From Informing to Remembering: Depl

From Informing to Remembering: Deploying a Ubiquitous System in an Interactive Science Museum
6 Choosing a Tool(การเลือกเครื่องมือ)
The studies of Exploratorium users without technological assistance (Section 3) and with it (Sections 4 and 5) led us to the following conclusions:
Cooltown physical hyperlinks are an effective mechanism for invoking services in a place such as the Exploratorium where navigation and identification are difficult, though some details (e.g. accidental beacon pickup) need improvement.
The hands-on nature of the Exploratorium made informing and suggesting more distracting than useful, except to those users who wanted to explore an already-familiar exhibit more deeply
The PDA’s are too large and fragile to be convenient for users who want to experiment with the exhibits, given the relative boisterousness of the environment.
The combination of several functions (Informer, Suggester and Remember) was too complex, e.g. users were too busy with the first two functionalities to use Rememberer.
We were thus led to design a simpler system, concentrating on one basic tool.
One option would be to implement a pure version of Informer or Suggester, but in a less obtrusive form factor. For example, content could be displayed on screens mounted on or near exhibits (though this might distract in a different way). Or simplified text content could be delivered using a small-screen wearable device.
However, we believe that the critical resource is the user’s attention. Consulting the PDA requires the user to repeatedly shift attention between the virtual world of content and the physical world of the exhibit, the user’s companions, and the surrounding environment (see Figure 3). The transitions require physical manipulation (e.g. removing the PDA from a belt clip or pouch), shifting visual attention and reestablishing visual context, and cognitive effort.

Fig. 4. A Rememberer page showing a user’s visit to the “Spinning Blackboard” exhibit.
This analysis would suggest that physical/virtual transitions would be less distracting if they occur less often and/or between exhibits, when users would already be making a transition between different physical objects, a likely usage pattern for Guider and Communicator. Rememberer should dramatically reduce the number of transitions, because the user can maintain their attention on the physical world while visiting exhibits--except when taking actions necessary to record phenomena--and cross to the virtual world when consulting their recorded information at home or at an in-museum kiosk. We chose to concentrate on Rememberer for this reason and because our guidebook users expressed a strong interest in it.







7 On to Rememberer
Rememberer is a tool that helps the user create a personal record of their visit to the Exploratorium, primarily for access after their visit. It is intended to aid personal recall, stimulate discussions and other forms of social interaction, and support the user’s research or classroom work. It consists of:
• a “remember-this” technology with which the user selects objects during their visit;
• the visit record, consisting of a set of web pages;
• a physical artifact that reminds the user of the visit and contains a pointer (URL) to the visit record.
Because the remember-this technology performs a very simple task, its handheld unit can be kept correspondingly simple and small. For our initial tests, we used RFID tags (some credit-card shaped and some mounted in watches). Bringing the tag within about 10 cm of the pi station’s reader (“swiping”) registers the exhibit under the user’s pseudonym and causes an LED to light up briefly.
In addition to a list of exhibit names, in order visited, we included pointers to detailed content for each exhibit and a field for users to record comments. Moreover, to make the record more specific to the user’s personal experiences of the exhibits, we also equipped the pi-stations with cameras. Figure 4 shows a page created at the “Spinning Blackboard” exhibit.
When the user swiped their ID card, four photographs were taken at 1-second intervals. The cameras were positioned to take a picture of users at the exhibit or (for one exhibit) a phenomenon that the user had created on the exhibit. The pictures were not displayed at the exhibit: users saw them only later when inspecting their visit records.
Before visiting the exhibits, users swipe their tag at a “basestation” to register themselves with the system and get a pseudonym. It also creates and displays the beginning of their visit record, including a picture of the user visiting the basestation. This gives users brief hands-on practice with the system and a mental picture of what artifact the system is generating during their visit.
For our initial tests, we observed and informally interviewed 14 adults, all but one employees or volunteers at the Exploratorium. 6 visited the exhibits alone and 8 were in groups of two to three. One group shared a tag but otherwise all users had their own tag. Users viewed their visit records at the end of the visit. A laptop was also available for viewing their record during the visit, but only some chose to use it; those who chose not to still swiped their tags at the exhibits.
Users reacted very positively to the system overall. They were especially stimulated by the photographs, even though the images were often blurred and of low resolution, and even though the users were not clear about exactly when the pictures would be taken (the only feedback was the RFID reader’s LED which lit at about the time of the first photograph in the sequence of four). Users almost always did swipe their tags at the exhibits, sometimes several times to capture particular phenomena. They did so casually but accurately, with no indication that this disturbed their engagement with the exhibit or their companions.

We gave the users the URLs of their pages and logged visits to their Web pages after they left. Most revisited the pages, some several weeks after the event. Several of those saved comments within their pages, referring to the photographs. We prototyped personalised fridge magnets and postcards as artefacts that recorded the URLs of the users’ pages.
In summary, we have preliminary evidence that Rememberer has approximately the “right” amount of physical-virtual interaction to add value to a visit to the Exploratorium without distracting from the experience. We are currently doing more extensive studies.
8 Conclusion
The Exploratorium is an interesting environment for nomadic computing design because its physical environment already requires much of the user’s personal resources, e.g. eyes, hands, mental attention. A successful nomadic tool must, therefore, provide a valuable service while making only very small demands on these resources. Rememberer seems the right level of complexity; our initial electronic guidebook was too distracting (except for particular classes of users, such as teachers or explainers, who wanted to go beyond their familiarity with the exhibits).
Nomadic computing applications cover a wide range of environments. Electronic guidebooks have been shown [2][3][6][14] to work well in museums, historic buildings, and historic towns. These environments are often quieter, not hands-on, and/or more clearly organized than the Exploratorium. We expect our findings to generalize to environments which also place high demands on a user (e.g. shopping with children in tow).
Our studies also provide preliminary evidence that mere bookmarking of physical objects, together with basic photographic capability, may be sufficient to provide a valuable service to nomadic users. We are currently running more experiments to investigate this hypothesis.
Finally, this study illustrates the value of incorporating prototype deployment and user testing in the early stages of developing a nomadic computing tool, despite the substantial investment of time required to do so. Demos inside HP labs gave us little preparation for the conditions we found inside the Exploratorium. For our specific application, the change in environments led to a radical change in tool design.
Acknowledgements
We would like to thank the rest of the team (both HP and Exploratorium staff) who helped design and implement these experiments: Katherina Audley, Doug Conaway, Philippe Debaty, Caroline Gattein, Joshua Gutwill-Wise, Ron Hipschmann, Mike Petrich, Natalie Rusk, Rob Semper, Larry Shaw, Quan Tran, Adrian Van Allen, Noel Wanner, Karen Wilkinson. The Exploratorium’s work on the electronic guidebook was funded by NSF grant ESI-9901985.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากการแจ้งการจดจำ: ปรับระบบที่แพร่หลายในพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์การโต้ตอบเลือก Tool(การเลือกเครื่องมือ) 6ศึกษาผู้ Exploratorium เทคโนโลยีความช่วยเหลือ (3 ส่วน) และมี (ส่วน 4 และ 5) นำเราไปสู่ข้อสรุปต่อไปนี้:มิติทางกายภาพ Cooltown เป็นกลไกที่มีประสิทธิภาพสำหรับการเรียกบริการในสถานที่เช่น Exploratorium ที่นำทางและรหัสยาก แม้ว่ารายละเอียดบางอย่าง (เช่นเบคอนอุบัติเหตุรถกระบะ) ต้องปรับปรุงธรรมชาติอีกของ Exploratorium ที่ทำแจ้ง และแนะนำเพิ่มเติมรบกวนประโยชน์ ยกเว้นผู้ที่ต้องการชมงานนิทรรศการคุ้นเคยอยู่แล้วให้ลึกซึ้งยิ่ง กว่าPDA มีขนาดใหญ่เกินไป และเปราะบางที่จะอำนวยความสะดวกสำหรับผู้ใช้ที่ต้องการทดลอง ด้วยการจัดแสดง กำหนด boisterousness สัมพันธ์สภาพแวดล้อมทั้งหลายฟังก์ชัน (Informer, Suggester และจำ) ซับซ้อนเกินไป เช่น ผู้ใช้ไม่ มีฟังก์ชันสองใช้ Remembererนอกจากนี้เราจึงได้นำการออกแบบระบบง่ายกว่า concentrating บนเครื่องมือพื้นฐานหนึ่งหนึ่งตัวเลือกจะมีการ นำรุ่นบริสุทธิ์ Informer หรือ Suggester แต่ ในตัวแบบฟอร์มรวบรวมน้อย ตัวอย่าง สามารถแสดงเนื้อหาบนหน้าจอที่ติด หรือ ใกล้จัดแสดง (แม้ว่านี้อาจกวนใจอย่าง) หรือสามารถส่งเนื้อหาข้อความง่ายโดยใช้อุปกรณ์ wearable หน้าจอเล็กอย่างไรก็ตาม เราเชื่อว่า ทรัพยากรที่สำคัญคือ ความสนใจของผู้ใช้ PDA ให้คำปรึกษาต้องการผู้ใช้ซ้ำ ๆ กะความสนใจระหว่างโลกเสมือนจริงของเนื้อหาและโลกทางกายภาพของการจัดแสดง สหายของผู้ใช้ และล้อม (ดูรูปที่ 3) ช่วงการเปลี่ยนภาพที่ต้องการจริงจัดการ (เช่นเอา PDA ที่จากคลิปเข็มขัดหรือกระเป๋า), ความสนใจภาพการขยับ และปรับบริบทภาพ และความพยายามที่รับรู้ Fig. 4 เพ Rememberer ที่แสดงผู้เข้าเยี่ยมชมการจัดแสดง "ปั่นกระดานดำ"การวิเคราะห์นี้จะแนะนำว่า เปลี่ยนจริง/เสมือนจะรบกวนน้อยถ้าพวกเขาเกิดขึ้นน้อยบ่อย หรือ ระหว่างการจัด แสดง เมื่อผู้ใช้จะได้ทำให้เปลี่ยนระหว่างวัตถุทางกายภาพต่าง ๆ รูปแบบการใช้มีแนวโน้มที่ Guider และ Communicator Rememberer ควรลดจำนวนของช่วงการเปลี่ยนภาพ เนื่องจากผู้ใช้สามารถรักษาความสนใจในโลกทางกายภาพในขณะเยี่ยมชมจัดแสดง - ยกเว้นเมื่อทำการกระทำที่จำเป็นในการบันทึกปรากฏการณ์ - และข้ามไปยังโลกเสมือนเมื่อปรึกษาข้อมูลบันทึกไว้ที่บ้าน หรือ ที่มีป้อมในพิพิธภัณฑ์ เราเลือกที่จะเน้น Rememberer เหตุนี้และเนื่อง จากผู้ใช้คู่มือของเราแสดงสนใจที่แข็งแกร่งในการ7 กับ Rememberer Rememberer เป็นเครื่องมือที่ช่วยให้ผู้ใช้สร้างข้อมูลส่วนบุคคลมาเยือน Exploratorium หลักการเข้าถึงหลังจากการมาเยือน มีวัตถุประสงค์เพื่อช่วยเรียกคืนส่วนบุคคล กระตุ้นการสนทนาและรูปแบบอื่น ๆ ของสังคม และสนับสนุนงานวิจัยหรือการเรียนของผู้ใช้ ประกอบด้วย: • "จำนี้" เทคโนโลยีที่ผู้ใช้เลือกวัตถุในระหว่างการเยี่ยมชมของพวกเขา •บันทึกเยี่ยม ประกอบด้วยชุดของเว็บเพ •สิ่งประดิษฐ์ทางกายภาพที่จะแจ้งเตือนผู้ใช้ของการเข้าชม และประกอบด้วยตัวชี้ (URL) ไปบันทึกไป เนื่องจากเทคโนโลยีนี้จำทำงานง่ายมาก หน่วยของมือถือสามารถจัดเก็บเรียบง่าย และขนาดเล็ก การทดสอบเริ่มต้นของเรา เราใช้แท็ก RFID (บางบัตรเครดิตรูปและบางส่วนติดในนาฬิกา) นำแท็กภายในประมาณ 10 ซม.ของผู้อ่านของสถานีปี่ ("รูด") แสดงภายใต้นามแฝงของผู้ใช้ที่ลงทะเบียน และทำเป็น LED จะสว่างขึ้นสั้น ๆนอกจากรายการแสดงชื่อ ในลำดับการเยี่ยมชม เรารวมตัวชี้การเนื้อหารายละเอียดในการแสดงแต่ละเขตข้อมูลเพื่อให้ผู้ใช้เห็นเรกคอร์ด นอกจากนี้ การให้เรกคอร์ดเฉพาะประสบการณ์ส่วนบุคคลของผู้ใช้ของยุค เรายังพร้อมสถานีปี่กับกล้อง รูปที่ 4 แสดงหน้าสร้างที่จัดแสดง "ปั่นกระดานดำ"เมื่อผู้ใช้รูดบัตรของพวกเขา 4 ภาพที่ถ่ายในช่วงเวลา 1 วินาที กล้องถูกวางเพื่อถ่ายภาพของผู้ใช้ ที่จัดแสดง หรือ (สำหรับแสดงหนึ่ง) เป็นปรากฏการณ์ที่มีสร้างผู้ใช้ในการจัดแสดง ไม่ได้แสดงรูปภาพที่จัดแสดง: ผู้ใช้เห็นได้เท่านั้นในภายหลังเมื่อตรวจสอบบันทึกเยี่ยมชมก่อนจะไปเยือนเตียน ผู้ใช้รูดแท็กของพวกเขาใน "basestation" เพื่อลงทะเบียนตัวเองกับระบบ และเป็นนามแฝง นอกจากนี้มันยังสร้าง และแสดงจุดเริ่มต้นของระเบียนชมของพวกเขา รวมรูปภาพของผู้เข้าเยี่ยมชม basestation นี้ทำให้ผู้ปฏิบัติโดยย่ออีก ด้วยระบบและจินตภาพของสิ่งประดิษฐ์ว่าเป็นการสร้างระบบในระหว่างการมาเยือนการทดสอบเริ่มต้นของเรา เราสังเกต และสัมภาษณ์ผู้ใหญ่ 14 ทั้งหมดแต่พนักงานหรืออาสาสมัครที่ Exploratorium หนึ่งอย่าง 6 เยี่ยมชมจัดแสดงเพียงอย่างเดียว และ 8 อยู่ในกลุ่มที่สองถึงสาม กลุ่มหนึ่งร่วมกันแท็ก ได้มิฉะนั้น ผู้ใช้ทั้งหมดมีป้ายของตนเอง ผู้ใช้ดูบันทึกไปที่สิ้นสุดของการเข้าชม นอกจากนี้ยังมีแล็ปท็อปสำหรับดูบันทึกของพวกเขาในระหว่างการเยือน แต่เพียงบางส่วนเลือกที่จะใช้ ผู้ที่เลือกที่ไม่ยังคงรูดของแท็กที่มีการจัดแสดงผู้ใช้ปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นมากบวกกับระบบโดยรวม พวกเขาได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งถูกกระตุ้น โดยภาพ แม้ ว่ามักจะมีเบลอภาพ และความ ละเอียดต่ำ และแม้ว่าผู้ใช้ที่ไม่ชัดเจนเกี่ยวกับว่าเมื่อรูปภาพที่จะถ่าย (คำตอบเดียวที่ได้ LED ของเครื่องอ่าน RFID ซึ่งแสงที่เกี่ยวกับเวลาถ่ายภาพแรกในลำดับที่สี่) ผู้ใช้มักไม่ได้รูดแท็กของพวกเขาที่จัดแสดง บางครั้งหลายครั้งจับปรากฏการณ์เฉพาะ พวกเขาได้ให้อาหารธรรมดา ๆ แต่ แม่นยำ มีข้อบ่งชี้ไม่ว่า นี้รบกวนการหมั้น ด้วยการจัดแสดงหรือสหายของพวกเขาเราให้ผู้ใช้ใน Url ของหน้า และบันทึกเข้าชมหน้าเว็บของเขา ส่วนใหญ่ revisited หน้า บางหลายสัปดาห์หลังเหตุการณ์ หลายผู้บันทึกข้อคิดเห็นภายในหน้า อ้างอิงในภาพ เรา prototyped ส่วนแม่เหล็กติดตู้เย็นและโปสการ์ดเป็นสิ่งที่บันทึก Url ของหน้าผู้ในสรุป เรามีหลักฐานเบื้องต้นว่า Rememberer มีประมาณ "ขวา" จำนวนการโต้ตอบทางกายภาพเสมือนการเพิ่มค่าไป Exploratorium ไม่ มีการรบกวนจากประสบการณ์ เรากำลังทำการศึกษากว้างขวางมากขึ้นสรุป 8 Exploratorium เป็นสภาพแวดล้อมที่น่าสนใจสำหรับการออกแบบระบบคอมพิวเตอร์ nomadic เนื่องจากสภาพแวดล้อมทางกายภาพแล้วต้องมากของทรัพยากรที่ส่วนบุคคลของผู้ใช้ เช่นตา มือ ใส่ใจ เครื่องมือ nomadic ประสบความสำเร็จต้อง ดังนั้น ให้บริการที่มีคุณค่าในขณะที่ความต้องการขนาดเล็กมากเพียงทรัพยากรเหล่านี้ ระดับของความซับซ้อน ดูเหมือน rememberer คู่มืออิเล็กทรอนิกส์ของเราเริ่มต้นถูกรบกวนเกินไป (ยกเว้นการเรียนเฉพาะของผู้ใช้ เช่นครูหรือ explainers ที่ต้องการเกินความคุ้นเคยกับการจัดแสดง)ระบบการคำนวณ nomadic ครอบคลุมหลากหลายของสภาพแวดล้อม หนังสือนำเที่ยวอิเล็กทรอนิกส์ได้รับการแสดง [2] [3] [6] [14] ทำงานพิพิธภัณฑ์ อาคารประวัติศาสตร์ และเมืองประวัติศาสตร์ สภาพแวดล้อมเหล่านี้มักเงียบสงบ ไม่อีก และ/หรือจัดได้ชัดเจนยิ่งกว่า Exploratorium เราคาดว่าผลการวิจัยของเราให้ทั่วไปในสภาพแวดล้อมซึ่งยัง ความต้องการสูงในผู้ใช้ (เช่นช้อปปิ้งกับเด็กในใย)การศึกษาของเรายังมีหลักฐานเบื้องต้นที่ศูนย์เพียงวัตถุทางกายภาพ พร้อมความสามารถถ่ายภาพพื้นฐาน อาจจะเพียงพอต่อการให้บริการมีคุณค่าผู้ใช้ nomadic เรากำลังทำงานทดลองเพิ่มเติมเพื่อตรวจสอบสมมติฐานนี้สุดท้าย การศึกษานี้แสดงให้เห็นค่าของการใช้ต้นแบบและทดสอบในขั้นเริ่มต้นของการพัฒนาเครื่อง nomadic คอมพิวเตอร์มือ แม้ มีการลงทุนเวลาได้พบผู้ใช้ ตัวอย่างภายในแล็บ HP ให้เราเตรียมน้อยสำหรับเงื่อนไขเราพบภายใน Exploratorium สำหรับโปรแกรมประยุกต์ของเราเฉพาะ การเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมที่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงในการออกแบบเครื่องมือถาม-ตอบ เราอยากจะขอบคุณเหลือของกลุ่มคน (พนักงาน HP และ Exploratorium) ที่ช่วยออกแบบ และดำเนินการทดลองเหล่านี้: Katherina Audley, Doug Conaway, Philippe Debaty แคโรไลน์ Gattein โยชูวา Gutwill-Wise, Ron Hipschmann, Mike Petrich นาตาลี Rusk, Rob Semper, Larry Shaw ทราน Quan เอเดรียนแวนอัลเลน Noel Wanner คาเรน Wilkinson งานของ Exploratorium คู่มืออิเล็กทรอนิกส์ได้รับการสนับสนุนจาก NSF ESI 9901985 ให้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากการแจ้งความทรงจำ: การปรับใช้ระบบแพร่หลายในพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์อินเตอร์แอคที
6 การเลือกเครื่องมือ (การเลือกเครื่องมือ)
การศึกษาของผู้ใช้ Exploratorium โดยความช่วยเหลือทางเทคโนโลยี (มาตรา 3) และด้วย (มาตรา 4 และ 5) นำเราไปสู่ข้อสรุปดังต่อไปนี้ :
เชื่อมโยงหลายมิติทางกายภาพ Cooltown มีกลไกที่มีประสิทธิภาพสำหรับการเรียกใช้บริการในสถานที่เช่น Exploratorium ที่นำทางและบัตรประจำตัวเป็นเรื่องยาก แต่รายละเอียดบางอย่าง (เช่นอุบัติเหตุรถกระบะสัญญาณ) จำเป็นต้องปรับปรุง.
มือในลักษณะของ Exploratorium ทำให้แจ้งและแนะนำเพิ่มเติม เสียสมาธิกว่าประโยชน์ยกเว้นผู้ใช้ที่ต้องการที่จะสำรวจแล้วคุ้นเคยจัดแสดงอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น
ของ PDA มีขนาดใหญ่เกินไปและเปราะบางที่จะอำนวยความสะดวกสำหรับผู้ใช้ที่ต้องการที่จะทดสอบกับการจัดแสดงนิทรรศการให้ความหยาบความสัมพันธ์ของสิ่งแวดล้อม.
การรวมกันของ ฟังก์ชั่นหลายคน (ข่าว Suggester และจำ) เป็นที่ซับซ้อนเกินไปเช่นผู้ใช้กำลังยุ่งเกินไปกับสองคนแรกที่จะใช้ฟังก์ชัน Rememberer.
เราจึงนำในการออกแบบระบบที่เรียบง่ายมุ่งเน้นที่เครื่องมือพื้นฐานหนึ่ง.
ทางเลือกหนึ่งที่จะดำเนินการ รุ่นบริสุทธิ์ของข่าวหรือ Suggester แต่ในรูปแบบปัจจัยเสือกน้อย ตัวอย่างเช่นเนื้อหาอาจจะมีการแสดงผลบนหน้าจอติดตั้งอยู่บนหรือใกล้กับการจัดแสดงนิทรรศการ (แม้ว่าอาจกวนใจในทางที่แตกต่างกัน) หรือเนื้อหาข้อความง่ายอาจจะส่งโดยใช้ขนาดเล็กหน้าจอของอุปกรณ์สวมใส่.
อย่างไรก็ตามเราเชื่อว่าทรัพยากรที่สำคัญคือความสนใจของผู้ใช้ ให้คำปรึกษา PDA ต้องใช้ซ้ำไปซ้ำมาเปลี่ยนความสนใจระหว่างโลกเสมือนจริงของเนื้อหาและโลกทางกายภาพของการจัดแสดงสหายของผู้ใช้และสภาพแวดล้อมโดยรอบ (ดูรูปที่ 3) เปลี่ยนต้องมีการจัดการทางกายภาพ (เช่น PDA ลบจากคลิปหนีบเข็มขัดหรือกระเป๋า) ขยับความสนใจภาพและสถาปนาบริบทภาพความรู้ความเข้าใจและความพยายาม. รูป 4. Rememberer หน้าแสดงการเยี่ยมชมของผู้ใช้ที่ "ปั่นกระดานดำ" จัดแสดง. การวิเคราะห์นี้จะชี้ให้เห็นว่าทางกายภาพ / เปลี่ยนเสมือนจะทำให้เสียสมาธิน้อยกว่าถ้าพวกเขาเกิดขึ้นไม่บ่อยและ / หรือระหว่างการจัดแสดงนิทรรศการเมื่อผู้ใช้อยู่แล้วจะได้รับการเปลี่ยนแปลงระหว่าง วัตถุทางกายภาพที่แตกต่างกันรูปแบบการใช้น่าจะ Guider และ Communicator Rememberer อย่างมากควรลดจำนวนของการเปลี่ยนเนื่องจากผู้ใช้สามารถรักษาความสนใจของพวกเขาในโลกทางกายภาพในขณะที่การจัดแสดงนิทรรศการการเยี่ยมชม - ยกเว้นเมื่อการดำเนินการที่จำเป็นในการบันทึกปรากฏการณ์ - และข้ามไปยังโลกเสมือนเมื่อข้อมูลที่บันทึกการให้คำปรึกษาของพวกเขาที่บ้านหรือที่ ตู้ในพิพิธภัณฑ์ เราเลือกที่จะมีสมาธิในการ Rememberer ด้วยเหตุผลนี้และเนื่องจากผู้ใช้หนังสือของเราแสดงความสนใจในมัน. 7 ในการ Rememberer Rememberer เป็นเครื่องมือที่ช่วยให้ผู้ใช้สร้างบันทึกส่วนตัวของการเข้าชมของพวกเขาเพื่อ Exploratorium หลักสำหรับการเข้าถึงหลังการมาเยือนของพวกเขา . มันมีจุดมุ่งหมายที่จะช่วยให้การเรียกคืนส่วนบุคคลกระตุ้นให้เกิดการอภิปรายและรูปแบบอื่น ๆ ของการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมและการสนับสนุนการวิจัยของผู้ใช้หรือทำงานในห้องเรียน มันประกอบด้วย: • "จำนี้" เทคโนโลยีที่ผู้ใช้เลือกวัตถุในระหว่างการเยือนของพวกเขา•บันทึกการเยี่ยมชมประกอบด้วยชุดของหน้าเว็บ; •สิ่งประดิษฐ์ทางกายภาพที่จะแจ้งเตือนผู้ใช้ของการเข้าชมและมีตัวชี้ (URL) ที่จะบันทึกการเข้าชม. เพราะจำได้ว่าเทคโนโลยีนี้จะดำเนินงานที่ง่ายมาก, มือถือหน่วยของมันจะถูกเก็บไว้ตามลําดับที่เรียบง่ายและมีขนาดเล็ก สำหรับการทดสอบครั้งแรกของเราเราใช้แท็ก RFID (บางบัตรเครดิตรูปและบางส่วนที่ติดตั้งอยู่ในนาฬิกา) นำแท็กภายในเวลาประมาณ 10 เซนติเมตรอ่านสถานีปี่ของ ("รูด") ลงทะเบียนจัดแสดงโดยใช้นามแฝงของผู้ใช้และทำให้เกิดไฟ LED จะสว่างขึ้นในเวลาสั้น ๆ . นอกจากรายชื่อจัดแสดงในการสั่งซื้อเข้าเยี่ยมชมเรารวมตัวชี้ไปยัง เนื้อหารายละเอียดสำหรับแต่ละเขตจัดแสดงและให้ผู้ใช้สามารถบันทึกความคิดเห็น นอกจากนี้เพื่อให้บันทึกเฉพาะเจาะจงมากขึ้นกับประสบการณ์ส่วนตัวของผู้ใช้จัดแสดงนิทรรศการของเรายังติดตั้งสถานีปี่กับกล้อง รูปที่ 4 แสดงหน้าสร้างที่ "ปั่นกระดานดำ" จัดแสดง. เมื่อผู้ใช้ swiped บัตรประจำตัวประชาชนของพวกเขาทั้งสี่คนถ่ายภาพในช่วงเวลา 1 วินาที กล้องอยู่ในตำแหน่งที่จะใช้ภาพของผู้ใช้ที่จัดแสดงหรือ (หนึ่งจัดแสดง) ปรากฏการณ์ที่ผู้ใช้สร้างขึ้นในการจัดแสดง ภาพที่ไม่ได้รับการแสดงที่จัดแสดง:. ผู้ใช้เห็นพวกเขาเท่านั้นต่อมาเมื่อการตรวจสอบบันทึกการเยี่ยมชมของพวกเขาก่อนที่จะเข้ามาเยี่ยมชมการจัดแสดงนิทรรศการที่ผู้ใช้รูดแท็กของพวกเขาที่ "basestation" เพื่อลงทะเบียนตัวเองด้วยระบบและได้รับฉายา นอกจากนี้ยังสร้างและแสดงจุดเริ่มต้นของการบันทึกการเข้าชมของพวกเขารวมทั้งภาพของผู้เยี่ยมชม basestation นี้จะช่วยให้ผู้ใช้งานสั้นมือในการปฏิบัติกับระบบภาพและสิ่งที่จิตของสิ่งประดิษฐ์ระบบจะสร้างในระหว่างการเยือนของพวกเขา. สำหรับการทดสอบครั้งแรกของเราเราสังเกตและการสัมภาษณ์อย่างไม่เป็นทางการ 14 ผู้ใหญ่ทั้งหมด แต่หนึ่งในพนักงานหรืออาสาสมัครที่ Exploratorium เข้าเยี่ยมชมการจัดแสดงนิทรรศการ 6 คนเดียวและ 8 อยู่ในกลุ่ม 2-3 หนึ่งในกลุ่มที่ใช้ร่วมกันแท็ก แต่อย่างอื่นผู้ใช้ทุกคนมีแท็กของตัวเอง ผู้ใช้ดูบันทึกการเยี่ยมชมของพวกเขาในตอนท้ายของการเข้าชม แล็ปท็อปก็ยังใช้ได้สำหรับการดูบันทึกของพวกเขาในระหว่างการเยือน แต่เพียงบางส่วนเลือกที่จะใช้มัน ผู้ที่เลือกที่จะไม่ยังคง swiped แท็กของพวกเขาที่จัดแสดงนิทรรศการ. ผู้ใช้งานที่มีปฏิกิริยาตอบสนองที่ดีต่อระบบโดยรวม พวกเขาถูกกระตุ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งการถ่ายภาพแม้ว่าภาพที่ได้รับมักจะเบลอและความละเอียดต่ำและแม้ว่าผู้ใช้มีความไม่ชัดเจนเกี่ยวกับว่าเมื่อภาพที่จะได้รับ (ข้อเสนอแนะเพียง แต่เป็นไฟ LED อ่าน RFID ซึ่งไฟที่เกี่ยวกับ เวลาของการถ่ายภาพครั้งแรกในลำดับที่สี่) ผู้ใช้มักจะไม่รูดแท็กของพวกเขาในการจัดแสดงนิทรรศการที่บางครั้งหลายครั้งโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการจับภาพปรากฏการณ์ พวกเขาทำเช่นนั้นได้อย่างถูกต้องเป็นทางการ แต่มีข้อบ่งชี้ว่าเรื่องนี้รบกวนการมีส่วนร่วมของพวกเขาด้วยการจัดแสดงหรือสหายของพวกเขา. เราได้ให้ผู้ใช้ URL ของหน้าเว็บของพวกเขาและเข้าสู่ระบบการเข้าชมไปยังหน้าเว็บของพวกเขาหลังจากที่พวกเขาออก ส่วนใหญ่มาเยือนหน้าหลายสัปดาห์ที่ผ่านมาหลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หลายความคิดเห็นของผู้ที่ถูกบันทึกไว้ในหน้าของพวกเขาหมายถึงการถ่ายภาพ เราเป็นต้นแบบส่วนบุคคลแม่เหล็กติดตู้เย็นและโปสการ์ดเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่บันทึก URL ของหน้าเว็บของผู้ใช้. โดยสรุปเรามีหลักฐานเบื้องต้นที่มี Rememberer ประมาณ "สิทธิ" ปริมาณของการทำงานร่วมกันทางกายภาพเสมือนการเพิ่มมูลค่าให้กับการไปเยือน Exploratorium โดยไม่ต้อง เบี่ยงเบนความสนใจจากประสบการณ์ ขณะนี้เรากำลังทำการศึกษาอย่างกว้างขวางมากขึ้น. 8 สรุปExploratorium เป็นสภาพแวดล้อมที่น่าสนใจสำหรับการออกแบบคอมพิวเตอร์เร่ร่อนเพราะสภาพแวดล้อมทางกายภาพของมันอยู่แล้วต้องใช้มากของทรัพยากรส่วนบุคคลของผู้ใช้เช่นตา, มือ, ความสนใจทางจิต เครื่องมือที่ประสบความสำเร็จจะต้องเร่ร่อนจึงให้บริการที่มีคุณค่าในขณะที่การตอบสนองความต้องการเฉพาะขนาดเล็กมากในทรัพยากรเหล่านี้ Rememberer ดูเหมือนว่าระดับที่เหมาะสมของความซับซ้อน หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ของเราเริ่มต้นได้รับการรบกวนเกินไป (ยกเว้นสำหรับการเรียนโดยเฉพาะอย่างยิ่งของผู้ใช้เช่นครูหรือ explainers ใครอยากจะไปไกลกว่าความคุ้นเคยของพวกเขาด้วยการจัดแสดงนิทรรศการ). ท่องเที่ยวโปรแกรมคอมพิวเตอร์ครอบคลุมหลากหลายของสภาพแวดล้อม คู่มืออิเล็กทรอนิกส์ได้รับการแสดง [2] [3] [6] [14] จะทำงานได้ดีในพิพิธภัณฑ์อาคารประวัติศาสตร์และเมืองประวัติศาสตร์ สภาพแวดล้อมเหล่านี้มักจะเงียบไม่ได้บนมือและ / หรืออื่น ๆ อีกมากมายที่จัดไว้อย่างชัดเจนกว่า Exploratorium เราคาดว่าผลการวิจัยของเราที่จะพูดคุยกับสภาพแวดล้อมที่ยังวางความต้องการสูงในการใช้งาน (เช่นช้อปปิ้งกับเด็กในการดึง). การศึกษาของเรายังให้หลักฐานเบื้องต้นว่าเพียงบุ๊คมาร์คของวัตถุทางกายภาพพร้อมกับความสามารถในการถ่ายภาพขั้นพื้นฐานอาจจะเพียงพอที่จะให้ บริการที่มีคุณค่ากับผู้ใช้เร่ร่อน ขณะนี้เรากำลังทำงานการทดลองมากขึ้นในการตรวจสอบสมมติฐานนี้. ในที่สุดการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงคุณค่าของการผสมผสานการใช้งานต้นแบบและการทดสอบการใช้งานในระยะแรกของการพัฒนาเครื่องมือคอมพิวเตอร์เร่ร่อนแม้จะมีการลงทุนที่สำคัญของเวลาที่จำเป็นในการทำเช่นนั้น สาธิตการใช้งานภายในห้องปฏิบัติการ HP ให้เราเตรียมน้อยสำหรับเงื่อนไขที่เราพบใน Exploratorium สำหรับการใช้งานที่เฉพาะเจาะจงของเรามีการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมที่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงในการออกแบบเครื่องมือ. กิตติกรรมประกาศเราอยากจะขอบคุณที่เหลือของทีม (ทั้ง HP และพนักงาน Exploratorium) ที่ช่วยให้การออกแบบและดำเนินการทดลองเหล่านี้: Katherina ออดดั๊ก Conaway, ฟิลิปป์ Debaty แคโรไลน์ Gattein โจชัว Gutwill ปรีชาญาณรอน Hipschmann ไมค์ Petrich นาตาลีปิ้ง, ร็อบ Semper แลร์รี่ชอว์ Quan Tran, เอเดรียแวนอัลเลนประสานเสียง Wanner กะเหรี่ยงวิลกินสัน ทำงาน Exploratorium ในหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ได้รับการสนับสนุนโดย NSF ทุน ESI-9901985

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากแจ้งจำ : การปรับใช้ระบบข้อมูลแบบโต้ตอบในพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์
6 เลือกเครื่องมือ ( การเลือกเครื่องมือ )
การศึกษาผู้ใช้ exploratorium โดยไม่มีความช่วยเหลือทางเทคโนโลยี ( มาตรา 3 ) และด้วย ( มาตรา 4 และ 5 ) นำเราไปสู่ข้อสรุปต่อไปนี้ :
cooltown ทางกายภาพเชื่อมโยงหลายมิติเป็นกลไกที่มีประสิทธิภาพสำหรับการบริการในสถานที่เช่น exploratorium ที่นำทางและระบุได้ยาก แต่รายละเอียดบางอย่าง ( เช่น อุบัติเหตุ รถกระบะ ต้องปรับปรุงสัญญาณ ) .
ธรรมชาติภาคปฏิบัติของ exploratorium ทำให้แจ้งและแนะนำเพิ่มเติมรบกวนมากกว่าประโยชน์ยกเว้นบรรดาผู้ที่อยากจะเที่ยวชมนิทรรศการที่คุ้นเคยแล้วดูดมากขึ้น
ของ PDA มีขนาดใหญ่เกินไป และกรอบเพื่อให้สะดวกสำหรับผู้ที่อยากทดลองกับการจัดแสดงนิทรรศการให้เอิกเกริก ญาติของสิ่งแวดล้อม .
การรวมกันของฟังก์ชันต่าง ๆ ( ข่าว suggester และจำได้ ) คือซับซ้อนเกินไป เช่นผู้ใช้ยุ่งกับสองฟังก์ชันแรกที่ใช้ rememberer .
เราจึงนำไปสู่การออกแบบระบบที่เรียบง่าย เน้นที่เครื่องมือพื้นฐาน .
ตัวเลือกหนึ่งจะใช้รุ่นที่บริสุทธิ์ ของข่าว หรือ suggester แต่ปัจจัยฟอร์มเสือกน้อยกว่า ตัวอย่างเช่น เนื้อหาอาจจะปรากฏบนหน้าจอ ติดหรือใกล้มา ( แม้ว่านี้อาจดึงความสนใจในวิธีที่แตกต่างกัน )เนื้อหาหรือข้อความได้ง่ายด้วยหน้าจอขนาดเล็กเครื่องแต่งตัวอุปกรณ์ .
แต่เราเชื่อว่าทรัพยากรที่สำคัญคือความสนใจของผู้ใช้ ปรึกษาผู้ใช้ PDA ต้องซ้ำเปลี่ยนความสนใจระหว่างโลกเสมือนจริง เนื้อหาและโลกทางกายภาพของนิทรรศการ สหายของผู้ใช้ และสภาพแวดล้อมโดยรอบ ( ดูรูปที่ 3 )การเปลี่ยนแปลงต้องมีการจัดการทางกายภาพ ( เช่นเอา PDA จากคลิปหนีบเข็มขัดหรือกระเป๋า ) ขยับภาพความสนใจและ reestablishing บริบทภาพและความพยายามในการคิด

รูปที่ 4 เป็นหน้าแสดง rememberer เข้าชมของผู้ใช้ " กระดานดำ " ปั่น
จัดแสดงการวิเคราะห์นี้จะขอแนะนำให้เปลี่ยนเสมือนทางกายภาพจะไม่เหมาะสมน้อยหากพวกเขามักจะเกิดขึ้นน้อย และ / หรือ ระหว่างแสดง เมื่อผู้ใช้จะได้รับการเปลี่ยนแปลงระหว่างวัตถุทางกายภาพที่แตกต่างกัน , รูปแบบการใช้งานและแนวโน้มสำหรับ guider สื่อสาร . rememberer ควรลดจำนวนของช่วงเพราะผู้ใช้สามารถรักษาความสนใจของโลกทางกายภาพในขณะที่เยี่ยมชมนิทรรศการ -- ยกเว้นเมื่อการกระทำที่จำเป็นเพื่อบันทึกปรากฏการณ์ . . . และข้ามไปยังโลกเสมือนจริงเมื่อที่ปรึกษาของพวกเขาบันทึกข้อมูลที่บ้านหรือที่ในพิพิธภัณฑ์ kiosk เราเลือกที่จะมุ่งเน้น rememberer ด้วยเหตุนี้และเนื่องจากผู้ใช้คู่มือของเราแสดงความสนใจในมัน







7 ใน rememberer
rememberer เป็นเครื่องมือที่ช่วยให้ผู้ใช้สร้างบันทึกส่วนตัวของการเยี่ยมชมของพวกเขาไป exploratorium หลักสำหรับการเข้าถึงหลังจากการเยี่ยมชมของพวกเขา มันมีวัตถุประสงค์เพื่อช่วยจำส่วนตัวกระตุ้นการสนทนาและรูปแบบอื่นของการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมและการสนับสนุนของผู้ใช้ หรือทำงานวิจัยในชั้นเรียน ประกอบด้วย :
- " จำ " เทคโนโลยีที่ผู้ใช้เลือกวัตถุในระหว่างการเยี่ยมชมของพวกเขา ;
- บันทึกเยี่ยมชม ประกอบด้วยชุดของหน้าเว็บ ;
- วัตถุทางกายภาพที่เตือนผู้ใช้ของการเยี่ยมชม และประกอบด้วยตัวชี้ ( URL ) เพื่อบันทึกการเข้าเยี่ยมชม
เพราะจำเทคโนโลยีนี้มีประสิทธิภาพเป็นงานที่ง่ายมาก , หน่วยมือถือที่สามารถเก็บไว้ต้องกันง่ายและขนาดเล็ก