซิเจน; และเศษอื่น ๆ (F3 และ F4) ที่มีออกซิเจนส่วนใหญ่sesquiterpenes กิจกรรมต้านจุลชีพของ EO และเศษส่วนที่ได้รับการประเมินเทียบกับแอโรบิกและแบคทีเรียในช่องปากโดยไม่ใช้ออกซิเจนmicrodilution วิธี EO แสดงให้เห็นฤทธิ์ต้านจุลชีพที่แข็งแกร่งกับแบคทีเรียเป็นPrevotella nigrescens Porphyromonas gingivalis และ เศษส่วน F2-F4 มีค่าความเข้มข้นยับยั้งขั้นต่ำ(MIC) ตั้งแต่ระหว่าง 50 และ 100 กรัม mL-1 สำหรับจุลินทรีย์ในช่องปากส่วนใหญ่ได้รับการทดสอบและนำเสนอกิจกรรมที่สูงกว่าEO และ F1 EO และเศษส่วนที่นำเสนอในระดับต่ำเป็นพิษต่อเซลล์HeLa ที่ระดับความเข้มข้นที่มีฤทธิ์ต้านจุลชีพที่แข็งแกร่ง. © 2014 Elsevier BV สงวนลิขสิทธิ์. 1 บทนำชมพู่ calycina Cambess (Myrtaceae) เป็นสายพันธุ์ถิ่นในประเทศบราซิลและพบว่าในภูมิภาคตะวันออกเฉียงใต้ที่เรียกว่า"Cerrado" (สะวันนาบราซิล) สายพันธุ์อี calycina พุ่มไม้ที่มีมากถึง1.5 เมตรความสูงที่มีดอกสีขาว (จากสิงหาคม-พฤศจิกายน) และสีแดงผลไม้ที่กินได้(ตั้งแต่เดือนกันยายนถึงธันวาคม) (Arantes และ Monteiro, 2002). หลายชนิดของชมพู่เป็น dysenterica อีอี . หลอกลวงอีbeaurepaireana และ uniflora อีถูกนำมาใช้ในการแพทย์พื้นบ้านกับการต้านการอักเสบ, ป้องกัน diarrheic ขับปัสสาวะป้องกันโรคไขข้อป้องกันไข้ป้องกันผู้ป่วยโรคเบาหวานและคุณสมบัติป้องกันโรคไขข้อ(อลิซ et al, 1991. Oliveira et al, 2006;. Revilla., 2002; Septímio, 1994) * ผู้รับผิดชอบ Tel .: [phone]. ที่อยู่ E-mail: [e-mail] (กสัน). แม้ว่า calycina อีแสดงให้เห็นถึงการผลิตไม้ผลที่ให้ผลผลิตสูงในCerrado นิเวศน์วิทยา (Bullow et al, 1994. ) มีการศึกษาน้อยบนอีcalycina และสิ่งเหล่านี้มีความเข้มข้นในทางชีวภาพและพื้นที่พืชไร่(Bullow et al, 1994;. โก้และ Lomonaco, 2003) ผลงานที่หลายคนได้รับรายงานสำหรับสายพันธุ์ชมพู่ทั้งการศึกษาองค์ประกอบทางเคมีของพวกเขาหรือกิจกรรมทางชีวภาพซึ่งได้แสดงให้เห็นว่าพวกเขาอาจจะมีประโยชน์ในการป้องกันบางโรคของมนุษย์ บางการศึกษาการประเมินองค์ประกอบทางเคมีและฤทธิ์ทางชีวภาพของน้ำมันหอมระเหย (EO) ในสายพันธุ์ชมพู่ที่ได้รับรายงาน Magina et al, (2009) ตั้งข้อสังเกตว่าที่สำคัญสารที่พบในEO จากใบอีหลอกลวงเป็น spathulenol (12.6%)? -cadinol (8.7%) viridiflorol (7.1%)? -cadinol (6.6%) และ 1 EPI -cubenol (6.3%) นักวิจัยเดียวกันมีรายงานว่าEO จากใบอี beaurepaireana มี -caryophyllene (8.0%) bicyclogermacrene (7.2%) valencene (5.5%) viridiflorol (4.9%) และ-cadinene (4.9%) ในขณะที่องค์ประกอบที่สำคัญ ทั้งสองชนิดชมพู่มีฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรีย (Magina et al., 2009) คอสตา et al. http://dx.doi.org/10.1016/j.indcrop.2014.11.050 0926-6690 / 2014 © Elsevier BV สงวนลิขสิทธิ์. 72 เพื่อการเลี้ยงชีพ Sousa et al, / พืชอุตสาหกรรมและผลิตภัณฑ์ 65 (2015) 71-78 (2000) พบการปรากฏตัวของ -caryophyllene (14.8%)? - humulene (10.9%) -terpineol (6.1%) limonene (5.5%)? - thujene (5.6%) และออกไซด์ -caryophyllene (5.4%) ใน EO ของอี dysenterica ใบซึ่งยังแสดงให้เห็นกิจกรรมต้านเชื้อรา ช้าง et al, (2011a) พบ curzerene (85.1%) germacrene B (2.0%) -elemene (1.9%) furanodiene (1.2%) selin-11-en-4-alpha-เฒ่า (1.0%) และ germacrene D ( 0.9%) ใน EO ของใบอี uniflora EO นี้แสดงให้เห็น antileishmanial (โรดริกู et al., 2013) เชื้อรา (Costa et al., 2010) และฤทธิ์ต้านแบคทีเรีย(Ogunwande et al., 2005). ในกิจกรรมต้านจุลชีพศึกษา, ผู้ที่เกี่ยวข้องในโรคในช่องปากโดดเด่นดังกล่าวเป็นโรคฟันผุและโรคปริทันต์; ฟันผุเป็นปัญหาสุขภาพช่องปากที่ร้ายแรงที่สุดในอุตสาหกรรมประเทศที่มีผลต่อ60-90% ของเด็กในโรงเรียนและส่วนใหญ่ของผู้ใหญ่(ปีเตอร์เสน, 2004) นอกจากนี้การศึกษาล่าสุดได้ชี้ให้เห็นว่าแบคทีเรียในช่องปากอาจจะเกี่ยวข้องกับโรคทางระบบจำนวนมากเช่นปอดบวมและโรคหลอดเลือดหัวใจ(ดอร์น, et al, 2010;. มาร์ 2013) ช่องปากเป็นอาณานิคมโดยมากแกรมบวกสายพันธุ์แบคทีเรียและแกรมลบรูปไบโอฟิล์มบนพื้นผิวของฟันที่เรียกว่าแบคทีเรียหรือโล่โล่ทันตกรรม ตามที่จะมาร์ (2013) กว่า 1,000 สายพันธุ์แบคทีเรียที่ได้รับการระบุในช่องปากและแต่ละบุคคลดำเนินการมากกว่า200 แบคทีเรียสายพันธุ์; นอกจากนี้ก็คาดว่า 1 มิลลิกรัมคราบฟันมีมากกว่าหมื่นล้านแบคทีเรีย. โล่ทันตกรรมอาจถูกลบออกโดยอัตโนมัติ แต่การใช้น้ำยาบ้วนปากที่ได้รับที่น่าสนใจสำหรับการลดหรือควบคุมการเจริญเติบโตของฟิล์ม ผลิตภัณฑ์ต้านเชื้อแบคทีเรียเช่น chlorhexidine, cetylpyridinium คลอไรด์และอนุพันธ์ฟีนอลมักจะใช้เพื่อวัตถุประสงค์นี้ (Botelho et al., 2007) chlorhexidine เป็นหนึ่งของยาต้านจุลชีพใช้กันอย่างแพร่หลายมากที่สุดกับแบคทีเรียในช่องปากแต่การศึกษาได้รับการรายงานว่า chlorhexidine ก็ไม่ได้ผลกับโรคฟันผุในการทดลองทางคลินิกและได้รับการที่เกี่ยวข้องเป็นสาเหตุที่อาจเกิดขึ้นจากการเลือกและการคงอยู่ของแบคทีเรียที่มีระดับต่ำความต้านทานยาปฏิชีวนะ (Filoche et al., 2005) ความต้านทานของเชื้อโรคกับยาเสพติดเป็นหนึ่งในปัญหาที่ใหญ่ที่สุดในการรักษาโรคของเชื้อจุลินทรีย์ ในบริบทนี้ EOS ได้รับการตรวจสอบแหล่งที่มาของยาต้านจุลชีพจากผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ การศึกษาในการประสิทธิผลของ EO กับแบคทีเรียในช่องปากได้รับการเผยแพร่สำหรับบางสายพันธุ์พืชเช่นInga Laurina (โด et al., 2014) Campomanesia pubescens (ช้าง et al., 2011b) Bidens sulphurea (Aguiar et al., 2013) Cassia bakeriana (Cunha et al., 2013), เบญจมาศindicum (จุง 2009) และ Artemisia iwayomogi (ชะอำ, 2007). EOS ได้รับรายงานอย่างกว้างขวางว่าเป็นสารต้านการมอบโล่ประกาศเกียรติคุณสารเคมีในการแก้ปัญหาน้ำยาบ้วนปากหรือสูตรเจล(ชาร์ลส์ et al, 2011;. Haffajee et al, 2008;. Yengopal, 2004). ดังนั้นจุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้มีการกำหนดสารเคมีองค์ประกอบของ EO จากอี calycina Cambess โดยแยกออกของ EO ใช้วิธีโครมาและการตรวจสอบกิจกรรมต้านจุลชีพของEO และเศษส่วนของตนกับแอโรบิกแบคทีเรียในช่องปากและไม่ใช้ออกซิเจน, การประเมินผลกระทบของพวกเขาพิษในเซลล์ HeLa เอาอีกแล้วลักษณะขององค์ประกอบทางเคมีที่มีความสัมพันธ์กับกิจกรรมที่สังเกต. 2 วัสดุและวิธีการ2.1 วัสดุปลูกใบจากอี calycina Cambess, Myrtaceae ถูกเก็บรวบรวม. ใน Panga นิเวศวิทยาสำรองที่เมืองUberlândia (MG), บราซิล(19◦10? 52 ??? - 19◦11 1 ?? S และ48◦23? 26? ? -48◦23? 44 ?? W) ในเดือนสิงหาคมปี2013 คอลเลกชันที่ตั้งอยู่ในทิศตะวันออกเฉียงใต้ของบราซิลใน Cerrado พื้นที่ (วานนาห์) พืชที่ถูกระบุเป็นผู้เชี่ยวชาญและตัวอย่างบัตรกำนัลถูกฝากไว้ใน Uberlandenses สมุนไพรของมหาวิทยาลัยแห่งชาติUberlândia (MG - บราซิล) ภายใต้จำนวน55,587 สิทธิ์เฉพาะที่จำเป็นสำหรับกิจกรรมเหล่านี้ได้รับอนุมัติโดยดรเฮนาโอกินากาจิม่าผู้อำนวยการชีววิทยาสถาบันมหาวิทยาลัยสหพันธ์Uberlândiaซึ่งเป็นผู้ที่รับผิดชอบในอำนาจสำหรับPanga นิเวศวิทยาสำรอง การศึกษาครั้งนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการสูญพันธุ์หรือการป้องกัน. 2.2 การแยกน้ำมันหอมระเหยและแยกEO จากใบสด (105 ± 2 กรัม) อี calycina ที่ได้รับจากการต้มกลั่นเป็นเวลา4 ชั่วโมงในอุปกรณ์ Clevenger ชนิด ปริมาณของน้ำมันที่ได้เป็น 0.4 มิลลิลิตร (ข้อสังเกตในส่วนที่จบการศึกษาของอุปกรณ์Clevenger ชนิด) มวลน้ำมันที่คำนวณได้จากความแตกต่างในน้ำหนัก (Shimadzu รุ่น AUW-D 220) ของที่ว่างเปล่าขวดและน้ำมัน มีความสมดุลในการวิเคราะห์ด้วย 0.0001 กรัมความแม่นยำที่ใช้สำหรับการชั่งน้ำหนัก EO (0.18 ± 0.03 กรัม 0.45 ± 0.05 กรัม mL-1). ที่ถูกเก็บรวบรวมและเก็บไว้ในขวดปิดผนึกที่ -10 ◦Cก่อนที่จะมีการวิเคราะห์อัตราผลตอบแทน(0.39 ± 0.06% w / w) ที่คำนวณได้อยู่บนพื้นฐานของ แห้งน้ำหนักของใบ(54.3 ± 0.3% ของความชื้น) ความชื้นของใบ (1.0 กรัม) ถูกกำหนดโดยใช้ infraredmoisture อัตโนมัติสมดุล(Kett รุ่น FD600) ที่ 105 ◦Cเป็นเวลา 15 นาที EO (0.91 กรัม) ถูกยัดเยียดให้โคในคอลัมน์ซิลิกาเจล(ประมาณ 60 กรัม, 30 × 2 ซม.) ตัวชะได้รับการทดสอบโดย previally โคบางชั้น (TLC ซิลิกาเจล 60) เอทิลอะซิเตท (bp 77.1 ◦C), เมทานอล (64.7 bp ◦C) เอทิลอีเทอร์ (bp 34.6 ◦C) เฮกเซน(bp 68.0 ◦C ) และไดคลอโรมีเทน (bp 39.6 ◦C) ได้รับการประเมิน. การแยกที่ดีที่สุดของไฮโดรคาร์บอน sesquiterpene และออกซิเจนsesquiterpenes ใน TLC เป็นไดคลอโรมีเทน (CH2Cl2) ในนอกจากนี้จุดเดือดของdich

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

องค์ประกอบทางเคมีที่เป็นพิษ และฤทธิ์ต้านแบคทีเรียของน้ำมันระเหยจาก calycina
ใกล้ cambess . ใบกับแบคทีเรียในช่องปาก

ราเควล มาเรีย sousaa เซร์ชีอูร่า , a.l. de Morais , raissa BK วิเอร่า B ,
แดเนียลอาร์ นาโปลิตาโน บี บี guzmanb valeska คนไทย ซิลวา มอเรียน C , Lu í s เอส. cunhaa คาร์ลอส มาร์ตินส์ , เฮเลน่า
C , โรแบร์โต จันกา ฟรานซิสโก เดอ aquinoa J.T . , evandro ทำ nascimentoa
A ,ล เดอ oliveiraa ∗
, นิวเคลียสของการวิจัยผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ สถาบันเคมี uberl â ndia มหาวิทยาลัยสหพันธ์ , อูเบร์ลังเดีย mg 38408-144 , บราซิล :
b â ndia uberl ชีวการแพทย์สถาบันวิทยาศาสตร์มหาวิทยาลัยสหพันธ์ , อูเบร์ลังเดีย 38400-902 บราซิล
c นิวเคลียสของงานวิจัยด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีทางห้องปฏิบัติการวิจัย ในจุลชีววิทยาประยุกต์ มหาวิทยาลัย Franca Franca 14404-600
, , บราซิลบทความข้อมูลประวัติบทความ :


ได้รับ 20 สิงหาคม 2014 ได้รับแก้ไขแบบฟอร์ม
26 พฤศจิกายน 2014

ยอมรับ 29 พฤศจิกายน 2014 ออนไลน์ 6 ธันวาคม 2014
คำสำคัญ :

ใกล้น้ำมัน calycina กิจกรรมการยับยั้งแบคทีเรียในช่องปาก




ต่อนามธรรมน้ำมันหอมระเหยจากใบ ( EO ) ใกล้ calycina cambess . วิเคราะห์ด้วยแก๊สโครมาโตกราฟีคู่
tomass spectrometry ( GC ( MS )สามสิบเก้าของการบัญชีสำหรับ 88.09 % ของ EO องค์ประกอบ
ถูกระบุ The Eo เป็นคนรวยในเซสควิเทอร์ปีนไฮโดรคาร์บอนออกซิเจนและเซสควิเทอร์ปีนมาก และส่วนประกอบหลัก (
spathulenol ( 21.36 % ) bicyclogermacrene ( 19.30 % ) - caryophyllene ( 8.57% )
viridiflorol ( 3.43 % ) ฮัลโหล aromadendrene ( 3.34 % ) และมีส่วนผสมของแคริโอฟิลลีนออกไซด์ gleenol globulol (
, และ 7.71 ล้านบาทโดย EO คือแฟรกชันในสี่เศษส่วนและเศษส่วนแรก ( F1 ) มีเพียง
เซสควิเทอร์ปีนไฮโดรคาร์บอน ; ที่สอง ( F2 ) มีอยู่หนึ่งเซสควิเทอร์ปีน ไฮโดรคาร์บอน ( 1.95 % )
% ของออกซิเจน 96.98 เซสควิเทอร์ปีนมาก และส่วนอื่น ๆ ( F3 และ F4 ) ที่มีอยู่ส่วนใหญ่ออกซิเจน
เซสควิเทอร์ปีนมาก . และฤทธิ์ต้านจุลชีพของ EO และเศษส่วน ได้แก่ แอโรบิกและ
กับโดยวิธี microdilution แบคทีเรียในช่องปากแบบไม่ใช้ออกซิเจน ที่แถบแสดงฤทธิ์ต้านจุลชีพต่อต้าน
ออกซิเจนเป็น nigrescens prevotella และเชื้อพอร์ไฟโรโมนาส . และพบว่าค่าเศษส่วน F2 F4
ของการแสดงนิทรรศการ ( MIC ) ช่วงระหว่าง 50 และ 100 กรัมต่อมิลลิลิตร− 1 สำหรับในช่องปากส่วนใหญ่จุลินทรีย์
ทดสอบและนำเสนอกิจกรรมและที่สูงกว่าออ F1 .โดย EO และเศษส่วนแสดงพิษต่ำ
เพื่อล่าเซลล์ที่เข้มข้นที่มีฤทธิ์ต้านจุลชีพที่แข็งแรง สามารถป้องกัน 2014
สงวนลิขสิทธิ์สงวนลิขสิทธิ์ .
1 บทนำ
ยูจีเนีย calycina cambess . ( Myrtaceae ) เป็นสายพันธุ์ที่ระบาด
ในบราซิล และพบในภูมิภาคตะวันออกเฉียงใต้ เรียกว่า " เซอร์ราโด "
( บราซิลสะ ) E . calycina ชนิดพุ่มไม้ด้วย

1ความสูง 5 เมตรดอกสีขาว ( จากสิงหาคมถึงพฤศจิกายน ) และสีแดง
ผลไม้ที่กินได้ ( ตั้งแต่เดือนกันยายนถึงธันวาคม ) ( arantes และ มอนเทโร่

, 2002 ) และอีกหลายสายพันธุ์ยูจีเนียเป็น E . dysenterica e . ธรรม , E .
beaurepaireana , และ E uniflora ใช้ในยาพื้นบ้านกับการต่อต้าน diarrheic
, ปัสสาวะ , ป้องกันโรคหัวใจ , ป้องกันไข้
, ป้องกันเบาหวาน ,และคุณสมบัติต้านโรคไขข้ออักเสบ ( Alice et al . , 1991 ;
Oliveira et al . , 2006 ; revilla , 2002 ; กันยายนíมิโอะ , 1994 ) .
∗ที่สอดคล้องกันของผู้เขียน โทร . 55 34 3098 ว่างบน .
e - mail address : [e-mail] ( A . de Oliveira ) .
ถึงแม้ว่า E . calycina แสดงการผลิตผลไม้ให้ผลผลิตสูง
ในเซอร์ราโดระบบนิเวศ ( bullow et al . , 1994 ) มีการศึกษาน้อยใน calycina
E ,และเหล่านี้มีความเข้มข้นในพื้นที่ และทางชีวภาพ
( bullow et al . , 1994 ; คาร์โดโซ และ ลม เป็นการนาโก
, 2003 ) งานเยอะ รายงานใกล้ชนิด ทั้งองค์ประกอบทางเคมีหรือชีวภาพ
การศึกษากิจกรรมของพวกเขาซึ่ง
แสดงว่าพวกเขาอาจมีประโยชน์ในการป้องกันโรคของมนุษย์บ้าง
. บางการศึกษาหาองค์ประกอบทางเคมี
และฤทธิ์ทางชีวภาพของน้ำมันหอมระเหย ( EO ) ใกล้ ชนิด
ได้รับการรายงาน มากิน่า et al . ( 2009 ) พบว่าสารสำคัญที่พบใน EO จาก E .
ต่อใบ spathulenol
( 12.6% )  - cadinol ( 8.7% ) viridiflorol ( 7.1% )  - cadinol ( 6.6% ) และ 1-epi-cubenol
( 6.3% ) นักวิจัยเดียวกันรายงานว่า
EO จาก E . beaurepaireana ใบประกอบด้วย - caryophyllene ( 8